“สู้กันเลย! สู้กันเลย!”  ผู้คนตระกูลลิ่วรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากและสาปแช่งให้หลิงฮันเป็นฝ่ายแพ้
หลิงฮันแสยะเยิ้มและก้าวเดินขึ้นไปในอากาศราวกับมีขั้นบันไดที่มองไม่เห็นพาเขาขึ้นไปบนท้องฟ้า
“เพื่อเห็นแก่ความอาวุโสกว่าของเจ้า ข้าจะให้เจ้าเริ่มก่อนสามกระบวนท่า” หลิงฮันกระดิกนิ้ว
“สามห้าว!” ความโกรธของหมานจิงอี่ปะทุออกมาทันที ถึงขั้นเริ่มเผาผลาญพลังชีวิตเพื่อจัดการชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าให้ได้ภายในพริบตา – ถึงแม้เจ้าจะทะลวงผ่านระดับทลายมิติทั้งที่ยังเยาว์วัย แต่เจ้าควรจะรู้ว่าเหนือฟ้ามันยังมีฟ้า!
“เจ้ากล้าดูถูกชราชราผู้นี้!” ชายชรากระโจนออกไปหาหลิงฮันทันที
หลิงฮันไม่คิดที่จะหลบหนีหรือล่าถอย และรับการโจมตีของชายชราซึ่งหน้า ตู้ม ฝ่ามือของชายชรากระแทกไปที่หน้าอกของหลิงฮัน
มุมปากทุกคนกระตุกและไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็น
หลิงฮันยืนรับการโจมตีของชายชราจริงๆโดยที่เขาไม่ตอบโต้ ไม่หลบหนี ไม่ป้องกันแต่อย่างใด
แต่ในขณะนั้นเองพวกเขาก็เห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“อ๊าก-” หมานจิงอี่ส่งเสียงกรีดร้อง แขนของเขาสั่นสะท้านไปทั้งแขนถึงขั้นบิดงอ นี่แสดงให้เห็นว่ากระดูกของเขาถึงขั้นแตกหัก!
เกิดอะไรขึ้น!
ทุกคนแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เขาเป็นฝ่ายโจมตีอีกฝ่ายด้วยฝ่ามือ แต่ผลลัพธ์มันกลับเป็นเขาที่แขนหัก นี่คือเรื่องจริง?
การป้องกัน..ที่ท้าทายสวรรค์!
“เหลืออีกสองกระบวนท่า” หลิงฮันพูดเบาๆ
ฝูงชนทั้งหมดกลายเป็นนิ่งเงียบ มีเพียงแค่เสียงลมหายใจและเสียงดังสะท้อนของหลิงฮันเท่านั้นที่ได้ยิน
แม้แต่ราชันทั้งเจ็ดเองก็ยังรู้สึกตกตะลึงและไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น
“ดูเหมือนว่าร่างกายของเจ้าเด็กนี่จะแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้ว”
“ก่อนหน้านี้กายหยาบของเขาเทียบได้กับแร่เหล็กระดับสิบ เป็นไปได้ไหมว่าตอนนี้กายหยาบของเขาจะเหนือกว่านั้นแล้ว?”
“ในโลกใบนี้ยังจะมีใครสามารถฆ่าเขาได้อีกรึ?”
“อย่าว่าแต่ฆ่าเลย ยังมีใครสามารถทำให้เขาได้รับบาดเจ็บอีกรึ?”
ใบหน้าของหมานจิงอี่เต็มไปด้วยความขมขื่น ถึงแม้ว่าเขาจะเอาชนะหลิงฮันได้ แต่เขายังรักษาภาพลักษณ์ได้อีกรึ! เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง? ไม่แปลกใจเลยที่อีกฝ่ายได้ที่นั่งตำแหน่งสูงสุดของจักรวรรดิจันทราม่วง
เขาหายใจเข้าลึกๆอย่างไร้หนทาง และหวังว่ากายหยาบของหลิงฮันคงไม่แข็งแกร่งขนาดนี้ไปตลอด ซึ่งทำให้เขาพอมีหวังอยู่บ้าง
หลังจากหยุดพักหายใจอยู่สักพัก เขาก็เริ่มโจมตีครั้งใหญ่ออกมา
“กระแสน้ำที่ไหลผ่านทำลายสรรพสิ่งทุกหมื่นไมล์!”
ตู้ม การโจมตีของเขาทำให้สายน้ำกลายเป็นสีดำและพุ่งเข้าหาหลิงฮัน
น้ำทุกหยุดถูกสร้างขึ้นมาจากปราณก่อเกิด ซึ่งมีน้ำเทียบกับภูเขา หากถูกการโจมตีของเขาเข้า แม้แต่จอมยุทธระดับทลายมิติขั้นเก้าก็ยังต้องตาย
หลิงฮันยังคงยืนนิ่งอยู่ในอากาศและไม่คิดที่จะหลบหนีไปไหน
“ไม่ใช่ว่ามันเป็นการโจมตีที่ทรงพลังสุดๆเลยหรือไง?” ราชันเปิดตะวันรู้สึกหวั่นไหว แม้แต่เขาก็ยังไม่กล้ารับการโจมตีนั้นโดยตรง
“ด้วยกายหยาบของเขาแล้ว เขาจะต้องไม่เป็นไรอย่างแน่นอน!” ราชันมหาดวงดารากล่าว
ตู้ม หลิงฮันถูกกระแสน้ำกลืนกินทันที
ด้วยเสียงกึกก้องของการปะทะ ทำให้ผู้คนที่เข้าร่วมพิธีเปิดสวรรค์เริ่มหวาดกลัวและแตกตื่น
“ข้าเอง!” ราชันเพลิงไพศาลกระโจนออกไปมาอยู่ด้านหน้าสายตากระแสน้ำ เขายื่นมือออกไปพร้อมกับเปลวเพลิงที่ลุกไหม้อยู่ในมือ และทำให้กระแสน้ำระเหยหายไปในพริบตา
เขาคือจอมยุทธระดับทลายมิติสิบห้าดาว บวกกับพลังแห่งจักรภพแล้ว ทำให้เขามีพลังต่อสู้ระดับทลายมิติสิบแปดดาว สำหรับเขาแล้วมันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะสลายการโจมตีอีกฝ่าย
เมื่อเขาจัดการเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทุกคนเริ่มรู้สึกโล่งใจ แต่พวกเขาก็ไม่ได้เพ่งความสนใจไปที่ราชันเพลิงไพศาลเพราะพวกเขารู้อยู่แล้วว่าเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก
ที่พวกเขาสนใจคือหลิงฮัน การโจมตีเมื่อครู่ทรงพลังมาก เขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บเหมือนก่อนหน้านี้หรือไม่?
