นี่มันเหมือนกับอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์?
หากมีอักขระศักดิ์สิทธิ์ถูกสลักอยู่บนอาวุธ ตราบใดที่มันถูกกระตุ้นใช้งาน อาวุธจะแสดงพลังพิเศษออกมา มันจะถูกเรียกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์
ตอนนี้มีอักขระศักดิ์สิทธิ์สลักอยู่บนภูผาวารีของหลิงฮัน นี่หมายความว่าภูผาวารีของเขาเป็นเหมือนกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์
อาวุธศักดิ์สิทธิ์ความสามารถแรงโน้มถ่วง
หากเขากระตุ้นใช้งานอักขระศักดิ์สิทธิ์ มันจะแฝงพลังโน้มถ่วงไปกับการโจมตีที่ปลดปล่อยออกมาและยกระดับพลังต่อสู้ให้กับเขา
ครึ่งวันต่อมา ผลึกภูผาวารีในมือของหลิงฮันก็กลายเป็นผุยผงอีกครั้ง
“ระดับภูผาวารีขั้นต้นอีกแค่สองในสามเท่านั้นข้าก็จะบรรลุชั้นสูงสุด”
“ว่าแล้วเชียว ยิ่งข้ามีระดับพลังที่สูงมากขึ้นเท่าไหร่ ผลึกภูผาวารีที่ต้องใช้ก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น”
“ลองอีกครั้ง”
หลิงฮันต้องการไปที่เกาะกลางทะเลสาบเป็นครั้งที่สาม
“พระเจ้า นี่เขายังคิดที่จะไปเกาะกลางทะเลสาบอีกรึ?”
เมื่อเห็นหลิงฮันกำลังเคลื่อนไหวอีกครั้ง ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึง
“มีใครเคยทำเสร็จแบบเขาหรือไม่?”
“ไม่ ไม่มีอย่างแน่นอน!”
ทุกคนต่างส่ายหัว แม้จะมีคนที่สามารถไปเกาะกลางทะเลสาบได้สองครั้งอยู่บ้าง แต่นั่นเป็นเรื่องพันปีก่อน แต่เมื่อเป็นยุคสมัยของพวกเขา ในรอบหนึ่งร้อยปีที่ผ่านมาคนที่สามารถไปเกาะกลางทะเลสาบสามหรือสี่ครั้งได้นั้นพวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน
ยังไงก็ตาม ข้าไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีใครไปที่เกาะกลางทะเลสาบได้ถึงสามครั้ง
“เคยมี!” ทันใดนั้นเองมีชายคนหนึ่งตะโกนพูดขึ้นมา
“คนผู้นั้นเป็นใคร?”
“เมื่อประมาณสามแสนปีก่อน มีอัจฉริยะที่มากพรสวรรค์ผู้หนึ่งถือกำเนิดขึ้น เขาคือ-“
“ซือหรัน!
“ใช่แล้ว เขาคือซือหรัน ข้าเคยได้ยินว่าเขาได้สร้างปาฏิหาริย์ขึ้น โดยการไปที่เกาะกลางทะเลสาบได้ถึงสามครั้ง หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น ทำให้ชื่อเสียงของเขาโด่งดังไปทั่ว แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นเองเขาก็หายตัวไปอย่างกะทันหัน โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเขาหายตัวไปไหน”
“ซือหรันคือใคร?” มีหลายคนที่ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
หลิงฮันไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไง และเริ่มเหยียบแผ่นหินก้อนแรก ครั้งนี้ เขาไม่รีบที่จะก้าวเดินไปข้างหน้า แล้วลองใช้พลังของอักขระศักดิ์สิทธิ์
ตึง ร่างกายของเขายังคงปล่อยแรงโน้มถ่วงออกมา แม้ประสิทธิภาพจะแตกต่างจากแรงโน้มถ่วงของที่นี่ แต่ก็สามารถหักล้างกันได้บ้าง
“ไม่เลว!”
