เอียนถามคาร์เซอุส
“คาร์เซอุส นายไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับชีวิตที่แล้วใช่ไหม?”
ด้วยคำถามนี้จากเอียน คาร์เซอุสก้มหน้าและตอบหลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง
“นั่นเป็นความจริงอย่างแน่นอน ความทรงจำของข้าหายไป แต่ดูเหมือนว่าข้าจะมีความรู้พื้นฐานที่จำเป็นในฐานะมังกร”
และด้วยคำพูดเหล่านี้เอียนพยักหน้าและถามอีกครั้ง
“แล้วนายรู้ไหมว่าแท่นบูชามังกรนี้เป็นสถานที่แบบไหน?”
คาร์เซอุสตอบ
“ข้ารู้ว่าแท่นบูชามังกรคือ…”
คาร์เซอุสหยุดชั่วขณะแล้วพูดอีกครั้ง
“สถานที่ที่มังกรอย่างข้าสามารถถวายเครื่องบูชาพิเศษแด่เทพมังกรและได้รับพลังใหม่ๆ หากคนที่ไม่ใช่มังกรวางเครื่องบูชาให้เทพมังกร เทพมังกรจะมอบความปรารถนาให้กับพวกเขาและข้าก็รู้ว่าทำไม ซินตะมานิอยู่ในสถานที่ดังกล่าว”
“ห้ะ…?”
คาร์เซอุสหัวเราะเบาๆเมื่อมองไปที่ใบหน้าแปลกๆที่เอียนทำ
“อาจมีบางคนมอบซินตะมานิให้เทพมังกรเป็นเครื่องบูชาเพื่อแลกกับบางสิ่งบางอย่าง อาจจะมีใครบางคนไม่ใช่มังกรและซินตะมานิเป็นของพิเศษที่ไม่สามารถมอบให้ใครได้นอกจากมังกร”
เอียนหันหน้าไปรอบๆ
คำพูดของคาร์เซอุสไม่ยากที่จะเข้าใจ
อย่างไรก็ตาม กาก้ากำลังฟังบทสนทนาระหว่างสองคนนี้มีสีหน้ามืดมนมาก
“ถ้าคำพูดของคาร์เซอุสถูกต้องแล้วล่ะก็… มันจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเราแล้วล่ะเจ้านาย”
“ห้ะ?”
“ถ้าซินตะมานิถูกถวายให้กับเทพมังกร มันจะถูกซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งในส่วนลึกของแท่นบูชาของมังกร ในการค้นหามัน ท่านจะต้องแอบ… และค้นหาสมบัติในที่ลึกๆ… มีความเสี่ยง”
คาร์เซอุสพยักหน้า
“กาก้าพูดถูกต้อง มีโอกาสที่ท่านจะตาย”
เอียนขมวดคิ้วและถาม
“ไม่มีวิธีอื่นอีกหรอที่จะขอยืมมันจากเทพมังกร…”
กาก้าพูดประชดประชัน
“อย่าพูดเรื่องไร้สาระเลย ถ้าบุ๊กค์ใช้ ซินตะมานิมันจะหายไป… แล้วท่านมีแผนจะยืมมันยังไง?”
“เงินที่ยืมมามักจะต้องถูกใช้ ท่านรู้ใช่ไหม…”
“ท่านวางแผนที่จะจ่ายคืนหรือไม่?”
“…”
เอียนหลงอยู่ในความคิดชั่วขณะและคำพูดของกาก้าก็ดำเนินต่อไป
“ตอนนี้เรามีสองตัวเลือกหลัก”
“สอง?”
“ใช่ครับ”
“มีอะไรเหรอ? พูดต่อสิ”
กาก้าที่อยู่ต่อหน้าต่อตาของเอียนยังคงพูดต่อไป
