EG บทที่ 636 เปิดตัวซุปเปอร์มาร์เก็ต 2
รองหัวหน้าเจียยังคงนั่งนิ่งและมองเฝิงหยู่ที่กำลังโอ้อวดสรรพคุณของพิธีเปิดซุปเปอร์มาเก็ตโดยที่ตัวเขาเองไม่คิดจะพูดอะไรออกมาสักคำ
“นี่หัวหน้าเจีย!ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยหรือครับ?”
เฝิงหยู่รู้สึกหัวเสียเล็กน้อย
“ผู้จัดการเฝิงครับ มันเป็นเพียงพิธีเปิดซุปเปอร์มาเก็ตของคุณเท่านั้นเองนะครับและไหนจะนักข่าวจากช่องข่าวหลักของสถานีCCTVอีก พวกเราให้เวลาออกอากาศกับคุณตั้ง 2 นาที มันเป็นเวลาตั้ง2นาทีนะครับ! คุณได้ขนาดนี้ยังไม่พอใจอีกหรือ? มันไม่ง่ายสำหรับผมเลยนะครับที่จะเพิ่มเวลาในการถ่ายทำและคุณยังต้องการให้ฉายในช่วงโอเรียลทอลฮฮริซอลและในช่วงข่าวอื่นๆอีก? คุณคิดว่าผมมีอำนาจอนุมัติขนาดนั้นหรือครับ?”
เมื่อทราบข่าวว่าเฝิงหยู่มาเยี่ยมในครั้งแรกเขาก็สู้อุตส่าห์ออกมาต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี หากเขารู้ว่าเฝิงหยู่มาที่นี่เพื่อจุดประสงค์ที่โหดร้ายแบบนี้เขาคงรีบชิ่งออกไปทำธุระที่อื่นแล้ว
“หัวหน้าเจียมันไม่เหมือนกันนะครับ การที่ช่องCCTVมาทำข่าวก็เป็นเพราะมีรัฐมนตรีระดับสูงเข้าร่วมพิธีเปิดด้วย แล้วการได้ออกอากาศเพียง2นาที มันจะไปพออะไรล่ะครับ? คุณสามารถนำเสนอข่าวทั้งหมดให้ผู้ชมได้ทราบในเวลาเท่านั้นหรือครับ?”
“เรามีหน้าที่รายงานข่าว ไม่ได้มีหน้าที่โฆษณาให้กับธุรกิจของคุณนะครับ!”
รองหัวหน้าเจียโต้กลับทันที
“ถ้าอย่างนั้นผมจะมอบเงินส่วนหนึ่งให้กับสถานีของคุณ คุณจะเอาเท่าไหร่? ว่ามาเลย!”
“พอเถอะครับ! สถานีของเรากล้าพอที่จะไม่รับเงินจากคุณ วันพรุ่งนี้สกู๊ปข่าวของเราได้รับการออกอากาศ 5นาที แล้วคุณคิดว่าพิธีเปิดซุปเปอร์มาร์เก็ตของคุณจะได้เวลาออกอากาศเท่าไหร่ละครับ?นอกจากนี้โอเรียลทอลฮฮริซอล ทำหน้าที่ในการชื่นชมและนำเสนอบริษัทที่มีผลงานโดดเด่น ธุรกิจซุปเปอร์มาร์เก็ตของคุณเองก็ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง แล้วคุณยังอยากจะให้เรานำเสนออีกหรือครับ?”
“แล้วรายการข่าวในช่วงอื่นละครับ? คุณควรให้เวลาในการออกอากาศแก่เราเพิ่มในช่วงอื่น คุณสามารถแจ้งเรื่องนี้ให้กับผู้อำนวยการลี่ได้หรือไม่?”
