ถ้าหลิงฮันบินขึ้นไปกลางอากาศและเห็นโลงศพสามชีวิต เขาจะต้องบอกได้แน่นอนว่าอีกฝ่ายคือสหายเก่าของเขา หลงไหเชวียน!
หมอนี่ช่างบ้าบิ่นมากที่กล้าลงมือภายใต้สายตาของตัวตนระดับทลายมิติทั้งหลาย แต่ผลประโยชน์ที่จะได้ก็เป็นถึงราชันซากศพสิบห้าตา ซึ่งเพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาลงมือ
“ไสหัวไป!” จิ่วโหยวหวังเกรี้ยวกราดและกวัดแกว่งกระบี่เสียงปีศาจใส่ราชันดาบ
“จิ่วโหยวหวัง เจ้าช่างผลีผลามยิ่งนัก แค่ตัวคนเดียวแต่คิดจะท้าทายพวกเราทั้งสาม?” จักรพรรดินีนกอมตะเมฆาสวรรค์แสยะยิ้มก้อนหน้านี้อีกฝ่ายมีราชันซากศพเจ็ดตัวและรูปแบบอาคมสังหารที่สามคอยช่วยเหลือ แต่ตอนนี้จิ่วโหยวหวังเหลือตัวคนเดียวแล้ว ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคิดจะพลิกสถานการณ์?
จิ่วโหยวหวังแสยะยิ้มและพูด “เจ้าไม่กลัวว่าการกระทำของพวกเจ้าจะเป็นการนำภัยพิบัติมาสู่ตนเองรึ? โลงศพสามชีวิตเป็นแหล่งกำเนิดปราณซากศพ มันสามารถสร้างราชันซากศพสิบแปดดาวขึ้นมาได้อย่างไม่ยากเย็น!”
“โอ้ แต่ยังไงเจ้าต้องนั่งดูอยู่เฉยๆ” ราชันอสรพิษมารยิ้ม ทำไมเขาจะดูไม่ออกว่าอีกฝ่ายกำลังออกอุบายให้พวกเขาเปิดทางให้
จิ่วโหยวหวังร้อนรนเป็นอย่างยิ่ง แต่ปรมาจารย์จากนิกายใหญ่ทั้งสามกำลังขวางทางเขาอยู่ เขาจะผ่านไปอย่างไรดี?
ราชันซากศพเจ็ดตัวถูกจักรพรรดินีนกอมตะเมฆาสวรรค์เล่นงานจนเสียหายหนัก แถมรูปแบบอาคมสังหารที่สามก็จากไปแล้ว ถึงแม้เขาจะยังมีไพ่ลับเก็บเอาไว้อยู่ แต่มันก็คงไม่สามารถพลิกสถานการณ์ได้
จะทำอย่างไรดี?
“ฮ่าๆๆๆ!” ณ บริเวณเบื้องล่าง หลงไหเชวียนเดินออกมาจากโลงศพ จากนั้นราชันซากศพยักษ์ก็เดินมาถึงและเข้าไปยังโลงศพสามชีวิตด้วยตนเอง ปราณซากศพอันไร้ขีดจำกัดเป็นสิ่งที่ทหารซากศพไม่อาจต่อต้านได้
ตราบใดที่เขาขัดเกลามันไปอีกซักพัก ราชันซากศพยักษ์จะเชื่อฟังคำสั่งเขา
หลงไหเชวียนรู้สึกมีอำนาจเป็นอย่างมาก ด้วยราชันซากศพที่มีพลังเทียบเท่าตัวตนระดับทลายมิติ เขายังจะต้องหวาดกลัวนิกายโบราณทั้งห้าไปทำไมอีก
“หนุ่มน้อย เจ้าและข้าล้วนเป็นศิษย์ของนิกายพันศพเหมือนกัน เอาเป็นว่าพวกเรากลับไปยังนิกายพันศพด้วยกันเป็นอย่างไร?” จิ่วโหยวหวังกล่าวขึ้นมา ตราบใดที่อีกฝ่ายเข้ามาอยู่ในนิกาย เขาจะไม่มีวิธีควบคุมอีกฝ่ายเลยรึ?
