Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ ตอนที่ 460 ที่แท้ก็เป็นเขา
เจิ้งชื่อแพ้อย่างอนาถ แทบเอาชีวิตไม่รอดเหอตงหลินได้รับบาดเจ็บสาหัส หมดสติยังไม่ฟื้นส่วนตอนนี้ ลู่ผิงถูกสังหาร เลือดสาดกระเซ็นฟ้า!เหตุไม่คาดฝันต่อเนื่องกันนี้ทำให้ทั่วบริเวณนั้นหวั่นไหว ไม่คิดเลยว่าเด็กหนุ่มที่ก่อนหน้านี้ถูกล้อมกดดัน ถูกมองว่าไม่สลักสำคัญคนหนึ่ง กลับแปรเปลี่ยนเป็นโหดเหี้ยมแข็งแกร่งเช่นนี้ได้ช่างเหมือนเทพมารตนหนึ่ง เรียกได้ว่าเป็นราชันในระดับมหาสมุทรวิญญาณ กำราบศัตรูทั้งมวล!“ทุกท่าน คนผู้นี้รับมือยาก หากเอาแต่มองดูอย่างเฉยชาอยู่ด้านข้าง ไม่แน่ว่าพวกเราอาจพ่ายแพ้ไปทีละคน ได้แต่คับแค้นใจอยู่ตรงนี้”อวิ๋นเคอเปรย คล้ายกับเขาจงใจพูดเช่นนี้เพื่อกระตุ้นผู้อื่นทว่าที่เขาพูดก็เป็นความจริง อานุภาพที่หลินสวินมีทำให้พวกเขาตื่นตัวและหวาดหวั่น หากปล่อยให้เขาแผลงฤทธิ์เช่นนี้ต่อไป ผลลัพธ์ต้องหนักหนามากแน่“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ไม่สู้พวกเราลงมือร่วมกัน ปลิดชีพเด็กนี่ก่อนเป็นอย่างไร”“ก็ดี!”หลายคนคล้อยตามในทันใดเดิมทีพวกหลิงจื่อนั่ว เถี่ยเชียนหานล้วนไม่แสดงท่าที แต่ตอนนี้พวกเขาก็ไม่ได้คัดค้านเช่นเดียวกันนี่ถือเป็นการยอมรับอย่างชัดเจนแล้ว“เช่นนั้นก็ไม่ต้องอมพะนำกันแล้ว ลงมือร่วมกันเถอะ!”หยวนจั้นตะคอก พลังปราณทั่วร่างพลุ่งพล่าน“พวกเจ้าช่างน่าขันเสียจริง ก่อนหน้านี้ก็ล้อมโจมตีข้าคนเดียวไม่สำเร็จ มาตอนนี้ก็แค่ใช้วิธีการเก่า ยังจะมาวางท่าใหญ่โตเช่นนี้ พวกเจ้ายังถูกคนขนานนามว่าเป็นผู้กล้าได้หรือ ข้าว่าเป็นเพียงพวกลวงโลกก็เท่านั้น!”หลินสวินหัวเราะเสียงดัง สายตาโอหังสาดส่องไปทั่วไม่มีหวั่นกลัว วาจาไม่เกรงใจยิ่ง“ฆ่า!”“ไม่รู้ดีชั่ว!”กลุ่มผู้สืบทอดสำนักโบราณเคลื่อนไหวท่ามกลางเสียงตะคอกดัง สำแดงวิชาลับอานุภาพน่าหวาดหวั่นออกมา“ตายซะ!”หยวนจั้นคำรามก้อง แปลงร่างเป็นอสูรมารวานร ปล่อยหมัดแสงโลหิตน่าสยดสยองราวจะฟาดฟันบรรพตคู่หนึ่งออกไปตู้ม!หลินสวินไม่หลบไม่หนี พุ่งรับการโจมตี ลมปราณบ้าคลั่งไหลทะลัก เข้าสู้กับหยวนจั้นในชั่วพริบตาเงาร่างของหยวนจั้นก็โซซัดโซเซ!หลายคนสูดหายใจเย็นเยียบ หยวนจั้นเป็นอสูรมารวานรที่ทรงพลังมากตนหนึ่ง เลือดลมในกายน่าหวาดหวั่น พลังมหาศาลไร้ที่สิ้นสุด แต่เมื่อประจันหน้าตรงๆ กลับดูด้อยกว่าอย่างเห็นได้ชัด!