Alchemy Emperor of the Divine Dao ตอนที่ 1362
ซือหม่าเจี้ยนหย่วนและปรมาจารย์อีกเจ็ดคนลงมือโจมตีหลิงฮันพร้อมกันในหมู่ระดับดาราทั้งแปดคนนี้ ซือหม่าเจี้ยนหย่วนแข็งแกร่งที่สุด มีอีกสองคนที่บรรลุขั้นสูงเหมือนกัน แต่เป็นเพียงขั้นสูงชั้นต้นเท่านั้น สามจากห้าคนที่เหลือมีระดับพลังคือดาราขั้นกลาง ส่วนอีกสองคนคือดาราขั้นต้นการร่วมมือกันของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าต้องการจัดการหลิงฮันให้จบอย่างรวดเร็วเพียงใด‘ครืนน’ แต่ละคนปลดปล่อยดวงดารา อำนาจอันทรงพลังถูกใช้ออกอย่างไร้ความปรานีหลิงฮันกำดาบอสูรนิรันดร์ในมือแน่นและหัวเราะ “เหล่าเฒ่าชรา พวกเราต้องตายกันไปข้าง”ดาบอสูรนิรันดร์ส่องประกาย ตัวดาบสั่นสะท้านด้วยตัวมันเองทำให้เกิดเสียงราวกับมังกรหรือพยัคฆ์กำลังคำราม‘พรึบ!’หลิงฮันใช้งานอำนาจสวรรค์เพื่อลดทอนพลังต่อสู้ของทุกคนให้ลดลงสองดาว“นี่มันอะไรกัน!”“เหตุใดพลังของข้าถึงได้ลดลง?”“นี่มันทักษะลับเช่นใด?”นอกจากซือหม่าเจี้ยนหย่วน ปรมาจารย์อีกเจ็ดคนอุทานออกมา การที่จู่ๆพลังต่อสู้ได้หายไปเช่นนี้ทำให้พวกเขาเกิดความรู้สึกหวาดกลัวราวกับวันสิ้นโลกกำลังมาถึง“ตาย!”หลิงฮันจับดาบและสะบั้นโจมตี คลื่นแสงแห่งดาบระเบิดออกพร้อมกับพุ่งทะยานขึ้นสูงทะลวงผ่านเก้าชั้นฟ้า‘ฉัวะ ฉัวะ’ พริบตาเดียวหัวของคนสองคนก็หลุดออกจากบ่า โลหิตจากพุ่งกระจายราวกับน้ำพุจากส่วนลำคอสองคนนั้นคือปรมาจารย์ระดับดาราขั้นต้น ในจักรวรรดิราชวงศ์เพลิงศักดิ์สิทธิ์หรือแม้กระทั่งทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ทั้งสองอาจจะเรียกได้ว่าเป็นจอมยุทธที่ทรงพลัง แต่การโจมตีเดียวของหลิงฮันพวกเขาก็ไม่สามารถต้านทานได้‘ปัง ปัง’ เพื่อสังหารทั้งสอง หลิงฮันเองก็ถูกปรมาจารย์อีกหกคนโจมตีใส่พร้อมกันและกระอักโลหิตออกมา แม้กล้ามเนื้อจะฉีกขาด แต่กระดูกของเขายังคงไร้รอยขีดข่วน กล่าวได้ว่าสำหรับหลิงฮันบาดแผลแค่นี้ถือว่าเล็กน้อย“บัดซบ พลังป้องกันนั่นมันอะไร!” ใครบางคนอุทานนี่มันไร้เหตุผลสิ้นดี ในเมื่อหลิงฮันควบแน่นพลังทั้งหมดไปกับการโจมตี ในขณะนั้นพลังป้องกันของเขาก็ต้องอ่อนแอมากไม่ใช่รึไง? เหตุใดที่เมื่อถูกพวกเขาปรมาจารย์ถึงหกคนโจมตีพร้อมกันแล้ว ยังได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยและกระอักโลหิตออกมาเท่านั้น?สัตว์ประหลาด!หลิงฮันยิ้มและโคจรคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ บาดแผลที่กล้ามเนื้อของเขาฟื้นฟูอย่างรวดเร็วจนสามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าบ้าไปแล้ว!