หลิงฮันกระหน่ำโจมตีออกไปด้วยขวานภูผาวารีไม่หยุด ทำให้ท้องฟ้าเปิดออกและในที่สุดก็เชื่อมต่อกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์!
หู่!
ทันใดนั้นเอง พลังปราณจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ไหลทะลักเข้ามายังโลกเบื้องล่างราวกับน้ำทะเล
“อีกนิดเดียวเท่านั้น!” เฮ่อเหลียนเทียนหยุนอุทาน
แม้ว่าท้องฟ้าจะเปิดแล้ว แต่ยังไม่อาจเรียกได้ว่าประสบความสำเร็จ
เพราะตอนนี้ช่องว่างระหว่างทั้งสองโลกมันเล็กเกินไปที่ทวีปฮงเทียนทั้งทวีปผ่านไปได้ อย่างไรก็ตาม ด้วยแรงดึงดูดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มันจะทำให้ทวีปฮงเทียนถูกบีบให้เข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับแม่ที่กำลังคลอดลูก
ในอีกด้าน สีหน้าของชายชรากลายเป็นซีดเผือด ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป แม้ว่าหลิงฮันจะไม่ลงมือทำอะไร แต่ทวีปฮงเทียนก็จะยังคงถูกแรงดึงดูดของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ดูดเข้ามาและกลายเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์อย่างแน่นอน
ในขณะนั้นเองร่างของชายชราหายไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นเพียงครู่เดียวก็มีหญิงชราชุดคลุมม่วงโผล่ออกมาแทน นางมีดวงอาทิตย์และดวงจันทร์สี่ดวงโคจรอยู่บนหัวเหมือนกับชายชรา แต่ที่แตกต่างจากชราชราคือขนาดของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ของนางนั้นมีขนาดเท่ากัน
นี่คือจอมยุทธระดับสุริยันจันทราขั้นสูงสุด!
หญิงชราชุดคลุมม่วงจ้องมองไปที่หลิงฮันด้วยสายตาเย็นชา ด้านหลังนางมีปีกวิหคเพลิงงอกออกมา แล้วมือขวาของนางก็มีเปลวเพลิงปะทุขึ้น แม้ว่าโลกทั้งสองจะแยกจากกัน แต่มันก็ทำให้ผู้คนบนทวีปฮงเทียนรู้สึกหนาวเย็นไปถึงกระดูกสันหลัง
เปลวเพลิงนี้สามารถเผาผลาญได้ทุกอย่าง!
พรึบ หญิงชราขยับนิ้วและเปลวเพลิงก็ถูกปล่อยไปที่ทวีปฮงเทียน
การโจมตีของนางดูเรียบง่ายมาก มันไม่ได้ดูอลังการเหมือนกับรัศมีดาบและรัศมีกระบี่ที่ยาวหลายพันฟุต แต่เปลวเพลิงของนางมีขนาดเท่ากำปั้นเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นพลังทำลายล้างของมันยังมากกว่ารัศมีกระบี่ของชายชรามากกว่าสิบเท่า
ถึงแม้ทั้งสองคนจะอยู่ในระดับสุริยันจันทราเหมือนกัน แต่ช่องว่างระหว่างขั้นต้น ขั้นกลาง ขั้นสูง และขั้นสูงสุดนั้นแตกต่างกันจนเกินไป
ตัวตนของนางน่าจะเป็นจอมยุทธที่แข็งแกร่งที่สุดของห้านิกายโบราณบนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ถ้าหลิงฮันสามารถป้องกันการโจมตีของนางได้ แล้วเขาจะต้องหวาดกลัวอะไรอีก?
หลิงฮันกระหน่ำโจมตีเปลวเพลิงด้วยพลังทั้งหมดของเขา
ตู้ม!
แต่มันก็ไม่มีประโยชน์ แม้เขาจะมีพลังต่อสู้ระดับทลายมิติยี่สิบห้าดาวก็ยังไม่สามารถต้านทานการโจมตีครั้งนี้ได้ และทำให้ร่างของเขาถูกกลืนหายเข้าไปในเปลวเพลิง
“องค์จักรพรรดิ!”
