EG บทที่ 807 เก็บสะสมเมล็ดพันธุ์
“เฝิงหยู่ เป๋ยต้าชางปีนี้ได้รับรางวัลสองช่องโฆษณาในช่อง CCTV  แม้ว่าจะมีราคาแพงแต่ก็ไม่เลวเลยทีเดียว เราพร้อมที่จะเริ่มโปรโมตแบรนด์ของเป๋ยต้าชาง คุณคิดอย่างไรเกี่ยวกับความร่วมมือของแบรนด์?” จางรุ่ยเฉียงมองไปที่เฝิงหยู่
“คุณเริ่มทำงานที่เป๋ยต้าชางเหรอ? เรื่องนี้หนิวคุนควรมาคุยกับผมด้วยตัวเองสิ ? หรือไม่ผมก็บอกให้เขาปรึกษากับจางหมิง ทำไมเหรอ? จางหมิงไม่เห็นด้วยเหรอ ” เฝิงหยู่ถามขณะที่พยายามกลั้นเสียงหัวเราะของเขาไว้
เฝิงหยู่ได้บอกจางหมิงเพื่อชะลอความร่วมมือของพวกเขาจนกว่า เป๋ยต้าชางจะซื้อช่องโฆษณาจาก CCTV จางหมิงจะไม่เห็นด้วยกับความร่วมมือของพวกเขาหากไม่ได้รับอนุมัติจากเฝิงหยู่
จางหมิงก็อยากจะรอดูว่าเป๋ยต้าชางนี้ทะเยอทะยานเกินไปและไม่มีเงินทุนเพียงพอ เขาต้องการดูว่ารัฐบาลจังหวัดจะสูบเงินเข้าบริษัทในปีนี้หรือไม่ หากรัฐบาลส่วนภูมิภาคให้เงินทุนบางส่วนกับเมืองเป๋ยต้าชางก็จะเป็นการร่วมมือที่คุ้มค่า หากรัฐบาลจังหวัดต้องการเพียงรับเงินจากเบื้องบนและไม่สนใจเกี่ยวกับเป๋ยต้าชางและจางหมิงจะไม่ทำงานกับพวกเขา
บริษัทผลิตภัณฑ์อาหารTai Huaปัจจุบันมีชื่อเสียงทั่วประเทศจีนแม้ว่าการลงทุนและขนาดไม่สำคัญเท่ากับเป๋ยต้าชาง แต่มีมูลค่าถึงสองร้อยล้านหยวน และยอดขายต่อปีมากกว่า 1 พันล้าน
จางหมิงต้องการรอจนกว่าเป๋ยต้าชางล้มเหลวและเขาจะชักชวนเฝิงหยู่ให้ลงทุนเงินก้อนนึงหรือปล่อยให้ผลิตภัณฑ์อาหารTai Huaเข้าจดทะเบียนและใช้เงินทุนเพื่อซื้อเป๋ยต้าชาง
ด้วยวิธีนี้ผลิตภัณฑ์อาหารของ Tai Hua จะกลายเป็นบริษัทผลิตภัณฑ์อาหารเกษตรที่โดดเด่นที่สุดในเอเชียจางหมิงก็จะได้รับประโยชน์เช่นกัน
แต่สิ่งนี้ถูกปฏิเสธโดยเฝิงหยู่ ประการแรกเฝิงหยู่ไม่ต้องการทำสิ่งนี้นี่ เพราะเป็นเรื่องของการได้รับประโยชน์จากฟาร์มทั้งหมดในหลงเจียง รายได้ของเกษตรกรจะได้รับผลกระทบหากทำเช่นนี้ เฝิงหยู่ไม่ต้องการใช้ประโยชน์จากเกษตรกรเหล่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลกลางและจังหวัดกับเฝิงหยู่นั้นจะเลวร้าย  และการพัฒนาของบริษัทผลิตภัณฑ์อาหาร Tai Hua ก็จะได้รับผลกระทบ
แม้ว่าจางรุ่ยเฉียงจะไม่ถามเรื่องนี้ ปีที่แล้วจางหมิงและหนิวคุนก็ได้ลงนามข้อตกลงความร่วมมืออย่างเป็นทางการ
“ผมมีงานจำนวนมากในรัฐบาลเมืองและรัฐบาลจังหวัด หนิวคุนยังคงรอการตอบกลับของจางหมิง เขาไม่มีทางเลือกนอกจากขอความช่วยเหลือจากผม คุณไม่บอกผมว่าจางหมิงหรือพ่อของคุณเป็นผู้ตัดสินใจ ผมรู้ว่าคุณเป็นคนตัดสินใจเรื่องเหล่านี้ “
จางรุ่ยเฉียงรู้จักเฝิงหยู่เมื่อเขาเริ่มต้นทำธุรกิจ เขาเห็นธุรกิจของเฝิงหยู่ขยายตัวทีละเล็กละน้อยการตัดสินใจที่สำคัญทั้งหมดในบริษัทของเฝิงหยู่นั้นถูกตัดสินโดยเขาคนเดียว!
