EG บทที่ 813 มองเห็นทะลุปรุโปร่ง
เฝิงหยู่พยายามอย่างหนักเพื่อระดมทุน 500 ล้านหยวน เขาต้องยืม 50 ล้านหยวนจากฟู้กวนเจิ้ง แต่เขาไม่เคยคิดว่าทางจังหวัดจะหาเงินมาได้ 1000 ล้านหยวน
รัฐบาลกลางได้ออกเงินทุนไปยังจังหวัดเพื่อซ่อมแซมเขื่อนในปี 1992 แล้ว ในขณะนั้นยังคงเป็นเงินทุนของรัฐ ดังนั้นเงินจำนวนนี้ไม่สามารถจัดสรรได้โดยรัฐอีกครั้ง มันมาจากจังหวัดจริงเหรอ?
“เลขาซวี่ ทางจังหวัดได้ลงทุน 1000 ล้านจริง ๆ เหรอ?  แล้วแผนกอื่น ๆ ล่ะ? เงินทุนไม่พอใช้แน่นอน” ทำไมเฝิงหยู่ถึงไม่เชื่อ เขาคิดว่าซวี่ฉางโหย่วกำลังหลอกเขาอยู่ และให้เขาบริจาคเงิน 1000 ล้านหยวน จากนั้นทางจังหวัดจะควักเงินออกมาลงทุนเพียง  100 ล้านหยวน
“คุณสามารถส่งคนตรวจสอบบัญชีของกรมประปาของเราได้ ตอนนี้เงิน1 พันล้านอยู่ในบัญชีเรียบร้อย ผมกล้าบอกกับคุณได้ว่ารัฐบาลระดับจังหวัดจะไม่ใช้เงินเพียงสตางค์เดียว และทั้งหมดจะถูกแจกจ่ายไปยังกรมประปาในภูมิภาคต่าง ๆ” ซวี่ฉางโหย่วพูดในใจ เจ้าหน้าที่กรมประปาจะยักยอกเงินหรือว่าผู้นำในภูมิภาคต่าง ๆ จะยักยอกมั้ยนั้น ตัวฉันเองก็ไม่กล้ารับประกัน
ซวี่ฉางโหย่วกำชับกับผู้นำในภูมิภาคต่าง ๆ ว่า เฝิงหยู่จะบริจาคเงินจำนวนนี้ จะต้องใช้เงินนี้สร้างเขื่อนเท่านั้น ส่วนเงินที่พวกเขารวมรวมมานั้น จะไม่ถูกใช้
“เลขาซวี่ เดี๋ยวผมจะส่งคนไปตรวจสอบจริง ๆ ” เฝิงหยู่ตอบหยั่งเชิง
“คุณบริจาคเงินจำนวนมากขนาดนั้น ก็ควรจะตรวจสอบสักหน่อย“  ซวี่ฉางโหย่วหัวเราะตอบ
เฝิงหยู่เห็นว่า ซวี่ฉางโหย่วดูสงบมากเมื่อเขาพูดถึงเรื่องนี้ เฝิงหยู่เชื่อว่าบัญชีของกรมประปาจะต้องมีเงิน 1 พันล้านหยวน แต่มณฑลหลงเจียงไม่สามารถระดมเงิน 1000 ล้านหยวนจากภาษีที่เก็บได้น้อย ต้องมีบางอย่างที่เขาคิดไม่แน่ ๆ ?
“เลขาซวี่ คุณได้รับเงินนี้มาจากเบื้องบนหรือไม่ ” อาจเป็นไปไม่ได้ รัฐบาลกลางเพิ่งให้เงินกับจังหวัดหลงเจียงเมื่อปีที่แล้ว แม้ว่าเงินจะถูกใช้เพื่อการเกษตร พวกเขาไม่ควรให้เงินกับจังหวัดหลงเจียงในปีนี้จำนวนมากขนาดนั้น  จังหวัดอื่นไม่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอ?
