EG บทที่ 719 จางรุ่ยเฉียงผู้เดือดร้อน
 
เฝิงหยู่คิดว่าหลี่หมิงเต๋อจะสามารถกำจัดเจ้าหน้าที่ของรัฐพวกนั้นได้อย่างน้อยสองสามวัน แม้ว่าเขาจะไม่สามารถจัดการกับพวกนั้นได้ เขาก็ยังสามารถขอความช่วยเหลือจากจางรุ่ยเฉียงได้เสมอ  แต่จางรุ่ยเฉียงโทรหาเฝิงหยู่ก่อนและขอให้เขาไปที่สำนักงานเพื่อหารือเกี่ยวกับการจดทะเบียนบริษัทเครื่องจักรในตลาดหลักทรัพย์
 
ทำไมจางรุ่ยเฉียงเปลี่ยนใจ? เฝิงหยู่ได้บอกจางรุ่ยเฉียงอย่างชัดเจนแล้วว่าไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากให้จดทะเบียนบริษัทของเขาในตลาดหลักทรัพย์ แต่เป็นเพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา เฝิงหยู่ต้องการให้บริษัทของเขาเติบโตต่อไปก่อนอีกสักสองสามปีก่อนที่จะเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ นอกจากนี้ เขาสัญญาว่าเขาจะจดทะเบียนบริษัทในช่วงที่จางรุ่ยเฉียงยังดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีอยู่ จางรุ่ยเฉียงรอต่ออีก 2 ปีไม่ไหวหรอ?
 
ที่จริงแล้ว ไม่ใช่จางรุ่ยเฉียงที่ไม่สามารถรอได้ แต่รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ต่างหาก
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 เป็นพวกคนแก่ๆ และผู้นำระดับสูงของเขาก็ขอให้เขาเตรียมพร้อมที่จะเกษียณไปอยู่เบื้องหลังตอนสิ้นปีนี้ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 อาจได้รับการเลื่อนตำแหน่งก่อน แต่ก็มีความเป็นไปได้ที่เขาจะไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งและถูกย้ายไปยังตำแหน่งที่งานเบาและสบายกว่านี้
 
ตำแหน่งของรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ตอนนี้อยู่ในระดับรัฐมนตรีระดับจังหวัดและเป็นสมาชิกของคณะกรรมการกลางของพรรคคอมมิวนิสต์ของประเทศจีน ตำแหน่งลำดับต่อไปคือผู้นำระดับภูมิภาค ซึ่งระหว่างสองตำแหน่งนี้ ผลประโยชน์การเกษียณอายุมีความแตกต่างกันอย่างมาก นอกจากนี้ หากเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้นำระดับภูมิภาค เขาจะสามารถทำงานต่อไปได้อีกสองสามปี เขายังไม่อยากออกจากตำแหน่ง เขารู้สึกว่าเขายังสามารถช่วยเหลือประเทศได้
 
ปัญหาของจังหวัดหลงเจียงคือที่ตั้ง ซึ่งไม่สามารถเทียบได้กับภูมิภาคชายฝั่งเลยในแง่ของการค้าขาย นอกจากนี้ รัฐบาลไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลกลางและการพัฒนาก็ช้า มีอีกสาเหตุหนึ่งก็คือกรมการเกษตรและป่าไม้ที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน กระทรวงเกษตรและการปรับปรุงที่ดินเป็นฝ่ายดูแลกรมการเกษตร และกรมการป่าไม้อยู่ภายใต้การดูแลของสำนักจัดการป่าและทุ่งหญ้าแห่งชาติ กำไรและภาษีทั้งหมดในวงการทั้งสองนี้ถูกส่งมอบให้กับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ซึ่งไม่ใช่รัฐบาลประจำจังหวัด
 
คู่ค้ารายที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดหลงเจียงคือรัสเซีย ส่วนใหญ่พวกเขาส่งออกผลิตภัณฑ์อาหาร แน่นอนว่าตอนนี้พวกเขากำลังส่งออกรถยนต์ของเฝิงหยู่และของใช้ที่จำเป็นอื่นๆ ด้วย แต่เมื่อเทียบกับภูมิภาคชายฝั่งทะเล ก็ยังมีความแตกต่างอยู่มาก
 
แต่อุตสาหกรรมหนักในจังหวัดหลงเจียงก็ดำเนินการไปได้ด้วยดี การเติบโตของอุตสาหกรรมนี้สูงกว่าระดับเฉลี่ยของประเทศ ในบางภาคธุรกิจ เช่น การผลิตเครื่องจักรทางการเกษตรและรถยนต์ มีความก้าวหน้าและทันสมัยมากที่สุดในประเทศจีน
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ไม่เคยคาดหวังว่าจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งก่อนที่เขาจะเกษียณอายุไปอยู่เบื้องหลัง แต่ตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาอาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งและไม่จำเป็นต้องลาออกด้วย!
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 มีผลงานความสำเร็จบางอย่างแอบซ่อนอยู่และอาจลองสู้ดูสักตั้งเพื่อการเลื่อนตำแหน่งครั้งนี้ แต่ฝ่ายตรงข้ามของเขาก็มีผลงานครั้งสำคัญพอๆ กับเขาเหมือนกัน เขายังอยากกุมอำนาจอยู่และยังไม่อยากเกษียณ
 
