ระดับดาราคือการควบแน่นดาราขึ้นภายในตันเถียน
แม้ในความเป็นจริง ดวงตะวันและจันทราจะเรียกว่าเป็นดวงดาวเหมือนกัน แต่ในการบ่มเพาะพลังนั้นต่างออกไป
การควบแน่นดาราในตันเถียนนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หลิงฮันจำเป็นต้องทำความเข้าใจกฎแห่งเต๋าภายใต้ต้นสังสารวัฏถึงสองพันปี
แต่พูดตามตรงทันก็ไม่ใช่เวลาที่ยาวนานอะไร
จอมยุทธระดับสุริยันจันทรามีอายุขัยสี่ล้านปี มีจอมยุทธระดับสุริยันจันทรามากมายเท่าใดที่หมดสิ้นอายุขัยเนื่องจากไม่สามารถทะลวงผ่านระดับดาราได้?
นับไม่ถ้วน!
จอมยุทธทั่วไปที่พอจะทะลวงผ่านได้ก็ต้องใช้เวลาหลักล้านปีเป็นอย่างน้อย แต่แน่นอนว่าในจักรวาลย่อมมีเหล่าคนที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะ อย่างเช่นพวกฉือหวงกับฉื้อหวงจี่่ พวกเขาใช้เวลาทะลวงระดับเพียงสองร้อยปีด้วยการช่วยเหลือของสมบัติหรือทรัพยากรบางอย่าง
ส่วนหลิงฮัน แม้เขาจะใช้เวลาทำความเข้าใจกฎแห่งเต๋ามากกว่าสองร้อยปีโดยไร้การช่วยเหลือจากสมบัติใดๆ แต่ด้วยต้นสังสารวัฏระยะภายนอกจึงผ่านไปหกปีเท่านั้น
เพียงหกปีเขากำลังจะทะลวงผ่านระดับดาราแล้ว หากกล่าวออกไปใครบ้างจะยอมเชื่อ!
แต่หลิงฮันไม่คิดว่าตัวเขายอดเยี่ยมอะไรขนาดนั้นเมื่อเทียบกับฮูหนิว ในดินแดนแห่งเซียนจะมีขุมอำนาจที่ทรงพลังเช่นตำหนักมัจฉาวายุภักษ์อยู่มากมายเท่าใด? ต่อให้ไม่สามารถสามารถบรรลุระดับสร้างสรรพสิ่งในระยะเวลาห้าปี แต่หากบรรลุได้ในระยะห้าสิบปีหรือห้าร้อยปีก็นับว่าน่าสะพรึงกลัวมากพอแล้ว เมื่อคิดเช่นนี้ในดินแดนแห่งเซียนจะมีอัจฉริยะรุ่นเยาว์อยู่มากมายเพียงใด?
ก็เหมือนกับโลกใบเล็กที่จอมยุทธระดับทลายมิติมีจำนวนเพียงแต่หยิบมือ แต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพียงแค่บ่มเพาะพลังไม่กี่ปีก็สามารถบรรลุระดับพลังเช่นนั้นได้แล้ว
ตัวเขาที่เกิดที่โลกใบเล็กถูกตัดสินโชคชะตาให้เริ่มต้นจากเส้นทางที่ต่ำต้อยที่สุด
หลิงฮันไม่คิดว่านี่เป็นจุดด้อย ในทางกลับกันการเริ่มต้นจากจุดแรกสุดย่อมทำให้รากฐานของเขามั่นคง ยิ่งกว่านั้นขนาดดินแดนศักดิ์สิทธิ์ยังส่งรุ่นเยาว์จำนวนหนึ่งลงไปยังโลกใบเล็กเพื่อเปิดสวรรค์และรับวาสนาจากสวรรค์และปฐพี
ในขณะที่หลิงฮันกำลังคิดเรื่อยเปื่อย จุดประกายแสงเล็กก็ส่องสว่างขึ้นในตันเถียนของเขา
นี่คือการกำเนิดขั้นแรกเริ่มของดวงดารา
หลิงฮันตั้งมั่นอยากจะทะลวงระดับดาราอย่างมาก
เมื่อเขาบรรลุระดับดาราได้ หอคอยทมิฬชั้นที่ห้าก็จะเปิดออก พลังธาตุทั้งห้าของหอคอยจะสมบูรณ์และระดับของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ก็จะยกระดับขึ้น นอกจากนั้นเขาก็จะได้สร้างร่างกายให้กับเซียนหวู่เซียงเสียที เมื่ออีกฝ่ายออกไปยังโลกภายนอก แม้ระดับพลังจะยังอยู่ที่จุดเริ่มต้นแต่มั่นใจได้เลยว่าด้วยออร่าของเขาจะต้องทำให้ผู้คนหวาดกลัวแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้นระดับดารานั้นสามารถเหาะเหินบนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้
“ลุยเลย!” หลิงฮันกล่าวกับตนเอง ผมสีดำยาวของเขาสยายออกพร้อมกับระเบิดอำนาจอันทรงพลังออกมา
ตูมมม!
