EG บทที่ 627 อนุญาตอย่างบ้าคลั่ง 1
ในการกำหนดมาตรฐานอุตสาหกรรมของผลิตภัณฑ์ต่างๆจะต้องได้รับการยอมรับเสียก่อน หากไม่มีใครตระหนักถึงมาตรฐานมันก็จะกลายเป็นเรื่องไร้ประโยชน์!
มาตรฐานของอุตสาหกรรมดีวีดีก็เช่นกัน จะต้องมีคนผลิตดีวีดีขึ้นมาและมีลูกค้าเป็นผู้เลือกซื้อ วิธีเช่นนี้จะเป็นการเปิดตลาดดีวีดีให้กว้างขวางขึ้น
เทคโนโลยี MPEG เป็นของเฝิงหยู่ ไม่ว่าบริษัทอื่นจะก้าวหน้าแค่ไหนก็ไม่สามารถใช้เทคโนโลยีดังกล่าวได้ หากพวกเขาใช้เทคโนโลยีนี้เพื่อสร้างรายได้ให้กับพวกพ้อง มันจะกลายเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ทันที!
เฝิงหยู่ต้องการดูบริษัทอื่นๆว่าจะกำหนดมาตรฐานอุตสาหกรรมโดยไม่มีสิทธิบัตรได้อย่างไร?
‘ฉันจะรอดูว่าพวกคุณสามารถผลิตมาตรฐานดีวีดีได้มากขนาดไหน?แล้วจะวางเหยื่อล่อได้มีประสิทธิภาพเพียงใด? ฉันจะรอดูว่าพวกคุณยินดีจะใช้เหยื่อให้เกิดประโยชน์เช่นไร!?’
หลังจากเฝิงหยู่อิทรอนิกส์และฟิลิปส์ได้พัฒนาเครื่องเล่นSuper VCD ขึ้นมาแล้ว เฝิงหยู่จะให้คนของเขาเรียกร้องให้มีการออกใบอนุญาตเทคโนโลยีขึ้นมาเพื่อมอบอำนาจให้เป็นหนึ่งเดียวในด้านเทคโนโลยีประเภทนี้ทันที
โซนี่ โตชิบาและบริษัทอื่นๆอาจรู้สึกภูมิใจในผลงานของตนในตอนนี้ แน่นอนว่าเราจะแนะนำเทคโนโลยีแบบใหม่สำหรับอุตสาหกรรมนี้ขึ้นมา พวกคุณยังอยากภูมิใจในตัวเองอยู่มั้ย? พวกคุณกำลังจะถูกบังคับให้ซื้อใบอนุญาตสำหรับการจดสิทธิบัตรหรือเปล่านะ?
เมื่อเราพัฒนาเทคโนโลยีถึงเว่อร์ชั่นที่3ซึ่งเป็นสิ่งที่ก้าวหน้ามากขึ้น เราจะได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นเลิศที่สุดของอุตสาหกรรมนี้!
แน่นอนว่าบริษัทเหล่านั้นยังคงสนใจเทคโนโลยี MPEG อยู่ หากพวกเขาสามารถผลิตวีซีดีหรือใช้เทคโนโลยี MPEGเพื่อพัฒนาเทคโนโลยี MPEG-II ขึ้นมาได้พวกเขาก็จะสามารถผลิตดีวีดีได้ กำไรที่พวกเขาได้รับก็จะสูงขึ้น
หากเฟิงหยู่อิเลคทรอนิกส์จะยังคงยึดมั่นในเทคโนโลยี MPEG-II ก็ไม่เป็นไรเช่นกัน เราจะกำหนดมาตรฐานสำหรับเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องทั้งหมดและพวกเขาทั้งหมดจะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้เทคโนโลยี MPEG-II เพื่อแลกเปลี่ยนกับทางเรา เราจะยังคงมีกำไร!
