Alchemy Emperor of the Divine Dao ตอนที่ 1131
ยานบินดาราแล่นอย่างไร้เสียงอยู่ในอวกาศสถานการณ์ในตอนนี้ทั้งเงียบและสงบสุข‘ฉัวะ’ แต่ทันใดนั้นเองประกายแสงคลื่นดาบก็พุ่งเข้ามา มันเป็นคลื่นดาบที่สว่างจ้าและอัดแน่นไปด้วยรูปแบบอาคมศักดิ์สิทธิ์ที่ทรงพลัง แสงของคลื่นดาบนั้นสว่างจนแม้แต่ดาวโดยรอบและและดวงอาทิตย์ก็ยังไม่อาจเทียบเคียง‘ตูม!’ ยานบินดาราถูกบดขยี้จนกลายเป็นเศษซากยานบินดาราลำเรือเป็นยานบินขนาดเล็ก มันสามารถป้องกันได้แค่การโจมตีของจอมยุทธระดับสุริยันจันทราสูงสุดเป็นอย่างมากในขณะที่คลื่นดาบเมื่อครู่เป็นการโจมตีของจอมยุทธระดับดาราร่างของมนุษย์ปรากฏขึ้นกลางอวกาศ รอบกายเขาปกคลุมไปด้วยปราณที่ปั่นป่วนทำให้ไม่ทราบว่าเป็นบุรุษอสตรีหรือเป็นคนร่างผอมสูง‘คนคนนั้น’ ยืนอยู่กลางอวกาศและทำการตรวจสอบซากยานอย่างรอบคอบ เขาตรวจสอบเศษซากทุกชิ้นของยานเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเหลือรอด เมื่อตรวจสอบเสร็จเขาก็สะบัดมือนำยานบินดาราออกมาและบินจากไปท่ามกลางอวกาศระลอกคลื่นที่เกิดจากคลื่นดาบเมื่อครู่ก็ค่อยหายไปและบรรยากาศก็กลับสู่ความสงบผ่านไปอีกวันหนึ่ง ยานบินดาราลำนั้นก็ปรากฏขึ้นอีกครั้งและบินวนรอบเพื่อตรวจสอบก่อนจะจากไป“ขี้กังวลเสียจริง!” หลิงฮันสบถอย่างมาสบอารมณ์ด้านในหอคอยทมิฬเมื่อตอนที่ยานบินดาราถูกโจมตี เขาบังเอิญอยู่ในหอคอยทมิฬพอดี และเมื่อเขาเห็นว่าผู้บุกรุกมีนิสัยขี้กังวลเขาจึงไม่รีบออกมาแต่เลือกที่จะรอไปเรื่อยๆแทน ซึ่งผู้บุกรุกก็ย้อนกลับมาอย่างไม่คาดฝัน“เจ้าหนู ดูเหมือนเจ้าจะล่วงเกินคนเอาไว้ไม่น้อยนะ” เซียนหวู่เซียงกล่าว หลิงฮันมาบอกเขาแล้วเรื่องที่ยานดาราถูกลอบโจมตี“ไม่ได้ดูเหมือนจะไม่น้อย แต่ข้าล่วงเกินไปเยอะจริงๆเลยล่ะ” หลิงฮันยิ้มมุมปาก “แต่รอก่อนเถอะ หลังจากนี้อีกไม่นานข้าจะทำให้ทุกคนที่รังแกข้าได้รับผลจากการกระทำของพวกเขา!”แม้เขาพูดของหลิงฮันจะดูโอ้อวด แต่เซียนหวู่เซียงก็หาคำพูดมายอกย้อนหลิงฮันไม่ได้…ด้วยสมบัติล้ำค่าอย่างต้นสังสารวัฏ หลิงฮันมีสิทธิ์ที่จะโอ้อวดเช่นนั้นจริงๆ ต่อให้เป็นเขาก็ยังรู้สึกปรารถนาที่จะได้ฝึกฝนภายใต้ต้นสังสารวัฏต้นนี้หลิงฮันลองคาดเดาตัวตนของผู้บุกรุกซึ่งสามารถเป็นได้ทั้งสมาคมราตรีนิรันดร์และคนอื่นๆเพียงแต่ว่าจอมยุทธระดับดาราบนดาวเหอหนิงนั้นมีไม่มาก เมื่อใดที่เขามีพลังมากพอเขาจะสามารถสืบหาผู้บุกรุกคนนั้นได้จากกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์จอมยุทธระสูงแต่ละคนจะมีกลิ่นอายอันเป็นเอกลักษณ์ของตนเองและเป็นเรื่องที่ยากมากจนแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเลียนแบบกลิ่นอายของผู้อื่น“แล้วทีนี้จะไปนิกายสวรรค์เยือกแข็งอย่างไรดี?”หลิงฮันรู้สึกกระอักกระอ่วนการที่หลงทางอยู่ที่อวกาศก็ไม่ต่างอะไรกับการเข้าไปในเขาวงกตขนาดใหญ่สิ่งสำคัญที่สุดก็คือเวลาบางทีเมื่อตอนที่เขาไปถึงนิกายสวรรค์เยือกแข็งเวลาอาจจะผ่านไปแล้วหลายสิบปีหรืออาจจะร้อยปีเลยก็ได้“ไม่ว่าอย่างไรข้าก็ต้องลองพึ่งดวงดู ยานบินดาราของข้าเดินทางมากว่าสองเดือนแล้ว ซึ่งในตอนนี้ข้าอยู่ไม่ไกลจากดาวเฟยหยุนเท่าไหร่นัก เพราะงั้นยังพอมีโอกาสอยู่…” หลิงฮันนำปกรณ์บินแหวกเมฆาออกมาและพยายามสำรวจเล่นทางอย่างสุดความสามารถและออกเดินทางครั้งนี้เขาออกเดินทางโดยที่ไม่รู้เส้นทางเลยแม้แต่น้อยหลิงฮันถอนหายใจซ้ำไปซ้ำมา เขาไม่ได้พักผ่อนเลยในช่วงระยะนี้ เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการทำความเข้าใจกฎแห่งเต๋าภายใต้ต้นสังสารวัฏเพื่อสร้างภูผาวารีสายที่ห้า ตอนนี้ความเข้าใจของเขานั้นลึกซึ้งเป็นอย่างมาก แต่ในด้านการค้นหาดาวเฟยหยุนนั้น เขามืดแปดด้านไม่รู้จะทำอย่างไรดีผ่านไปอีกครึ่งเดือนเขาก็ทำความเข้าใจได้อย่างถ่องแท้เนื่องจากได้รับการชี้แนะจากเซียนหวู่เซียงและการสนับสนุนจากแก่นพลังจ้าวสูรเขา… กำลังจะทะลวงผ่าน!ไม่ได้ระดับสุริยันต์จันทราแต่เป็นขั้นสมบูรณ์ของระดับภูผาวารีเขาก้าวหน้าไปเร็วเกินไปรึเปล่า?ไม่เลยแม้แต่น้อย!ต้องรู้ว่าหลิงฮันนั้นครอบครองต้นสังสารวัฏและตั้งแต่ที่เขาออกจากดาวสุสานมา เขาก็ทำความเข้าใจใต้ต้นสังสารวัฏไปเป็นเวลากว่าร้อยปีแล้วหลิงฮันเก็บอุปกรณ์บินแหวกเมฆาและยืนอย่างสง่าอยู่กลางอวกาศ‘ครืน ครืน ครืน’ บททดสอบสายฟ้าสวรรค์ปรากฏขึ้นตามคาด สิ่งนี้คืออำนาจที่เหนือสรรพสิ่ง ไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยงจากบททดสอบสายฟ้าสวรรค์ไปได้หลิงฮัยถอนหายใจ เวลาผ่านไปเพียงราวๆหนึ่งปีเขาก็ต้องสัมผัสกับความทรมานเช่นนี้อีกแล้วปลดการป้องกันของกายหยาบ!เขาทำเช่นนี้เพื่อขัดเกลากายหยาบโดยใช้บททดสอบสายฟ้าสวรรค์เป็นตัวช่วยกายหยาบศักดิ์ศิทธิ์ระดับสี่กับห้าฟังดูแล้วเหมือนจะต่างกันแค่ขั้นเดียว แต่ขนาดจอมยุทธระดับภูผาวารีขั้นสูงสุดที่มีพลังต่อสู้เก้าดาวก็ยังไม่สามารถต่อต้านจอมยุทธระดับสุริยันจันทราที่เพิ่งทะลวงผ่านได้ ความต่างเช่นนี้ก็เหมือนกับความต่างของกายหยาบศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่กับห้าก่อนหน้านี้กายหยาบของหลิงฮันสามารถเทียบได้กับแร่โลหะศักดิ์สิทธิ์ระดับสี่ถึงห้า มีเพียงหลังจากขัดเกลากายหยาบจากบททดสอบสายฟ้าสวรรค์อีกครั้งกายหยาบของเขาถึงจะบรรลุขั้นที่ห้าอย่างสมบูรณ์เขาพยักหน้าในใจ ถ้าเขาไม่บ่มเพาะพลังจนถึงขีดจำกัดของระดับพลังใหญ่ กายหยาบของเขาก็ไม่จะไม่สามารถทรงพลังที่สุดเช่นกันเพียงแค่คิดก็น่ากลัวแล้ว ต่อให้เขาอ่อนแอแค่ไหน แต่ถ้ามีพลังป้องกันที่แข็งแกร่งต่อให้เขาอ่อนแอ ต่อให้เป็นเทพเซียนก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้เพียงแต่ว่าคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์นั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาคิดค้นขึ้นเอง หากเขาเป็นคนที่สองที่บ่มเพาะทักษะนี้แล้วคนแรกล่ะ?