“อันดับแรก ท่านต้องยอมแพ้จากซินตะมานิแล้วทิ้งซินตถมานิไป เอาทหารของโลกแล้วมุ่งหน้ากลับไป บางทีมันอาจจะทำให้เราได้รับชัยชนะในสงครามต่างมิติ ซินตะมานิไม่ได้มีเพียงอันเดียวในจักรวาลทั้งหมด เรารอโอกาสต่อไปได้”
“อืม… อันที่สองเหรอ”
คำพูดของกาก้าตามมาทันที
“อันดับที่สอง สิ่งที่เห็นได้ชัดคือการยอมทิ้งชีวิตของท่านในขณะที่รับซินตะมานิ มันยากที่จะประสบความสำเร็จในตัวเลือกนี้และแม้ว่าท่านจะจัดการได้ ท่านจะได้รับความโกรธเกรี้ยวของเทพมังกร”
“แล้วถ้าฉันถูกเทพมังกรพิโรธล่ะ?”
คราวนี้เป็นคาร์เซอุสที่พูด
“ข้าจะบอกท่านเกี่ยวกับส่วนนี้”
กาก้าและเอียนต่างก็หันไปมองไปทางคาร์เซอุส เขาเริ่มพูด
“แท่นบูชามังกรถูกพิทักษ์โดยผู้พิทักษ์สี่คนที่เทพมังกรส่งมาโดยเฉพาะ บางทีพวกเขาอาจจะติดตามเจ้านายของพวกเขา”
“ผู้พิทักษ์?”
“ใช่ พวกมันดูเหมือนมังกรและแต่ละตัวมีพลังที่เท่าเทียมกับมังกร ข้าไม่รู้เกี่ยวกับความฉลาดของพวกมัน แต่ถ้าฉันพูดถึงพลังมันแต่ละตัวก็แข็งแกร่งกว่าข้าและพวกมันก็ไม่มีขีด จำกัด”
“คิ…”
เอียนมีความขัดแย้งอยู่ครู่หนึ่ง
นี่เป็นเพราะมันเป็นความคิดที่แย่มากที่จะจัดการกับผู้พิทักษ์ที่มีพลังมากกว่าคาร์เซอุส
อาจมีโอกาส ถ้าทั้งไคซาร์และยันโคอยู่กับเอียน แต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ปัจจุบัน
นี่เป็นเพราะเขาไม่ได้ใช้ยันโคและไคซาร์เมื่อเข้าสู่ประตูแห่งการทดสอบและโดยไม่ได้นำเส้นทางของเขา เอียนก็ย้ายไปยังดินแดนแห่งมังกรจากวงเวทย์ในฮวางซอง
‘ฉันจะทำยังไงดี ฉันควรจะยอมแพ้งั้นหรอ…?’
ในเวลานั้น คาร์เซอุสเปิดปากของเขาอีกครั้ง
“แต่ไม่ต้องห่วงในส่วนนั้น”
“อืม…? ทำไมล่ะ?”
จากคำถามสั้นๆจากเอียน คาร์เซอุสมองไปที่บุ๊กค์และตอบ
“ถ้าท่านไม่ได้รับซินตะมานิ ท่านก็จะตาย แต่ถ้าท่านสามารถได้รับซินตะมานิสำเร็จ… จากนั้นบุ๊กค์ก็จะกลายเป็นมังกรอเวจีที่แท้จริง”
“ห้ะ…?”
เอียนมองไปที่บุ๊กค์ บุ๊กค์ก็หันหน้าและมองไปที่เอียน
“บุ๊กค์?”
และคำพูดของคาร์เซอุสก็ดำเนินต่อไป
“มังกรอเวจี… พวกมันไม่ใช่มังกรธรรมดา กล่าวได้ว่าพวกมันมีพลังทั้งหมด… ของมังกรและถ้ามังกรอเวจีถูกเพิ่มเข้ามาในการต่อสู้ เราก็จะสามารถจัดการผู้พิทักษ์ทั้งสี่ของเทพมังกรได้”
เอียนมองไปที่บุ๊กค์ด้วยสายตาที่โหยหา