เมื่อสายน้ำระเหยหายไป พวกเขาก็เห็นหลิงฮันยังคงยืดหยันอย่างภาคภูมิใจ
ป…เป็นไปไม่ได้!
บรรพบุรุษของตระกูลลิ่วเนื้อตัวสั่นเทา เขาจะต้องเข้าไปกล่าวขอโทษหลิงฮันให้ได้ ชายหนุ่มคนนี้เป็นคนที่น่าสะพรึงกลัวเกินไป มิฉะนั้นตระกูลลิ่วจะต้องถูกทำลายอย่างแน่นอน
ไม่ต้องพูดวิธีแก้ปัญหาอื่นเลย แม้เขาจะมีชีวิตอยู่มานาน แต่เขาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลิงฮัน
“ยังเหลืออีกหนึ่งกระบวนท่า” หลิงฮันส่งเสียงหัวเราะเยาะเล็กน้อย
ในขณะนั้นทุกคนก็ตระหนักทันทีว่าหลิงฮันไม่ได้เป็นคนอวดดี แต่เขาแข็งแกร่งต่างหาก ถึงให้อีกฝ่ายโจมตีก่อนสามกระบวนท่า
หมานจิ่งอี่ดูหมดหนทาง การโจมตีเมื่อครู่เป็นการโจมตีที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว แต่ทว่าเขากลับไม่สามารถทำให้หลิงฮันได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แล้วเขาจะทำอะไรได้อีก?
“พอแล้ว…ชายชราผู้นี้ยอมรับความพ่ายแพ้!”  เขาพูดออกมาด้วยความขมขื่น
ในชีวิตของเขา เขาไม่เคยพ่ายแพ้ใครมาก่อนที่อยู่ในระดับเดียวกัน และนี่เป็นครั้งแรกที่เขายอมรับความพ่ายแพ้!
เขาสามารถทะลวงผ่านระดับทลายมิติได้ก่อนอายุร้อยปี ซึ่งทำให้หมานจี่อี่เป็นคนที่ภาคภูมิใจในตัวเองมาก แต่ตอนนี้เขาก็แก่ชรามากแล้ว และตอนนี้มันไม่ใช่ยุคสมัยของเขาอีกต่อไป
“ดี” หลิงฮันพูดเบาๆ และไม่ได้แสดงท่าทีไร้มารยาทออกมา
หมานจิ่งอี่หันหลังกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง ตอนนี้ไม่มีใครสนใจเขาแม้แต่คนเดียว ทุกคนต่างจ้องมองไปที่หลิงฮัน
เขาคือหลิงฮัน!
“ว่าไงนะ หลิงฮันที่เป็นนักปรุงยาระดับสวรรค์อย่างนั้นรึ?”
“ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะมีพรสวรรค์ด้านวรยุทธที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ ไม่เพียงแค่อยู่บนจุดสูงสุดของศาสตร์ปรุงยาเท่านั้น แต่ยังเป็นจอมยุทธที่น่าสะพรึงกลัวด้วย”
“อนาคตของเขาจะต้องเป็นจอมยุทธอันดับหนึ่งของโลกอย่างแน่นอน!”
“ใช่แล้ว จะว่าไปถ้าองค์จักรพรรดิเปิดสวรรค์สำเร็จ ข้าก็จะกลายเป็นคนของดินแดนสักดิ์สิทธิ์ และเมื่อข้าได้รับทรัพยากรบ่มเพาะพลังของดินแดนศักดิ์สิทธิ์บางทีข้าอาจจะทัดเทียบกับเขาก็ได้!”
“ใช่แล้ว!”
ผู้คนส่วนใหญ่มองหลิงฮันในทางที่ดี แต่ก็มีบางคนจ้องมองหลิงฮันด้วยความไม่พอใจ
แต่หลิงฮันก็ไม่ได้สนใจและกลับไปยังที่นั่งของตัวเองอีกครั้ง โดยที่ไม่มีใครคัดค้านอีกต่อไป
บรรพบุรุษตระกูลลิ่วรีบพารุ่นเยาว์ของเขาเข้าไปขอโทษหลิงฮันทันที ด้วยสีหน้าที่หวาดผวา ความแข็งแกร่งของหลิงฮันในปัจจุบันสามารถฆ่าพวกเขาทุกคนได้อย่างง่ายดาย แม้กระทั่งบรรพบุรุษของพวกเขาก็ด้วย