ในขณะนั้นความมืดภายในจิตใจของเจี่ยหมิงเริ่มแผ่ขยายกว้างขึ้น
–พวกมันทั้งสองคนมีชื่ออยู่บนแผ่นหินเหมือนกัน แต่ทำไมเขาถึงถูกทุบตีคนเดียว แต่หลิงฮันกับฮูหนิวกลับทำให้นางรู้สึกพึงพอใจ?
นี่มันไม่ยุติธรรมเลย!
หลิงฮันรู้สึกตกตะลึงและพูดว่า “หรือว่าอันดับหนึ่งที่จริงแล้วคืออ้วนหม่า?”
ราชินีหยินพยักหน้าและพูดว่า “ใช่แล้วมันเป็นเจ้าอ้วนหม่า! อย่างไรก็ตาม เมื่อก่อนจักรพรรดิของข้าไม่เคยเป็นชายอ้วนแบบนี้มาก่อน แต่เขาเป็นคนที่หล่อเหลาและหล่อเหลามาก ถึงทำให้หัวข้าต้องหวั่นไหว”
หลิงฮันไม่อาจจิตนาการรูปร่างของอ้วนหม่าตอนผอมและหล่อเหลาได้เลยแม้แต่น้อย
“เจ้าเป็นคนที่น่าทึ่งยิ่งนัก ถึงทำให้อันดับของเขาตกลงมาได้ แล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าความแข็งแกร่งของเจ้าอ้วนหม่านั่นน่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง แม้ว่าพวกเราแปดราชาจะร่วมมือกันก็ไม่อาจต่อกรกับเขาได้” ราชินีหยินกล่าว “ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมจักรพรรดิของข้าถึงเห็นคุณค่าในตัวเจ้า แม้แต่ราชินีผู้นี้ยังต้องอับอาย”
อ้วนหม่าเป็นจอมยุทธที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์!
หลิงฮันไม่อาจคาดเดาเรื่องของอ้วนหม่าได้เลยแม้แต่น้อย เขาเป็นจอมยุทธรที่แข็งแกร่งที่สุดตั้งแต่อดีต แม้แต่ปัจจุบัน? ไม่ มันไม่ถูกต้อง อ้วนหม่าเป็นคนที่แข็งแกร่งมาก แล้วทำไมเขาถึงปิดผนึกตัวเอง? ด้วยความแข็งแกร่งของเขายังไม่พอที่จะเปิดสวรรค์?
มันจะไม่มีความก้าวหน้าถ้าปิดผนึก แม้ว่าผนึกจะคงอยู่หนึ่งแสนปี แต่ระดับบ่มเพาะพลังก็ยังคงหยุดอยู่กับที่เหมือนกับเมื่อหนึ่งแสนปีก่อน แม้จะมีการไหลเวียนของกระแสเวลา แต่ก็จะทำให้แก่ขึ้นเล็กน้อยเท่านั้น
ไม่เข้าใจเลย!
หลิงฮันลดเสียงของเขาลงและพูดว่า “แล้วท่านมีความสัมพันธ์กับจักรวรรดิที่ปกครองยุคโบราณอย่างไร?”
“ฮึ่ม นี่เจ้าไม่รู้หรือรึว่าจักรวรรดิโบราณเรียกว่าจักรวรรดิจันทราม่วง?” ราชินีหยินหัวเราะ
หลิงฮันตัวสั่นและพูดว่า “จักรวรรดิโบราณนี้ถูกก่อตั้งโดยพวกท่าน?”
“แน่นอนอยู่แล้ว จักรพรรดิได้รวบรวมแผ่นดินใหญ่ที่มีแปดราชาปกครองอยู่ให้กลายเป็นหนึ่ง แล้วห้านิกายโบราณจะนับเป็นอะไรได้? การต่อสู้ที่ผ่านมาพวกเราต่อสู้กันอย่างดุเดือดและยังปล้นความมั่งคั่งของพวกมันไป ไม่ปล่อยให้พวกมันปิดผนึกจอมยุทธที่แข็งแกร่งและทำลายมรดกของพวกมัน!” ราชินีหยินหัวเราะ “อย่างไรก็ตาม มีใครบางคนให้การสนับสนุนพวกมันอยู่ เมื่อพวกข้าตื่นขึ้นมา ความพ่ายแพ้ในอดีตของอีกฝ่ายกลับมารุ่งโรจน์อีกครั้ง ข้าไม่อยากรู้เลยว่าจะพูดยังไงดี!”