“มันก็ใช่ที่เราสามารถทำได้แต่เวลาออกอากาศต้องไม่นานเกินไป ทั้งข่าวช่วงเช้า เที่ยงและเย็นต่างมีข้อจำกัดในเรื่องเวลาเช่นกันแต่ผมต้องแจ้งให้คุณทราบข้อหนึ่ง ว่าเราไม่สามารถไปทำการสัมภาษณ์ใดๆในซุปเปอร์มาเก็ตของคุณได้ อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะครับว่าคุณพยายามจะโชว์ผลิตภัณฑ์ของคุณในรายการข่าวของเรา”
รองหัวหน้าเจียจ้องเขม็งมาที่เฝิงหยู่อย่างรู้ทัน
ให้ตายเถอะ! ตาแก่เจียเริ่มฉลาดขึ้นแล้ว
“ผู้อำนวยการหลี่เองก็จะเข้าร่วมพิธีเปิดซุปเปอร์มาร์เก็ตในครั้งนี้ด้วย หากเขาไม่ได้ยืนอยู่หน้าซุปเปอร์มาร์เก็ต แล้วเขาควรไปยืนอยู่ตรงไหนล่ะครับ? นอกจากนี้ยังมีฟู่หลงปิงตัวแทนจากตระกูลฟู่ซึ่งเป็นตระกูลใหญ่จากฮ่องกงมาร่วมงานด้วย ความมั่งคั่งของตระกูลฟู่ถือว่ามีมากกว่าตระกูลหลี่และไหนจะอิทธิพลที่พวกเขามีมากกว่าอีก ผมต้องการให้ช่องCCTVเข้าไปสัมภาษณ์ตัวแทนจากตระกูลฟู่อีกด้วย ผมยังจำได้ว่าช่องCCTVมีรายการทอร์คโชว์ที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง หากคนจากตระกูลฟู่ได้ออกรายการนั้นและเอ่ยปากให้การสนับสนุนช่องCCTVกับสถานีโทรทัศน์ในฮ่องกงเมื่อพวกเขาเดินทางกลับจากจีนไปแล้ว มันก็คงเป็นผลดีสำหรับรัฐบาลของเรา”
เฝิงหยู่เหวี่ยงเบ็ดล่อเหยื่ออีกครั้ง
“มีตัวแทนจากตระกูลฟู่ตกลงจะให้เราสัมภาษณ์หรือครับ? คุณแน่ใจใช่มั้ย?”
“คุณคิดว่าผมจะโกหกหรือไง? ผมสนิทกับตระกูลฟู่มากนะครับ”
เฝิงหยู่ตบไปที่หน้าอกของตนเบาๆ อืม…เขาสนิทกับฟู่เกิงเฉิงและเขายังเป็นสมาชิกในตระกูลฟู่อีกด้วย รวมทั้งยังเป็นตัวแทนตระกูลฟู่ในประเทศจีน
“ตกลง ถ้าอย่างนั้นผมจะให้เวลาออกอากาศกับคุณ2-3นาทีในข่าวช่วงเช้าและเที่ยงแต่มันก็ยังต้องขึ้นอยู่กับหัวข้อข่าวด้วย คุณจะได้เวลาในการออกอากาศเพิ่มหากไม่มีข่าวสำคัญที่ต้องรายงาน อืม..ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร”
“แล้วช่วงโอเรียลทอลฮฮริซอลล่ะครับ?”
เฝิงหยู่เอ่ยถามอีกครั้ง
“นี่คุณยังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ? เฮ้อ.. เอาล่ะ! หากผลลัพธ์มันออกมาดีหลังจากผ่านไป1เดือนผมก็ไม่มีปัญหาที่จะเสนอสกู๊ปข่าวซุปเปอร์มาร์เก็ตในช่วงรายการโอเรียลทอลฮฮริซอล สถานีโทรทัศน์CCTVของเราไม่เพียงแต่นำเสนอเกี่ยงกับรัฐบาลและองค์กรรัฐวิสาหกิจเท่านั้นแต่เรายังรายงานเกี่ยวกับบริษัทอื่นๆอีกด้วย ”
รองหัวหน้าเจียเอ่ยตอบ
“ตกลง! อ้อ?!ผมได้ยินมาว่าหัวหน้าใหญ่ของคุณจะเกษียณปีนี้แล้วหรือครับ? หลังจากนั้นคุณจะเข้ารับตำแหน่งต่อจากเขาแล้วสินะ? ขอแสดงความยินดีล่วงหน้านะครับ”
เฝิงหยู่ฉีกยิ้ม
“มันยังไม่ถูกยืนยันอย่างเป็นทางการน่ะ”
แม้ว่าหัวหน้าเจียจะบอกว่ามันไม่ได้ถูกบยืนยันอย่างเป็นทางการแต่สีหน้าและท่าทางของเขาก็แสดงให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเขาจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
“หัวหน้าเจีย ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไรก็สามารถบอกผมได้เลยนะครับ เราเป็นมิตรที่ดีต่อกันและผมจะตั้งใจช่วยคุณอย่างเต็มที่”
เฝิงหยู่กล่าวออกมาอย่างฮึกเหิม
“ขอบคุณมาก ผมต้องนึกถึงคุณเป็นคนแรกอย่างแน่นอนหากผมต้องการความช่วยเหลือ”
“เอ่อ..ว่าแต่หัวหน้าเจีย พรุ่งนี้จะเปิดตัวไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ตแล้ว คุณจะไปร่วมงานด้วยหรือเปล่า?”