แม้ว่าประเทศต้องการสร้างชลประทาน แต่ถึงยังไงก็ต้องได้รับเงินจัดสรรจากทั้งสองทะเลสาบ แม่น้ำยางซีเป็นภูมิภาคที่น่าเป็นห่วงมาโดยตลอด
“เบื้องบนให้เงินมาจำนวนหนึ่งและทางจังหวัดก็ได้ระดมทุนส่วนใหญ่ นี่ผมพูดจริง ๆ นะ นี่เป็นเพราะความใจดีของคุณ” ซวี่ฉางโหย่วพูดตามตรง
เฝิงหยู่มองไปที่ซวี่ฉางโหย่ว ทันใดนั้นก็พูดพร้อมกับยิ้ม “เลขาซวี่ ผมจะบริจาคเงินเป็นจำนวนมาก ผมต้องการสิทธิ์ที่จะตรวจสอบสถานการณ์การเงินนี้ มันจะไม่เป็นปัญหาอะไรใช่มั้ย?”
เฝิงหยู่เห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของซวี่ฉางโหย่ว ในใจเขามั่นใจว่า ทางจังหวัดจะต้องยักยอกเงินส่วนนี้ไปแน่ แบบนี้ไม่ได้แน่นอน！
“ประธานเฝิง คุณวางใจเถอะครับ เงินที่คุณบริจาคนั้นไม่มีใครกล้ายักยอกหรอกครับ  หากใครกล้าที่จะใช้ในทางที่ผิดผมจะลงโทษเขาอย่างรุนแรง! แม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าหน้าที่ระดับผู้อำนวยการ ฉันก็จะลดระดับให้เหลือแค่เจ้าหน้าที่พอ ผมกล้าที่จะสัญญานี้กับคุณต่อหน้าทั้งจังหวัด จังหวัดจะไม่แตะต้องเงินนี้เช่นกัน ” ซวี่ฉางโหย่วพูดอย่างชอบธรรม
เฝิงหยู่หัวเราะ”ยังไงผมก็ยังหาคนมาตรวจสอบอยู่ดี”
“ประธานเฝิง นี่คุณไม่เชื่อใจผมเหรอ?”  ซวี่ฉางโหย่วตอบอย่างไม่พอใจ
ไม่ว่าก่อนหน้านี้หรือว่าตอนนี้ซวี่ฉางโหย่วมีชื่อเสียงที่ดี เขาไม่ใช่คนที่ทุจริต พูดคำไหนเป็นคำนั้น แต่เฝิงหยู่ค้นพบว่า ประโยคที่ซวี่ฉางโหย่วพูดออกมานั้นเป็นกับดัก
เงินที่ฉันบริจาคไปแน่นอนว่าไม่มีใครยักยอก แต่ว่าเงินที่ทางจังหวัดได้ระดมทุนมาก็สามารถยักยอกได้หน่ะสิ?  นั่นหมายถึงการซ่อมแซมชลประทานทั้งหมดจะใช้เงินที่ฉันบริจาคไปใช่มั้ย
มองมุมนี้ เงินที่จังหวัดระดมมาได้ส่วนนั้น ต้องมาจากแผนการอื่นแน่นอน รอเงินบริจาคของฉันแล้วค่อยเอาเงินนั้นกลับไป
พวกคุณคิดได้เยี่ยมมาก！
“เลขาซวี่ผมต้องการตรวจสอบเงิน 2000ล้านนั้น ไม่ใช่แค่ 1000 ล้าน” เฝิงหยู่พูดอย่างชัดเจน
“ประธานเฝิง ทางจังหวัดจะเป็นคนควบคุมเรื่องนี้เอง”
“ด้วยความเคารพ ผมเชื่อใจคุณ แต่ว่าผู้นำจังหวัดอื่น ๆ ผมไม่คุ้นเคยนัก หากผู้นำของเมืองต่าง ๆ ต้องการยักยอกเงินของกรมประปา กล้าที่จะไม่ให้เงินกับพวกเขาเหรอ? คุณกล้าที่จะรับประกันมั้ยว่าเงินเหล่านี้จะไม่ถูกยักยอก ถ้างั้นเงินที่ทางจังหวัดระดมทุนมาได้ ก็ปล่อยไปงั้นเหรอ? “ เฝิงหยู่หัวเราะเยาะ
คิดจะเล่นมุกนี้กับผมเหรอ?
