EG บทที่ 704 ได้รับแล้ว
 
วิกเตอร์อารมณ์ดีหลังจากเขาตกลงกับศาสตราจารย์หวังเรียบร้อยแล้ว หากเขารู้ว่าเฝิงหยู่ต้องการการวิจัยไหน มันจะง่ายขึ้นสำหรับเขาในการขึ้นราคา จากนั้น เขาก็ไปพบไมเคิลหลิวเพียงคนเดียว และได้รับข้อมูลว่าเฝิงหยู่เต็มใจที่จะจ่ายเงินค่างานวิจัยเท่าไหร่โดยการติดสินบนด้วยเงิน 500,000 ดอลลาร์สหรัฐ
 
วิกเตอร์ไม่ได้เก็บเงินที่เหลืออีก 100,000 ดอลลาร์สหรัฐเอาไว้ หากบริษัทของเขารู้เข้า อาชีพของเขาต้องจบลงแน่ๆ เงิน 100,000 ดอลลาร์สหรัฐนี้จะกลายเป็นเงินสำรองของเขา และเขาจะคืนให้บริษัทหากไม่ได้ใช้
 
วิกเตอร์รู้กฎระเบียบเป็นอย่างดีและเขาไม่ควรเก็บเงินที่ไม่ใช่ของเขาเอาไว้
……
 
“คุณเฝิงครับ ไม่ทราบว่าเลือกสารยับยั้งที่คุณต้องการได้หรือยังครับ?” วิกเตอร์ยิ้มแล้วถาม ที่จริงแล้วเขารู้ว่าเฝิงหยู่ต้องการสารยับยั้ง 3 ชนิดและราคาที่เขาจะเสนอให้สำหรับสารยับยั้ง 3 ตัวนี้ก็มีราคาสูงมาก
 
เฝิงหยู่มองหน้าไมเคิลหลิวแล้วเลือกข้อมูลการวิจัยมา 5 ชุด ซึ่งมีสารยับยั้ง 3 ชนิดตามที่ศาสตราจารย์หวังบอกไว้กับวิกเตอร์
 
วิกเตอร์รู้สึกดีใจมาก เงินที่ใช้จ่ายไปนั้นคุ้มค่าแล้ว
 
“คุณเฝิงครับ ราคาสำหรับสารตัวนี้เท่ากับ 3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตัวนี้ราคา 5 ล้านและตัวนั้นราคา 6 ล้านครับ……”
 
สารยับยั้ง 3 ชนิดที่เฝิงหยู่ต้องการนั้นถูกเสนอราคามามากกว่า 5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ที่จริงแล้วไฟเซอร์ได้เงินค่าวิจัยและพัฒนาคืนแล้วเมื่อตอนที่สารยับยั้งถูกพัฒนาขึ้น อันที่จริงห้องปฏิบัติการวิจัยอื่นก็มีสารยับยั้งสองตัวนี้และพวกเขาก็ไม่ได้เป็นคนคิดค้นสารยับยั้งตัวที่สามด้วย พวกเขามีแค่งานวิจัยเชิงลึกเท่านั้น
 
เฝิงหยู่เจาะจงเลือกข้อมูลการวิจัยอีกสองชุดบนโต๊ะ แล้วเลื่อนไปให้วิกเตอร์พร้อมกับข้อมูลการวิจัยยาที่เหลือ “พวกนี้ เสนอราคาให้ผมด้วยครับ”
 
วิกเตอร์คุ้นเคยกับสไตล์การเจรจาของเฝิงหยู่แล้ว ไม่ว่าใครก็ตามเวลาที่ซื้อของก็จะใช้เวลาในการดูและเลือก ยิ่งไปกว่านั้น ข้อตกลงนี้ก็มีมูลค่านับล้านและเป็นข้อมูลการวิจัยทางการแพทย์ แต่เฝิงหยู่ทำท่าเหมือนกับว่าเขากำลังซื้อมันฝรั่งอยู่ในตลาดเลย เขาเพิ่งเลือกข้อมูลการวิจัยโดยการสุ่มเอา
 
วิกเตอร์แกล้งทำเป็นมองไปที่ข้อมูลการวิจัย เขารู้ราคาล่วงหน้าแล้ว
 
“ข้อมูลการวิจัยพวกนี้มีความสำคัญกับเรามากครับ เราใช้เงินและทรัพยากรจำนวนมากในงานวิจัยพวกนี้ เอางี้ดีมั้ยครับ? ผมจะให้ราคาพิเศษกับคุณ 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐครับ!”
 