หลิงฮันพยักหน้าอยู่ในใจ การที่จ้าวหลุนสามารถไปถึงเกาะกลางทะเลสาบได้สองครั้ง มันน่าจะเป็นเพราะหลังจากที่เขาไปถึงเกาะกลางทะเลสาบครั้งแรกแล้วได้รับผลึกภูผาวารีมา เขาน่าจะดูดซับมันที่นั่นเลย หากเป็นวิธีนี้จึงไม่แปลกที่เขาจะไปเกาะกลางทะเลสาบได้ถึงสองครั้ง
แต่แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นความแข็งแกร่งของตัวเองอยู่ดี
หลิงฮันก้าวเท้าไปข้างหน้าและเริ่มเคลื่อนที่ไปข้างหน้า
สามสิบก้าวแรกหลิงฮันสามารถผ่านไปได้อย่างง่ายดาย แต่สามสิบก้าวหลัง หลิงฮันเริ่มลำบากถึงขั้นขาสั่น
แปดสิบ!
หลิงฮันหยุดเดินและปาดเหงื่อ แม้แต่กระดูกของเขาก็ยังส่งเสียงสั่นสะเทือน
“พระเจ้า เขาเดินไปถึงแผ่นหินที่แปดสิบแล้ว!”
ทุกคนเผยสีหน้าที่แตกต่างกันออกมาให้เห็น แต่ก็มีหลายคนที่แสดงสีหน้าดุร้าย อัจฉริยะที่มากพรสวรรค์อย่างหลิงฮัน พวกเขาจะต้องไม่ปล่อยให้เขาเติบโตไปมากกว่านี้
หลิงฮันไม่ฝืนที่จะก้าวไปข้างหน้า แต่เดินกลับ
เขานำผลึกภูผาวารีก้อนสุดท้ายออกมาดูดซับพลัง และตั้งมั่นว่าจะไปให้ถึงเกาะกลางทะเลสาบให้ได้
หลังจากที่ดูดซับผลึกภูผาวารีเสร็จ หลิงฮันก็ใกล้จะบรรลุระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุดแล้ว ซึ่งเหลืออีกแค่ก้าวเดียวเท่านั้น
เขตแดนลี้ลับมหาสมุทรสวรรค์จะเปิดทุกสิบปี ซึ่งจะมีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะได้รับผลึกภูผาวารีมาแต่คนอย่างเขาถือว่าหาได้ยากมากที่ได้รับผลึกภูผาวารีมาห้าก้อน
บนภูเขาในตันเทียนของเขา อักขระศักดิ์สิทธิ์แถวที่สองเริ่มปรากฏขึ้นมาให้เห็น
“พลังของแรงโน้มถ่วงน่าจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าสินะ” หลิงฮันคิดอยู่ในใจ
“ครั้งนี้เขาน่าจะทำสำเร็จ!” สุ่ยเยี่ยนยวี่พยักหน้าไปทางหลิงฮัน ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความคาดหวัง
หากเขาไปถึงเกาะกลางทะเลสาบได้สามครั้งถือว่าเป็นการสร้างปาฏิหาริย์
เขาจะสร้างปาฏิหาริย์ได้หรือไม่?
“หลิงฮันจะต้องทำสำเร็จอย่างแน่นอน!” หูเฟยหยินเชื่อในตัวหลิงฮันจนหมดใจ – แม้แต่สัตว์อสูรตัวนั้นเขายังฆ่าได้เลย แล้วทำไมเรื่องแค่นี้เขาจะทำไม่ได้?
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ครั้งนี้แหละข้าจะต้องทำสำเร็จ!”