“โอ้ แล้วข้าจะได้อะไรจากการไปอยู่ที่นิกายพันศพ?” หลงไหเชวียนพูดโดยชำเลืองตามอง เขาเป็นชายที่เต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน
“ข้าจะรับเจ้าเป็นลูกศิษย์ส่วนตัว และหลังจากนี้อีกหนึ่งร้อยปี เจ้าจะกลายเป็นผู้สืบทอดของข้าหรือก็คือผู้นำนิกายพันศพคนใหม่” จิ่วโหยวหวังมองเห็นความทะเยอทะยานของอีกฝ่ายและยื่นข้อเสนอที่เย้ายวนใจ
หลงไหเชวียนแสยะยิ้ม “ตามกฎของนิกาย ผู้ที่ครอบครองกระบี่เสียงปีศาจจะถือว่าเป็นผู้พิทักษ์อันทรงเกียร์ติของนิกาย ส่วนผู้ที่ครอบครองโลงศพสามชีวิตจะถือว่าเป็นผู้นำนิกาย เจ้าต่างหากที่สมควรนับถือข้าเป็นอาจารย์ และสละตำแหน่งไปเป็นผู้พิทักษ์”
จิ่วโหยวหวังชะงัก เด็กหนุ่มผู้นี้ช่างทะเยอทะยานยิ่งนัก เป็นเพียงระดับตัวอ่อนวิญญาณแต่คิดจะเป็นผู้นำนิกายพันศพ “เจ้าหนุ่ม อย่าอวดดีไปนัก การจะได้ตำแหน่งมาสิ่งสำคัญที่สุดคือพลังของตัวเจ้าเอง”
“ฮ่าๆๆ ตอนนี้ข้ามีราชันซากศพสิบห้าตาแล้ว อีกไม่นานมันก็จะพัฒนาเป็นสิบหกตา สิบเจ็ดตาหรือแม้กระทั้งสิบแปดตาซึ่งเป็นอำนาจที่ทรงพลังที่สุดในโลก แค่นี้ยังไม่เพียงพออีกรึ?” หลงไหเชวียนหัวเราะ
จิ่วโหยวหวังไร้คำพูดตอบโต้ เพราะลูกศิษย์ของนิกายพันศพจะนับทหารซากศพเป็นพลังของตนเองด้วย แม้พลังของหลงไหเชวียนจะยังไม่มากพอที่เขาจะชำเลืองมอง แต่ราชันซากศพยักษ์นั้นสามารถเรียกได้ว่าเป็นหนึ่งในตัวตนที่ทรงพลังที่สุดในโลกนี้
“หลิงฮัน!” หลงไหเชวียนคำราม “ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ที่นี่ เจ้ากล้าที่จะโผล่หัวออกมารึไม่?” ในหมู่คนที่เขาเกลียดที่สุด หลิงฮันคืออันดับหนึ่ง ตอนนี้เขาครอบครองราชันซากศพแล้ว แน่นอนว่าเป้าหมายที่เขาจะเพ่งเล็งก็คือหลิงฮัน
“หลิงฮัน?”
“ใครคือหลิงฮัน?”
ผู้คนในบริเวณรอบนอกเริ่มพูดคุยกัน ในไม่ช้าใครบางคนก็เอ่ยถึงสถานะตัวตนของหลิงฮันออกมา ‘นักปรุงยาระดับสวรรค์ที่รู้ตำแหน่งของคลังสมบัติศักดิ์สิทธิ์จากเขตแดนลี้ลับสิบสองพระราชวัง ถ้าเหวินอีเจี้ยนไม่ได้เป็นฝ่ายไปบอกตำแหน่งคลังสมบัตินี้แก่ริกายโบราณทั้งห้า ในตอนนี้หลิงฮันก็คงจะถูกไล่ล่าโดยนิกายโบราณทั้งห้าไปแล้ว’
นักปรุงยาระดับสวรรค์ผู้สันโดษจะต่อต้านนิกายใหญ่ทั้งห้าได้อย่างไร?
ทั่วโลกถูกปกครองโดยห้านิกายโบราณ
‘พบแล้ว!’