ทุกคนส่งเสียงอุทานออกมาพร้อมกัน หรือว่าการเปิดสวรรค์จะประสบกับความล้มเหลวอีกครั้ง? ต้องทราบก่อนว่าตอนนี้ท้องฟ้าถูกแยกออกจากกันแล้ว ตราบใดที่เขาสามารถต้านทานไว้ได้สักระยะหนึ่ง ทวีปฮงเทียนทั้งทวีปก็จะลอยขึ้นสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เอง
ในอีกด้านหนึ่ง หญิงชรายิ้มเยาะ เปลวเพลิงวิหคเพลิงของนางทรงพลังแค่ไหน? แม้แต่จอมยุทธที่อยู่ในระดับเดียวกับนางยังรู้สึกหวาดกลัว แล้วอีกฝ่ายที่เป็นแค่จอมยุทธระดับทลายมิติจะไปเหลืออะไร? แต่หลังจากนั้นชั่วครู่ รอยยิ้มบนใบหน้าของนางก็กลายเป็นประหลาดใจ
ไม่มีทาง!
นางเห็นเต็มสองตาว่าหลิงฮันเดินออกมาจากเปลวเพลิงและเปลวเพลิงของนางก็ยังคงลุกไหม้อยู่บนร่างกายของเขา
หลิงฮันกวัดแกว่งขวานภูผาวารีและกระหน่ำโจมตีแยกสวรรค์อีกครั้ง!
“องค์จักรพรรดิ!” ทุกคนส่งเสียงตะโกนด้วยความซึ้งใจ
เมื่อครู่ พวกเขาคิดว่าทุกอย่างมันจบลงแล้ว แต่หลิงฮันก็ทำให้พวกเขารู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง
หลังจากการต่อสู้ครั้งนี้ ความเชื่อมั่นในตัวหลิงฮันได้ฝังอยู่ในใจของพวกเขาทุกคน ไม่ว่าสถานการณ์จะเลวร้ายแค่ไหน องค์จักรพรรดิของพวกเขาก็มีทางออกเสมอ
ในเมื่อหัวใจของพวกเขากลายเป็นหนึ่งเดียวกัน พลังแห่งจักรภพก็จะยิ่งทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้น!
เหนือเมืองจักรพรรดิ หอคอยทมิฬบนธงส่องแสงสีทองอันเจิดจรัสไปทั่วทั้งจักรวรรดิ
นี่แสดงให้เห็นว่าผู้คนในจักรวรรดิเชื่อมั่นในตัวหลิงฮันมากขนาดไหน
สีหน้าของหญิงชราเสื้อคลุมม่วงดูมืดมนและโจมตีใส่หลิงฮันอีกครั้ง แต่เปลวเพลิงครั้งนี้ทรงพลังกว่าเปลวเพลิงก่อนหน้านี้มาก
หลิงฮันรู้ว่าเขาไม่มีพลังที่จะตอบโต้กลับ ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจเปลวเพลิงของหญิงชราและยังคงกวัดแกว่งขวานภูผาวารีแยกสวรรค์ โดยที่เขาจะใช้กายหยาบแบกรับเปลวเพลิงของหญิงชรา
นี่แหละคือไพ่ลับของเขา!
กายหยายที่เทียบได้กับแร่เหล็กระดับพระเจ้า แน่จริงก็เข้ามาเผาเลยสิ
ถ้าหลิงฮันอยู่บนดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เขาคงไม่กล้าทำแบบนี้อย่างแน่นอน แต่ในเมื่อการโจมตีของนางจะต้องผ่านม่านพลังของทั้งสองโลก ทำให้อำนาจของมันบั่นทอนลงไปมา แล้วเขาจะหวาดกลัวไปทำไม?
“จงเปิด!”
“จงเปิด!”
“จงเปิด!”
ทุกคนที่หลิงฮันใช้ขวานภูผาวารีแยกสวรรค์ ผู้คนหลายร้อยล้านต่างส่งเสียงสนุบสนุนเขา ในเมื่อพวกเขาไม่สามารถแบ่งเบาภาระของหลิงฮันได้ ดังนั้นนี่จึงเป็นวิธีการเดียวเท่านั้นที่จะสนับสนุนหลิงฮัน
อย่าว่าแต่ผู้คนทั่วไปเลย แม้แต่เจ็ดราชัน เฮ่อเหลียนเทียนหยุนเองก็ส่งเสียงเขาพร้อมกัน
“จงเปิด! จงเปิด! จงเปิด!”