ก่อนที่เฝิงหยู่จะได้พูดอะไร ไมเคิลหลิวก็ตะโกนออกมาว่า “30 ล้านดอลลาร์สหรัฐ? เป็นไปไม่ได้ ผมเคยบอกว่างานวิจัยนี้อาจมีประโยชน์ แต่ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าผลลัพธ์ของการวิจัยจะล้มเหลว สิ่งเดียวที่คุ้มค่าก็คือข้อมูลการวิจัยที่เกี่ยวกับสารยับยั้ง คุณเสนอราคาให้เราเกินความจริงมากไปแล้ว!”
 
“ไม่นะครับ ราคาที่ผมเสนอนั้นสมเหตุสมผล ราคาของสารยับยั้งสูงมากและเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปด้วย แต่ข้อมูลการวิจัยที่ยังไม่สมบูรณ์พวกนั้นก็มีมูลค่าสูงเช่นกัน หากคุณพัฒนายาได้สำเร็จ คุณจะได้รับผลตอบแทนหลายร้อยล้านดอลลาร์สหรัฐเลยนะครับ นี่เป็นการเดิมพันไม่ใช่หรอครับ?”
 
เฝิงหยู่หัวเราะ “ฮ่าฮ่าฮ่า ผมชอบการเดิมพันครับ คุณพูดถูก นี่คือการเดิมพัน แม้ว่าผมจะชอบเดิมพัน แต่ผมก็ชอบจ่ายเงินในราคาที่สูงขึ้นมากกว่า 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ถ้าผมชนะผมจะได้ 300 ล้าน แต่ใครจะรู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าไรกว่าจะได้เงิน 300 ล้านนี่ล่ะครับ? ผมไม่ชอบการเดิมพันแบบนี้”
“ข้อมูลการวิจัยพวกนี้ไม่คุ้มค่ากับราคา 30 ล้านดอลลาร์สหรัฐ!” ไมเคิลหลิวพูดเสริม
 
ไมเคิลหลิวและวิกเตอร์เริ่มโต้เถียงกัน ทั้งคู่แป็นคนวางแผนการโต้เถียงครั้งนี้เอง วิกเตอร์เห็นท่าทางการแสดงที่ดูจริงจังและมุ่งมั่นของไมเคิลหลิวแล้วก็แอบยกนิ้วโป้งให้ใจ การแสดงของหลิวไมเคิลสมควรได้รับรางวัลออสการ์จริงๆ!
 
“ทำไมข้อมูลพวกนี้ถึงจะมีมูลค่า 30 ล้านไม่ได้ล่ะครับ? คุณจะไม่ได้รับผลแม้แต่ครึ่งเดียวเลยนะครับถ้าคุณใช้เงิน 30 ล้านซื้อข้อมูลกับบริษัทอื่น ไฟเซอร์คือบ้านของนักวิจัยชั้นนำของโลก!” วิกเตอร์กล่าวอย่างภาคภูมิใจ
 
ทันใดนั้นเฝิงหยู่ก็ยื่นมือออกมาและแยกเอกสารออกเป็นสองกองแล้วชี้ไปที่กองหนึ่ง “15 ล้าน แล้วเซ็นสัญญาตอนนี้เลยครับ”
 
อ่ะ? ทำไมจำนวนเงินถึงหายไปครึ่งนึงเลยล่ะ คุณบอกเองไม่ใช่หรอว่าข้อมูลมันน้อยเกินไป? แต่มาตอนนี้คุณกลับต้องการข้อมูลเพียงแค่ครึ่งเดียวงั้นหรอ?
 
15 ล้านสำหรับข้อมูลการวิจัยกองนั้นก็ยังถือว่าเป็นเงินจำนวนมากอยู่ แต่วิกเตอร์สัญญากับจอร์จไว้ว่าเขาจะขายงานวิจัยให้ได้เงินมากกว่า 21 ล้าน ตอนนี้กลายเป็น 15 ล้านไปแล้ว แถมเขายังเบิกเงินจากบริษัทมา 1 ล้านดอลลาร์สหรัฐอีกด้วย ถ้าเขายอมขายราคานี้ เขาจะเอาหน้าที่ไหนไปตอบคำถามของจอร์จได้!
 
