ฉือชิ่วเหรินเปลี่ยนสีหน้า พลังต่อสู้ของเขานั้นไม่ได้อ่อนด้อยไปกว่าหลิงฮัน แต่กลับกันความแข็งแกร่งของร่างกายนั้นพวกเขาต่างกันราวฟ้ากับเหว
เขาสูดหายใจลึกและตั้งจิตใจมุ่งมั่น หากเขาสามารถโค่นหลิงฮันลงได้ทั้งๆที่ตนเองเสียเปรียบ บางทีเขาอาจจะก้าวข้ามคอขวดในตอนนี้และบรรลุระดับทลายมิติเลยก็ได้
“จงสู้ต่อ!” เขากล่าวกระตุ้นตนเอง ผมของเขาแผ่สยายพร้อมกับดวงตาที่เปล่งประกาย
“แล้วแต่เจ้า!” หลิงฮันเองก็อยากสู้ต่อเช่นกัน แก่นแท้แห่งกระบี่ของฉือชิ่วเหรินบรรลุระดับสูงแล้ว การต่อสู้กับอีกฝ่ายเป็นโอกาสที่ดีในการพัฒนาแก่นแท้แห่งดาบของเขา
‘ตูม ตูม ตูม!’
ทั้งสองคนเข้าห้ำหั่นกัน ดาบและกระบี่ปะทะกันจนเกิดระลอกคลื่นกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณ
ราชันอสรพิษมารพยักหน้าในใจ เขายอมรับว่ารุ่นเยาว์สองคนนี้เป็นยอดอัจฉริยะที่แท้จริง แต่น่าเสียดายที่วันนี้ต้องมีหนึ่งคนที่ต้องตกตายที่นี่
นิกายมังกรปฐพีนั้นไม่ขาดแคลนอัจฉริยะ แต่สุดยอดอัจฉริยะของนิกายกลับตกตายในเงื้อมมือของหลิงฮัน เขาจึงต้องเดินทางมาที่นี่ด้วยตนเอง ไม่เช่นนั้นแล้วด้วยสถานการณ์ที่กำลังทำสงครามกับจักรวรรดิจันทราม่วงอยู่ ตัวตนระดับสูงเช่นเขาจะมีเวลาว่างถึงขนาดมาที่นี่ได้อย่างไร?
“แปลก ทำไมเจ้าหนูนี้ถึงฝึกฝนทักษะของนิกายดาบสวรรค์ได้?” ราชันอสรพิษมารประหลาดใจ ทักษะสามดาบเร้นลับไม่ใช่ทักษะธรรมดาทั่วไป มันคือหนึ่งในทักษะลับสูงสุดของนิกายดาบสวรรค์ แม้แต่ศิษย์ที่แท้จริงของนิกายก็ไม่มีโอกาสได้เรียนรู้มัน
เช่นนั้นแล้วทำไมคนนอกถึงสามารถฝึกฝนทักษะนี้ได้?
แต่นั่นก็ไม่สำคัญ เจ้าเรียนรู้ทักษะสามดาบเร้นลับได้แล้วจะทำไม? สุดท้ายแล้วดินแดนศักดิ์สิทธิ์เบื้องบนก็จำหลอมทุกคนสิ่งบนโลกนี้ให้เป็นเม็ดยาอยู่ดี
มือซ้ายของหลิงฮันจับดาบ ส่วนมือขวานั้นโคจรทักษะผนึกพลิกปฐพีโจมตีอย่างต่อเนื่อง ประกายแสงสีทองที่ปลดปล่อยออกมาจากทักษะนั้นน่าสะพรึงกลัวมาก และด้วยอำนาจของทักษะอัสนีบาตเก้าทิวา ความเร็วของหลิงฮันจึงเหนือกว่าฉือชิ่วเหรินทำให้อีกฝ่ายไม่สามารถเว้นระยะห่างได้
ฉือชิ่วเหรินกำลังถูกไล่ต้อน!
หลิงฮันมีกายหยาบที่น่าสะพรึงกลัว ในด้านของการต่อสู้ระยะประชิด ฉือชิ่วเหรินไม่อาจเป็นฝ่ายได้เปรียบเลย ด้วยกายหยาบที่เหนือกว่าจอมยุทธระดับทลายมิติทั่วไป แม้จะเป็นราชันอสรพิษมารก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการทำให้เขาบาดเจ็บ!
ด้วยกายหยาบที่เทียบได้กับแร่เหล็กระดับสิบ การจะสังหารเขาให้ตายนั้นต้องเป็นการโจมตีทางวิญญาณ หรือไม่ก็ต้องเป็นทักษะลับที่น่าสะพรึงกลัวที่สามารถบกขยี้เขาได้ภายในกระบวนท่าเดียว
จากมุมมองนี้ ฉือชิ่วเหรินย่อมไม่อยู่ในสายตาของหลิงฮันอีกต่อไป
หลิงฮันเพียงแค่ใช้อีกฝ่ายในการขัดเกลาแก่นแท้แห่งดาบเท่านั้น
ฉือชิ่วเหรินเริ่มเหน็ดเหนื่อย เขาเป็นหนึ่งในจอมยุทธที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่จอมยุทธระดับสวรรค์ไม่ผิดแน่ แต่ถึงอย่างนั้นคู่ต่อสู้ของเขากลับแปลกประหลาดเกินไป ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ไม่อาจทำอะไรอีกฝ่ายได้
เมื่อหลิงฮันเริ่มเชี่ยวชาญแก่นแท้แห่งดาบมากขึ้น ฉือชิ่วเหรินก็ตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบเรื่อยๆ
ใบหน้าของฉือชิ่วเหรินกลายเป็นบูดบึ้ง เขาใช้พลังต่อสู้ทั้งหมดออกมาแล้ว แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ชนะหลิงฮันไม่ได้ ที่น่าเจ็บใจที่สุดก็คือพลังบ่มเพาะของหลิงฮันยังเป็นเพียงระดับก้าวสู่เทวาเท่านั้น
ขนาดใช้ประโยชน์จากพลังบ่มเพาะที่สูงกว่าถึงหนึ่งระดับใหญ่ เขาก็ยังถูกอีกฝ่ายต้อนจนไม่อาจตอบโต้ได้!