หลิงฮันยังคงใช้ขวานภูผาวารีแยกสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง แม้ว่าเขาจะถูกเปลวเพลิงของหญิงชรากระหน่ำโจมตีก็ตาม และกายหยาบของเขาเองก็เผยให้เห็นถึงรอยไหม้ ดังนั้นเขาจะต้องไม่ปล่อยให้มันเผาไหม้อยู่บนร่างกายเขาอยู่ฝ่ายเดียว และจะต้องเปิดสวรรค์ให้เร็วที่สุด มิฉะนั้นเขาอาจถูกเผาจนกลายเป็นขี้เถ้าได้
ในอีกด้านหนึ่ง สีหน้าของหญิงชราเริ่มแสดงความวิตกกังวลออกมาให้เห็นมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้านางไม่รีบหยุด ทวีปฮงเทียนก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ และนางก็จะไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป
“จงเปิดทางให้ข้า!” หลิงฮันกวัดแกว่งขวานภูผาวารีเป็นครั้งสุดท้าย
ตู้ม!
รอยแยกที่เขาสร้างขึ้นมีขนาดใหญ่เพียงพอ และแรงดึงดูดจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็เพิ่มขึ้นหลายร้อนเท่าอย่างฉับพลัน และทันใดนั้นเองทวีปฮงเทียนก็เริ่มลอยขึ้น
ทว่าในขณะที่ทวีปฮงเทียนยกตัวลอยขึ้นมีรูปแบบอาคมขนาดใหญ่ปิดล้อมอยู่ด้านนอก แต่โลกขนาดเล็กทั้งใบรูปแบบอาคมระดับภูผาวารีจะขัดขวางได้อย่างไร?
ปัง รูปแบบอาคมพังทลายทันที
ทั้งทวีปเทียนฮงยกตัวลอยขึ้นพร้อมกับน้ำในมหาสมุทร ฉากที่เกิดขึ้นทำให้หญิงชราเสื้อคลุมม่วง ชายชราเคราขาวและชราวัยกลางคนกระอักเลือดออกมา
พวกเขากล้าที่จะหยุดยั้งการเปิดสวรรค์ หรือว่านี่คือการโต้กลับของสวรรค์และปฐพี?
ตุบ พวกเขาทรุดตัวลงกับพื้นอย่างไร้หนทางและทำได้แค่จ้องมองทวีปฮงเทียนลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเท่านั้น และเมื่อถึงจุดหนึ่งทวีปฮงเทียนก็แวบหายไปในทันที
……
ตุบ หลิงฮันตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างกะทันหัน เขาพบว่าเขาไม่สามารถบินอยู่บนท้องฟ้าได้อีกต่อไป มันไม่ได้เป็นเพราะแรงดึงดูดที่ทำให้เขาไม่สามารถบินได้ แต่เป็นเพราะกฎเกณฑ์อย่างหนึ่งต่างหาก
แต่ทันใดนั้นเอง หลิงฮันและคนอื่นๆก็พบถึงความแตกต่าง พวกเขาไม่สามารถอธิบายลายละเอียดอะไรได้มากนัก แต่บรรยากาศตอนนี้มันทำให้พวกเขารู้สึกอบอุ่นเหมือนกับกำลังแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน มันเป็นความสบายที่ไม่สามารถพูดอธิบายออกมาได้
พวกเขาได้เข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แล้ว!
ถ้างั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไปพวกเขาก็จะไม่ได้เป็นมดปลวกจากโลกเบื้องล่างอีกต่อไป แต่จะเป็นผู้คนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์!
“องค์จักรพรรดิจงเจริญ!” ทุกคนส่งเสียงสรรเสริญหลิงฮันไม่หยุด
แต่ในไม่ช้า ทุกคนก็เริ่มหยุดส่งเสียงสรรเสริญหลิงฮัน นั่นมันเป็นเพราะทัศนียภาพรอบตัวพวกเขามันน่าอัศจรรย์เกินไป
ภายใต้กฎเกณฑ์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ทวีปฮงเทียนกำลังเดินทางอยู่ในห้วงมิติที่แหวกว่ายผ่านดวงดาวนับไม่ถ้วน
ในไม่ช้าพวกเขาก็เห็นโลกขนาดใหญ่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์และเคลื่อนที่เข้าไปเพื่อที่จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน