Kabang- Pang-! 
เมื่อใดก็ตามที่หมัดของหยูชินขยับ คลื่นที่รุนแรงก็แผ่กระจายไปทั่วทุกพื้นที่
Bang-!
มันเป็นสกิลหลักของอาชีพลับซึ่งเป็นสกิลเฉพาะสำหรับหยูชิน
และเหตุผลของพลังหรือพลังที่แข็งแกร่งแบบนี้ไม่ได้เป็นเพราะพลังทำลายล้างที่มันมี
แต่เป็นเพราะ ‘การโจมตีต่อเนื่อง’ ซึ่งเป็นเอฟเฟกต์พิเศษซึ่งแนบมากับเอฟเฟกต์เสริม
ผลของการต่อเนื่องเป็นเช่นนี้
 
– – – – – 
 
การโจมตีต่อเนื่อง –
– หากผู้เล่นสร้างความเสียหายให้กับศัตรูได้สำเร็จ ผู้เล่นสามารถเปิดใช้งานสกิลการต่อสู้ได้ทันทีโดยไม่สนเวลาคูลดาวน์
(เวลาคูลดาวน์: 80 วินาที)
– ผู้เล่นสามารถเปิดใช้งานได้ภายใน 0.5 วินาทีหลังจากที่โดนเป้าหมายทันที
– หากเป้าหมายถูกโจมตีเวลาคูลดาวน์จะถูกรีเซ็ต
 
– – – – – – 
 
ในช่วงเวลาของการต่อสู้ เอฟเฟกต์พิเศษ ‘การโจมตีต่อเนื่อง’ หมายความว่าสกิลอื่นๆสามารถใช้ต่อเนื่องได้โดยตรงโดยไม่คำนึงถึงเวลาคูลดาวน์ที่จุดเริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุดของอาชีพ
และถ้าเขาสามารถสัมผัสเป้าหมายได้อย่างต่อเนื่อง ผู้เล่นจะสามารถใช้สกิลไปเรื่อยๆได้
แต่ถ้าเขาไม่สามารถทำได้ – ด้วยเวลาคูลดาวน์เกือบ 80 วินาที การโจมตีต่อเนื่องจะหายไป
แต่หยูชินเป็นใครกัน?
ผู้เล่นที่ควบคุมได้เป็นอย่างดีในไคลัน ผู้เล่นหนึ่งเดียวที่ควบคุมทุกอย่างด้วยนิ้วทั้งห้าของเขาหยูชิน
และเช่นเดียวกับชื่อเสียง การโจมตีต่อเนื่องของหยูชินก็น่ายกย่อง
 
[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ ได้สร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับเดธไนท์และอันเดธ]
[พลังชีวิตของ ‘เดธไนท์า’ ลดลง 269,890 หน่วย]
[‘เดธไนท์’ ถูกทำลายแล้ว]
 
เมื่อเห็นข้อความของระบบปรากฏขึ้น ฮูนี่ย์ก็ขมวดคิ้ว
‘ผู้ชายคนนั้นเขาไม่มีสกิลคูลดาวน์งั้นหรอ? เขาจัดการยังไงเพื่อให้ใช้สกิลได้ต่อไป?’
เอียนและฮูนี่ย์ข้ามมาเจอกับศัตรูสามคนรวมถึงหยูชินและพวกเขาก็สับสน
พวกเขาคิดว่ามันคงไม่ยากเท่าไหร่ แต่สถานการณ์กลับไม่เป็นไปอย่างที่พวกเขาคิดไว้
ในขณะที่ฮูนี่ย์ตัดสินใจที่จะใช้อันเดธแท้งค์กับชายทั้งสอง เอียนควรจะล่าอีกคนหนึ่ง แต่อันเดธกำลังจะตายอย่างรวดเร็วและสถานการณ์ก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง
และสาเหตุใหญ่ที่สุดคือ ‘หยูชิน’ และการโจมตีต่อเนื่องของเขา
และการโจมตีระยะไกลของเอียนก็ถูกปิดกั้นโดยโล่พิเศษของหยูชินซึ่งทำให้ความเสียหายไปไม่ถึงพวกเขา
เอียนมองไปเพื่อทำความเข้าใจและวิเคราะห์รูปแบบการโจมตีของหยูชิน
‘มีบางอย่างกับสกิลนั้น’
อาชีพการต่อสู้เป็นอาชีพลับซึ่ง ‘หยูชิน’ มีอยู่ในครอบครอง
ดังนั้นจึงไม่มีข้อมูลมากนักเกี่ยวกับความเสียหายหรือการโจมตีต่อเนื่องในชุมชน
พวกเขาคาดเดาจากผู้เล่นทั่วไป
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาต่อสู้กับทักษะการต่อสู้ เอียนก็สามารถเข้าใจการทำงานได้
‘ผู้ชายคนนั้น เมื่อใช้สกิลใดๆเขาจะใช้คลื่นที่พุ่งเข้ามาระหว่างนั้น นั่นหมายความว่า…’
ดวงตาของเอียนเริ่มเปล่งประกาย
เพื่อให้เข้าใจถึงสกิลและรูปแบบ การโจมตีเขาโดยตรงน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า
 
