‘คากะแฟนท่อม…? มันคืออะไร?’
แน่นอนว่าไม่ใช่หนึ่งในสามสายพันธุ์ที่เซราฟิมแนะนำ
เพราะเป็นกรณีนี้ ถ้ามันเป็นสถานการณ์ปกติอื่นๆทันทีที่เขาตรวจสอบเผ่าพันธุ์ มันเป็นสิ่งที่เขาควรมองข้าม
อย่างไรก็ตามเอียนไม่สามารถทำเช่นนั้นได้
‘รูปร่างหน้าตาคล้ายกับดาร์คแฟนท่อมอย่างมากเลย!’
ความจริงที่ว่า ไม่มีอะไรที่เขาสามารถเรียกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของรูปลักษณ์ของพวกเขาได้
เนื่องจากดาร์คแฟนท่อมไม่ได้มีอะไรเหมือนรูปร่างภายนอกที่แน่นอน
รูปร่างของดาร์คแฟนท่อมปกตินั้นมีรูปร่างราวกับเมฆหนาทึบและลอยอยู่บนอากาศ
เมื่อเอียนบอกว่าพวกเขาดูคล้ายกัน เขาหมายความว่าพื้นผิวของพวกเขาและความรู้สึกที่พวกเขาให้ออกมามีความคล้ายคลึงกัน
และประเด็นที่น่าสนใจเล็กน้อยคือแตกต่างจากดาร์คแฟนท่อมอื่นๆ คากะแฟนท่อมมีรูปร่างที่แน่นอน
และรูปร่างนั้นก็เหมือน…
“นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นมังกรแสนน่ารัก เจ้านาย”
ตามคำพูดของคาร์เซอุสที่โผล่ออกมาจากด้านหลังของเอียนและพูดทันที คากะแฟนท่อมมีรูปร่างเหมือนกิ้งก่าตัวเล็กและน่ารัก
“มะ มังกร?”
อย่างไรก็ตาม จากสิ่งที่เอียนเห็นรูปลักษณ์ภายนอกของคากะแฟนท่อมรู้สึกเหมือนไดโนเสาร์ที่มีปีกเล็กๆติดอยู่แทนที่จะเป็นมังกร
หลังจากที่เอียนมองกลับไปกลับมาที่แฟนท่อมและคาร์เซอุสหลายครั้ง เขาก็ถามคาร์เซอุส
“คาร์เซอุส ตอนที่นายยังเด็ก นานเป็นเด็กหัวโตใช่มั้ย? นอกจากนั้นมีท้องที่ยื่นออกมาเหมือนบอลลูนน้ำและปีกที่มีขนาดเท่าฝ่ามือ…”
“เจ้านาย ไม่มีทางที่เทพมังกรแบบข้าจะเป็นคนที่น่าเกลียดเมื่อตอนเด็ก!”
ขณะที่มองไปยังคาร์เซอุสซึ่งโกรธจนพ่นควัน เอียนแสยะยิ้ม
“นายบอกว่ามันน่ารักนิ”
คาร์เซอุสลังเลสักครู่ก่อนที่เขาจะตอบกลับ
“นะ… น่ารักน่าชัง”
“…”
เอียนจ้องไปที่เผ่าพันธุ์ที่เรียกว่า ‘คากะแฟนท่อม’ ด้วยท่าทางที่งุนงง
‘ฉันรู้สึกว่ามันจะเข้ากันได้ดีกับบุ๊กค์ด้วยเหตุผลแปลกๆ…’
เอียนซึ่งจับจ้องอยู่ที่หน้าตาของคากะแฟนท่อมก็ตกใจ ในขณะที่เขาเปิดหน้าต่างข้อมูลทันที
‘อ่อใช่ ไม่มีเวลามาทำแบบนี้แล้ว!’