บริษัทเหล่านี้ต่างดีใจที่ทำกำไรได้ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้รับเชิญจากเฝิงหยู่ให้เข้าร่วมงานประกวดราคาเพื่อรับใบอนุญาตทางเทคโนโลยี
โซนี่ โตชิบา ไพโอเนียร์และฮิวเล็ต-แพคการ์ดและบริษัทอิเลคทรอนิส์ขนาดใหญ่รายแห่งมารวมตัวกันที่ประเทศจีนอีกครั้ง ก่อนหน้านี้พวกเขามักจะส่งตัวแทนบริษัทในตำแหน่งฝ่ายขายหรือตำแหน่งทั่วไปที่ไม่ใหญ่โตมากนักแต่ในตอนนี้ตัวแทนทั้งหมดที่รวมตัวกันอยู่หากให้เอ่ยถึงตำแหน่งต่ำสุดก็ยังเป็นถึงรองประธานบริษัท
ทุกบริษัทต่างตระหนักถึงคุณค่าของเทคโนโลยีนี้ หากทุกบริษัททำงานร่วมกันและไม่ได้รับคำแนะนำในการใช้เทคโนโลยีผลิตดีวีดีแบบชั่วคราวได้ พวกเขาก็จะทำกำไรได้จากวีซีดีเพียงอย่างเดียว
เฝิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ไม่สามารถขยายธุรกิจวีซีดีให้ใหญ่ไปมากกว่านี้ก็เพราะบริษัทพวกนี้เป็นสาเหตุ บริษัทเหล่านี้ทำงานร่วมกันเพื่อขวางทางผู้ผลิตวีซีดีไม่ให้เป็นที่นิยม หากพวกเขาผลิตเครื่องเล่นวีซีดีที่มีคุณภาพสูงขึ้นมาได้พวกเขาก็จะช่วยเปิดตลาดนี้ให้กว้างขึ้น
บริษัทเหล่านี้ปฏิบัติตามกฎที่ว่า ‘กำไรต้องมาก่อน’ หากบริษัทเหล่านี้มีเป้าหมายร่วมกันและมีทางที่จะได้กำไรสูงขึ้น พวกเขาจะแกล้งลืมๆเรื่องในอดีตและยอมทำงานร่วมกันเพื่อผลกำไรที่มากขึ้น
.
.
“เฝิงหยู่..เอ่อ..ฉันได้ยินมาว่าเฝิงหยู่อิเล็กทรอนิส์เรียกร้องให้มีการออกใบอนุญาตเทคโนโลยีขึ้นมาและบริษัทอิเล็กทรอนิกส์จากต่างประเทศจำนวนหลายบริษัทก็จะเข้าร่วมในครั้งนี้ แล้วทำไมถึงไม่จัดในเมืองปิงล่ะ?”
จางหลี่จิงได้ยินข่าวการประกวดราคาในครั้งนี้จึงตัดสินใจโทรถามเฝิงหยู่
[“ก็อย่างที่คุณบอกว่าบริษัทพวกนี้เป็นบริษัทอิเล็กทรอนิกส์จากนานาชาติ..เทคโนโลยีพวกนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเมืองปิง..สำนักงานใหญ่ของเฝิงหยู่อิเลคทรอนิกส์ก็ตั้งอยู่ที่เหอเฟย..ผมเลือกสถานที่จัดงานในปักกิ่งก็ถูกต้องแล้วเพราะมันสะดวกกว่า..นอกจากนี้ยังมีผู้นำจากรัฐบาลเข้าร่วมงานด้วย..หากคุณสนใจผมจะส่งบัตรเชิญไปให้..คุณสามารถเข้าร่วมงานได้”]
ปักกิ่งเป็นเมืองใหญ่และถือเป็นภาพลักษณ์ของจีน เมืองปิงยังถือว่าชนบทอยู่หลายส่วนจนไม่สะดวกต่อการจัดงาน ครั้งล่าสุดที่จัดงานแสดงสินค้าหลายรายการผู้ร่วมงานส่วนใหญ่บ่นกันเป็นแถวว่าเมืองปิงหาแทกซี่ได้ยาก
“อ่า..ช่างมันเถอะเพราะฉันเองก็ยุ่งเช่นกัน ครั้งหน้าก็อย่างลืมนึกถึงบ้านเกิดของนายแล้วกัน”
[“ตกลง..รถมอเตอร์ไซด์ของซงเจียงมอเตอร์ก็ใกล้เปิดตัวรุ่นที่ 3 แล้ว..ผมมั่นใจว่าเมืองปิงจะต้องคึกคักขึ้นเมื่อรถมอเตอร์ไซด์เปิดตัวที่นั่น”]
จางหลี่จิงวางสายลงทันที เขายินดีทำทุกทางเพื่อพัฒนาเมืองปิงให้เจริญขึ้นแม้ว่ามันจะต้องทำเรื่องหน้าด้านไปบ้างก็ตาม
.
.