หลิงฮันแสดงท่าทีดีใจออกมา ก่อนหน้านี้เขาลงมือค้นหาและพบโครงกระดูกสามอันของราชันซากศพยักษ์ แต่ขนาดของมันยังไม่ใหญ่พอ เพราะส่วนใหญ่ได้แหลกสลายกลายเป็นเศษๆแล้ว แต่ชิ้นที่เขาพบตอนนี้มีขนาดใหญ่เทียบได้กับท่อนขา
เอาล่ะ มาดูกันว่าคำสาปจะสังหารเจ้าได้รึไม่!
หลิงฮันนำเศษกระดูกใส่เข้าไปในขวดต้องสาป แม้ขนาดของขวดจะเล็ก แต่ดูเหมือนพื้นที่ภายในของจะกว้างพอสมควร หลิงฮันสามารถนำกระดูกสามท่อนใส่ลงไปได้อย่างง่ายดาย เขาวาดนิ้วมือลงบนอักขระที่แสดงถึงความตายทันที ภายในพริบตราอักขระก็ส่องสว่างออกมา
ฮ่าๆๆ ในเมื่ออักขระทำงานแล้ว นั่นก็หมายถึงราชันซากศพยักษ์จะต้องตาย
หลิงฮันยิ้มและบินขึ้นไป “หลงไหเชวียน ข้าอยู่นี่แล้ว เข้ามาเลยสิ!”
“เจ้ากล้าปรากฏตัว?” หลงไหเชวียนประหลาดใจก่อนที่จะหัวเราะออกมา “ข้าไม่รู้ว่าเจ้ากล้าหาญหรือโง่เง่ากันแน่! แต่ในเมื่อเจ้าอยากจะตาย ข้าก็จะสนองให้”
‘ปัง!’
ราชันซากศพยักษ์พุ่งออกมา ดวงตาทั้งสิบห้าของมันส่องประกายโหดเหี้ยมและจ้องมองหลิงฮัน
หลิงฮันพูดกลับอย่างไม่หวาดกลัว สิ่งชั่วร้ายเช่นนี้ มันต้องถูกสวรรค์และปฐพีลงทัณฑ์“”
“สังหาร!” หลงไหเชวียนชี้นิ้วมายังหลิงฮัน
‘พรึบ พรึบ พรึบ’ ราชันซากศพยักษ์พุ่งเข้าใส่หลิงฮันทันที
‘ฟุบ ฟุบ ฟุบ’
ในขณะที่พุ่งเข้าหาหลิงฮัน บนหน้าผากของราชันซากศพยักษ์ก็เกิดการเปลี่ยนแปลง
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ด้วยระยะเวลาฟูมฟักมากว่าพันปี ในตอนนี้พลังของมันสมควรจะมีแค่สิบห้าตาซึ่งตอนนี้มันขนาดไม่ต่างอะไรกับมนุษย์ธรรมดา แต่ทำไมถึงกำลังพัฒนากลายเป็นสิบหกตา?
การเปลี่ยนแปลงเป็นไปอย่างรวดเร็ว แทบจะภายในพริบตาดวงตาที่สิบหกก็ปรากฏขึ้น แต่ยังไม่ทันจะได้หายใจดวงตาที่สิบเจ็ดก็ปรากฏตามมา!
ทุกคนตกตะลึง จิ่วโหยวหวังเองก็ตั้งประหลาดใจและรู้สึกริษยา เพราะว่านั่นมันสมควรจะเป็นทหารซากศพของเขาแท้ๆ! มีเพียงหลงไหเชวียนคนเดียวที่ยังหัวเราะ ยิ่งราชันซากศพยักษ์แข็งแกร่งเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีต่อเขาเท่านั้น
สิบแปดตา!
ภายในพริบตาราชันซากศพยักษ์ก็บรรลุขีดจำกัดของทหารซากศพซึ่งก็คือสิบแปดตา แต่เมื่อมันกำลังก้าวขาต่อ จู่ๆขาข้างหนึ่งของมันก็หักและเน่าสลาย ‘ตุบ’ ร่างของมันล้มลงกับพื้นทันที