[ท่านสวมใส่ไอเทม ‘ความโกรธของโอลิเวอร์’ แล้ว]
[ท่านสวมใส่ไอเทม ‘ฟันกรามของมังกร’]
 
‘ฉันไม่ต้องการใช้หอกเพราะมันไม่ได้รับการเสริมกำลังอย่างเหมาะสม…’
เอียนที่เปลี่ยนอาวุธก็รีบวิ่งไปที่ด้านหน้าของอันเดธ
“ฮูนี่ย์ ดูแลพวกพี่ชายตรงนั้นหน่อย”
“ได้เลยฮะ!”
ฮูนี่ย์ที่เข้าใจคร่าวๆว่าเอียนพยายามจะทำอะไรหันไปโดยไม่ลังเลที่จะจัดการกับอัศวินทั้งสอง
และเห็นได้ชัดว่าถ้าอันเดธเดินต่อไปพวกมันก็จะตายในเงื้อมมือของหยูชินโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย
เมื่อคู่ต่อสู้เปลี่ยนไปหยูชินยิ้มและพูดว่า
“อืม นายไม่ควรออกมา แต่ฉันอยากจะสู้กับนายมานานแล้ว”
“กับฉัน?”
เอียนสับสนกับสิ่งที่เขาได้ยินในขณะที่หยูชินพยักหน้าและตอบว่า
“ใช่ นายเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ฉันยอมรับว่ามีความสามารถ”
หยูชินกำหมัดแน่นขณะพูด
เมื่อเห็นเช่นนั้นเอียนก็เริ่มยิ้ม
“ดีไปเลยใช่ไหมล่ะ?”
เอียนเริ่มสนใจหยูชิน
ในตอนแรกเอียนคิดว่าเขาเป็นเพียงผู้ขัดขวางที่น่ารำคาญอีกคนในแผนการเล่นที่ดีของเขา
การกวาดล้างศัตรูด้วยพลังที่ท่วมท้นเป็นเรื่องสนุก แต่การต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่มีการควบคุมที่ยอดเยี่ยมนั้นเป็นอีกเรื่อง
และถ้ามีใครภูมิใจในการควบคุมอย่างเอียน ความสนุกก็ยิ่งมากขึ้น
หยูชินเป็นคนแรกที่ก้าวไปหาเอียน
“งั้นนายจะใช้หอกของนายที่โค่นชาวแอนโมเดียนงั้นเหรอ?!”
Kwang-!
จากหมัดของยูชินคลื่นสีฟ้าก็แผ่ออกมา
เอียนทำลายคลื่นด้วยหอกของเขาและเริ่มโจมตีตอบโต้
หอกของเอียนที่เต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะชนะนั้นยิ่งใหญ่กว่าของหยูชินมาก
อย่างไรก็ตามหยูชินหลีกเลี่ยงการโจมตีที่เข้ามาอย่างใจเย็นและเล็งไปที่อีกด้านหนึ่งของเอียน
Shwak-!
เอียนขยับหอกไปที่พื้นและต้องกระเด็นจากการโจมตีจากหยูชินทันที
มันเป็นฉากการต่อสู้ที่สามารถเห็นได้ในภาพยนตร์
ฮูนี่ย์ไม่สามารถมองเห็นได้ในขณะที่เขากำลังจัดการกับอัศวินทั้งสอง มีแต่เพียงลูกแก้วทั้งห้าที่อยู่เหนือบันไดที่มองเห็นได้
ช่องเกมและสถานีส่วนบุคคลหลายช่องตามเอียน
ซึ่งหมายความว่ามีผู้คนจำนวนมากที่สนใจชมการต่อสู้ของเอียน
และการแชทก็เริ่มดังขึ้นอีกครั้ง
 