ก่อนหน้านี้ในระหว่างการประชุมที่รัฐบาลกลาง รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ได้ยินผู้ว่าราชการจังหวัดคนอื่นๆ รายงานเกี่ยวกับผลงานของพวกเขา เขารู้ว่าทำไมคนพวกนี้ได้รับอนุญาตให้รายงานเกี่ยวกับการพัฒนาในจังหวัดของตัวเองในระหว่างการประชุม นั่นเป็นเพราะว่าจังหวัดของพวกเขามีบริษัทที่เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์หลายแห่ง
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 เข้าใจว่าเมื่อบริษัทได้รับการจดทะเบียนในรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลขแล้ว มูลค่าของบริษัทจะเพิ่มขึ้นหลายเท่า! นั่นหมายความว่า 1 หยวนจะกลายเป็น 3 ถึง 5 หยวนงั้นหรอ? 100 ล้านจะกลายเป็น 3 ถึง 5 ร้อยล้านหรอ? นั่นหมายความว่าเศรษฐกิจของจังหวัดจะดีขึ้นแบบก้าวกระโดดเลยทีเดียว!
 
แม้ว่ารัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 จะรู้ว่าหุ้นของรัฐบาลจะลดลงหลังจากที่บริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ แต่เขารู้สึกว่าน่าจะได้รับผลประโยชน์มากขึ้นมากกว่า ไม่งั้นทำไมหลายบริษัทถึงได้เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ล่ะ?
 
เมื่อมองดูสีหน้าที่แสนภาคภูมิใจของผู้นำพวกนั้นและสีหน้าเห็นด้วยของผู้นำรัฐบาลกลางแล้ว รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ของหลงเจียงก็รู้สึกอิจฉา
 
หากเขายังไม่สามารถสร้างผลงานได้มากกว่านี้ เขาจะสูญเสียการเลื่อนตำแหน่งให้กับฝ่ายตรงข้าม!
 
ข้าราชการส่วนใหญ่เกษียณอายุกันหมดแล้วเมื่อตอนที่อายุเท่าเขา อย่างไรก็ตาม รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 เคยชินกับการอยู่ในอำนาจและมีอำนาจ เขาเคยเป็นผู้สั่งการคนรอบข้างและไม่ยอมที่จะเสียอำนาจของเขา
 
เขารู้สึกว่าเขายังไม่บรรลุสิ่งที่เขาต้องการและยังสามารถทำงานได้ต่อ ทำไมเขาถึงต้องเกษียณไปอยู่เบื้องหลังและดำรงตำแหน่งที่มีงานเบาและสบายด้วยล่ะ? เขารู้สึกว่าผลงานของเขาดีกว่าผู้นำคนอื่นๆ และควรจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง
 
ไม่ใช่ว่าผู้นำระดับสูงไม่เห็นคุณค่าจากผลงานความช่วยเหลือของเขา แต่เป็นเพราะเขายังขาดบางอย่างที่ทำให้ตัวเขาโดดเด่นท่ามกลางคนอื่นๆ ที่เหลือ
 
เมืองปิงมีบริษัทเครื่องจักรที่มีมูลค่าเพียงไม่กี่สิบล้านเท่านั้น หลังจากการพัฒนามาสองสามปี มูลค่าของ บริษัทก็เพิ่มขึ้นเป็นหลักพันล้าน บริษัทนี้กลายเป็นหนึ่งในบริษัทที่ใหญ่ที่สุดของจีน นี่ถือเป็นความสำเร็จทางการเมืองครั้งใหญ่
 
แต่รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ก็ยังรู้สึกว่าไม่เพียงพอ จังหวัดอื่นๆ ก็มีบริษัทที่มีมูลค่าหลายพันล้านเหมือนกัน และบริษัทพวกนั้นก็เป็นรัฐวิสาหกิจ หากบริษัทเครื่องจักรสามารถเพิ่มมูลค่าให้ได้มากกว่าหมื่นล้านหยวน โอกาสในการเลื่อนตำแหน่งของเขาก็จะสูงขึ้น
 
ถ้าบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งแรกของจีนซึ่งมีมูลค่ามากกว่าหมื่นล้านอยู่ในจังหวัดที่อยู่ภายใต้การดูแลของเขา ใครจะกล้าพูดว่านี่ไม่ใช่ความดีความชอบของเขา? ผู้นำระดับสูงจะต้องเห็นหัวเขาแน่นอน
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 เคยได้รับการยกย่องจากหัวหน้าสถาปนิก เจียงต้าหมิง กำปั้นเหล็กจู และผู้นำระดับประเทศคนอื่นๆ อีกมากมายมาก่อน หากเขาอายุน้อยกว่านี้ 5 ถึง 8 ปี เขาจะสามารถเข้าร่วมรัฐบาลกลางได้อย่างแน่นอน
 