เมฆสายฟ้าค่อยๆรวมตัวกัน  ครั้งนี้ประกายสายฟ้าที่ท่ามกลางเมฆสีดำนั้นแตกต่างออกไปจากเดิม เห็นได้ชัดว่าแสงของสายฟ้านั้นส่องระยิบเป็นสีฟ้าและขาว
พลังของทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ถูกยกระดับขึ้น
หลิงฮันเคยได้ยินมาว่าทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ของตัวตนระดับเซียนนั้นจะเป็นสีฟ้าทั้งหมด เหตุผลที่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จอมยุทธระดับดาราถูกเรียกว่าปรมาจารย์ก็เป็นเพราะทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ของพวกเขามีเศษเสี้ยวของสายฟ้าสวรรค์สีฟ้าแฝงเอาไว้
แม้จะเป็นแค่เศษเสี้ยว หลิงฮันก็สัมผัสได้ถึงภัยพิบัติอันรุนแรง
ในตอนที่ลอบโจมตีเชี่ยตงหลิง ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ของอีกฝ่ายไม่ได้ทรงพลังเท่านี้
ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร อีกฝ่ายทะลวงผ่านจากระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุด ในขณะที่เขาทะลวงผ่านจากขั้นสมบูรณ์ แม้จะเป็นการทะลวงระดับดาราเหมือนกันแต่พลังอำนาจนั้นแตกต่างกันเกินกว่าหลายหมื่นเท่า
ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ของเชี่ยตงหลายนั้นแทบจะไม่มีร่องรอยของสายฟ้าสีฟ้าเลย
“เข้ามา!” หลิงฮันรู้สึกตื่นเต้น ยิ่งทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ทรงพลัง พลังสายฟ้าที่เขาจะนำมาใช้ได้ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น โชคร้ายที่ตอนนี้เขาไม่มีแร่โลหะมากพอให้ดาบอสูรนิรันดร์ดูดกลืน
คลืนน!