“จางหมิงคนนี้ ผมบอกเขาแล้วว่าเราต้องทำงานกับบริษัทบ้านเกิดของเรา ผมจะโทรหาเขาในภายหลังเพื่อต่อว่าเขา” เฝิงหยู่ตอบอย่างโกรธเคือง
จางรุ่ยเฉียงกลอกตา
“เนื่องจากเราจะร่วมมือกัน  คุณจะช่วยเราในการส่งออกผลิตภัณฑ์ธัญพืชหรือไม่ ? ความต้องการของรัสเซียลดลงมากในปีนี้”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้จางรุ่ยเฉียงก็รู้สึกหดหู่เล็กน้อย เดิมทีรัสเซียนำเข้าอาหารจากจีนโดยเฉพาะ เมืองหลงเจียงที่เป็นภูมิภาคนำเข้าหลัก
แต่ไม่กี่ปีที่ผ่านมาอุตสาหกรรมการเกษตรของรัสเซียฟื้นตัวเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้  นี่ไม่ใช่เพราะชาวรัสเซีย แต่เป็นเพราะเกษตรกรชาวหลงเจียง
เนื่องจากข้อเสนอแนะของเฝิงหยู่ ในการส่งออกเกษตรกรชาวไร่ชาวหลงเจียงหลายคนไปที่รัสเซียเพื่อเช่าที่ดินของพวกเขา  เมืองนี้ให้สินเชื่อแก่เกษตรกรและช่วยให้พวกเขาเช่าที่นาและเครื่องจักรในรัสเซีย
ไม่เลวเลยนะ แล้วรายได้ของเกษตรกรก็เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก ในสิ้นปีรายได้ของเกษตรกรที่ไปเช่าที่ดินเพิ่มขึ้นหลายเท่า!
เกษตรกรเหล่านั้นมีเงินเครื่องจักรกลของฟาร์มก็เร็วขึ้นมากเช่นกัน มองดูแล้วนี่เป็นสิ่งที่ดีอย่างแน่นอน
แต่ตอนนี้มีคำถามเกิดขึ้น ทางฝั่งรัสเซียความต้องการนำเข้าธัญพืชจากหลงเจียงลดลง การผลิตธัญพืชในประเทศพุ่งสูงขึ้นทุกปี
ภูมิภาคตะวันออกของรัสเซียมีสภาพภูมิอากาศใกล้เคียงกับเมืองหลงเจียง เมื่อเกษตรกรชาวหลงเจียงไปยังรัสเซีย พวกเขาสามารถปลูกฝังดินแดนรกร้างที่นั่นได้ นี่เป็นการเพิ่มแหล่งอาหารภายในประเทศของรัสเซีย และผลผลิตของฟาร์มหลงเจียงไม่สามารถขายให้พวกเขาได้!
ถั่วเหลือง ข้าวโพด ข้าวสาลีและบีทรูท นี่เป็นผลผลิตหลักทั้ง 4 ในฟาร์ม ความต้องการจากรัสเซียลดลงมากกว่าครึ่ง แน่นอนจังหวัดหลงเจียงไม่ใช่ที่เดียวที่ได้รับผลกระทบ ประเทศที่ส่งออกอาหารอื่น ๆ ก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน
เป๋ยต้าชางเพิ่งได้รับการก่อตั้งขึ้นใหม่ และผลผลิตปีแรกของพวกเขายังขายไม่ออกนี่เป็นความล้มเหลว!