รองนายกเทมนตรีหลิวยื่นมือมาจับกับเฝิงหยู่พร้อมเขย่าน้อยๆ
“ต้องขอบคุณผู้จัดการเฝิงจริงๆ ความสามารถของคุณทำให้นักลงทุนต่างชาติเข้าสู่เมืองของเราเป็นจำนวนมาก”
“ท่านนายกหลิวครับ ผมคงไม่สามารถช่วยอะไรได้มากหรอกครับ หากพวกเขาคิดจะลงทุนมันก็ขึ้นกับความสามารถของท่านแล้วล่ะ สำนักงานใหญ่ของบริษัทเราเองก็ตั้งอยู่เหอเฟย การที่เราเลือกมาจัดงานที่ปักกิ่งท่านผู้นำเมืองเหอเฟยก็คงก่นด่าผมตามหลังให้แซ่ดเลยล่ะครับ”
“เจ้านั่นชักจะมากเกินไปแล้ว ทำไมถึงไม่ย้ายสำนักงานมาที่ปักกิ่งให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยล่ะ? ฉันจะจัดการเอกสารทั้งหมดให้พร้อมลดภาษีให้สักหนึ่งปี ผู้จัดการเฝิงคิดอย่างไร?”
นายกเทศมนตรีหลิวเอ่ยติดตลก
เฝิงหยู่เพียงอมยิ้มและปฏิเสธข้อเสนอของเขาอย่างสุภาพ แม้ว่าประโยคของเขาอาจฟังดูเหมือนล้อเล่นแต่ถ้าเฝิงหยู่เห็นด้วย นายกเทศมนตรีหลิวก็คงได้ค่าภาษีจากเฝิงหยู่อิเล็กทรอนิส์ไปมากทีเดียว
มันจะเป็นผลงานของนายกเทศมนตรีหลิวถ้านักลงทุนเลือกลงทุนในเมืองที่เขารับผิดชอบอยู่ เขาไม่สนใจว่านักลงทุนจะเลือกลงทุนที่เมืองใดบ้างแต่อย่างไรก็ตามแต่ต้องมีปักกิ่งอยู่ในตัวเลือกของพวกนักลงทุนอยู่ดี
“นายกหลิวครับ นักธุรกิจต่างชาติพวกนี้ต่างภูมิใจและทระนงตัวค่อนข้างสูงแต่พวกเขาก็ยังเดินทางมาถึงที่นี่เพื่อซื้อเทคโนโลยีของเรา ดังนั้นระหว่างการเจรจาท่านจะต้องไม่เอื้อประโยชน์ให้พวกเขามากเกินไปและท่านต้องมั่นใจว่าจะปกป้องสิ่งแวดล้อมเอาไว้ได้ เราต้องไม่ปล่อยให้โรงงานของพวกเขาก่อมลพิษต่อเมืองหลวงของเรา”
“อืม!ฉันรู้ดี อันที่จริงแล้วมันไม่เหมาะที่จะใช้ปักกิ่งเป็นที่ตั้งโรงงานหรอกนะ เราจะไม่ให้เงื่อนไขนี้สำหรับพวกเขาแต่ถ้าพวกเขายินดีจะตั้งสำนักงานสาขาประจำประเทศจีนในเมืองปักกิ่งล่ะก็เราก็อาจให้ข้อเสนอดีๆแก่พวกเขาได้เช่นกัน”
เฝิงหยู่รู้สึกอึ้ง นายกเทศมนตรีหลิวสามารถถีบตัวเองขึ้นมาดำรงตำแหน่งนี้ได้ย่อมหมายความว่าเขาไม่ได้โง่ เขาเป็นคนฉลาดมากอีกด้วย สิ่งที่เขาต้องการคือสำนักงานประจำสาขาไม่ใช่โรงงาน
“การประกวดราคาจะเริ่มขึ้นแล้ว เราไปกันเถอะครับ”
เฝิงหยู่เอ่ยขึ้น
นายกเทศมนตรีหลิวรับหน้าที่ในการเปิดงาน เขากล่าวยกย่องวินด์แอนเรนอิเล็กทอนิกส์หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่าเฝิงหยู่อิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งเป็นอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ชั้นนำของประเทศจีน เขาพูดถึงประเทศจีนว่าเป็นมิตรกับนักธุรกิจอย่างไรบ้าง? เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าบริษัทต่างๆจะเข้ามาลงทุนในประเทศจีนก่อนที่จะประกาศให้เริ่มต้นการประกวดราคาได้
