Alchemy Emperor of the Divine Dao ตอนที่ 657
“ยอดเยี่ยม เป็นเมล็ดพันธ์ที่ยอดเยี่ยม!” ชายชราร่างแกร่งดวงตาเปิดกว้างและเผลอปรบมือทันที ส่วนอัจฉริยะที่ตายไปน่ะรึ? ช่างมันสิสิ่งที่สำนักนี้ไม่ขาดแคลนคืออัจฉริยะ และการที่ถูกสังหารด้วยหนึ่งกระบวนเช่นนั้นก็หมายถึงเขาไม่มีคุณสมบัติเข้าร่วมกับสำนักสวรรค์“สาวน้อย เจ้าชื่ออะไร?” ชายชราคนนี้ดูแข็งแกร่งและหล่อเหลา เขาคือผู้รับศิษย์ของนิกายกระบี่ไร้เทียมทาน กั้วเหลียงไฉ ด้วยพลังบ่มเพาะระดับก้าวสู่เทวาของเขาก็เพียงพอแล้วที่จะบดขยี้รุ่นเยาว์แห่งยุคสมัยนี้เขามองไปยังฮูหนิวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล ถ้าไม่ใช่เพราะพลังบ่มเพาะของเขายังต่ำเกินไป เขาคงจะรับฮูหนิวเป็นศิษย์แล้วแต่เด็กสาวอัจฉริยะที่มีอายุเพียงหกหรือเจ็ดปีและบ่มเพาะพลังมาถึงระดับตัวอ่อนวิญญาณด้วยตนเองได้เช่นนี้ เขาจะมีคุณสมบัติพอจะสอนนางรึ? เกรงว่าคงมีแต่ผู้นำนิกายหรือไม่ก็เหล่าผู้อาวุโสสูงสุดเท่านั้นถึงจะมุณสมบัติพอ“ข้าชื่อฮูหนิว หนิวเป็นของหลิงฮัน!” ฮูหนิวพูดและวิ่งกลับไปหาหลิงฮันพร้อมกับจับมือของเขาด้วยท่าทีไร้เดียงสาสายตาของกั้วเหลียงไฉกวาดผ่านหลิงฮันและตัดสินใจทันที ถ้าพรสวรรค์ของหลิงฮันไม่น่าเป็นที่พอใจ เขาจะสังหารหลิงฮันเพื่อนำตัวฮูหนิวมา เมล็ดพันธ์เช่นนางไม่อาจใช้อย่างเสียเปล่า!ยิ่งกว่านั้นคืออายุของนางยังน้อย การล้างสมองจึงทำได้ไม่ยากฮูหนิวกลับไปทดสอบอายุกระดูกอีกครั้ง ซึ่งศิษย์แต่ละคนก็ปฏิบัติต่อนางด้วยเคารพอย่างมาก ฮูหนิวได้รับความรักจากจอมยุทธระดับก้าวสู่เทวา ตราบใดที่พวกเขาไม่โง่ พวกเขาย่อมรู้ดีว่าอนาคตของฮูหนิวจะรุ่งโรจน์ขนาดไหนพวกเขาจะทำได้เพียงแหงนหน้าจ้องมองนาง“อายุกระดูกอยู่ในช่วงเจ็ดปีและยังไม่เกินแปดปี!” อายุกระดูกถูกทดสอบอย่างรวดเร็ว ฮูหนิวรู้สึกไม่พอใจมากที่ต้องถูกเข็มตรวจสอบอายุกระดูกทำให้รู้สึกเจ็บนิดๆ นางจ้องเขม็งไปยังศิษย์ที่ทำการตรวจสอบกระดูกจนทำให้เหล่าศิษย์หวาดกลัวหลิงฮันเองก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาไม่คาดคิดเลยว่าฮูหนิวจะทะลวงผ่านระดับตัวอ่อนวิญญาณแล้ว ความเร็วในการบ่มเพาะพลังของนางเพิ่มขึ้นกว่าแต่ก่อนมากหลิงฮันก้าวออกมาพร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายของระดับตัวอ่อนวิญญาณออกมาเล็กน้อยเพื่อยืนยันถึงคุณสมบัติในการตรวจสอบอายุกระดูก ณ ตอนนี้เขาเปลี่ยนรูปลักณ์ให้กลับเป็นปกติแล้ว ในเมื่อเขาตัดสินใจจะทำการเปิดสวรรค์ เขาจึงต้องเปิดเผยใบหน้าของตัวเองให้คนอื่นจดจำในอนาคตนักปรุงยาระดับสวรรค์ ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็เป็นที่ยำเกรง“ได้โปรดนำแขนออกไปด้วย” เพื่อที่จะไม่ทำให้ฮูหนิวโมโห ศิษย์ที่ทำหน้าที่ตรวจสอบกระดูกจึงใช้คำว่า ‘ได้โปรด’การปรากฏตัวของฮูหนิวทำให้พวกเขารู้สึกตัวว่าสวรรค์และปฐพีนั้นกว้างใหญ่ขนาดไหน และยังมีสุดยอดอัจฉริยะเช่นนางอยู่“ห้ามไร้มารยาทกับหลิงฮันของหนิวด้วย” ฮูหนิวยังคงไม่พอใจ นางปล่อยหมัดเข้าใส่อีกฝ่ายอย่างดุร้ายศิษย์คนนั้นล้มลงไปที่พื้นทันที เขารู้สึกราวกับว่าตนเองถูกอุ้งเท้าของสัตว์อสูรจู่โจมเข้าใส่ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ใช่มนุษย์!