ซวี่ฉางโหย่วรู้ว่าเฝิงหยู่เห็นกลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา แต่เขายังต้องการเงินบริจาค จะต้องเอาเงินนี้มาให้ได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเขาหรือหลงเจียงก็ล้วนเป็นเรื่องใหญ่ทั้งนั้น
“ประธานเฝิง งั้นผมจะพูดความจริง จริง ๆ ทางจังหวัดไม่ได้มีเงินมากพอสำหรับโครงการชลประทานนี้  ชลประทานจังหวัดของเรานั้นค่อนข้างดีและเราไม่ต้องการการลงทุนมากนัก “
นั่นหมายความว่าจังหวัดต้องการใช้เงินของผมเพื่อพัฒนาเขื่อนเท่านั้น? แล้วกรมประปาล่ะทำอะไร? คุณควรจะรู้ไว้ว่า เงิน 1000 ล้านนี้ผมเอามันมาได้ยังไง  ผมไม่ได้อะไรจากการบริจาคนี้ บริจาคให้พวกคุณหมดเลย อย่ามาพูดถึงชื่อเสียงของผมเลย ผมไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไรขึ้นมา “ เฝิงหยู่พูดอย่างเย็นชา
“ประธานเฝิง ก่อนหน้านี้มันดีกว่านี้นี่”
“ก่อนหน้านี้มันดีกว่านี้ แต่ทัศนคติของทางจังหวัดมันทำให้ผมผิดหวัง พูดอะไรออกไปก็ไม่ดีทั้งนั้น เพราะพวกคุณกำลังโกง ผมสร้างคุณูปการให้กับหลงเจียงตั้งมากมาย ผมไม่พูด คุณน่าจะเข้าใจดีนะ? ตอนนี้มีหนึ่งประโยคที่ผมจะพูดก็คือเงิน 1000 ล้านนั้นผมทำการบริจาค แต่ 2000 ล้านนี้เป็นกองทุนพิเศษผมต้องการหาคนดูแลและดำเนินการ การที่จะใช้เงิน 2000 ล้านนี้จะต้องได้รับการอนุมัติจากคนของผม ผู้รับผิดชอบอื่น ๆ ไม่มีสิทธิ์！”
ซวี่ฉางโหย่วสีหน้าเปลี่ยนทันที “ประธานเฝิง ผมว่านี่มันเกินไปนะ คุณเคยได้ยินมาตอนไหนว่า เงินของภาครัฐจะถูกจัดการโดยภาคเอกชน?”
เฝิงหยู่ถามกลับหนึ่งประโยค “งั้นคุณเคยได้ยินมั้ยว่า มีคนยักยอกเงิน1พันล้าน?”
