EG บทที่ 792 ทางเลือกของเจี้ยนลี่เป่า
โดนัลด์ ทรัมป์เป็นหุ้นส่วนของกิโกะ นากาฮาระในตึกเอ็มไพร์สเตต เขาเพิ่งได้กลับมาเปล่งรัศมีในทำงานอีกครั้ง ในที่สุดโอกาสที่จะรวบตึกเอ็มไพร์สเตตไว้ในกระเป๋าก็มาถึงเสียที
กล่าวได้ว่าเขาเป็นบุคคลที่คลั่งไคล้ต่อตึกเอ็มไพร์สเตตมากที่สุด เขาฝันที่จะเปลี่ยนตึกเอ็มไพร์สเตตเป็นชื่อของตัวเอง เขาถึงขั้นลงทุนจัดตั้งบริษัทสำหรับบริหารตึกเอ็มไพร์สเตตโดยเฉพาะ แล้วซื้อหุ้นตึกเอ็มไพร์สเตตครึ่งหนึ่งมาจากกิโกะ นากาฮาระ..  กิโกะ นากาฮาระต้องการให้เขาขับไล่ผู้เช่ารายใหญ่อีกสองคนออกไป แต่เขาคิดหาวิธีจะทำให้คนเหล่านั้นต่อสู้กันเอง เพื่อที่เขาจะรอรับประโยชน์
“บอส มิสเตอร์เฝิงหยู่มาขอพบคุณครับ เขาบอกว่าเขาเป็นกรรมการผู้จัดการของ Microsoft” เลขานุการรายงาน
กรรมการผู้จัดการของMicrosoftมาหาทำไม? แต่จากสถานะของอีกฝ่าย ทำให้เขาไม่สามารถปฏิเสธได้โดยตรง ดังนั้นเขาจึงบอกเลขานุการว่าให้เชิญอีกฝ่ายเข้ามา
ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามา โดนัลด์มองเลยชายหนุ่ม แต่ไม่เห็นใครเดินตามเข้าเลย หรือว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นกรรมการผู้จัดการของ Microsoft? Microsoft มีกรรมการผู้จัดการที่เยาว์วัยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
“สวัสดีครับ คุณโดนัลด์ ผม เฝิงหยู่จากประเทศจีน ผมมีหุ้นส่วนเล็กน้อยที่Microsoft และเป็นกรรมการผู้จัดการตำแหน่งเล็กๆคนหนึ่ง” เฝิงหยู่โบกมือให้โดนัลด์โดยไม่จับมือ
เฝิงหยู่รู้ว่าโดนัลด์มีนิสัยเกลียดความสกปรก หลังจากมีการประกาศเลือกตั้งประธานาธิบดี ผู้ประกอบการด้านอสังหาริมทรัพย์คนนี้เคยถอนตัวเพราะเขาทนไม่ได้ที่จะต้องจับมือกับคนแปลกหน้ามากมาย!
เฝิงหยู่จึงไม่จับมือ เพื่อไม่ให้โดนโดนัลด์เกลียด
“คุณเฝิง คุณเกรงใจกันเกินไปแล้ว คนจีนชอบดื่มชาใช่ไหม? ผมมีชาแดง จะรับไหมครับ?” เฝิงหยู่ไม่ได้ขอจับมือเช็คแฮนด์กับเขา เลยทำให้โดนัลด์รู้สึกสบาย
“แล้วแต่เลยครับ ผมไม่เลือกมาก”
“อ๊ะ ผมรู้แล้ว คุณเป็นคนจีน คุณก็ต้องชอบเจี้ยนลี่เป่าใช่ไหม? ผมก็ชอบมันเหมือนกัน รสชาติดี ทำให้เหนื่อยน้อยลง” โดนัลด์บอกให้เลขานุการไปซื้อเจี้ยนลี่เป่ามาอีกสองกระป๋อง
เฝิงหยู่ประหลาดใจเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเจี้ยนลี่เป่าทำการตลาดได้ดีกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก แม้แต่นายทุนอย่างโดนัลด์ยังรู้จักแบรนด์ นี่จึงเพียงพอที่จะพิสูจน์แล้วว่าแบรนด์ประสบผลสำเร็จ
น่าเสียดายที่เจี้ยนลี่เป่าประสบความสำเร็จมากเกินไป จึงครอบคลุมภัยแฝงอยู่มากมาย ทั้งยังเป็นแบรนด์ระดับชาติ คงซื้อแบรนด์นี้ได้ยาก คงต้องลองดูแล้วว่าหลังจากซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตนี้ได้ จะโอกาสเจรจาร่วมมือกับแบรนด์นี้ได้หรือเปล่า
หลังจากจิบเจี้ยนลี่เป่าแล้ว โดนัลด์ก็วางกระป๋องลง “คุณเฝิง คุณมาหาผมด้วยเรื่องอะไรเหรอครับ?”
โดนัลด์สงสัยอย่างมากว่าทำไมเฝิงหยู่จึงมาหาเขา เขาเก่งด้านอุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ในนิวยอร์กก็จริง แต่ตอนนี้เป็นช่วงขาลงของเขา เฝิงหยู่คงไม่ได้มาที่นี่เพื่อเสนอขายซอฟต์แวร์ Microsoft ของพวกเขาหรอกนะ? หรือ Microsoft คิดค้นซอฟต์แวร์การบริหารอสังหาริมทรัพย์อะไรได้?
“คุณโดนัลด์ ผมรู้มาว่าตึกเอ็มไพร์สเตทอยู่ภายใต้การจัดการของคุณใช่ไหมครับ?” เฝิงหยู่ถามด้วยรอยยิ้ม
กิโกะ นากาฮาระมอบการบริหารจัดการอาคารเอ็มไพร์สเตตให้กับโดนัลด์ เพราะอยากให้โดนัลด์บีบบอสอสังหาริมทรัพย์สองรายที่เช่าตึกเอ็มไพร์สเตตให้ออกไป เพื่อจะเอาอำนาจของตึกเอ็มไพร์สเตตกลับมาอย่างสมบูรณ์
โดนัลด์หรี่ตามองเฝิงหยู่ “คุณเฝิง Microsoftอยากจะเช่าตึกเอ็มไพร์สเตตหรือครับ?”
Microsoft อยู่ที่รัฐวอชิงตันมาตลอดไม่ใช่เหรอ? หรืออยากจะย้ายมาที่นิวยอร์ก? มันไม่คุ้มค่าเลยนะ Microsoftไม่มีความจำเป็นที่ต้องย้ายมาตั้งที่ศูนย์กลางการเงิน มันไม่ได้ช่วยให้ยอดขายผลิตภัณฑ์ของ Microsoftเพิ่มขึ้นเลยนี่นา?
“ไม่ใช่Microsoftหรอกครับ แต่ผมต้องการซื้อตึกเอ็มไพร์สเตต!”
อะไรนะ? เขาต้องการซื้อตึกเอ็มไพร์สเตต!
ดวงตาของโดนัลด์เปล่งประกายแสงแวบหนึ่ง เขาจ้องมองเฝิงหยู่ตาเป็นมันส์ แต่พบว่าเฝิงหยู่ไม่มีทีท่าจะล้อเล่นเลย
“มิสเตอร์เฝิง ผมคิดว่าคุณมาผิดที่แล้ว ตึกเอ็มไพร์สเตตไม่ได้เป็นของผม มันเป็นของชาวญี่ปุ่นที่ชื่อฮิเดกิ โยโกอิต่างหากล่ะครับ” โดนัลด์กล่าวหลังจากที่เขาสงบจิตลง
เฝิงหยู่หัวเราะเบาๆ “คุณโดนัลด์ครับ ที่ผมมาหาคุณ เพราะผมรู้ว่าตึกเอ็มไพร์สเตตนี้ไม่ได้เป็นของฮิเดกิ โยโกอิ ผมรู้นะว่าคุณเล็งตึกเอ็มไพร์สเตตมาตลอด ว่ากันตามตรงเลยนะครับ คุณไม่คิดว่าตึกเอ็มไพร์สเตตเก่าเกินไปหรือครับ? แถมราคาค่อนข้างสูงเกินจริง ทำไมไม่ตั้งเป้าหมายเป็นตึกอื่นล่ะครับ? “
โดนัลด์ถามกลับว่า “ทำไมคุณถึงต้องการซื้อตึกเอ็มไพร์สเตตล่ะ? ซื้อตึกแฝดเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ไม่ดีกว่าเหรอ?”
คุณเป็นกรรมการผู้จัดการของ Microsoftนี่นา คุณก็น่าจะรวยหูฉี่ งั้นไปซื้อที่มันสูงกว่าสิไป๊
“เพราะผมไม่ชอบรูปลักษณ์ของตึกแฝดเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ ผมคิดว่าตึกเอ็มไพร์สเตตนั้นสอดคล้องกับรสนิยมของผมมากกว่า”
โดนัลด์ตกตะลึงเพราะเหตุผลนี้ … แหม พ่อคนมีสไตส์!