เฝิงหยู่เอ่ยปากเชื้อเชิญเขา
“ตอนนี้ผมคงไม่เหมาะที่จะไปอยู่ที่นั่นหรอกครับ เอาไว้ผมจะแวะไปคราวหลังดีกว่า”
หัวหน้าเจียเอ่ยปากสัญญา เขาต้องการที่จะให้ตัวเองรู้สึกปลอดภัยและมั่นคงจนกว่าเขาจะได้รับตำแหน่งผู้อำนวยการสถานี หากเขาได้รับการจับตามองมากเกินไปมันอาจก่อให้เกิดปัญหาได้
“ตกลงครับ..อ้อ! นี่คือของขวัญจากไท้หัวซุเปอร์มาร์เก็ตครับ”
เฝิงหยู่หยิบการ์ดปึกหนึ่งขึ้นมาและส่งให้หัวหน้าเจีย
“มันคืออะไรรึ?”
หัวหน้าเจียเอ่ยถาม จากที่เฝิงหยู่พูดออกมาดูเหมือนเขาจะมอบของขวัญพิเศษแก่ตนแต่การ์ดเหล่านี้ไม่ใช่บัตรเครดิตจากธนาคารอย่างแน่นอน เฝิงหยู่ก็น่าจะรู้ดีว่าเขาไม่นิยมรับสินบน
“มันเป็นบัตรชอปปิ้งสำหรับซื้อสินค้าจากซุปเปอร์มารเก็ตของเรา คุณสามารถใช้งานมันได้ทันทีที่คุณเข้าไปซื้อของในซุปเปอร์มาร์เก็ตของเรา มูลค่าของการ์ดพวกนี้ถูกระบุไว้ด้านหลังแล้ว คุณสามารถให้การ์ดพวกนี้แก่พนักงานของคุณได้เลย นี่เป็นเพียงของขวัญเล็กๆน้อยๆจากเราเท่านั้น เอาล่ะ! ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมก็ขอตัวกลับก่อนแล้วกัน ยังมีอีกหลายอย่างที่ผมต้องกลับไปจัดการ”
ผู้อำนวยการหลี่อยู่ที่ปักกิ่ง ฟู่หลงปิงอยู่ที่เซียงไฮ้ ฟู่เกิงเฉิงอยู่ที่จินหลิง หลี่เซ่เค่ย อยู่ที่ฉางเชิงและเฝิงหยู่ต้องไปที่หางโจว พวกเขาทั้งหมดถูกแยกออกไปตามมณฑลต่างๆเพื่อตรวจสอบความเรียบร้อยของงานและเพื่อให้แน่ใจว่ามีคนสำคัญระดับประเทศเป็นประธานในพิธีเปิดทุกๆสาขา
หลังจากเฝิงหยู่ออกจากห้องทำงานของรองหัวหน้าเจียไป เขาก็ก้มมองการ์ดที่เฝิงหยู่บอกไว้ว่ามันเป็นบัตรชอปปิ้ง ให้ตายเถอะ! ของขวัญเล็กๆน้อยๆสำหรับเฝิงหยู่ไม่ได้เล็กน้อยสำหรับเขาเลยสักนิด มันมีการ์ดที่ระบุตัวเลขแตกต่างกันเอาไว้ 500,1,000และ3,000หยวน มูลค่ารวมๆของการ์ดทั้งหมดมากกว่า 15,000 หยวน นี่มันมากกว่าโบนัสประจำปีของเขารวมกันหลายๆปีเสียอีก!
แต่เฝิงหยู่กล่าวว่าการ์ดพวกนี้เป็นการ์ดสำหรับพนักงานในสถานีCCTVและมันไม่ใช่สำหรับเขา นี่คือเหตุผลที่เขายอมรับมันถ้าเขารู้มูลค่าของการ์ดเหล่านี้เขาจะไม่มีทางรับมันไว้เด็ดขาด แต่เขาเองก็จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุนเพื่อให้ตัวเองสามารถเลื่อนตำแหน่งได้อย่างราบรื่นเช่นกัน ของกำนัลจากเฝิงหยู่มาถึงมือเขาในเวลาที่เหมะสม เขายอมรับในน้ำใจของเฝิงหยู่และจะตอบแทนน้ำใจของเฝิงหยู่ในอนาคตอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามธุรกิจของเฝิงหยู่เป็นธุรกิจถูกกฎหมายและคนอื่นๆก็ไม่สามารถพูดไปในทางเสียหายจากการที่เขารับน้ำใจจากเฝิงหยู่ในครั้งนี้
.