ฆ่า!หลินสวินตะเบ็งเสียงดังก้องทั่วฟ้าดิน พายุทะเลปราณภายในกายกรรโชกแรง ห้ำหั่นกับศัตรูรอบทิศแม้ตัวคนเดียว แต่กลับมีท่าทีดุจสามารถสังหารทุกอย่างได้ ราวบดทับภูผาธาราให้ราบเป็นหน้ากลองหลินสวินในเวลานี้ย่อมไม่ออมมืออีกแล้ว เขาพอจะประเมินพลังที่แท้จริงของผู้กล้าเหล่านี้ได้ ไม่มีทางหายตัวหลบหลีกเหมือนอย่างก่อนหน้านี้อีกเสียงชิ้งดังขึ้น ทั้งร่างอวิ๋นเคอมีไอสมบัติไหลบ่าประหนึ่งเซียนจุติ ท่วงท่าอาจหาญ ถือกระบี่โบราณลายสนพุ่งเข้าโจมตีไอกระบี่นั้นลึกลับยากจับต้อง ดุดันทะลุเมฆา ถือเป็นมรดกตกทอดสูงสุดของสำนักกระบี่แรกวิญญาณ สามารถสลายภูผาธารา สร้างความปั่นป่วนแก่สรวงสวรรค์หลินสวินไม่ได้หลีกหนี ลมหมัดทบห้าเท่าราวแสงระวีโชติช่วงกดอัดเสียงดังโครม ระเบิดโจมตีห้วงอากาศ สลายไอกระบี่เจิดจ้าเหล่านั้นในเวลาเดียวกัน ก้าวย่างชือน้ำแข็งก็โคจร หลบหลีกการโจมตีหนักหน่วงจากอีกด้านหนึ่ง พุ่งต่อไปข้างหน้าเพื่อจัดการหยวนจั้นผู้นั้นเสียก่อนตูม!พลังทั่วร่างของเขาปลดปล่อยออกมาราวพายุคลั่งกลางเหวน้ำใหญ่ ผมสีดำทั้งศีรษะปลิวว่อน ดวงตาวาวโรจน์ราวสายฟ้า ออกโจมตีด้วยพลังทั้งหมด อาศัยโอกาสนี้ทดสอบผลลัพธ์การฝึกปราณของตน“ไอ้บ้าเอ๊ย ยังไม่ตายอีก!”หยวนจั้นคำรามก้อง ตัวเขานิสัยดุร้าย ป่าเถื่อนแข็งกร้าว เมื่อเผชิญหน้ากับจิตสังหารของหลินสวินย่อมไม่มีทางถอยหนีตู้ม! เขากระทืบเท้าลงบนห้วงอากาศ ปราณเลือดร้อนแรงระเบิดออก ก่อร่างเป็นคลื่นสะท้อนสีทองพุ่งไปยังหลินสวินอย่างรวดเร็วยิ่งนี่เป็นยุทธวิธีของอสูรมารวานรบรรพกาล พลังหลอมรวมกับปราณเลือด ผสานกับฟ้าดิน สามารถทลายศัตรูได้คนอื่นก็ใช้กระบวนท่าสังหารเช่นกัน ไม่กล้าประมาทเลินเล่อ หมายจะร่วมแรงโจมตีหลินสวินซู่!ไอกระบี่ฉวัดเฉวียนกวาดตามแนวราบออกมาพร้อมแสงลึกลับ อวิ๋นเคอถูกจู่โจมจากด้านข้าง“ไสหัวไป!”ดวงตาหลินสวินฉายแววเหี้ยม ร่างกายร้อนเร่าดุจเตาหลอมโดดเด่นในใต้หล้า สำแดงเคล็ดวิชาเก้าหมัดสะเทือนสวรรค์ทบซ้อนหกชั้นทันใดนั้นหยวนจั้นถูกพลังหมัดกระแทกกระเด็นจนกระอักเลือดไอกระบี่ทั่วฟ้าสลายเป็นจุณ อวิ๋นเคอสีหน้าเหยเกต้องหายตัวหลบหนีมีศิษย์สำนักหลายคนหลบไม่ทันถูกลมหมัดซัดกระเด็นอย่างจังอานุภาพหนึ่งหมัดถึงกับน่าหวาดหวั่นได้เพียงนี้!ทั่วทั้งบริเวณนั้นสูดหายใจเย็นเยียบ นี่อหังการถึงไหนกัน ตัวคนเดียวใช้หมัดเดียวปราบการโจมตีมากมายขนาดนี้ ประหนึ่งไม่อาจมีใครสู้ได้หลินสวินในตอนนี้ สามารถใช้พลังหมัดทบซ้อนหกชั้นได้อย่างง่ายดายแล้ว พลานุภาพกล้าแข็งถึงขั้นทำให้ใต้หล้าตื่นตะลึงได้ฟุ่บ!อีกด้านหนึ่ง หญิงชุดม่วงนางหนึ่งก็พุ่งเข้ามาพร้อมกวัดแกว่งแส้ยาวกระดูกขาวเส้นหนึ่ง ทำให้ห้วงอากาศสั่นสะเทือนเป็นคลื่นสะท้อนชั้นแล้วชั้นเล่าตึง!เสียงสนั่นหวั่นไหวดังขึ้น แส้กระดูกขาวนั้นถูกซัดออกไป หญิงชุดม่วงส่งเสียงฮึดฮัดต้องเร้นกายหลบหนีฟ้าดินแถบนี้ตกอยู่ในความยุ่งเหยิง ผู้สืบทอดสำนักโบราณทั้งหลายล้วนโจมตีเต็มกำลัง ไม่กล้าเลินเล่อ ยิ่งรู้สึกได้ว่าเด็กหนุ่มผู้นี้แข็งแกร่งเกินธรรมดา ราวกับเป็นปีศาจหากเปลี่ยนเป็นคนอื่น น่ากลัวจะยืนหยัดได้ยาก แต่เด็กหนุ่มคนนี้กลับสามารถเคลื่อนไหวไปทั่ว ไม่อาจกำราบได้ นี่ช่างน่าตกใจยิ่งแล้ว“ฆ่า!”หยวนจั้นคำราม จู่โจมด้วยความโกรธเกรี้ยว“มีความสามารถแค่นี้หรือ”หลินสวินเอ่ยอย่างเย็นชา พลังของหยวนจั้นผู้นี้แม้แข็งแกร่ง แต่เขาก็ได้รู้จักแล้วย่อมไม่หวั่นกลัว ชกหมัดโจมตีกลับครั้งเดียวก็ทำให้อีกฝ่ายถอยกลับไปเสียงดังโครมในเวลาเดียวกันนี้เงาร่างของเขาเปล่งแสง กวาดทำลายการโจมตีทั้งหลายเสียงครั่นครืนเหมือนไม้ไผ่หักตูม!หยวนจั้นร้องโหยหวนราวถูกฟ้าผ่า เลือดสาดกระเซ็นจากร่าง ถูกโจมตีให้ตกจากห้วงอากาศกระแทกเข้ากับพื้นเข้าอย่างจัง ได้รับบาดเจ็บสาหัสผู้ฝึกปราณที่อยู่ไกลออกไปอ้าปากค้าง เด็กหนุ่มผู้นี้ช่างเย้ยฟ้าจริงๆ!เผชิญหน้ากับศัตรูรอบทิศ ยังร้ายกาจโหดเหี้ยมไม่อาจกำราบได้ปานนี้ ใครจะไปคาดคิดได้ที่ต้องรู้ก็คือ คู่ต่อสู้เหล่านั้นแต่ละคนล้วนเป็นผู้สืบทอดสำนักโบราณที่ภูมิหลังแข็งแกร่งอย่างยิ่ง!“ถึงตอนนี้แล้วยังออมมือ ทุกท่านคิดจะให้เจ้านี่แผลงฤทธิ์ต่อหรือ”มีบางคนคำรามด้วยความกราดเกรี้ยวแทบจะในเวลาเดียวกัน ไป๋อวี่ลงมือแล้ว ทวนในมือปรากฏลำแสงสีทองเจิดจ้า ราวเทพสังหารเยือนโลกา ปั่นป่วนห้วงอากาศ ทำลายล้างสิ้นอีกด้านหนึ่งเถี่ยเชียนหานก็โจมตีเช่นกัน เงาร่างกำยำราวภูผาพุ่งขึ้นไปในอากาศ ฟาดกระบองเหล็กสีดำสนิทใหญ่โตอันหนึ่งลงมาแต่ยังไม่ทันได้ดีใจ พลังปราณทั่วร่างของหลินสวินกลับพุ่งสูงขึ้นระลอกใหญ่ ทั้งกายสว่างจ้าลุกโชนสะดุดตาราวภาพมายาบริเวณนี้สั่นสะเทือนดังโครม แสงอัศจรรย์ปะทุออก ทุกการโจมตีถูกพลังหมัดบดขยี้แหลกสลาย ผู้สืบทอดสำนักโบราณจำนวนมากร้องโหยหวน ถูกเล่นงานจนบาดเจ็บสาหัส สูญเสียพลังในการต่อสู้“ร่วมกันโจมตีแล้วอย่างไร ฆ่าพวกเจ้าก็เหมือนฆ่าไก่ฆ่าหมา!”หลินสวินมีโทสะอัดอั้นไว้เต็มอก ในเวลานี้ได้ระบายออกจนหมดสิ้น เงาร่างของเขาราวเหวน้ำใหญ่เคลื่อนตัวตามแนวราบ บดขยี้ศัตรูรอบทิศ ราวเข้าไปในดินแดนไร้คน ไม่มีใครเป็นศัตรูของเขาได้!ทั้งที่นั้นล้วนมองอย่างอึ้งค้าง การประลองครั้งใหญ่นี้จะน่าตกตะลึงเกินไปแล้ว แต่ที่ทำให้พวกเขาหวั่นใจยิ่งก็คือ เด็กหนุ่มผู้นั้นกลับมีอานุภาพแข็งแกร่งปานนี้ โอหังจองหอง ไม่กลัวศัตรูทั้งมวล!“เจ้าเด็กนี่ ต้องกำจัดทิ้ง!”สายตาของผู้แข็งแกร่งระดับหยั่งสัจจะหลายคนฉายแวววาวโรจน์ ลุกลี้ลุกลนเตรียมจะลงมือ ฝีมือที่หลินสวินแสดงออกมาทำให้พวกเขาสะท้านขวัญ รู้ได้ว่าหากไม่สังหารเขาเสีย วันหน้าต้องเป็นหนามยอกอกแน่หลินสวินที่อยู่ในการต่อสู้พลันกวาดตามองมาทางนี้ราวกับรับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่าง ทำให้ผู้แข็งแกร่งเหล่านั้นจิตใจไหววูบ พลังการรับรู้น่าสะพรึงกลัวนัก!“ฆ่า!”ในลานประลอง ไป๋อวี่คำรามเกรี้ยวกราดราวเทพสังหารมาเยือนโลกมนุษย์ ทวนแหวกอากาศเกิดเป็นจิตสังหารน่ากลัวราวน้ำตกไหลบ่าและในเวลานี้หลิงจื่อนั่วก็เคลื่อนไหวในที่สุด เงาร่างของนางราวเซียนลอยละล่อง น่าเกรงขามราวหงส์โผบิน ย่างก้าวในห้วงอากาศตามใจนึก นิ้วมือขาวสะอาดวาดออกไปอย่างแผ่วเบา สายฟ้าสีฟ้าสดสว่างก็พุ่งออกไปเปรี๊ยะ!ที่นี่ราวกับมีมหาอัสนีบาตมาเยือน ห้วงอากาศสลายกลายเป็นฝุ่น สายฟ้าสีฟ้าสดฟาดลงมาประหนึ่งจะกำราบหมื่นเคราะห์ น่าสะพรึงหาใดเปรียบทั่วทั้งบริเวณตื่นเต้น ในที่สุดผู้กล้าหญิงที่โดดเด่นเกินใครคนนี้ก็ลงมือแล้ว เพียงการโจมตีเดียวก็สำแดงฝีมือเก่งกาจออกมาตูม!แม้หลินสวินต้านประกายสายฟ้านี้ได้ แต่แขนเสื้อกลับถูกโจมตีจนสลาย นิ้วมือสั่นระริกชาไปบ้าง นี่ก็คือพลังของสายฟ้า น่ากลัวอหังการ์นักหากฟาดใส่ผู้ฝึกปราณคนอื่น เพียงการโจมตีครั้งเดียวนี้ก็สามารถปลิดชีพได้!ในเวลาเดียวกันทวนของไป๋อวี่กวาดไปตามแนวราบ อีกด้านหนึ่งอวิ๋นเคอสาดไอกระบี่ เถี่ยเชียนหานแกว่งกระบองเหล็กศัตรูพากันโจมตีจากรอบทิศ หมายจะสังหารหลินสวินไม่ให้เขาได้แผลงฤทธิ์อีก“ดูท่าจะจบลงตรงนี้ล่ะ!”ชิ้ง!