หลิงฮันยิ้มและพูด “เอาล่ะ เลิกสร้างปัญหาได้แล้ว!”ฮูหนิวยิ้มและจ้องมองหลิงฮันอย่างไร้เดียงสาหลิงฮันยื่นมือออกไป ศิษย์คนนั้นเช็ดเหงื่อบนใบหน้าและลุกขึ้นมาพร้อมกับถือเข็มสีทองเอาไว้ในมือ เขายังคงรู้สึกหวาดกลัวฮูหนิวจนมือที่ถือเข็มสั่นไปมาเขาพยายามทำใจให้สงบและแทงเข็มลงไปยังแขนของหลิงฮัน แต่ถึงอย่างนั้นเข็มสีทองกลับไม่สามารถทะลุผ่านผิวของหลิงฮันเข้าไปได้“อย่าใช้พลังก่อเกิดต้านทานเข็ม…” ศิษย์คนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย แต่ทันทีที่เขายังไม่ทันพูดจบ ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นขาวซีดไม่ปกติแล้ว ไม่ว่าจะมองยังไงร่างของหลิงฮันก็ไม่ได้ถูกป้องกันไว้ด้วยปราณก่อเกิด แต่ทำไมผิวหนังของหลิงฮันถึงได้หนาขนาดนี้ แม้แต่เข็มทดสอบกระดูกก็ไม่สามารถทะลุผ่านเข้าได้เข็มทดสอบกระดูกนั้นคือเครื่องมือที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อทดสอบอายุกระดูก มันสามารถแทงทะลุผิวหนังของจอมยุทธระดับตัวอ่อนวิญญาณได้อย่างง่ายดายเข็มทดสอบกระดูกไม่สามารถทะลุผ่านผิวหนังหลิงฮันได้ทั้งๆที่ไม่ได้โคจรปราณก่อเกิดเพื่อป้องกัน มันเป็นไปได้อย่างไร?“เร็วๆเข้าสิ เจ้าจะเอาเข็มทิ่มหลิงฮันไปถึงเมื่อไหร่?” ฮูหนิวรู้สึกไม่พอใจศิษย์ที่เคยโดนฮูหนิวทำร้ายกลายเป็นกระวนกระวายจนมือสั่น“ไร้ประโยชน์จริงๆ!” กั้วเหลียงไฉก้าวออกมาและผลักศิษย์คนนั้นกระเด็น เขาคว้าเข็มทองคำมาและทิ่มลงไปที่มือหลิงฮัน‘ปัก!’เข็มทองคำทิ่มลงไปและหดลงแทงเข้าไปแล้ว?ไม่ใช่!กั้วเหลียงไฉตกตะลึง ที่เข็มสั้นลงนั้นไม่ใช่เพราะมันทะลุเข้าผิวหนังของหลิงฮัน แต่เป็นเพราะพลังของกั้วเหลียงไฉนั้นมากเกินไปบวกกันผิวหนังที่ทนทานของหลิงฮัน เข็มก็เลยเบี้ยวจนทำให้รู้สึกเหมือนแทงเข้าไปแล้วนี่มันไม่ปกติแล้ว!ผู้คนรอบข้างที่เคยหัวเราะเยาะศิษย์คนเมื่อครู่กลายเป็นชะงักจนหัวเราะไม่ออกช่างเป็นร่างกายที่ยอดเยี่ยมอะไรเช่นนี้ แม้แต่จอมยุทธระดับก้าวสู่เทวายังแทงเข็มไม่เข้า“ข้าจัดการเอง” หลิงฮันกล่าวและนำดาบกำเนิดมาออกมากรีดมือตนเองจนมองเห็นกระดูกกั้วเหลียงไฉจ้องมองอยู่ชั่วขณะก่อนที่จะทิ่มเข็มลงไปสัมผัสกับกระดูกของหลิงฮัน ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็แสดงออกถึงความตกตะลึง “อายุประมาณสิบเก้าปี ไม่เกินไปกว่ายี่สิบปี!”ข้าปวดหัวไปหมดแล้ว!ผู้คนที่อยู่รอบข้างตกตะลึงไปตามๆกัน สัตว์ประหลาดปรากฏตัวอีกคนแล้ว ถึงแม้จะไม่เท่าฮูหนิวในด้านพลังบ่มเพาะ แต่ในด้านกายหยาบหลิงฮันเหนือกว่าฮูหนิวมากนักหลิงฮันเก็บดาบกำเนิดมาร เขาไม่จำเป็นต้องโคจรคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ เพราะกายาเพชรนั้นได้สลักพลังของคัมภีร์สวรรค์นิรันดร์ไปยังโลหิตและกล้ามเนื้อทุกส่วนของหลิงฮันแล้ว บาดแผลของเขาฟื้นฟูเองอย่างรวดเร็วจนมองไม่เห็นกระดูกอีกต่อไป ราวกับว่าเขาไม่เคยโดนดาบเฉือนมาก่อนสิ่งนี้ทำให้ผู้คนอ้าปากค้างอีกครั้งแล้วพวกเขาจะสู้หลิงฮันได้อย่างไร?กายหยาบของเขาเหนือกว่าขีดจำกัดของระดับตัวอ่อนวิญญาณไปแล้ว คงมีอัจฉริยะไม่กี่คนที่สามารถสร้างความเสียหายให้เขาได้ แต่สิ่งสำคัญก็พลังฟื้นฟูของหลิงฮัน เขาคือผู้ไร้พ่ายในระดับพลังเดียวกัน
คอมเม้นต์