ครั้งนี้แม้แต่ซือหม่าเจี้ยนหย่วนก็ตกตะลึง จากที่สู้กันมาก่อนทำให้เขารู้เพียงว่าหลิงฮันมีกายหยาบที่ไร้เทียมทาน เขาเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าพลังฟื้นตัวของหลิงฮันเองก็น่าสะพรึงกลัวไม่แพ้กันแล้วแบบนี้จะสังหารสัตว์ประหลาดตนนี้ได้อย่างไร?พวกเขาไม่รู้ว่าขอแค่หลิงฮันใช้งานหยดวารีนิรันดร์ ต่อให้เป็นบาดแผลที่สาหัสขนาดไหนก็สามารถฟื้นตัวได้ และพวกเขาก็ไม่รู้ด้วยว่าหลิงฮันสามารถกำเนิดใหม่จากเถ้าถ่านที่เปรียบเสมือนการเกิดใหม่จากความตาย ไม่เพียงแค่บาดแผลจะหายเป็นปลิดทิ้ง แต่พลังของเขายังกลับสู่สภาพที่สมบูรณ์ที่สุดอีกด้วยแต่น่าเสียดายที่ด้วยพลังของพวกเขาแล้ว ไม่มีทางที่จะบังคับให้หลิงฮันใช้ไพ่ลับทั้งสองได้“ตาย!” หลิงฮันคำราม แววตาของเขาส่องประกายอย่างเยือกเย็น ตอนนี้เขาได้กลายเป็นเครื่องจักรสังหารที่คิดเพียงจะเข่นฆ่าคนเหล่านี้“ร่วมมือกัน!” ซือหม่าเจี้ยนหย่วนตื่นตระหนก เขาตะโกนออกมาโดยไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นเพียงจอมยุทธระดับดาราขั้นต้น*ถ้าหลิงฮันฟื้นฟูบาดแผลได้อย่างต่อเนื่อง เช่นนั้นหากปล่อยไว้เช่นนี้คงเป็นพวกเขาเองที่เผาผลาญพลังจนหมดทั้งหกคนมองหน้าและตัดสินใจร่วมมือกันการต่อสู้ดำเนินต่อไป พลังของหลิงฮันไม่แข็งแกร่งพอจะบดขยี้ทั้งหกคนที่ร่วมมือกัน แต่พวกซือหม่าเจี้ยนหย่วนเองก็ไม่สามารถทำให้กายหยาบของหลิงฮันได้รับบาดเจ็บเช่นกัน“ฮึ่ม พวกเรารับรู้แล้วว่าเจ้าแข็งแกร่ง!” ซือหม่าเจี้ยนหย่วนกล่าวออกมา “เอาแบบนี้เป็นอย่างไร เจ้ามอบสมบัติที่มีให้พวกเราแค่ครึ่งเดียวก็พอ”“ถูกแล้ว แค่ครึ่งเดียว” คนอื่นๆพยักหน้า ไม่เช่นนั้นต่างฝ่ายต่างก็ไม่สามารถตัดสินผลการต่อสู้กันได้หลิงฮันหัวเราะก่อนจะกล่าว “หัวของพวกเจ้าได้รับความเสียหายรึไง? ของของข้าก็ต้องเป็นของข้า ทำไมต้องแบ่งให้พวกเจ้าครึ่งหนึ่งด้วย? เป็นพวกเจ้าต่างหากที่ต้องทิ้งชีวิตเอาไว้ที่นี่แล้วมอบสมบัติที่มีให้ข้า!”“เพ้อเจ้อ!” ทั้งหกคนตะโกนลั่น แม้พวกเขาจะไม่สามารถทำลายพลังป้องกันของหลิงฮันได้ แต่ทั้งหกคนก็มั่นใจว่าพลังของพวกเขานั้นเพียงพอที่จะปกป้องตนเอง“งั้นรึ?” หลิงฮันลงมือ“ฮึ่ม!” ทั้งหกคนผสานพลังและโมตีใส่หลิงฮัน“กาลเวลาแปรผันพันปี!” หลิงฮันพึมพำ เขายกมือซ้ายขึ้นพร้อมกับปลดปล่อยคลื่นพลังของกาลเวลาแปรผันพันปี พริบตาเดียวพลังทำลายของการโจมตีของทั้งหกคนก็ค่อยๆเสื่อมสลายหลิงฮันสะบั้นดาบปลดปล่อยทักษะดาบฟ้าคำราม แสงอันไร้ที่สิ้นสุดถูกปลดปล่อยออกมาจากดาบอสูรนิรันดร์ ดาบเล่มนี้คืออาวุธที่จะกลายเป็นอุปกรณ์ระดับนิรันดร์ในอนาคต!