ราวกับว่าทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์รับรู้ถึงคำพูดยั่วยุของหลิงฮัน คลื่นสายฟ้าสวรรค์ระลอกแรกกระหน่ำลงมาทันที
หลิงฮันไม่หวั่นเกรง กายหยาบของเขาในตอนนี้เทียบเท่ากับแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับเก้าแล้ว ต่อให้เป็นทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ของระดับดารานับหมื่นครั้งก็ไม่สามารถคุกคามเขาได้ ในทางกลับกันเขาตั้งใจสลายการป้องกันของกายหยาบเพื่อนำสายฟ้าสวรรค์มาขัดเกลากระดูกของตนเอง
หกปีที่ผ่านมาเขาขัดเกลากายหยาบด้วยเพลิงนิรันดร์มากกว่ายี่สิบครั้ง เขาในตอนนี้เขาบรรลุพื้นฐานเคล็ดลับของกำเนิดใหม่จากเถ้าถ่านในขั้นต้นแล้ว ยิ่งกว่านั้นร่างกายของเขาก็กลับมาอยู่ในช่วงอายุสิบแปดปีเรียบร้อย แต่เพราะเขากับสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งนกอมตะสวรรค์อยู่ในช่วงฝึกตนเขาจึงไม่มีเวลาทำเรื่องสนุกกับนาง
คลื่นสายฟ้าสวรรค์โหมกระหน่ำเข้าใส่หลิงฮันที่ไร้การป้องกันจนกล้ามเนื้อแลกสลาย กระดูกหลายชิ้นแตกหัก อำนาจลึกลับของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์เป็นสิ่งคอยเกื้อหนุนไม่ให้พลังชีวิตของเขาถูกทำลาย
ด้านในตันเถียนของหลิงฮัน ดวงดาราที่ตอนแรกมีขนาดเท่าจุดแสงเล็กๆตอนนี้ขยายใหญ่จนมีขนาดเท่านิ้วมือ จุดแสงนี้อัดแน่นไปด้วยพลังของระดับดารา
นี่คือดาราดวงแรกของหลิงฮัน
หลังจากที่ดาราดวงแรกถูกสร้างขึ้นอย่างสมบูรณ์ หลิงฮันสัมผัสได้ถึงแก่นแท้ของอำนาจแห่งกฎเกณฑ์ที่ไม่เคยสัมผัสได้มาก่อน ตราบใดที่สามารถเข้าใจอำนาจแห่งกฎเกณฑ์นี้ได้ เขาจะสามารถเหาะเหินไปอย่างอิสระ
หลิงฮันลองทำความเข้าใจและพบว่าอำนาจแห่งกฎเกณฑ์ในการเหาะเหินนั้นไม่ยากเลย
ไม่น่าแปลกใจที่จอมยุทธระดับดาราทุกคนสามารถเหาะเหินได้
ครึ่งวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลิงฮันลืมตาและกระตุ้นใช้งานหยดวารีนิรันดร์เพื่อฟื้นฟูบาดแผลให้ร่างกายกลับมาอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุด
“เหาะเหิน!” เขากล่าวเบาๆ ทันใดนั้นเท้าของเขาก็ลอยขึ้นจากพื้นดินและลอยอยู่กลางอากาศอย่างมั่นคง
หลิงฮันหัวเราะ ‘พรึบ’ เขาเคลื่อนไหวลอยไปมากลางอากาศด้วยความเร็วที่น่าอัศจรรย์
การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของระดับสุริยันจันทราสู่ระดับดารานี้ได้ทำให้ความเร็วของเขาสูงขึ้นไม่รู้กี่เท่าตัว
“จากนี้ไป ข้าถือว่าพอจะเป็นปรมาจารย์ได้แล้ว” หลิงฮันยิ้มและกล่าว
ต่อจากนี้ยังมีเรื่องให้เขาทำอีกมากมาย แต่ก่อนอื่นคือต้องสร้างกายหยาบให้กับเซียนหวู่เซียง
หลิงฮันกลับเข้าไปในหอคอยทมิฬ ทันทีที่เข้ามาด้านในเขารู้สึกได้ว่าหอคอยทมิฬมีบางอย่างเปลี่ยนไป แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าที่เปลี่ยนไปนั้นคืออะไร
“ธาตุทั้งห้าเปิดออกอย่างสมบูรณ์แล้ว ตอนนี้ภายในหอคอยสามารถเรียกได้ว่าเป็นโลกที่แท้จริง” หอคอยน้อยปรากฏตัวและกล่าว
หลิงฮันไม่เสียเวลาถามรายละเอียดปลีกย่อยและกล่าวออกไป “ข้าอยากจะสร้างกายหยาบให้เซียนหวู่เซียง ต้องทำอย่างไรบ้าง?”