แล้วถ้าจอร์จโกรธจริงๆ ขึ้นมา และส่งเขาไปแอฟริกาล่ะ? ไม่มีทางที่เขาจะเอาชีวิตรอดที่นั่นได้
 
“คุณเฝิงครับ ผมรวมงานวิจัยทั้งหมดเอาไว้ด้วยกันเพื่อให้คุณโดยเฉพาะ แม้ว่าคุณจะต้องการเพียงแค่ครึ่งเดียว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าราคาจะลดลงครึ่งนึงเหมือนกันนะครับ” วิกเตอร์อธิบาย
 
“คุณวิกเตอร์ครับ ถึงแม้ว่าเจ้านายผมอาจจะรวย แต่คุณจะมาทำกับเขาเหมือนเขาเป็นคนโง่แบบนี้ไม่ได้นะครับ พวกคุณทุกคนไม่จริงใจในการทำข้อตกลงนี้เลย คุณน่าจะให้คนอื่นมาเจรจากับเราแทนนะครับ หรือบางทีเราน่าจะติดต่อไบเออร์ดีกว่า ผมคิดว่าไบเออร์น่าจะจริงใจมากกว่านี้กับราคาที่เจ้านายผมเสนอจ่าย” ไมเคิลหลิวขู่
 
วิกเตอร์เปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษในทันที “เราแสดงแค่นี้พอแล้วครับ ราคาทั้งหมด 22 ล้านสำหรับข้อมูลพวกนี้!”
 
เฝิงหยู่นั่งอยู่เงียบ ๆ และแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเขาพูด แต่ในใจเขาลิงโลดด้วยความดีใจ 22 ล้านดอลลาร์สหรัฐและเขาจะได้สูตรสำหรับสารยับยั้งพวกนี้ เขาเพียงแค่เอาสูตรไปปรับปรุง และจากนั้นเขาก็สามารถขายในตลาดได้ ผลตอบแทนในอนาคตจะมีมูลค่าหลายพันล้าน
 
ไมเคิลหลิวขยับเข้ามาใกล้เฝิงหยู่และกระซิบว่าพวกเขาน่าจะยอมลดราคาลงอีกสักสองสามล้าน เขาถามว่าเฝิงหยู่ต้องการข้อมูลการวิจัยพวกนี้ทั้งหมดหรือเปล่า
 
เฝิงหยู่พยักหน้า
 
“ตกลงครับ นี่เป็นราคาสุดท้ายที่เจ้านายผมเสนอ 22 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หากพวกคุณเห็นด้วย เราก็จะลงนามในสัญญากันและส่งมอบข้อมูลครบชุดให้แก่เรา ไม่งั้นก็ยกเลิกข้อตกลงนี้ครับ!”
 
วิกเตอร์แกล้งทำเป็นว่าเขาไม่สามารถตัดสินใจเองได้และขอโทรศัพท์ก่อน หลังจากที่เขาโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขาบอกว่าบริษัทยอมตกลงราคานี้และพวกเขาสามารถลงนามในสัญญาตอนนี้ได้เลย
 
ทั้งสองฝ่ายต่างวิตกกังวลว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจ และรีบเซ็นสัญญากันอย่างรวดเร็ว เมื่อเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว เฝิงหยู่ก็โล่งอก
 
ในที่สุดเขาก็ได้เทคนิคในการผลิตสารยับยั้งมาแล้ว!
 
เฝิงหยู่รีบโทรหาลูกน้องของเขาเพื่อบอกให้โอนเงินให้ไฟเซอร์ เมื่อวิกเตอร์ได้รับข่าวว่ามีการจ่ายเงินมาแล้ว เขาก็ขอให้คนของเขานำข้อมูลการวิจัยครบชุดไปให้เฝิงหยู่ ทีมวิจัยทางการแพทย์ของเฝิงหยู่ตรวจสอบทันทีว่าข้อมูลเป็นของจริงหรือไม่ เมื่อยืนยันแล้ว พวกเขาก็รีบส่งข้อมูลไปยังเครื่องบินเช่าเหมาลำของเฝิงหยู่ อย่างรวดเร็ว
 
เครื่องบินถือเป็นอาณาเขตของประเทศจีนและที่นั่นก็จะปลอดภัย หากไม่ได้รับการอนุมัติจากจีน สหรัฐอเมริกาจะไม่สามารถขึ้นเครื่องบินได้
 
เมื่อกลับมาบนเครื่องบิน เฝิงหยู่ก็ดื่มฉลองกับทุกคน เมื่อได้สูตรสำหรับสารยับยั้งนี้แล้ว เขาสามารถปล่อยให้นักวิจัยวิจัยและพัฒนายาซิลเดนาฟิลได้เอง ยานี้จะถูกพัฒนาขึ้นเร็วกว่าชาวอเมริกัน
 
ด้วยเส้นสายต่างๆ ทำให้กฎระเบียบสำหรับการทดลองทางคลินิกสามารถเปลี่ยนแปลงได้ และจะได้รับการอนุมัติอย่างง่ายดาย บริษัทเภสัชกรรมเมืองปิงจะเป็นบริษัทแรกในโลกที่พัฒนายารับประทานเพื่อรักษาอาการไร้สมรรถภาพทางเพศ!