ไม่ใช่เผ่าพันธุ์ที่เขากำลังมองหา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขาต้องการที่จะตรวจสอบข้อมูลรายละเอียดทั้งหมดของตัวนี้
และต่อหน้าของเอียน หน้าต่างข้อมูลของคากะแฟนท่อมเปิดกว้างขึ้นอีกครั้ง
 
เลเวล : 145
เผ่าพันธุ์ : คากะแฟนท่อม
ประเภท : ทาส
ระดับ : ไม่ทราบ
บุคลิกภาพ : ใจถึง
พลังโจมตี : 135 หน่วย
พลังป้องกัน : 77 หน่วย
ความว่องไว : 97 หน่วย
สติปัญญา : 7,812 หน่วย
พลังชีวิต : 2,334/2,334
พลังแฝง A (พลังแฝงเผ่าพันธุ์) (เผ่าพันธุ์พิเศษ) (ความสามารถการเสริมความแข็งแกร่ง)
พลังแฝง B (ความสามารถหายาก)
พลังแฝง C (พลังแฝงเผ่าพันธุ์) (เผ่าพันธุ์พิเศษ) (การพัฒนาความสามารถ) (ความสามารถเสริมความแข็งแกร่าง)
ตอนนี้เป็นเผ่าพันธุ์โบราณที่ถูกลืม
มีทฤษฎีว่าสายพันธุ์นี้เป็นต้นกำเนิดของดาร์คแฟนท่อมรวมถึงทฤษฎีที่ว่าพวกเขาเป็นบรรพบุรุษของเผ่าพันธ์ุคาร์กอนแต่ไม่มีใครรู้ความจริง
เนื่องจากหัวของมันมีขนาดใหญ่และร่างกายมีขนาดเล็ก ดูเหมือนว่ามันจะไม่โตเต็มที่
อย่างไรก็ตามน่าแปลกใจที่ มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนฟอสซิลที่มีชีวิตอยู่อย่างน้อย 3,000 ปี
มันเกลียดเมื่อเรียกมันว่าน่ารักมากที่สุด
 
เอียนซึ่งอ่านข้อมูลจากหน้าต่างทั้งหมดแสดงความงุนงง
‘สิ่งมีชีวิตที่น่าเหลือเชื่ออะไรกันเนี่ย…?’
ดวงตาทั้งสองของเอียนจับจ้องอยู่ที่พลังแฝง
เขากำลังดูคุณสมบัติที่เหลือเชื่อที่ถูกแนบไว้ถัดจากพลังแฝง
เอียนก็เกือบยื่นมือออกไปทำสัญญาที่อยู่ตรงหน้ากำแพงโปร่งใสก่อนที่เขาจะรู้ตัว
“นะ นี่คือสิ่งล่อใจของปีศาจ!”
ในขณะที่พูดพล่ามเกี่ยวกับสิ่งที่ทำให้งุนงง เขาจับหัวของเขาด้วยมือทั้งสอง
คาร์เซอุสจ้องมองเอียนด้วยท่าทางที่งุนงงและเอียนก็ตรวจดูข้อมูลของคากะแฟนท่อมอีกครั้ง
‘ทำไมแกถึงเป็นสายพันธุ์แปลกๆแบบนี้? หากแกเป็นดาร์คแฟนท่อมหรือคาร์กอน ฉันจะทำสัญญากับแกทันทีโดยไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องนี้…’
อย่างไรก็ตาม เอียนก็ไม่สามารถยอมแพ้กับสิ่งนี้ได้อย่างง่ายดาย
สัญชาตญาณในเกมของเขาบอกให้เขาเลือกเจ้านี่
‘เฮ้อ ตั้งสติแล้วดูมันอีกรอบ’
อย่างไรก็ตาม หน้าต่างข้อมูลของคากะแฟนท่อมเป็นภาพที่เขาอ่านอย่างละเอียดมากขึ้น
ส่วนที่น่าตกใจที่สุดคือโดยเฉพาะความสามารถในการต่อสู้
‘ทำไมหน้าต่างค่าสถานะของมันเป็นแบบนี้กัน? โห! สติปัญญานั้นมากกว่าพลังชีวิตถึงสามเท่า! นี่เป็นสถานการณ์แบบไหนกัน?’