อันที่จริงแล้วมันไม่สำคัญว่านายกเทศมนตรีหลิวจะเข้าร่วมประมูลราคาในครั้งนี้หรือไม่ เฝิงหยู่เชิญเขามาเพื่อช่วยเพิ่มเครดิตและส่งเสริมความสัมพันธ์ที่ดีต่อนักธุรกิจเท่านั้น
คนที่ตัดสินใจว่าบริษัทใดจะชนะการประกวดราคาในครั้งก็ยังเป็นเฝิงหยู่เพียงคนเดียว
เจียงหวันเหมิงก้าวขึ้นบนเวทีและมองไปยังผู้เข้าร่วมงาน ความตื่นเต้นทวีขึ้นเรื่อยๆเพราะผู้ร่วมงานเหล่านี้ต่างเป็นตัวแทนจากบริษัทอิเล็กทรอนิกส์ชั้นนำและพวกเขากำลังตั้งตารอในสิ่งที่เขาจะพูด
เจียงหวันเหมิงนำเครื่องเล่นWWind และ Rain VCD ออกมาและแสดงคุณสมบัติต่างๆของเครื่องเล่นวีซีดีรุ่นนี้ เครื่องเล่นวิซีดีรุ่นนี้เป็นรุ่นใหม่จากรุ่นที่เคยจัดแสดงในนิทรรศการอิเล็กทรอนิกส์ มันมีคุณสมบัติเพิ่มเติมมากมายทั้งยังมีขนาดเบาและเล็กลง
“ก่อนหน้านี้ประเทศจีนของเราได้จัดงานแสดงสินค้าด้านอิเล็กทรอนิกส์ขึ้นมา โดยผู้บริโภคทั่วโลกและทุกท่านที่นั่งอยู่ที่แห่งนี้ต่างก็เคยเห็นผลิตภัณฑ์ของเราผ่านตามาบ้างแล้ว พวกท่านบางส่วนต่างติดต่อเราเข้ามาเพื่อซื้อสิทธิบัตรของเรา แต่ในเวลานั้นบริษัทของเราเพิ่งเปิดตัวผลิตภัณฑ์นี้ได้ไม่นานจึงเลือกที่จะปฏิเสธพวกท่านบางส่วนไป ตอนนี้บริษัทของเราได้ตระหนักว่าเพียงแค่1-2บริษัทคงไม่เพียงพอต่อการเปิดตลาดให้นิยมเป็นวงกว้างได้ เพื่อการเติบโตที่ยิ่งใหญ่ของบริษัทและความเพลิดเพลินของผู้บริโภคที่จะได้มีส่วนร่วมในผลิตภัณฑ์ของเราเพิ่มมากขึ้น เราจึงตัดสินใจขายใบอนุญาตเทคโนโลยีซึ่งเป็นสิทธิบัตรของเราให้กับบริษัทอื่นๆ”
“การใช้ใบอนุญาตของเราในฐานะเทคโนโลยีชั้นนำจากบริษัทวินด์แอนเรนอิเล็กทรอนิกส์จะต้องได้รับค่าธรรมเนียมสิทธิบัตรอย่างน้อย 50 ดอลล่าร์สำหรับการผลิตวีซีดีหนึ่งล็อต นั่นก็เป็นเพราะเราลงทุนเป็นจำนวนมหาศาลในการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีนี้ขึ้นมา”
ตัวแทนจากโซนี่ยกมือเพื่อเอ่ยถาม
“หมายความว่าพวกคุณไม่ได้พัฒนาเทคโนโลยี MPEG-IIใช่หรือไม่? ทำไมพวกคุณจึงไม่เสนอใบอนุญาตเทคโนโลยีนั้นให้กับเราล่ะ? เราไม่สนใจเทคโนโลยีรุ่นแรกหรอกนะ!”
เจียงหวันเหมิงพยักหน้าเล็กน้อย
“ถ้าเช่นนั้น รปภ.ครับ! โปรดพาตัวแทนจากโซนี่ออกไปนอกประตูได้เลยครับ! ดูเหมือนพวกเขากำลังทิ้งโอกาสที่จะได้ใบอนุญาตไปเสียแล้ว มีบริษัทไหนที่ไม่สนใจอีกมั้ยครับ!? ถ้าพวกคุณไม่สนใจสามารถเดินออกไปได้ทุกเมื่อ!”
ตัวแทนจากโซนี่ตกตะลึงจนตาค้าง นี่เขาถูกไล่ออกจากงานอย่างนั้นหรือ?