จางรุ่ยเฉียงรู้ว่าเฝิงหยู่มีการติดต่อในรัสเซีย รถยนต์ Songjiangของเขาสามารถส่งออกไปยังรัสเซียและขายให้กับรัฐบาลรัสเซียและกองทัพ มันไม่น่าเป็นปัญหาสำหรับเขาที่จะขายผลผลิตของหลงเจียงไปยังรัสเซีย
เฝิงหยู่เคยได้ยินเรื่องนี้จากพ่อของเขา พ่อของเขาบอกเขาว่าราคาพืชผลลดลงในปีนี้ แต่โชคดีที่รัฐบาลจังหวัดควบคุมราคาพืชผลและพวกเขาไม่ขาดทุนเลยกำไรของพวกเขาลดลงมาก ในปีนี้
เฝิงหยู่ต้องการที่จะช่วยเกษตรกรในหลงเจียงเพิ่มรายได้และช่วยลุงเหวินให้ได้รับเครดิตเขาไม่ได้คาดหวังว่าคำแนะนำของเขาจะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจของจังหวัดหลงเจียง
เฝิงหยู่นึกย้อนกลับไป ไม่น่าแปลกใจที่รัสเซียตกลงอย่างง่ายดาย แม้ว่าพวกเขาจะปล่อยที่ดินให้เช่าและเก็บค่าเช่า ราคาข้าวของรัสเซียต่ำกว่าหลงเจียงเล็กน้อย ดูเหมือนว่าฝ่ายรัสเซียมีรายได้มากกว่า!
เฝิงหยู่เกาหัว การขายอาหารที่นั่นด้วยความช่วยเหลือของคิริเลนโกะไม่น่าจะเป็นปัญหาในการส่งออกพืชผลของหลงเจียงไปยังรัสเซีย แม้ว่ารัสเซียไม่ต้องการพืชเหล่านี้ ประเทศสหภาพโซเวียตในอดีตอื่น ๆ ยังคงมีความต้องการสูงฉันควรขอความช่วยเหลือจาก คิริเลนโกะดีมั้ยนะผ
เอ๊ะ เดี๋ยวก่อน ทำไมเราต้องขายพืชผลเหล่านี้ออกไปหล่ะ เราควรเริ่มเก็บพืชผลในปีนี้สิ!
“เรายังไม่จำเป็นต้องขายพืชเหล่านั้น เราสามารถเก็บข้าวสาลี ข้าวโพด ถั่วเหลือง และอื่น ๆ  ในที่โกดังของเราสำหรับกรณีฉุกเฉิน หากราคาข้าวเพิ่มขึ้นในปีหน้ามูลค่าของเราก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน “
จะมีภัยพิบัติทางธรรมชาติและน้ำท่วมในอีกสองปี เก็บผลผลิตส่วนหนึ่งในสองปีนี้ มันจะเพียงพอสำหรับพวกเขาในการฝ่าช่วงเวลาที่ยากลำบากในปี 1998 แต่ถ้าไม่มี การผลิตอาหารในปี 1998 ก็จะลดลง ค่าใช้จ่ายของเป๋ยต้าชางต้องสูงขึ้นมาก ดังนั้นจึงไม่สามารถแข่งขันได้
ยิ่งไปกว่านั้นเขายังจำได้ว่าในปี 1998 รัฐขอให้เปิดโกดังเก็บข้าวแห่งชาติเพื่อบรรเทาภัยพิบัติผลก็คือพบว่าโกดังเก็บเมล็ดพืชหลายแห่งว่างเปล่า ดูเหมือนว่าเป็นรายงานเท็จที่ร้ายแรงที่สุดในฝั่งหลงเจียง
นี่เป็นครั้งแรกของประเทศที่พบว่ามีการรายงานข่าวเท็จ  ก่อนที่จูเถี่ยว่านจะพูดอย่างภูมิใจว่า จีนจะไม่ผลิตข้าวเป็นเวลาสามปี เหมือนจะผ่านอดีตไปได้อย่างง่ายดาย แต่ความจริงนั้นโหดร้ายมาก
คนเหล่านั้นทำรายงานเท็จ และได้รับเงินอุดหนุนจากเบื้องบนสำหรับโกดังข้าว จากนั้นให้เช่าโกดังเก็บเมล็ดพืชเปล่าเพื่อทำกำไร เฝิงหยู่ต้องการที่จะถามว่า เรื่องนี้เกี่ยวกับความโปร่งใสของรัฐบาลหรือไม่?
หางตาจางรุ่ยเฉียงกระตุก 2 ครั้ง “คุณว่ายังไงนะโกดังข้าวว่างเปล่า?!”
 
ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23