เขาคิดอย่างจริงจังว่าเขาเห็นหน้าต่างค่าสถานะไม่ถูกต้อง
นี่เป็นครั้งแรกที่เอียนพบสิ่งมีชีวิตที่ผิดปกติขณะที่เล่นไคลันนั่นคือเลเวล 145 แต่พลังชีวิตของมันยังไม่ถึง 10,000 หน่วยเลย
‘ว้าว… มันอาจถูกฆ่าในทันที แม้ว่าจะถูกกลืนด้วยปากของบุ๊กค์ก็ตาม’
“ไม่สิ มันจะมีประโยชน์อะไรถ้าสติปัญญาของมันอยู่ในระดับสูง? เมื่อค่าสถานะอื่นๆจะต้องดีเพื่อให้สติปัญญาของมันสูงพอที่จะสนับสนุนมัน…”
ในกรณีของตัวละครของผู้เล่นยิ่งสติปัญญาของพวกเขาสูงขึ้น พลังโจมตีที่เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์, มานา, รวมถึงจำนวนการฟื้นฟูมานา ฯลฯ
ในกรณีนี้ความจริงที่ว่านอกเหนือไปจากนักเวทย์มนตร์ สติปัญญานั้นเป็นค่าสถานะที่ไม่สำคัญ
อย่างไรก็ตามในกรณีที่ไม่ใช่ผู้เล่น เช่นมอนสเตอร์, NPC หรือสัตว์เลี้ยงภายในเกมมันแตกต่างกัน
สำหรับพวกเขา นอกเหนือจากค่าสถานะการต่อสู้ที่เพิ่มผลของพลังโจมตีเวทย์มนตร์, มานา, จำนวนการฟื้นฟูมานา ฯลฯ สติปัญญาเป็นองค์ประกอบที่มีอิทธิพลต่อ AI มากที่สุด
‘ไม่ว่า AI จะสูงแค่ไหน… ด้วยค่าสถานะที่บอบบางเช่นนี้คงไม่มีอะไรที่จะทำได้’
ความสามารถในการต่อสู้ของคากะแฟนท่อมนั้นถือได้ว่าเป็นค่าสถานะที่เหมาะกับรูปลักษณ์ภายนอกของมังกรที่ดูเหมือนว่าทำจากชุดผ้าฝ้าย
เอียนหันกลับมามองที่หน้าต่างข้อมูลและจ้องมองที่คาร์เซอุสเล็กน้อย
“ฉันควรทำยังไงดีคาร์เซอุส?”
“ท่านพูดถึงเรื่องอะไร?”
“นะ นายคิดว่ายังไงล่ะ? ฉันควรจ้างมันไหม?”
“อะแฮ่ม…”
คาร์เซอุสซึ่งหรี่ดวงตาของเขาและจ้องมองที่ลูกมังกรที่ดูเหมือนเมฆคิวมูลัสก็พยักหน้าของเขาอย่างช้าๆราวกับว่าเขาได้ตัดสินใจแล้ว
“เจ้านาย”
“หืมมม?”
“เป็นข้าจะไม่ทำอย่างนั้น”
“อืมม… ทำไมล่ะ?”
“มันน่าเกลียด อย่างใดมันรู้สึกเหมือนความอัปยศในวันที่สดใสในตอนเด็กของข้า”
อย่างไรก็ตาม แม้จะมีความเห็นที่จริงจังของคาร์เซอุส เอียนก็ส่ายหัว
“ไม่สิ ลองคิดดูอีกครั้ง ถึงอย่างนั้นฉันคิดว่ามันเป็นคนที่มีพลังแฝงอย่างมาก”
“ไม่มีทาง มันน่าเกลียด”
“ไม่ ถึงอย่างนั้น…”
คาร์เซอุสจ้องไปที่เอียน
“เจ้านาย!”
ในขณะที่มองไปที่คาร์เซอุสซึ่งระเบิดออกมาทันที เอียนก็สั่นเล็กน้อย
“หืมมม…?”
“เจ้านาย ท่านเป็น!”
คาร์เซอุสซึ่งพูดไร้สาระ เอียนถามกลับอีกครั้ง
“อะไรล่ะ?”
“นั่น… Dapjungnuh[1]! เจ้านาย ท่านเป็น dapjungnuh!”
เมื่อคาร์เซอุสพูดคำที่ไม่คาดคิด เอียนก็ตกตะลึง
“อะไรน่ะ?”
“ท่านต้อง ‘ตัดสินใจแล้วตอบ ท่านแต่ต้องตอบ!’ ตอนนี้!”
เอียนถอนหายใจขณะที่เขาส่ายหน้า
“บักค์สอนนายมาหรอ”
คาร์เซอุสพยักหน้า
“เมื่อข้าศึกษามันครั้งแรก ข้าไม่เข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร แต่ข้าก็ตระหนักได้หลังจากเห็นท่านในตอนนี้ เจ้านาย”
“…”
คาร์เซอุสทำดวงตาเศร้าสร้อยขณะที่เขาจ้องไปยังเอียน
“อะไรอีกล่ะ?”