โดนัลด์ก็เป็นคนที่มีสไตส์เหมือนกัน เขาจึงรู้ดีว่าคนทำธุรกิจจำนวนมากจะเล็งในสิ่งที่ตัวเองชอบ หากไม่ชอบ ต่อให้รู้ว่ามันจะทำเงินมหาศาล ก็จะไม่ลงทุนอยู่ดี ตัวอย่างเช่นวอร์เรน บัฟเฟตต์ที่รู้อยู่เต็มอกว่าการซื้อหุ้นจากบริษัทเทคโนโลยีอินเตอร์เนตอย่างMicrosofจะทำเงินได้แน่นอน แต่เขากลับไม่ซื้อ
“น่าเสียดายที่ผมชอบตึกเอ็มไพร์สเตตมากเหมือนกัน ในเมื่อคุณรู้แล้วว่าผมซื้อหุ้นครึ่งหนึ่งของตึกเอ็มไพร์สเตต งั้นคุณก็น่าจะรู้ว่าผมจะไม่ขายมัน” โดนัลด์กล่าว
เฝิงหยู่ส่ายหัว “ขายหรือไม่ขายขึ้นอยู่กับราคาที่ได้ต่างหากล่ะครับ อุตสาหกรรมอสังหาริมทรัพย์ในปัจจุบันค่อนข้างซบเซา ราคาห้องก็ไม่กระเตื้องขึ้น ผมคิดว่าคุณขายหุ้นส่วนนี้เสีย แล้วมุ่งเป้าไปที่อสังหาริมทรัพย์อื่นในแมนฮัตตัน อย่างเช่นตึก40วอลล์สตรีท ผมคิดว่าอาคารนี้เหมาะที่จะเรียกว่าทรัมป์ทาวเวอร์มากกว่านะครับ”
เฝิงหยู่รู้ว่าโดนัลด์กำลังเจรจาที่จะซื้อตึก40วอลล์สตรีทอยู่ แล้วตั้งใจจะเปลี่ยนชื่อเป็นทรัมป์ทาวเวอร์ในอนาคต
โดนัลด์ทรัมป์เป็นคนที่ชอบชื่อเสียง หลังจากทรัมป์ฟื้นตัวจากเศรษฐกิจได้ เขาก็ได้ตั้งชื่อทรัพย์สินส่วนใหญ่โดยใช้คำว่าทรัมป์ และเขายังได้เข้าร่วมในรายการบันเทิง ซื้อสิทธิ์ในการเป็นเจ้าภาพจัดประกวดนางงามเช่น Miss Universeและ Miss USA
นอกจากนี้ หนังสือของเขายังได้รับการตีพิมพ์สองครั้ง ซึ่งเป็นหนังสือที่ขายดีที่สุดมายาวนาน เขายังปรากฏตัวต่อหน้ากล้องบ่อยๆ และดูเหมือนว่าเขาจะชอบสิ่งนี้มาก
เฝิงหยู่ยังสงสัยว่าเหตุผลที่โดนัลด์ลงสมัครตำแหน่งประธานาธิบดี เพราะเขาชอบเป็นจุดเด่น ความเฉิดฉายสามารถตอบสนองความหยิ่งยะโสของเขาได้ ทั้งยังสามารถยกระดับตระกูลทรัมป์ให้สูงขึ้น
โดนัลด์มองเฝิงหยู่อย่างประหลาดใจ แม้ว่าเรื่องที่เขาอยากซื้อตึก40วอลล์สตรีทไม่ใช่ความลับ แต่เฝิงหยู่กลับรู้เรื่องนี้ได้ ย่อมไม่ธรรมดา เฝิงหยู่ยังกล่าวอีกว่าตึกนี้เหมาะจะเรียกทรัมป์ทาวเวอร์มากกว่า ทั้งๆที่เขาบอกเรื่องนี้กับคนแค่ไม่กี่คน แล้วใครกันที่เปิดเผยให้เฝิงหยู่รู้?
“คุณโดนัลด์ครับ เงินลงทุนของคุณตอนนี้น่าจะอิหลักอิเหล่ใช่ไหม? คุณยังต้องจ่ายดอกเบี้ยธนาคารอีก ถ้าไม่ระวังคุณจะล้มละลายเอาได้นะครับ แต่โชคดีที่วันนี้คุณได้พบกับผม ผมสามารถช่วยคุณได้นะ” เฝิงหยู่พูดแล้วยิ้มหรี่ตา
“คุณจะช่วยผมได้อย่างไร?” โดนัลด์ถามพลางขมวดคิ้ว
“ขายหุ้นของตึกเอ็มไพร์สเตตให้ผม ผมจะมอบการบริหารจัดการให้คุณอีกครั้ง ผมยังสามารถให้เงินกู้กับคุณได้อีก คุณมีหนี้ที่ยังไม่ได้ชำระใช่ไหมล่ะครับ จะยืมเงินจากธนาคารอีกก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะครับ” เฝิงหยู่พูดด้วยรอยยิ้ม
โดนัลด์เงียบ เขาเชื่อว่าเศรษฐกิจของสหรัฐกำลังดีขึ้นในเร็ววัน เห็นได้จากตลาดหุ้นและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่กลับมาเฟื่องฟูขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้การซื้ออสังหาริมทรัพย์ขนาดใหญ่เอาไว้น่าจะเป็นโอกาสที่ดี
แต่ปัญหาคือ เขาไม่มีเงิน!
มองในด้านหนึ่ง เขาจะได้เงินลงทุนมากขึ้น ทีนี้เขาก็สามารถลงทุนในอสังหาริมทรัพย์อื่นๆได้แล้วฟื้นตัวได้เร็วขึ้น ในอีกด้านหนึ่งเขาเล็งตึกเอ็มไพร์สเตตมานาน โดนัลด์จึงไม่รู้ว่าเขาควรเลือกอะไรดี…
ติดตามเพจใหม่ได้ที่ https://www.facebook.com/ceonovel23