กลับเห็นว่าเวลานี้ ในมือหลินสวินพลันมีดาบแตกหักเพิ่มขึ้นมาเล่มหนึ่ง ปล่อยแสงส่องสกาวออกมาราวภาพมายา ประหนึ่งธารดาราเคลื่อนคล้อยผมสีดำบนศีรษะของเขาปลิวไสว สายตายิ่งเยียบเย็นราวเทพมาร จู่โจมออกไปเปรี๊ยะ!ทวนยาวของไป๋อวี่สลายถูกฟันขาดอย่างง่ายดายราวเศษกระดาษ“รั้งมันไว้!” ทุกคนล้วนลงมือ ด้วยตระหนกกับภาพนี้ถึงกระนั้นพลานุภาพที่หลินสวินปล่อยออกมาในเวลานี้แข็งแกร่งเกินไป หน้าอกร้อนวูบ ชีพจรวิญญาณส่องแสงลุกโชน พลังปราณบริสุทธิ์พลุ่งพล่าน“เจ้า…”ไป๋อวี่ถูกมอบฉายา ‘เทพสังหารน้อย’ เป็นอัจฉริยะเกินใครในโลกา กรำศึกนับไม่ถ้วน แต่เวลานี้กลับถูกอานุภาพของหลินสวินทำให้ตื่นตระหนก ในใจพิศวง ถอยหนีเต็มกำลังน่าเสียดาย เมื่อดาบหักอยู่ในมือหลินสวิน ตัวเขาก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว ท่วงท่าเฉียบคมปราดเปรียว ดาบหักม้วนกลืนคว้านไส้แหวกพุงของไป๋อวี่!ไป๋อวี่ร้องโหยหวนสะท้านฟ้าดิน พลันบดขยี้ป้ายหยกชิ้นหนึ่งแตก ถูกพลังยากสัมผัสได้เหนี่ยวนำหายไปจากลานต่อสู้หืม?หลินสวินหรี่ตาอย่างประหลาดใจอยู่บ้าง ทันใดนั้นก็รู้ว่านั่นต้องเป็นวิธีรักษาชีวิตของไป๋อวี่ อัจฉริยะเช่นเขา ตระกูลย่อมฝากความหวังไว้มาก มอบสมบัติป้องกันตัวให้ไม่น้อย ไม่ได้ถูกสังหารได้ง่ายขนาดนั้นแต่ต่อให้เป็นเช่นนี้ ความพ่ายแพ้ของไป๋อวี่ก็ยังทำให้ทั่วบริเวณนั้นเกิดเสียงร้องตระหนกตกใจ หลายคนสีหน้าเหยเก ทำใจเชื่อได้ยาก“เขานี่เอง! เด็กหนุ่มป่าเถื่อนโหดเหี้ยมคนนั้น!!”เวลานี้เมื่อเห็นดาบแตกหักราวแสงดาวเล่มนั้น ในที่สุดก็มีผู้ฝึกปราณนึกอะไรขึ้นมาได้ ร้องออกมาเสียงดัง“ที่แท้ก็เป็นเขา!”เสียงฮือฮามากมายนับไม่ถ้วนดังขึ้นตาม เด็กหนุ่มคนนี้ก่อนหน้านี้เคยฆ่าผู้แข็งแกร่งระดับหยั่งสัจจะอย่างเฉียนไหว และทำให้นักพรตสยงล่าถอยไปอย่างไร้ความสามารถทั้งยังเคยต่อสู้กับยอดฝีมือระดับหยั่งสัจจะสำนักยอดกระบี่บูรพาฉู่หลินเทียน ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ ยามเขาอยู่ในแหล่งโลหิตสมบัติร่วงหล่น อาศัยพลังของเขาคนเดียวกำราบดาบแตกหักดุดันพลิกฟ้า ปราบหมู่ศัตรู หนำซ้ำยังสังหารผู้มีปราณระดับหยั่งสัจจะไปสองคน!ทันใดนั้นทั่วบริเวณนั้นล้วนประหวั่นพรั่นพรึง ในที่สุดก็รู้แล้วว่าเหตุใดเด็กหนุ่มผู้นี้ถึงร้ายกาจได้ขนาดนี้ นี่เป็นบุคคลร้ายกาจที่เคยสังหารผู้แข็งแกร่งระดับหยั่งสัจจะเชียวนะ!……..
คอมเม้นต์