เขาลองอีกครั้ง
ครั้งนี้แตกต่างจากก่อนหน้านี้มาก ตอนนี้เขามีอักขระแรงโน้มถ่วงสองแถว หลังจากที่เขาใช้งานมันแรงโน้มถ่วงของที่นี่จะต้องถูกหักล้างไปเยอะอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นระดับพลังของเขายังมีความก้าวหน้าแบบก้าวกระโดด จึงทำให้เขาสามารถผ่านแผ่นหินแปดสิบก้อนแรกได้อย่างง่ายดาย
หลังจากนั้นความเร็วของเขาก็เริ่มช้าลง
แล้วแสดงสีหน้าเหน็ดเหนื่อยออกมาให้เห็น แต่ในไม่ช้าเขาก็เดินมาถึงแผ่นหินก้อนที่เก้าสิบ
จากจุดนี้เป็นต้นไปคือจุดสำคัญและความท้าทาย
เก้าสิบเอ็ด เก้าสิบสอง เก้าสิบสาม
ทุกคนกำลังจ้องมองไปที่เขา หรือว่านี่จะเป็นช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์?
แล้วถ้าครั้งนี้เขาทำเสร็จ มันจะเป็นไปได้หรือไม่ที่เขาจะไปเกาะกลางทะเลสาบครั้งที่สี่?
เก้าสิบเจ็ด เก้าสิบแปด เก้าสิบเก้า อีกเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น!
หลิงฮันเผยรอยยิ้ม อีกเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้น เขาก็จะไปถึงเกาะกลางทะเลสาบเป็นครั้งที่สาม!
หนึ่งร้อย!
ในขณะนั้นเอง มีหลายคนเริ่มปลดปล่อยจิตสังหารออกมา ซึ่งคนส่วนใหญ่มาจากจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์และจักรวรรดิราชวงศ์นภาสีคราม อัจฉริยะอย่างหลิงฮันเขาน่าจะทะลวงผ่านระดับดาราได้ในอนาคต เพียงแค่จอมยุทธระดับดาราคนเดียวก็สามารถส่งผลกระทบต่อความแข็งแกร่งโดยรวมของจักรวรรดิได้อย่างมหาศาล
พวกเขาจะต้องฆ่าหลิงฮันก่อนที่เขาจะแข็งแกร่งไปมากกว่านี้
เมื่อหลิงฮันได้รับผลึกภูผาวารีมา เขารีบกลับไปที่ชายฝั่งทันที และจะดูดซับมันอีกครั้งเพื่อยกระดับพลังให้ไปถึงระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุด
“ตราบใดที่ข้ามีหินภูผาวารีอีกสี่หรือห้าก้อน ข้าก็น่าจะบรรลุระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุดได้อย่างแน่นอน”
“อย่างไรก็ตาม ถึงกระนั้นข้าก็ไม่สามารถทะลวงผ่านขั้นกลางได้ นั่นเป็นเพราะพลังที่ข้าดูดซับมาเกิดจากปัจจัยภายนอกทั้งหมด”
“หลังจากที่ออกจากเขตแดนลี้ลับ ข้าจะต้องทำความเข้าใจพลังของตนเองในปัจจุบันให้ลึกซึ้งมากกว่านี้”
หลังจากที่ดูดซับผลึกภูผาวารีเสร็จ ถึงแม้หลิงฮันจะรู้ว่าเขาไม่น่าจะประสบความสำเร็จ แต่เขาก็ยังพยายามลองไปที่เกาะกลางทะเลสาบเป็นครั้งที่สี่ แต่ผลลัพธ์คือความล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า ครั้งนี้เขาเดินได้แค่สิบก้าวท่านั้น
“ดูเหมือนว่าถ้าข้าต้องการไปเกาะกลางทะเลสาบครั้งที่สี่ ข้าจะต้องบรรลุระดับภูผาวารีขั้นต้นชั้นสูงสุดเสียก่อน และต้องทำให้รากฐานมั่นคงด้วย”
“หากครั้งนี้ข้าทำไม่สำเร็จ นี่ข้าจะต้องรอไปอีกสิบปีอย่างนั้นรึ?”