นี่มันอะไรกัน มีเงินก็เท่ากับว่าเป็นหัวหน้าใหญ่ ถ้าคุณบอกว่าไม่ต้องการเงินบริจาคของผม ผมก็พร้อมที่จะเดินออกไป！
ทั้งคู่ต่างเงียบและไม่มีใครพูด เฝิงหยู่ผิดหวังกับซวี่ฉางโหย่วอย่างมาก ซึ่งนี่ทำให้เขาเย็นชา
“ประธานเฝิง เงินจำนวนนี้ถ้าทางจังหวัดจัดสรรเงินจ่ายภายใน 2 ปีนี้ล่ะ ปีนี้ลงทุน 500 ล้านหยวนและปีหน้าลงทุนอีก 500 ล้านหยวน!” ซวี่ฉางโหย่วทำการคำนวณในใจและรู้ว่า 500 ล้านหยวนยังคงเป็นไปได้ และยังมีเสียงค้านจากเมืองต่าง ๆอีก แต่เขาสามารถปิดพวกเขาด้วยอำนาจของเขาเท่านั้น
“ถ้าทางจังหวัดใช้เวลา 2 ปีในการจัดสรรงบประมาณ งั้นเงินของผมก็ต้องใช้เวลา 2 ปีเช่นกัน ละยังมีอีกถ้าทางจังหวัดออกเงินจำนวนมาก ผมก็จะบริจาคจำนวนมากเช่นกัน  การใช้เงินจำนวนนี้จะต้องถูกตรวจสอบจากผม  ผมจ่ายเงินสำหรับชลประทาน แต่จะไม่ยอมให้พวกเขาใช้เงินนี้ทำสิ่งอื่น”
จริง ๆ แล้ววิธีนี้ดีมาก ตอนนี้เขาสามารถหาเงินได้ 500 ล้านแล้ว ปีหน้าบริจาคอีก 500 ล้านนี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่  ถ้าถึงตอนนั้นเขาอาจจะต้องขายหุ้นบางส่วน  กำไรบริษัทเขาน่าจะเพียงพอ เฝิงหยู่ยังไม่ต้องการที่จะบริจาค 1000 ล้านหยวนในครั้งเดียว
“งั้นก็ดี ประธานเฝิง พวกเราตัดสินใจแล้วว่า ทางจังหวัดระดมทุนมา  500 ล้าน คุณบริจาค 500 ล้าน เงินก้อนนี้พวกเราจะร่วมกันตรวจสอบ ต้องการลายเซ็นทั้ง 2 ฝ่ายคุณว่าแบบนี้เป็นยังไงบ้าง?”
“แบบนี้ แน่นอนว่าไม่มีปัญหา แต่ว่ายังมีอีก นอกจากนี้เขื่อนที่ผมต้องการจะต้องสามารถทนต่อน้ำท่วมอย่างรุนแรง ผมไม่อยากเห็นงานชุ่ยๆ ผมว่าการออกแบบทางวิศวกรรมที่ผลิตโดยบริษัทก่อสร้างในต่างจังหวัดและกรมชลประทานนั้นดีมาก ผมไม่อยากเห็นเขื่อนที่สร้างด้วยดินธรรมดา ๆ”
ดินชนิดนั้น ถ้าหากว่าถูดมดหรือแมลงกัดกิน คุณก็จะไม่สามารถมองเห็นได้เลย สิ่งนี้จะทำให้ดินคลายตัวและอาจทำให้เขื่อนพัง
“นี่ไม่ใช่ปัญหา ตราบใดที่กรมประปาให้ความเห็นชอบ!” ซวี่ฉางโหย่วตกลง
“เลขาซวี่ ผมรับประกันได้ว่า ชลประทานนี้เป็นประโยชน์ต่อประชาชนของจังหวัดหลงเจียง การเตรียมความพร้อมสำหรับอนาคตดีกว่าการทำอะไรสักอย่างหลังเกิดภัยพิบัติ และผู้คนจะจดจำคุณงามความดีของคุณได้ “
ซวี่ฉางโหย่วถอนหายใจ “คุณพูดถูก เตรียมความพร้อมสำหรับอนาคต ผมจะหยุดโครงการที่ไม่จำเป็นเหล่านั้นในเมืองต่าง ๆ จังหวัดนี้จะเน้นไปที่การเกษตรและชลประทานสองปีนี้เท่านั้น! “
อื้ม ในที่สดฉันก็ได้บริจาคเงินนี้ซะที การก่อสร้างเขื่อนชลประทาน ถึงแม้ว่าจะไม่ช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจมากนัก  แต่นี่คือสิ่งที่จะเป็นประโยชน์ต่อประชาชน การพัฒนาเศรษฐกิจของจังหวัดในปีหน้านั้น ค่อยหาวิธีอื่นเอาละกัน
ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23