.
“สวัสดีทุกท่านครับ!..วันนี้ถือวันดีเพราะเป็นการเปิดตัวไฮเปอร์มาร์เก็ตของเรา โดยทางบริษัทไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ตได้จัดตั้งไฮเปอร์มาร์เก็ต20แห่งทั่วประเทศจีน เราสร้างไฮเปอร์มาร์เก็ตนี้ขึ้นมาเพื่อให้คุณลูกค้าได้รับประสบการณ์ใหม่ๆในการชอปปิ้งและเพิ่มความสะดวกสบายที่มากขึ้น เรามีความมั่นใจว่าคุณลูกค้าจะได้รับทุกสิ่งที่ทุกท่านต้องการในไฮเปอร์มาร์เก็ตของเรา ผม! ในนามตัวแทนบริษัทไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ต ขอกราบเรียนเชิญเลขาธิการเทศบาลนครปักกิ่งและนายกเทศมนตรีเมืองปักกิ่งให้เกียรติตัดริบบิ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่เรา ขอกราบเรียนเชิญครับ!”
ผู้อำนวยการหลี่รับหน้าที่ในการเป็นพิธีกรในวันนี้
โดยทางเลขาธิการเทศบาลนครปักกิ่งได้เป็นตัวแทนของนครปักกิ่งกล่าวให้โอวาทในงานครั้งนี้ ด้วย เขาขอบคุณไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ตคอร์ปอเรชั่นที่สร้างร้านสะดวกซื้อแบบใหม่ขึ้นมาเพื่ออำนวยความสะดวกแก่ผู้พักอาศัย
ปัง!ปัง!ปัง! ~~~~~~~~~
มีการเปิดตัวโดยการใช้เครื่องเป่าลูกปา[1]ขนาดใหญ่ถึง 20 ลำ ก่อนที่ผู้อำนวยการหลี่ เลขาธิการเทศบาลนครปักกิ่งและนายกเทศมนตรีเมืองปักกิ่งจะร่วมกันดึงผ้าสีแดงออกจากป้ายหน้าซุปเปอร์มารเก็ตเพื่อเป็นการเปิดตัวอย่างเป็นทางการ นอกจากนี้ยังมีรัฐมนตรีจู้เป็นแขกพิเศษในวันนี้ด้วย รัฐมนตรีจู้จะเป็นคนแรกที่ก้าวเข้าสู่ด้านในไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ตเพื่อรับประสบการณ์ในการชอปปิ้งแบบใหม่
รัฐมนตรีจู้พอใจกับการที่ไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ตเปิดงานโดยการใช้เครื่องเป่าลูกปาแทนที่จะใช้ประทัด เหตุผลหลักๆก็คือประทัดเป็นอันตรายและก่อให้เกิดมลพิษทางอากาศ พวกเขายังคำนึงถึงความปลอดภัยของแขกที่มาร่วมงานในวันนี้อีกด้วย
เหตุใดไท้หัวซุปเปอร์มาร์เก็ตจึงใช้เครื่องเป่าลูกปาถึง20ลำ? นั่นก็เพราะใช้มันเป็นตัวแทนจำนวนสาขาที่ทำการเปิดตัวในวันและเวลาเดียวกัน นี่นับเป็นบริษัทแรกของโลกที่เปิดตัวไฮเปอร์มาร์เก็ตถึง20แห่งพร้อมกัน
ประโยคที่ว่าครั้งแรกของโลกทำให้รัฐมนตรีจู้มีความสุขเป็นอย่างมาก นี่แสดงให้เห็นว่าจีนกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วและทัดเทียมได้กับอาณาประเทศทั่วโลก
“ผู้อำนวยการหลี่..เราเข้าไปได้เลยหรือไม่?”
“เชิญเลยครับ ท่านจู้”
ผู้อำนวยการหลี่แต้มยิ้มเต็มใบหน้าและเดินเข้าไปในตัวไฮเปอร์มาร์เก็ตพร้อมกับรัฐมนตรีจู้ทันที
[1]เป็นกระบอกปืนคล้ายกับปืนใหญ่ที่ใช้ยิงหรือเป่าแถบหรือชิ้นกระดาษสีต่างๆที่ใช้โปรยหรือขว้างปากันในงานรื่นเริง