เอียนเดินไปตามถนนและเขาก็เริ่มลึกลงไปอีกหนึ่งระดับ
ด้วยบุ๊กค์ คาร์เซอุสและไคซาร์ต่างก็เปลี่ยนเป็นระดับ Myth
มันง่ายมากที่จะผ่านอาณาจักรปีศาจ
อย่างไรก็ตาม ยังไม่ทราบแน่ชัดว่าสามารถผ่านโซนที่ 15 ได้หรือไม่
‘โซนที่ 15 ของอาณาจักรปีศาจ… เว้นแต่ว่ามอนสเตอร์ที่นี่จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างกะทันหัน เราสามารถพยายามจัดการได้…’
เอียนบุกเข้าไปในโซนที่ 50 ของอาณาจักรที่เขาเคยไปมาก่อนหน้านี้และมันเร็วมากราวกับว่าเขากำลังเลื่อนผ่านทางลาดชัน
และตอนนี้เอียนมาถึงโซนที่ 45 ของอาณาจักรปีศาจแล้ว
แต่จากตรงนั้นเขารู้สึกว่าความคืบหน้าช้าลงมาก
“ตอนนี้เราต้องเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง ฉันไม่แน่ใจว่าตัวเองระมัดระวังเกินไปหรือเปล่า”
ไคซาร์ที่อยู่ข้างเอียนฟังคำพูดของเขาและเห็นด้วยกับคำพูดนั้น
“ถูกต้องท่านลอร์ด ตั้งแต่ตอนที่เราก้าวข้ามไปยังโซนที่ 50 ข้าแทบจะไม่เห็นมอนสเตอร์ตัวใดที่ต่ำกว่าระดับกลางเลย”
ราวกับว่าความคิดบางอย่างเกิดขึ้นในใจของเขา เอียนส่ายหัวและถามไคซาร์
“ทำไมนายถึงพูดแบบนั้น?”
จากคำพูดเหล่านั้นจากเอียน ไคซาร์ก็มองเขาด้วยท่าทางแปลกๆ
“หืม? ท่านหมายถึงอะไร?”
“ไม่มีอะไรหรอก บางครั้งนายก็เรียกฉันว่าลอร์ดและบางครั้งนายก็เรียกฉันว่าเจ้าหนูลอร์ด”
เอียนพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ?”
ความซื่อสัตย์ของไคซาร์เพิ่มขึ้นถึง 100 หน่วยหลังจากที่เขาตื่นขึ้นมาสู่ระดับ Myth
แต่เอียนยังคงสงสัยเกี่ยวกับความจริงเล็กน้อยเนื่องจากน้ำเสียงของไคซาร์ยังคงดูเล่นๆเล็กน้อย
ไคซาร์พูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
“ฮ่าๆ ข้ายอมรับว่าท่านเป็นเจ้านายแล้ว”
ใบหน้าของเอียนสว่างขึ้น
“หืม? ทำไมนายยังเรียกฉันว่าเจ้าหนูลอร์ดล่ะ?”
ไคเซอร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
“นั่น…”
“นั่นคืออะไร?”
“คำว่าเจ้าหนูลอร์ดเหมาะสมมากกว่าสำหรับข้า”
“…”
เอียนถามไคซาร์
“แล้วนายมีแผนจะเรียกฉันว่ายังไง?”
ไคเซอร์แตะคางของเขาก่อนตอบ
“อืม มันคงแล้วแต่อารมณ์ของข้า”
“เฮ้อ…”
เอียนถอนหายใจสั้นๆเริ่มออกเดินอีกครั้งหลังจากยอมแพ้
‘นายจะเรียกเจ้านายแบบยันโคไม่ได้เลยหรอ?’
เค้าแค่คิดกับตัวเอง
เอียนยังคงต้องชนะในแบบ 1 ต่อ 1 กับไคซาร์
เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ง่ายที่จะรับมือก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมา แต่ตอนนี้เขาถูกปลุกขึ้นมาและการโจมตีเขาเพียงฝ่ายเดียวจะไม่เกิดขึ้นอีกต่อไป
เอียนเดินผ่านประตูอย่างช้าๆขณะที่เดินเข้าไปในโซน 44 และหันหน้าไปทางยันโคแล้วถาม
“ยันโค นายรู้อะไรเกี่ยวกับพื้นที่ตั้งแต่โซนที่ 15 – 44 ไหม?”
ยันโคตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ
“รู้นี่หมายความว่ายังไงครับเจ้านาย”
“มีอะไรในโซนที่ 15 ที่ฉันควรระวังระหว่างไปที่ ‘สุสานของวิญญาณที่ถูกลืม’ ไหม?”
ประตูตั้งแต่ 50 ถึง 49
หัวหน้าที่ปกป้องมันคือมอนสเตอร์ระดับ Legendary ‘ทาเวรอส’
นี่เป็นครั้งแรกที่เอียนได้พบมันและมันเป็นเสือขนาดยักษ์ที่มีสามหัว
เพื่ออธิบายรายละเอียดเพิ่มเติมมันเป็นมอนสเตอร์ที่มีแถบสีม่วงและสีแดงปนขาวทั้งตัวล้อมรอบด้วยเปลวไฟสีม่วง
และเอียนไม่เพียงแค่ผ่านประตูโดยการชนะมัน แต่มีช่วงเวลาหนึ่งที่หัวใจของเอียนกำลังจะระเบิด
‘ทาเวรอส… ความสามารถในการต่อสู้ลดลงอย่างชัดเจนเมื่อเทียบกับบัลโร๊คหรือมังกรปีศาจ แต่มันเป็นตัวที่เก่งกาจที่สุดที่จะจัดการ’
ความสามารถในการย้อนเวลา ดูเหมือนเป็นความสามารถพิเศษของทาเวรอส
ก็คือความสามารถในการย้อนกลับเฉพาะ ‘เวลาของมัน’ ในช่วงเวลาหนึ่ง
‘มันน่ากลัวจริงๆตอนที่เรากำลังจะโจมตีมัน’
ตามความเป็นจริงเอียนไม่ทราบรายละเอียดของความสามารถที่แน่นอน
และมันเป็นเพราะเขาไม่มีเวลาที่จะจดจ่อกับมันในขณะที่ต่อสู้
ขณะที่เอียนกำลังครุ่นคิดถึงสิ่งเหล่านั้น ยันโคก็เริ่มอธิบายข้อมูลที่เขารู้
“ไม่มีเรื่องที่ท่านต้องกังวลจนถึงประตูที่ 30”
“มันไม่มีประตูเลยเหรอ?”
ยันโคส่ายหัวและพูดว่า
“มีประตูอยู่ในโซน 40 และนั่นไม่ใช่สิ่งที่เจ้านายของฉันต้องกังวล”
“มันเป็นแบบไหนกันนะ? ฉันว่านายรู้”
“ครับ เขาเป็นหนึ่งในหัวหน้า 12 คนเหมือนกับข้าและเป็นอันดับที่ 5 ของขุนนาง เขาแข็งแกร่งกว่าข้าประมาณ 1.5 เท่า”
“งั้นถ้าฉันคิดว่านายอยู่ในระดับเดียวขุนนางแล้วเลเวลใกล้เคียงกับนายล่ะ?”
“เอ่อ… ถ้าข้ากลายเป็นขุนนาง ข้าก็สู้เขาได้”
ยันโคได้พบกับเงื่อนไขทั้งหมดที่จำเป็นในการเป็นขุนนางแต่เขายังอยู่ในกระบวนการ เนื่องจากไม่สามารถเลื่อนขั้นตัวเองได้ทั้งหมด
และถ้าแข็งแกร่งกว่ายันโค 1.5 เท่าในสถานะปัจจุบัน หมายความว่าเอียนไม่ต้องกังวล
“อืม… งั้นก็เรียบร้อยดีจนถึงโซนที่ 30 … แล้วที่ 30 มันยากไหม?”
เหยียนคุนส่ายหัวอีกครั้ง
“ไม่มีเป็นเช่นนั้น ผู้คุมโซน 30 นั้นคล้ายกับชาวแอสโมเดียน ผู้พิทักษ์โซนที่ 40 ด้วยความสามารถของเจ้านายของฉัน เราสามารถผ่านมันไปได้อย่างไม่ยากเย็น”
เอียนถามด้วยท่าทางแปลกๆ
“แล้วมีปัญหาอะไร?”
“หลังจากที่ท่านเข้าสู่โซนที่ 30 แล้ว”
“หืม…”
“ในโซน 30 ปราสาทขนาดใหญ่ที่เรียกว่า ‘กำแพงแห่งความโกลาหล’ ขวางทางอยู่”
“กำแพงแห่งความโกลาหล?”
คำพูดของยันโคยังคงดำเนินต่อไป
“ใช่ครับ ภายใน ‘กำแพงแห่งความโกลาหล’  เจ้าหญิงปีศาจลิเลียน่าอันดับที่ 6 อยู่ที่นั่น”
เอียนพึมพำด้วยเสียงเบาๆ
“อืม… แล้วรัคเยลที่เราเจอมาก่อนล่ะ?”
ยันโคตอบ
“ถ้าเป็นรัคเยลก็อยู่ประมาณอันดับที่ 7 ครับ”
“อ่อ…”
ดวงตาของเอียนเบิกกว้าง
‘ถ้าอย่างนั้นนายหมายความว่าไม่มีมอนสเตอร์ที่เป็นแบบนั้นงั้นหรอ? ถ้าเป็นเช่นนั้นเราก็ไม่สามารถบังคับทางผ่านด้วยพลังไดีแล้ว…’
เอีนนถามยันโคอีกครั้ง
“ไม่มีทางเลือกอื่นจากการไปที่นั่นหรอ?”
“กำแพงแห่งความโกลาหลหรอครับ?”
“อืม ดูเหมือนจะไร้ค่าที่จะผ่านตรงนั้นด้วยความแข็งแกร่ง ไม่มีทางอื่นนอกจากผ่านทางเจ้าหญิงปีศาจลิเลียน่าหรอ?”
เกิดความเงียบไปชั่วขณะ
ยันโคคิด ดังนั้นเอียนจึงมองไปที่กาก้า
“ไม่นะ กาก้าไม่รู้”
กาก้าตอบด้วยดวงตาที่ปิดลงครึ่งหนึ่ง
“ฉันไม่เคยไปที่กำแพงแห่งความโกลาหลเลยนายท่าน”
“นายไม่ได้ตอบฉันแค่ตอนหลับใช่มั้ย?”
“ไม่อย่างแน่นอน!”
“อ่า โอเค”
และในขณะที่พวกเขาพูดคุย ยันโคก็เปิดปากของเขาอีกครั้งในขณะที่ยังคิด
“โอ้ มีทางเดียวครับเจ้านาย”
“โอ๊ะ…!”
เอียนถามด้วยรอยยิ้ม
“มันคืออะไร?”
ยันโคลังเลอยู่ครู่หนึ่งก็พูดเสียงเบาๆ
“ข้าสามารถเลือกผู้ติดตามของลิเลียน่าได้หนึ่งคนก่อนที่จะเลื่อนขั้นเป็นขุนนาง จากนั้นฉันจะได้รับเชิญให้เข้าสู่เมืองแห่งความโกลาหลโดยธรรมชาติ”
“โอโฮ ดูเหมือนจะเป็นวิธีที่ดีสินะ?”
แต่คำพูดของยันโคไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น
“แต่มีปัญหา”
“พูดมา”
“ถ้าข้าไม่ผ่านการอัปเกรด เราจะต้องผ่านแก่นแห่งความโกลาหล”
“แก่นแห่งความโกลาหล?”
“ใช่ครับ ข้าคิดว่ามันคล้ายกับที่ข้าติดอยู่ในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว ข้าอาจจะถูกขังอยู่ที่นั่นประมาณหนึ่งสัปดาห์หรือมากกว่านั้น”
“หืม… ความน่าจะเป็นที่นายจะผ่าน?”
“ถ้าเป็นข้าในปัจจุบัน… ข้ามีความเป็นไปได้ที่ผ่าน”
หัวของเอียนเริ่มเจ็บหลังจากฟังข้อมูลที่ซับซ้อนของยันโค
‘การถูกขังอยู่ที่นี่เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เป็นการลงโทษที่หนักเกินไป’
หากมีใครติดอยู่ในอาณาจักรปีศาจ พวกเขาจะต้องพ่ายแพ้ต่อปีศาจ
มันเป็นการสูญเสียที่เจ็บปวดและการได้รับโทษเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ถือเป็นสิ่งที่ไม่ควรอย่างยิ่งสำหรับเอียน
แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นในใจของเอียน
“เดี๋ยวนะ”
“ครับ เจ้านาย”
“นายต้องท้าทายก่อนที่จะเลื่อนขั้นใช่ไหม?”
“อืม…? ท่านหมายความว่าอย่างไร?”
เอียนยิ้มและตอบว่า
“ฉันอยู่ที่นี่ ฉันเป็นปีศาจ “ฉันไม่เพียงพอให้นายเลื่อนขั้นหรอ?”
ยันโคตอบในขณะที่ส่ายหัว
“ไม่ครับเจ้านาย”
“ทำไมล่ะ?”
“ถ้าเป็นท่าน การชนะความท้าทายคงไม่ยากเท่าไหร่ มันไม่สามารถเกิดขึ้นได้สำหรับผู้ติดตาม”
“มีปัญหาอะไร?”
“เพื่อที่จะท้าทายผู้พิทักษ์ของเจ้าชายปีศาจ ท่านต้องเป็นปีศาจเลือดบริสุทธิ์”
การแสดงออกของเอียนเปลี่ยนไปอย่างไม่พอใจ
“เอ่อ…”
“เจ้านายของข้าเป็นครึ่งปีศาจ ดังนั้นคำท้าทายนี้อาจถูกปฏิเสธ”
“อืม…”
เอียนรู้สึกหนักใจอีกครั้ง
‘แต่… ตอนนี้ฉันยังยอมแพ้ไม่ได้…’
เอียนเริ่มทำให้จิตใจของเขาทำงานหนักและเริ่มก้าวต่อไป
เมื่อมองไปที่เอียนแบบนี้ ยันโคจึงถามเขา
“หืม…? ท่านกำลังคิดอะไรอยู่?”
เอียนยิ้มเล็กน้อยและตอบว่า
“ตอนนี้เรามาลองหาโซน 30 กันเถอะ เราจะคิดถึงส่วนหลังเมื่อไปถึงที่นั่น”
ยันโคพยักหน้า
“รับทราบครับ เราทำได้อยู่แล้ว”
และเอียนเรียกสัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขาออกมา
“เอ่อ มีอะไรหรอครับนายท่าน?”
เอียนหัวเราะอย่างชั่วร้ายและพูดว่า
“จนกว่าเราจะถึงโซนที่ 30 ทุกคนจะต้องเติบโตให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยไม่ทิ้งแม้แต่ตัวเลือกเดียว”
“เอ่อ…”
“มันเพียงพอแล้วที่จะมีไคซาร์เมื่อเราไปถึงประตู ดังนั้นสปาร์ต้าและล่าเดี๋ยวนี้และไปถึงเลเวลที่เหมาะสม”
ยันโครู้สึกถึงความหนาวเย็นที่ไม่คุ้นเคยไปทั่วร่างกายของเขา
“สปาร์ต้าคืออะไรครับเจ้านาย?”
เอียนตอบสั้นๆว่า
“ไม่รู้สิ”
 
* * *
 
“อืม ในที่สุดเราก็สามารถจัดตั้งกิลด์ได้แล้ว”
ในโซนที่ 100 ของอาณาจักรปีศาจ เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว
เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว มีผู้เล่นชาวแอสโมเดียนมากเป็นอันดับสองในบรรดาเมืองปัจจุบันของอาณาจักรปีศาจ
เมืองที่มีผู้เล่นชาวแอสโมเดียนมากที่สุดในอาณาจักรปีศาจคือเมืองแห่งความเกลียดชังในโซนที่ 200
เมืองแห่งความเกลียดชังเป็นสถานที่แรกที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงสงครามมิติ มันเป็นจุดเริ่มต้นเมื่อเลือกเผ่าพันธุ์ที่ชาวแอสโมเดียนต้องการเมื่อสร้างตัวละครของพวกเขา
ในหมู่ผู้เล่นชาวแอสโมเดียน สถานที่ที่ผู้เล่นมือใหม่ส่วนใหญ่อาศัยอยู่คือเมืองแห่งความเกลียดชังและเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวที่มีผู้เล่นชาวแอสโมเดียนที่เลเวลสูงกว่า 150
มีสถานที่หนึ่งที่เรียกว่าเมืองแห่งการทำลายล้างในโซนที่ 150 แต่มีผู้เล่นไม่มากนัก
“มันยากมากในสงครามมิติ คะแนนค่าสาธารณะต่ำกว่าที่พวกเขาคาดไว้มาก”
ที่มุมจัตุรัสกลางในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว
ชาวแอสโมเดียสองคนกำลังคุยกัน
“ใช่ ความจริงแล้วนั่นน่าจะชนะ แต่เอียนเข้ามาในช่วงสุดท้ายและเปลี่ยนมัน…”
“ใช่ เราสามารถสร้างกิลด์ได้แล้ว คราวนี้เราจะรวมพลังกันสักครั้ง”
“เยี่ยมมาก โชคไม่ดีที่เราไม่ใช่กิลด์แรกที่ก่อตั้งในอาณาจักรปีศาจ แต่ในไม่ช้าเราจะกลายเป็นกิลด์ที่ทรงพลังที่สุดในมิตินี้ใช่ไหม?”
“ถูกต้อง ไม่มีทางที่กิลด์ของอิลาฮันที่เอาแต่แพ้เอียนจะเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งกว่า ฉันได้ยินมาว่ากิลด์ดาร์กลูน่ามีเสียพลังเกือบครึ่งหนึ่ง”
น่าแปลกที่อดีตหัวหน้ากิลด์สเปนดอร์และหัวหน้ากิลด์ซามูเอลจินแห่งกิลด์โอ๊คลัน
กิลด์สเปนดอร์และกิลด์โอ๊คลันซึ่งเข้ามาในอาณาจักรปีศาจได้ร่วมมือกันเพื่อสร้างกิลด์ที่แข็งแกร่งเพียงแห่งเดียว
“เอ่อ เอียน…! เขาถูกแทรกแซงจากทวีปกลางและเราก็สะดุด”
ในแถลงการณ์ของมาร์ติน ซามูเอลจินตอบอย่างอ่อนโยน
“ถูกต้อง หุหุ ไม่รู้ว่าเมื่อไร แต่ในสงครามมิติถัดไป… ฉันจะทำให้เอียนได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้”
แม้ว่ากิลด์สเปนดอร์และโอ๊คลันจะล่มสลาย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทั้งสองกิลด์มีความแข็งแกร่งน้อยลง
ทั้งสองกิลด์ยังคงยึดอำนาจเพื่อให้อยู่ใน 10 อันดับแรกของกิลด์
และกิลด์ใหม่มีพลังจากกิลด์เกือบ 60 – 70% เท่าที่พวกเขารวมกัน
“หึ ฉันคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจที่ดีที่จะย้ายกิลด์มาที่นี่”
“ถูกต้อง เนื้อหากิลด์ใหม่ในอาณาจักรปีศาจนั้นยอดเยี่ยมมาก”
สองกิลด์ขนาดใหญ่ก่อตั้งกิลด์ใหม่ที่มีความแข็งแกร่งที่ยอดเยี่ยม กิลด์ไทเกอร์คิง
มาร์ตินและซามูเอลจินกำลังฝันถึงการก้าวกระโดดครั้งใหม่ในอาณาจักรปีศาจ
แต่ในไม่ช้าพวกเขาสองคนก็กำลังจะเผชิญกับความท้าทายที่พวกเขาไม่คาดคิด