– อะไรกัน? อะไรที่เพิ่งผ่านไป?
– เอียนหยุดกำปั้นของหยูชิน… แล้วตอบโต้ทันที…?
– และหลังจากนั้นเอียนก็กระโดดถอยหลังไปสองสามก้าว
– บ้า ฉันมองไม่เห็นอีกแล้ว? ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจทั้งๆที่ฉันเห็นมัน
– ว้า… ฉันน้ำลายไหลที่เห็นแบบนั้น พวกเขาฝึกฝนสิ่งเหล่านั้นก่อนที่จะสามารถแสดงในการต่อสู้หรือเปล่า?
– ฮ่าๆ ฉันยอมรับว่ามันเหนือความจริง ฉันไม่คิดว่าจะมีใครควบคุมมือและจิตใจได้ขนาดนี้ใช่ไหมล่ะ?
 
ความเร็วในการสนทนาเพิ่มขึ้นและการต่อสู้ระหว่างเอียนและหยูชินเริ่มเข้มข้นขึ้น
สกิลของยูชินเริ่มเข้ามาหาเอียน
เป็นผลให้เอียนเริ่มสะสมความเสียหายมากขึ้นเรื่อยๆ
เขาพยายามหลีกเลี่ยงหรือป้องกันการโจมตี แต่แม้ว่าเขาจะสามารถป้องกันได้ แต่ก็ยังสร้างความเสียหายได้มากพอ
เอียนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากขมวดคิ้ว
‘การได้รับความเสียหายแบบนี้อย่างต่อเนื่องจะทำให้ฉันเสียเปรียบ…’
พูดตามตรงการต่อสู้ครั้งนี้เป็นข้อเสียเปรียบสำหรับเอียน
อย่างแรกเอียนเป็นซัมมอนเนอร์ที่ปกติมีสกิลการต่อสู้ทางกายภาพที่อ่อนแอในขณะที่อาชีพวอริเออร์เป็นอาชีพที่แข็งแกร่งที่มีการต่อสู้ตัวต่อตัวที่ยอดเยี่ยม
ถ้าเอียนมีสัตว์เลี้ยงของเขา มันคงเป็นการต่อสู้ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แต่เอียนอยู่คนเดียวใกล้บันได
ซึ่งทำให้เอียนกังวลว่าเขาจะเล่นได้อีกต่อไปหรือไม่
‘ฉันควรใช้ความประสงค์ของนักรบเซลามัสไหมเนี่ย?’
การใช้ความประสงค์ของนักรบเซลามัส เขาจะสามารถเอาชนะความแตกต่างที่ทั้งสองอาชีพมีได้
ความสามารถในการต่อสู้ทั้งหมดจะเพิ่มขึ้น 40% ในช่วง 20 นาทีถัดไปและค่าสถานะสามารถเสริมการต่อสู้ตัวต่อตัวได้เล็กน้อย
นอกจากนี้ความชำนาญยังเพิ่มขึ้น 15 เลเวล ดังนั้นอัตราต่อรองจึงเพิ่มขึ้น
อย่างไรก็ตามเมื่อสกิลดำเนินต่อไป สกิลอื่นๆทั้งหมดจะถูกปิดผนึกซึ่งเป็นส่วนที่เสียเปรียบที่สุด
ในขณะที่ความประสงค์ของนักรบเซลามัสถูกใช้งานและถ้าสัตว์เลี้ยงอยู่ในช่วงวิกฤตแล้วเอียนจะไม่สามารถเรียกมันกลับมาได้
แต่ความกังวลของเอียนไม่ได้คงอยู่นานนัก
Kwang-!
เป็นเพราะหยูชินโจมตีไปที่ไหล่ของเขา
 
[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ สร้างความเสียหายคริติคอลให้แก่ท่าน]
[พลังชีวิตลดลง 178,709 หน่วย]
 
“อั๊ก…!”
เอียนถอยกลับและมองไปที่หยูชินด้วยความประหลาดใจซึ่งทำให้หยูชินยิ้ม
“เอียน ฉันรู้ว่านายแข็งแกร่ง… แต่นายไม่ได้รับปัญหามากเกินไปโดยพยายามเอาชนะฉันโดยไม่มีสัตว์เลี้ยงของนายหรอ?”
เอียนสงบสติอารมณ์และตอบหยูชิน
“ฉันยอมรับว่านี่จะเป็นเรื่องยากอย่างแน่นอน”
หยูชินค่อยๆเดินไปหาเอียน
“ฉันเข้าใจที่นายจะทิ้งสัตว์เลี้ยงของนายไว้ข้างนอกนั่น… แต่ฉันไม่คิดว่านายจะมาทางนี้”
Chok- chok-
พวกเขาสองคนใกล้ชิดกันมากขึ้น
ในที่สุดเอียนก็เรียกใช้ ‘ความประสงค์ของนักรบเซลามัส’
 
[‘ความประสงค์ของนักรบเซลามัส’ ถูกเปิดใช้งาน]
[ความสามารถในการต่อสู้ทั้งหมดเพิ่มขึ้น 40%]
[ความสามารถที่ไม่ใช่การต่อสู้ทั้งหมดที่มีความคล่องตัวจะเพิ่มขึ้น 1,728 หน่วย]
[ความสามารถของอาวุธทั้งหมดเพิ่มขึ้น 15 เลเวล]
[สกิลการใช้งานทั้งหมดถูกปิดผนึกแล้ว]
 
Woong-! 
ด้วยเสียงสะท้อนชั่วขณะแสงสีทองเริ่มเรืองแสงรอบๆเอียน
และหยูชินมองไปที่ฉากตรงหน้าด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง
“ทำอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก!”
Tatt-!
ในขณะที่หยูชินพุ่งเข้าหาเอียน เอียนรู้สึกเบาลงกว่าเมื่อก่อน
ยิ่งไปกว่านั้นเขาสามารถพบว่าหยูชินใช้สกิลต่อเนื่องในการต่อสู้
‘ฉันแค่ต้องหลบมัน!’
ยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่ความแตกต่างในอาชีพจะสามารถเติมเต็มได้โดยความประสงค์ของนักรบเซลามัส
ตอนนี้การขาดสกิลการต่อสู้ถูกเอาชนะโดยความแตกต่างของการควบคุม
สกิลความประสงค์ของนักรบเซลามัสถูกสร้างขึ้นเพื่อเอาชนะความแตกต่างดังกล่าว
Kkang-!!
เมื่อหอกของเอียนสัมผัสกับข้อนิ้วของหยูชินก็เสียงที่หนักแน่นก็ดังออกมา
และเอียนที่ยืนยันแสงสีฟ้าที่ก่อตัวขึ้นที่มือซ้ายของหยูชินก็บิดเอวอย่างรวดเร็วและหมุนร่างของเขา
Puahk-!
คลื่นพลังสามารถทำลายพื้นที่ได้อย่างแท้จริง
แต่เสียงไม่ได้กระทบที่เป้าหมาย
และเป็นเพราะเอียนสามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีจากหยูชินได้อย่างน่าทึ่ง
“…!”
หยูชินกระพริบตา
เป็นเพราะเขาไม่คาดคิดว่าจะมีใครเคลื่อนไหวด้วยความระมัดระวังแบบนี้ในช่วงสั้นๆได้
‘ซัมมอนเนอร์คนไหนมีความว่องไวขนาดนี้กัน…?!’
หยูชินสับสนถอนกำปั้นของเขา แต่เอียนไม่ขยับ
Puahk-!
เอียนโจมตีคอของหยูชินด้วยหอกโดยใช้แรงที่เกิดจากการแกว่งร่างกายของเขา
 
[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ ได้รับความเสียหายคริติคอล]
[พลังชีวิตของ ‘หยูชิน’ ลดลง 64,579 หน่วย]
 
เอียนขมวดคิ้วเมื่อมองข้อความที่ผุดขึ้นมา
‘อ๊ะ มันจะสร้างความเสียหายได้สิบเท่าถ้าตอนนั้นเป็นการพิพากษาของราชาวิญญาณ…!’
เมื่อเทียบกับ ‘การพิพากษาของราชาวิญญาณ’ ก่อนหน้านี้ระดับการโจมตีขาดหายไปเกือบครึ่งหนึ่งของระดับก่อนหน้า
อย่างไรก็ตามมันเป็นสถานการณ์ที่หมดหนทางอย่างแท้จริง แต่ก็เป็นไปได้ที่จะสร้างความเสียหายมากมายให้กับสถานการณ์ปัจจุบัน
เป็นเพราะหลังจากโดนที่คอ ร่างกายของหยูชินก็โยกเยก
Puak- Phuak-!
 
[หัวหน้ากิลด์ ‘หยูชิน’ ได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง]
[พลังชีวิตของ ‘หยูชิน’ ลดลง 59,775 หน่วย]
[พลังชีวิตของ ‘หยูชิน’ ลดลง 71,511 หน่วย]
 
เอียนสามารถโจมตีสามถึงสี่ครั้งได้สำเร็จ
อย่างไรก็ตาม แถบพลังชีวิตของหยูชินไม่ได้ลดลงเกิน 10%
อาชีพการต่อสู้มีความสามารถในการแทงค์ที่ดีและผู้เล่นระดับสูง หยูชิน มีพลังชีวิตมากกว่า 2 ล้านหน่วย
‘เขาคงจะตายไปแล้วถ้านี่เป็นอาวุธทำลายโลก’
เอียนหงุดหงิดขณะมองไปที่หอก
หยูชินที่ฟื้นแล้วมองด้วยสายตาโกรธเกรี้ยว
“อืม… สกิลการโจมตีต่อเนื่องถูกตัดลงแล้ว”
Thuk- Thuk-!
หลังจากขยับคอไปทั้งสองข้าง หยูชินก็พูดว่า
“มันยืดเยื้อนานเกินไปแล้ว”
Woong-!
ในเวลาเดียวกับที่เขาพูดเสร็จ แสงสีฟ้าก็เปล่งประกายไปรอบๆหยูชิน
มันเป็นหนึ่งในสกิลระดับสูงสุดของอาชีพวอริเออร์ สกิลที่เรียกว่า ‘นักรบผู้ยิ่งใหญ่’
เอียนที่เห็นมันสงบลงและหายใจเข้าลึกๆ
จนถึงช่วงที่สกิลนักรบผู้ยิ่งใหญ่เปิดใช้งาน แม้แต่การเคลื่อนไหวที่ผิดพลาดเพียงครั้งเดียวก็จะสร้างความเสียหายถึงความตายได้เลย
แต่แล้ว
ข้อความที่เอียนไม่เคยคิดว่าจะโผล่ขึ้นมาต่อหน้าต่อตา
กริ๊ง-
 
[ค่าประสบการณ์ทั้งหมดครบแล้ว สามารถเพิ่มเลเวลสำเร็จ]
[เลเวลได้เพิ่มขึ้น กลายเป็นเลเวล 300]
[คนแรกที่ได้รับเลเวล 300]
[ค่าชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 500,000 หน่วย]
[เจ้าของ ‘หอคอยซัมมอนเนอร์’ ‘แวกเนอร์’ กำลังตามหาท่าน]
 
ตอนนี้ข้อความที่ไม่ได้เข้ามาเมื่อถึง 100 หรือ 200
เห็นได้ชัดว่าสาเหตุของข้อความและรางวัลเป็นเพราะเขาเป็นคนแรก
แต่พวกมันไม่ใช่สิ่งที่ต้องมอง ตาของเอียนติดอยู่ที่หมายเลข 300
เอียนยกมุมปากขึ้น
“เหมาะเจาะพอดีเลย”
มีอีกสองสามบรรทัดหลังจากข้อความของระบบที่เอียนเห็น
 
[ท่านยกเลิกการสวมใส่ไอเทม ‘ฟันกรามของมังกร’ แล้ว]
[ท่านได้สวมใส่ไอเทม ‘การพิพากษาของราชาวิญญาณ’]
 
อาวุธทำลายโลกที่แท้จริงได้ปรากฏตัวขึ้นแล้ว