ไม่อาจชนะได้… ถึงแม้สุดท้ายแล้วราชันอสรพิษมารจะสังหารหลิงฮันได้ แต่หลิงฮันก็ต้องเป็นปมในใจของเขาไปตลอดซึ่งมันจะส่งผลต่อการทะลวงผ่านระดับทลายมิติอย่างร้ายแรงแน่นอน
“พอแล้ว” ราชันอสรพิษมารเคยกล่าวว่าต้องการให้ฉือชิ่วเหรินจัดการหลิงฮันเพื่อให้ฉือชิ่วเหรินทะลวงผ่านระดับ แต่ผลสุดท้ายดูเหมือนว่าหลิงฮันจะเป็นฝ่ายเหนือกว่า
เขาสามารถสัมผัสได้ว่าแก่นแท้แห่งดาบของหลิงฮันกำลังทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ
“ข้ายังไม่แพ้!” ฉือชิ่วเหรินคำรามอย่างไม่ยอมรับความพ่ายแพ้!
“ฮึ่ม!” ราชันอสรพิษมารลงมือคว้าร่างของฉือชิ่วเหริน เขาผนึกพลังบ่มเพาะของฉือชิ่วเหรินเอาไว้และโยนร่างกลับไปยังเรือรบ จากนั้นก็หันมองหลิงฮันอย่างไม่แยแสและกล่าว “ลงมือปลิดชีพตัวเองซะ!”
“อสรพิษเฒ่า เจ้ามีความมั่นใจขนาดไหนถึงกล้าพูดกับข้าเช่นนั้น?” หลิงฮันกล่าวอย่างไม่หวั่นเกรง
ราชันอสรพิษมารแสยะยิ้ม “ไพ่ลับของเจ้าก็แค่รูปแบบอาคมที่ไม่สามารถต่อกรกับจอมยุทธระดับทลายมิติแปดดาวขึ้นไปได้ เจ้ากล้าทำตัวยิ่งยโสต่อหน้าข้าเพียงเพราะพลังแค่นั้น?”
“จะอย่างไรพลังต่อสู้ของเจ้าก็ไม่ถึงสิบห้าดาวอยู่ดี” หลิงฮันกล่าว
ราชันอสรพิษมารอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบอารมณ์ เป็นเรื่องจริงที่พลังต่อสู้ของเขาไม่ถึงสิบห้าดาว ไม่เช่นนั้นแล้วทำไมเขาถึงต้องหวาดกลัวต่อราชันซากศพสิบห้าตาด้วย? ราชันอสรพิษมารไม่รอช้า มือขวาของเขายืดออกไปและบิดงอราวกับอสรพิษพุ่งเข้าใส่หลิงฮัน
หลิงฮันไม่หวั่นเกรงและตั้งดาบรอปะทะ
ราชันอสรพิษมารกลายเป็นเกรี้ยวกราด รุ่นเยาว์ผู้นี้เป็นแค่จอมยุทธระดับก้าวสู่เทวาเท่านั้น ถึงแม้หลิงฮันจะมีพลังต่อสู้เทียบเท่ากับจอมยุทธระดับสวรรค์ก็ตาม แต่การที่หลิงฮันกล้าปะทะกับเขาที่เป็นจอมยุทธระดับทลายมิติซึ่งๆหน้านั้นทำให้เขาอดรู้สึกอัปยศไม่ได้!
เจ้ากล้าดูหมื่นจอมยุทธระดับทลายมิติ?
งั้นก็จงตาย!
ฝ่ามือของราชันอสรพิษมารพุ่งจู่โจมราวกับภูเขาที่จะบดขยี้หลิงฮันให้เป็นก้อนเนื้อ
หลิงฮันถูกฝ่ามือเข้าปะทะจนร่างพุ่งกระเด็นลงมาจากท้องฟ้าไปตกอยู่ด้านนอกเมือง บริเวณพื้นดินที่เขาร่วงลงไปนั้นเกิดการสั่นสะท้านราวกับแผ่นดินไหว จุดที่เขาตกลงไปถูกกระแทกกลายเป็นรูปร่างของฝ่ามือ
หลิงฮันตายแล้ว?
ฉือชิ่วเหรินไม่เข้าใจเอาเสียเลย ทำไมศัตรูคู่อาฆาตของเขาถึงได้ทำตัวโง่งมเพียงนี้? การยอมรับการโจมตีของจอมยุทธระดับทลายมิติขั้นสูงอย่างราชันอสรพิษมารนั้นไม่ใช่นิสัยของหลิงฮันแม้แต่น้อย
ราชันอสรพิษมารยกฝ่ามือขึ้นและสลายปราณฝ่ามือบนพื้นดินที่เต็มไปด้วยฝุ่นควัน ในขณะที่เขากำลังแสดงสีหน้าเหยียดหยามออกมา เขาก็ต้องชะงักในทันที
นั่นเพราะตรงพื้นดินน หลิงฮันได้ลุกขึ้นมาพร้อมกับปัดฝุ่นตามร่างกาย เขายืดแขนสะบัดขาไปมาราวกับว่าเมื่อครู่เขาเป็นฝ่ายเผลอประมาทและร่วงลงไปเอง