แต่ตอนนี้เขาแก่แล้วและนี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่เขาที่จะต่อสู้เพื่อการเลื่อนตำแหน่ง
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 รู้ว่าจางรุ่ยเฉียงเป็นผู้เสนอเรื่องการปรับโครงสร้างของบริษัทเครื่องจักร และเขาก็สนับสนุนข้อเสนอนี้ด้วย หากเขาไม่สนับสนุนการปรับโครงสร้างครั้งนี้ มันจะประสบความสำเร็จได้หรอ? ในตอนนั้น การปรับโครงสร้างรัฐวิสาหกิจทั้งหมดจะดำเนินการเฉพาะรัฐวิสาหกิจที่มีผลประกอบการขาดทุนเท่านั้น แต่บริษัทเครื่องจักรยังคงทำผลกำไรได้อยู่
 
จางรุ่ยเฉียงสนิทกับเฝิงหยู่มากและรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ได้รับการร้องเรียนว่าจางรุ่ยเฉียงสมรู้ร่วมคิดกับนักธุรกิจเอกชนรายนี้อยู่ เขาเป็นคนหนึ่งที่ช่วยหยุดข่าวลือพวกนี้ทั้งหมดและสนับสนุนจางรุ่ยเฉียง
 
จางรุ่ยเฉียงสามารถมาถึงตำแหน่งปัจจุบันของเขานี้ได้ก็เพราะเขา หากเขาไม่ย้ายจางรุ่ยเฉียงจากสำนักงานการค้าต่างประเทศไปยังรัฐบาลเมืองปิง จางรุ่ยเฉียงก็คงยังเป็นบุคคลที่ไม่มีใครรู้จัก
 
จางรุ่ยเฉียงสามารถมาถึงตำแหน่งปัจจุบันของเขานี้ได้ก็เป็นเพราะความสามารถของเขาเองบางส่วน แต่หากไม่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 เขาจะไม่สามารถเป็นนายกเทศมนตรีเมืองปิงได้ แม้ว่าจางรุ่ยเฉียงอาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นนายกเทศมนตรี แต่เขาก็จะไม่ได้เป็นนายกเทศมนตรีของเมืองปิง และจะได้ดำรงตำแหน่งแค่ระดับเขต (รัฐมนตรี) เท่านั้น
 
นอกจากนี้ รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ยังช่วยสนับสนุนข้อเสนอของจางรุ่ยเฉียงในเรื่องการปรับโครงสร้างของอุตสาหกรรมเภสัชกรรมของเมืองปิงทั้งหมด ซึ่งส่งผลให้เกิดการก่อตั้งบริษัทเภสัชกรรมเมืองปิง
 
มนุษย์ทุกคนเห็นแก่ตัวและมักจะคิดเอาแต่ได้ให้ตัวเอง แม้ว่าจางรุ่ยเฉียงจะสามารถช่วยยืดอายุการทำงานของรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข  1 ออกไปได้หลังจากที่เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่ง แต่จางรุ่ยเฉียงก็ยังคงได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ต่อไป นี่เป็นสถานการณ์ที่ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย
 
รัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ได้พูดคุยกับจางรุ่ยเฉียง และหวังว่าจางรุ่ยเฉียงจะช่วยเขาโน้มน้าวเฝิงหยู่ให้ จดทะเบียนบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงในตลาดหลักทรัพย์โดยเร็วที่สุดได้ เขาอยากให้จังหวัดหลงเจียงมีบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ซึ่งมีมูลค่าหลายพันล้าน นี่คือไพ่ใบสุดท้ายในการต่อรองสำหรับเขาเพื่อให้หน้าที่การงานของเขาก้าวหน้าขึ้นไปอีกขั้น
 
จางรุ่ยเฉียงรู้สึกว่าตัวเองกำลังเดือดร้อน เขารู้ว่าเฝิงหยู่เป็นอัจฉริยะในเรื่องของธุรกิจ เขาไม่เคยเห็นใครประสบความสำเร็จเหมือนเฝิงหยู่มาก่อน แม้แต่นักธุรกิจในตำนานจากประเทศอื่นๆ ก็ไม่สามารถเทียบกับเฝิงหยู่ได้
 
เฝิงหยู่เคยบอกว่าตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมสำหรับบริษัทเครื่องจักรเมืองปิงที่จะเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ และจางรุ่ยเฉียงเลือกที่จะเชื่อเขา นี่คือเหตุผลที่เขาไม่ได้นำเรื่องนี้มาพูดอีกรอบ แต่ตอนนี้เขาต้องตอบแทนบุญคุณให้กับรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ซึ่งเป็นคนที่ช่วยให้เขาได้กลายมาเป็นนายกเทศมนตรี และเขาก็กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
 
ในที่สุดรัฐบาลระดับจังหวัดหมายเลข 1 ก็ยอมถอยหนึ่งก้าว เขาขอให้จางรุ่ยเฉียงเพียงแค่โทรไปหาเฝิงหยู่และเขาจะพูดกับเฝิงหยู่เป็นการส่วนตัวเอง นี่คือเหตุผลที่จางรุ่ยเฉียงโทรตามให้เฝิงหยู่มาหาเขา