ปรมาจารย์คนนั้นจะต้องตกตายไปแล้ว หอคอยทมิฬจึงต้องหาเจ้านายคนใหม่ผู้สร้างจะต้องบ่มเพาะคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์จนบรรลุจุดสูงสุดแล้วเป็นแน่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังตกตาย… นั่นหมายถึงจุดสูงสุดของคัมภีร์สวรรค์นิรีนดร์ยังไม่ใช่จุดสูงสุดของการบ่มเพาะพลังและสามารถถูกทำลายโดยพลังบางอย่างที่แข็งแกร่งกว่าหลิงฮันรวบรวมความคิด เขาในตอนนี้ยังห่างไกลจากจุสูงสุดที่ว่า ดังนั้นเขาจึงยังไม่ต้องคิดเรื่องนั้นในตอนนี้กระดูกในร่างของเขาแตกหักเป็นชิ้นเล็กๆจากการขัดเกลาของบททดสอบสายฟ้าสวรรค์‘ครืน ครืน ครืน’ สายฟ้าส่งเสียงก้องกังวานไปทั่ว กฎเกณฑ์ของสวรรค์และปฐพีในอวกาศนั้นเบาบางมากทำให้แม้แต่จอมยุทธระดับภูผาวารีก็สามารถบินได้ ยิ่งกว่านั้นชั้นมิติก็ยังสามารถูกทำลายได้ง่ายๆ ความเสียหายจากคลื่นสายฟ้าที่กินพื้นที่กว่าสามหมื่นเมตรทำให้บริเวณนี้ราวกับกลายเป็นมหาสมุทรสายฟ้าขนาดหลิงฮันยังรู้สึกเลยว่าบดทดสอบครั้งนี้รุนแรงกว่าปกติ มันทรงพลังมากเมื่อเทียบกับบททดสอบก่อนๆภูผาวารีสายที่ห้า จุดสูงสุดที่แท้จริงของระดับภูผาวารีคือสิ่งที่สวรรค์ไม่ยินยอมให้เกิดขึ้นง่ายๆ!เวลาผ่านไปครึ่งวันบททดสอบสายฟ้าสวรรค์สลายไป ความเงียบสงัดที่หวนกลับมาพร้อมกับหลิงฮันที่ยืนแน่นอนการทะลวงผ่านครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนๆ พลังของเขาไม่ได้ทะยานสูงขึ้น… แต่ประตูบานใหม่ได้เปิดออกสำหรับเขา ประตูที่เปิดออกบานนี้จะพาเขาไปสู่พลังต่อสู้เจ็ดดาว แปดดาว เก้าดาว หรืออาจจะสิบดาวแต่พลังต่อสู้เขาจะเพิ่มขึ้นไปยังกี่ดาวขึ้นอยู่กับพรสวรรค์และความสามารถในการทำความเข้าใจของเขาในระยะที่ห่างไกล แสงสลัวๆไปได้ปรากฏขึ้นและเขามองเห็นยานบินดารากำลังพุ่งมายังทิศทางที่เขาอยู่ในตอนแรกหลิงฮันตั้งใจจะเข้าไปซ่อนตัวในหอคอยทมิฬ แต่เขาตระหนักได้ก่อนว่ายานบินดาราลำนี้ไม่ใช่คนที่ลอบโจมตีเขาแต่อาจจะเป็นผู้ช่วยชีวิต!เป็นไปได้ว่าบททดสอบสายฟ้าสวรรค์ก่อนหน้านี้กินพื้นที่กว้างเกินไปทำให้ดึงดูดความสนใจของยานบินดาราลำนี้และบินมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นยอดเยี่ยม ทีนี้เขาก็จะได้ไม่ต้องเดินทางอย่างไร้จุดหมายในอวกาศแล้วหลิงฮันยิ้ม เรื่องดีๆเกิดขึ้นตามกันมาไม่ขาดสายเขานำเม็ดยาเปลี่ยนรูปลักษณ์ออกมาและกลืนลงไป
คอมเม้นต์