‘เนื่องจากบุ๊กค์เป็นระดับ Legendary… ถ้ามันกลายเป็นมังกรอเวจีที่แท้จริง มันก็จะกลายเป็นระดับ Myth’
คำว่า ‘ระดับ Myth’ เพียงพอที่จะกวนใจของเอียน
‘ใช่ เนื่องจากมีช่องว่างมากมายระหว่างระดับ Heroic และระดับ Legendary การมีระดับ Myth จะอยู่ในระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง’
จนถึงตอนนี้ทางเลือกของเอียนก็ถูกตัดสินแล้ว
และตอนนี้เขาต้องการวิวัฒนาการบุ๊กค์ให้เร็วมากขึ้น
เอียนมองไปที่คาร์เซอุสและถาม
“แต่คาร์เซอุส ผู้พิทักษ์ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่จะครอบครองพลังของเทพมังกรได้หรอ?”
ทั้งกาก้าและคาร์เซอุสมองไปที่เอียนด้วยสีหน้าไร้สาระ
และกาก้าพูด
“เจ้านาย การดำรงอยู่ของเทพไม่สามารถมีส่วนร่วมกับสิ่งมีชีวิตในโลกนี้ได้”
“ทำไมล่ะ?”
“ถ้าพวกเขามีอำนาจมหาศาลขนาดนี้ในการเข้าไปมีส่วนร่วมของโลก… ความสมดุลของโลกมิติทั้งหมดคงยุ่งเหยิงและถ้าการมีส่วนร่วมของเทพเป็นไปได้ว่าเจ้านายของฉันคงไม่ต้องลำบากขนาดนี้”
“นายหมายถึง?”
“เทพทั้งห้าที่ปกครองมิติจะไม่ปล่อยให้การรุกรานเริ่มต้นบนโลกมิติด้วยพลังของพวกเขา พวกเขาจะสามารถหยุดการรุกรานได้อย่างง่ายดาย แต่ถ้าพวกเขาเลือกที่จะเข้าไปยุ่ง พวกปีศาจก็ไม่ยอมอยู่นิ่งๆเช่นกัน นรกทั้งหมดจะแตกเป็นเสี่ยงๆ”
“หืม… นั่นมันเรื่องจริง”
เอียนที่เข้าใจสถานการณ์ก็พยักหน้าให้กาก้าและยืนยันการตัดสินใจ กาก้าถามเอียนอีกครั้ง
“ท่านจะทำอะไรครับเจ้านาย?”
เอียนยิ้มและตอบ
“นายไม่รู้คำตอบอยู่แล้วหรอ”
คาร์เซอุสหัวเราะและขัดดาบ
เขาชอบที่จะจัดการกับอาวุธประเภทต่างๆในแต่ละครั้งเมื่อเขากลายร่างเป็นมนุษย์
“นี่คือเหตุผลที่ข้าชอบท่านเป็นหัวหน้าการเผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลังทำให้หัวใจของข้าเต้นแรง”
ด้วยคำพูดเหล่านี้จากคาร์เซอุส กาก้าพูดอย่างประชดประชัน
“แต่ฉันคิดว่านายเกลียดการล่ากับเจ้านายของเรา”
คาร์เซอุสตอบทันที
“ไม่! สิ่งที่ฉันเกลียดคือการต่อต้านพวกเดียวกัน มันสนุกเสมอที่ได้พบกับศัตรูใหม่และทรงพลัง ในการต่อสู้มันก็แค่นั้น… เรียบง่ายก็น่าเบื่อ
มองไปที่คาร์เซอุสที่กระสับกระส่าย  เอียนตบหลังคอของเขาและพูดด้วยเสียงเบาๆ
“อืม… เราควรจะมองหาซินทามานิไหม?”
เอียนจับมือแล้วมองไปที่แผนที่
เป็นเวลาค้นหาเส้นทางที่จะแอบเข้าไปในแท่นบูชาของมังกร
 
* * *
 
นาจีจังซึ่งอยู่ในห้องตรวจสอบได้เฝ้าติดตามเกมเป็นเวลา 3 วันและกำลังเตรียมรายงานเกี่ยวกับความสมดุล
เมื่อเขาไม่ได้รับคำสั่งให้ทำงานกะกลางคืน เขาก็กลับมาพักตั้งแต่วันที่สอง
เหตุผลนั้นไม่ใช่ความทุ่มเทให้กับงานที่กำหนด
เป็นเพราะการเฝ้าติดตามเกมนั้นสนุกมาก
“ดีจัง แต่ทำอย่างอื่นไม่ได้เหรอ?”
นาจีจังจำเป็นต้องสร้างรายงานที่สมดุลกัน ดังนั้นเขาจึงจำเป็นต้องตรวจสอบผู้จัดอันดับอย่างน้อยสิบคนอย่างเท่าเทียมกัน
แต่ตลอดสิบชั่วโมงที่ผ่านมา สายตาของเขาติดอยู่กับจอภาพที่แสดงว่าเอียน
“โอโห คนโง่พวกนั้น ทีม QA โง่ที่เข้าหาเอียน…”
ตั้งแต่วินาทีที่เอียนสังหารปีศาจทั้งห้าตนจนถึงช่วงเวลาที่เอียนมาถึงแท่นบูชามังกรเขาไม่พลาดแม้แต่วินาทีเดียว
และเมื่อเอียนเข้าสู่ดินแดนมังกร นาจีจังก็รู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น
“อะไรกัน? ตอนนี้ไอ้บ้านี่จะเข้าไปในแท่นบูชามังกรเหรอ?”
แผนเดิมของทีมวางแผนคือการนำผู้เล่นที่เป็นมนุษย์สองสามคนพร้อมกับชาวแอสโมเดียนเข้าสู่อาณาจักรมอเรีย
และเควสต์ที่เกี่ยวข้องกับซินตะมานิจะเป็นบทที่แตกต่างออกไป
มันควรจะเป็นเควสต์พิเศษสำหรับซัมมอนเนอร์เพื่อสร้างมังกรอเวจี หลังจากได้รับซินตามสถานการณ์ในไคลัน ทันทีที่มังกรอเวจีที่แท้จริงปรากฏตัว สงครามมิติจะสิ้นสุดลง
นาจีจังที่เคี้ยวปลาหมึกแห้งเค็มๆและยิ้ม
“เอียนจะได้ซินตะมานิได้จริงหรอ? จากนั้นทีมวางแผนจะทำการจัดการจริง”
สงครามระหว่างมนุษย์และชาวแอสโมเดียนเป็นสถานการณ์ที่จำเป็นต้องดำเนินต่อไปอย่างน้อยครึ่งปี
ถ้ามังกรอเวจีตัวจริงตัดสินใจที่จะปรากฏตัวในตอนนั้น เอียนจะทำให้สงครามสิ้นสุดลง
เจ้าหน้าที่ทุกคนของทีมวางแผนและพัฒนาที่ LB ไม่รู้ว่าพวกเขาจะต้องสละบ้านเป็นเวลาหนึ่งเดือน
นาจีจังเป็นเหมือนบุคคลที่สามที่รอสถานการณ์ที่จะมาถึง
แต่แล้วโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น
ข้อความจากคิมยีฮวานมาแล้ว
 
[คิม : เขียนรายงานดีมั้ย? สมดุลเหลือเป็นยังไง?]
 
นาจีจังหัวเราะกับข้อความที่เห็น
 
[นาจีจัง : สมดุลดีค่ะ ทีมวางแผนใช้ความพยายามอย่างมากในการสร้างสมดุลนี้]
 
ทันทีที่ข้อความตอบกลับมา
 
[คิม : โอ้… มันชัดเจนใช่มั้ย? แผนปัจจุบันโอเคไหม?]
 
นาจีจังก้มหน้าและส่งข้อความตอบกลับ
 
[นาจีจัง : ถ้าเอียนถูกลอบสังหารได้ ฉันคิดว่าความสมดุลจะกลับมาทันที ถึงเวลานั้นความสมดุลที่แท้จริงจะสิ้นสุดลง]
 
[คิม : …]
 
ไม่ได้มีข้อความมาจากคิมอีก
และสายตาของนาจีจังก็กลับไปที่จอภาพ
‘ไม่ใช่ว่าความสมดุลของเกมจะเสียไป แต่เขาเป็นแค่คนบ้า’
รายงานเสร็จสิ้นในวันแรก
มันไม่มีความหมายที่จะทำให้เอียนรวมอยู่ในรายงานความสมดุล
ถ้าเอียนเป็นคนเดียวที่แข็งแกร่งพอและชาวแอสโมเดียนแข็งแกร่งขึ้นมาก บางทีตอนนี้อาจถึงเวลาที่ผู้เล่นมนุษย์จะจบเกมของพวกเขา
นั่นคือเหตุผลที่นาจีจังมีเวลาดูเกมของเอียนในช่วงหลายวันที่ผ่านมา
Shhk-
นาจีจังหยิบมันฝรั่งทอดออกมาหนึ่งถุงและเริ่มเคี้ยวมันและพูดด้วยเสียงกระซิบเบาๆ
“ฉันยังรู้สึกว่าเรื่องนี้น่าสนใจกว่านี้มาก… ต้องใช้เครื่องมือสร้างตัวแปรเพียงตัวเดียวเพื่อให้ทีมวางแผนสนุก”
โดยไม่กังวลเกี่ยวกับสมาชิกคนอื่นๆในทีมวางแผนที่ได้ยิน นาจีจังก็กลับไปสนใจวิดีโอของเอียน