คาร์เซอุสพูดต่อ
“บักค์บอกว่า dapjungnuh นั้นเป็นการป่วนขั้นสุดท้าย”
“…”
“เจ้านายของเราป่วยขั้นสุดท้าย…”
ในขณะที่ไม่สนใจคาร์เซอุสซึ่งจ้องมองด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก เอียนก็ยื่นมือออกไปทำสัญญาทันที
เมื่อเขาทำอย่างนั้น สัญญาของคากะแฟนท่อมบินมาถึงมือของเอียน
เช่นนั้น เอียนจึงได้รับทาสที่ไม่คาดคิด
 
* * *
 
เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวนั้นเป็นเมืองที่กว้างและใหญ่ซึ่งเกือบจะเป็นขนาดของเขตที่เหมาะสมกับอาณาจักรปีศาจ
และตรงกลางนั้นมีปราสาทขนาดใหญ่
กำแพงยักษ์ของปราสาทนั้นมีรูปร่างแปลกประหลาดที่ดูเหมือนว่ามันถูกปกคลุมด้วยเปลวไฟที่มีสีสันและปีศาจเรียกพวกมันว่า ‘เปลวไฟแห่งนรก’
“ฮ่าๆ ในที่สุดก็ก้าวเข้ามาในที่แห่งนี้ได้”
เมื่อปาร์ตี้ของชยาครานและสมาชิกกิลด์ของกิลด์ไททั่นเข้ามาเปิดประตูของปราสาท ข้อความระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าพวกเขา
กริ๊ง-
 
 
ในขณะที่ดูข้อความที่โผล่ขึ้นมาทีละอัน ชยาครานไม่สามารถซ่อนมุมปากของเขาที่ม้วนงอขึ้นได้
“ฮ่าๆ ดูเหมือนว่ากิลด์ไททั่นของเราจะสามารถครอบคลุมเนื้อหาของอาณาจักรปีศาจได้อย่างสมบูรณ์ในครั้งนี้”
สมาชิกของกิลด์ไททันมุ่งหน้าเข้าไปในปราสาทของราชาปีศาจโดยไม่ชักช้า
ราชาแห่งความโกรธเกรี้ยวซึ่งให้เควสต์กิลด์ที่เกี่ยวข้องแก่พวกเขากำลังรออยู่ข้างใน
ชยาครานแสดงท่าทางที่มีชัยชนะในขณะที่เสียงฝีเท้าของสมาชิกของกิลด์ไททั่นนั้นดูร่าเริง
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นไม่นาน คล้ายกับเค้กข้าวที่ถูกบดด้วยเท้าของช้าง ช่วยไม่ได้ที่การแสดงออกของพวกเขาจะบูดบึ้งอย่างอนาถ
 
* * *
 
“ดังนั้น… ท่านกำลังบอกว่าผู้เล่นหนึ่งคนจากทุกอาชีพต้องรวมอยู่ในปาร์ตี้ด้วยงั้นหรอครับ?”
ห้องทำงานของราชาปีศาจซึ่งอยู่จุดสูงสุดของปราสาทของราชาปีศาจ
ชยาครานเผชิญหน้ากับไฮคอน ราชาปีศาจแห่งความโกรธเกรี้ยวด้วยการแสดงออกอย่างงุนงงและสมาชิกกิลด์คนอื่นๆที่อยู่ข้างหลังเขาที่อยู่ในแถวเดียวกันก็แสดงท่าทางงุนงงเช่นเดียวกัน
อย่างไรก็ตามราชาปีศาจแสดงท่าทางที่ผ่อนคลายขณะที่เขาพูดกับชยาคราน
“ถูกต้อง เจ้าต้องทำเควสต์ของข้าให้เสร็จโดยการจัดปาร์ตี้ที่ประกอบด้วยหนึ่งในแต่ละอาชีพซึ่งจะมีสมาชิกทั้งหมดแปดคน”
ชยาครานถอยหลังกลับขณะที่เขาล้างลำคอของเขา
“อะแฮ่ม!”
มันเป็นเงื่อนไขของเควสต์ที่ช่วยไม่ได้ที่จะงุนงง
‘มันเป็นไปด้วยดี แต่ตอนนี้มันเป็นอย่างนี้ได้ยังไง?
รางวัลของเควสต์ที่ชยาครานดำเนินการอยู่นั้นดำเนินการตามเควสต์ที่สำนักจัดการกิลด์ของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวได้จัดหามา
เมื่อมองดู มันอาจจะเหมือนรางวัลที่บกพร่อง
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาลงทะเบียนเป็นกิลด์อย่างเป็นทางการในเมือง ผลประโยชน์ที่ได้รับเพิ่มเติมนั้นมีความหลากหลายและมีประสิทธิภาพมากกว่าที่คาดไว้
โดยพื้นฐานแล้วค่าคอมมิชชั่นที่แนบมาเมื่อพวกเขาขายสินค้าหรือเมื่อพวกเขาซื้อบางอย่างจากร้านค้าในเมืองก็ลดลงอย่างมาก
นอกจากนี้พวกเขายังสามารถรับบัฟจากศาลเจ้าอาณาจักรปีศาจที่อยู่ในพลาซ่ากลางของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวรวมถึงใช้ประตูวาร์ปที่อยู่ถัดจากศาลเจ้าได้
แน่นอนว่าประตูวาร์ปไม่ได้เชื่อมต่อกับประตูนอกอาณาจักรปีศาจ ในขณะนี้พวกมันจึงไม่มีประโยชน์
อย่างไรก็ตามถ้าเขาจะพิจารณาจากในอนาคต แน่นอนว่ามันจะมีประโยชน์อย่างมาก
‘แต่สำหรับเควสต์ที่ต้องหยุดแบบนี้…!’
อย่างไรก็ตามในเควสต์ซึ่งทุกอย่างเป็นไปด้วยดี สภาพที่ชั่วร้ายก็เข้ามาโดยฉับพลัน
เขาต้องการสร้างปาร์ตี้ที่รวมทุกอาชีพเพื่อดำเนินเควสต์และแก้ไขเควสต์ของราชาปีศาจ
สำหรับสมาคมไททันในปัจจุบัน นี่เป็นเงื่อนไขที่เป็นไปไม่ได้
นั่นเป็นเพราะถ้าต้องทุกอาชีพ แน่นอนรวมถึงอาชีพใหม่เช่นกัน
‘แน่นอนว่ามีแอสซาซินที่อยู่ใกล้ๆจากเลเวล 160 อยู่ในกิลด์อยู่แล้ว ในกรณีของนักเวทย์มนตร์มืดมีใครบางคนที่มากกว่าเลเวล 170 ดังนั้นถ้าฉันพาพวกเขาไปที่อาณาจักรปีศาจพวกเขาน่าจะมาได้’
อย่างไรก็ตาม ปัญหานั้นอยู่ที่ซัมมอนเนอร์
‘แต่ว่า… ฉันจะหาซัมมอนเนอร์ได้จากที่ไหนกัน!? ฉันสังเกตเห็นว่าซัมมอนเนอร์ที่อยู่ในอันดับที่ 1 ในการจัดอันดับคือเลเวล 165 หรืออะไรทำนองนั้น… เวรเอ้ย!’
สิ่งที่แย่กว่านั้นก็คือในหมู่ผู้เล่นซัมมอนเนอร์ที่อยู่ในกิลด์ไททั่น เขารู้ว่าผู้เล่นเลเวลสูงสุดนั้นก็ไม่ได้อยู่ที่เลเวล 140 เช่นกัน
ถ้ามันเป็นเลเวล 140 จากมาตรฐานของชยาคราน แม้ว่าพวกเขาจะเข้ามาในอาณาจักนปีศาจ มันเป็นเลเวลที่ต่ำมากที่จะไม่ช่วยพลังการต่อสู้ใดๆเลย
เมื่อหัวของชยาครานเริ่มเจ็บปวด ราวกับว่าราชาปีศาจไฮคอนรู้ถึงความคิดของชยาคราน เขาได้พูด
“หากมีผู้เล่นที่น่าหัวเราะรวมอยู่ด้วยก็จะเป็นไปไม่ได้ที่จะผ่านการทดสอบของข้า เจ้าเห็นไหมว่าข้าไม่ได้เป็นราชาปีศาจที่ไร้ค่า”
ชยาครานถอนหายใจออกมา
 
[1] Dapjungnuh = ตามที่คาร์เซอุสอธิบาย มันเป็นคำแสลงของภาษาเกาหลีสำหรับคนที่ตัดสินใจที่จะตอบคำถามแล้ว แต่รอคำตอบนั้นจากคนอื่นออกมา