‘ฉัวะ!’ปรมาจารย์ระดับดาราอีกคนสิ้นชีพ หัวของเขาถูกดาบอสูรนิรันดร์ตัดขาด วิญญาณของเขาแหลกสลายไปพร้อมกับพลังชีวิตทันที ดวงตาของปรมาจารย์ผู้นั้นเปิดกว้างราวกับทำใจเชื่อไม่ลงว่าตนเองจะถูกฆ่าตาย“เหลืออีกห้า” หลิงฮันกล่าวอย่างสงบนิ่งเมื่อใดยินน้ำเสียงที่สงบนิ่งของหลิงฮัน ปรมาจารย์ที่เหลืออีกห้าคนก็รู้สึกเย็นยะเยือกราวกับอยู่ในถ้ำน้ำแข็งหลิงฮันกวัดแกว่งดาบอสูรนิรันดร์และโจมตีอีกครั้งปรมาจารย์โจมตีผสานกัน แต่ต่อหน้ากาลเวลาแปรผันพันปีแล้วย่อมไม่อาจทำอะไรได้ การโจมตีของพวกเขาค่อยๆอ่อนพลังลงจนไม่อาจต้านดาบอสูรนิรันดร์เอาไว้ได้ ในด้านของพลังป้องกันนั้นหากถูกดาบอสูรนิรันดร์ฟาดฟันเข้าใส่โดยตรง มีรึที่ร่างกายของพวกเขาจะป้องกันเอาไว้ได้?อย่างน้อยในระดับดารานี้ ย่อมไม่มีใครสามารถรับการโจมตีจากดาบอสูรนิรันดร์โดยตรงแล้วมีชีวิตรอด‘ฉัวะ’ หัวของปรมาจารย์อีกคนลอยขึ้นฟ้าพร้อมกับโลหิตสาดกระจายและร่างได้ร่วงหล่นลงพื้นดิน ตอนนี้ปรมาจารย์ที่เหลือรอดคือซือหม่าเจี้ยนหย่วนและจอมยุทธระดับดาราขั้นสูงอีกสองคนที่จริงหากร่วมมือกันอย่างพร้อมเพรียง พวกเขาก็ใช่ว่าจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีของดาบอสูรนิรันดร์ แต่ว่าในขณะที่การโจมตีพุ่งเข้าใส่ พวกเขาแต่ละคนกลับเลือกแยกย้ายกันหลบหนีดาบอสูรนิรันดร์แทน“จับนางไว้!” ซือหม่าเจี้ยนหย่วนชี้นิ้วไปยังสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์“ใช่แล้ว ต้องใช้สตรีผู้นั้นข่มขู่เจ้าหนูนั่น!” ปรมาจารย์อีกสองคนรีบพุ่งเข้าหาสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์ทันที“รนหาที่ตาย!” หลิงฮันปลดปล่อยจิตสังหารและสะบัดมือ ‘พรึบ’ เซียนหวู่เซียนถูกโยนออกมาอีกครั้ง“เจ้าหนู ยังไม่เลิกทำแบบนี้อีก!” เซียนหวู่เซียงที่ถูกจับแยกออกจากต้นสังสารวัฏแน่นอนว่าต้องเกรี้ยวกราดและปลดปล่อยออร่าแห่งเซียนออกมา“อะไรกัน!” พวกซือหม่าเจี้ยนหย่วนหวาดกลัว นี่มันออร่าของเซียน!หลิงฮันใช้โอกาสนี้ปลดปล่อยทักษะย่างก้าวไล่ตามดารา หลังจากทำความเข้าใจทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ได้สำเร็จ ความเร็วของเขาก็นน่าสะพรึงกลัวยิ่งขึ้น เขากวัดแกว่งดาบอสูรนิรันดร์ด้วยความเร็วแสง ‘ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ’ หัวสามหัวลอยกระเด็นขึ้นสู่ท้องฟ้า“เจ้าหนู…” เซียนหวู่เซียงต้องการจะกล่าวอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่จะกล่าว หลิงฮันได้นำเขากลับเข้าหอคอยทมิฬอย่างรวดเร็วราวกับคุ้นชินกับการทำเช่นนี้แล้ว
คอมเม้นต์