นางพูดไม่เบาเสียงของตัวเองเลยแม้แต่น้อย ทำให้ผู้คนที่อยู่ใกล้เคียงได้ยินเรื่องที่น่าพูดอย่างชัดเจน และช่วยไม่ได้ที่พวกเขาจะรู้สึกตกตะลึง
มันกลับกลายเป็นว่าจักรวรรดินั้นแข็งแกร่งมากจนครั้งหนึ่งรวมทวีปเทียนฮงให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกันได้ และแม้แต่ห้านิกายโบราณยังเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ และตอนนี้พวกเขาเหล่านั้นกำลังกลับมาแล้ว ไม่แปลกใจที่พวกเขาจะมีพลังน่าสะพรึงกลัว เพียงแค่ไม่กี่เดือน พวกเขาก็สามารถยึดดินแดนในภูมิกลางได้เกือบจะครึ่งหนึ่งแล้ว
ราชินีหยินครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่และพูดว่า “อย่างไรก็ตาม หลังจากที่พวกข้าปิดผนึกตัวเอง จำนวนของจอมยุทธที่แข็งแกร่งของห้านิกายโบราณนั้นเพิ่มจำนวนขึ้นมากจากแต่ก่อนอย่างน้อยสองเท่า และนี่กใ้ล้จะครบหนึ่งหมื่นปีแล้ว ซึ่งพวกข้ายังมีราชาอีกสี่คนที่ยังไม่ถูกปลุกให้ตื่นก่อนที่พวกมันจะเริ่มกวาดล้างพวกเรา”
นี่เป็นเรื่องที่น่าทึ่งมาก แค่ราชาสี่คนที่ถูกปลุกขึ้นให้ตื่นขึ้นมายังแข็งแกร่งขนาดนี้ ถ้าแปดราชากลับมารวมตัวกันอีกครั้งโลกคงจะต้องสยบต่อพวกเขาอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้น หม่าตั๋วเปายังไม่ได้เป็นคนลงมือเอง
หลิงฮันคิดอยู่ชั่วครู่และพูดว่า “แล้วทำไมพวกเจ้าถึงปรากฏตัวออกมาชาขนาดนี้?”
“กาลเวลาเป็นฝ่ายผิด” ราชินีหยินส่ายหัว “ในตอนนั้นสภาพแวดล้อมของสวรรค์และปฐพีเลวร้ายมาก วิถียุทธยังห่างไกลจากจุดสูงสุด ดังนั้น-”  นางชี้ไปที่สวรรค์ “แม้ว่าความแข็งแกร่งของจักรพรรดิของข้าจะน่าทึ่ง แต่ก็ไม่อาจเทียบได้ ดังนั้นพวกข้าจึงต้องปิดผนึกตัวเองและรอคอยเวลาที่เหมาะสมเพื่อที่จะปรากฏตัวออกมาอีกครั้ง”
และตอนนี้เป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด สภาพแวดล้อมของโลกอุดมสมบูรณ์มากและความแข็งแกร่งโดยรวมของทวีปฮงเทียนอยู่ในระดับที่สูงที่สุดในรอบหลายหมื่นปีที่ผ่านมา แน่นอนว่าจักรวรรดิสามารถหยิบยืมพลังแห่งจักรภพได้
“ถ้างั้นสถานที่แห่งนี้เป็นของท่านอย่างนั้นรึ?” หลิงฮันถาม
“แน่นอนอยู่แล้ว แล้วเจ้าคิดว่าราชินีอย่างข้าจะไล่ตามตำหนักโอสถนั่นไปเพื่ออะไร?” ราชินีหยินกล่าว
“ตำหนักที่มีขานั่นคือตำหนักโอสถ?” ปากของหลิงฮันกระตุก นั่นเป็นเพราะก่อนหน้านี้เขาเคยเห็นตำหนักนั่นบินผ่านอยู่บนท้องฟ้ามาก่อน
“ตำหนักโอสถถูกสร้างขึ้นจากชิ้นส่วนของแร่เหล็กระดับพระเจ้า ที่จริงแล้วมันคือเตาหลอมเม็ดยา แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไปอย่างเนิ่นนาน ทำให้มันมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น” ราชินีหยินกล่าว “ยังไงก็ตาม เพราะพวกข้าหลับไหลนานเกินไป แม้แต่แร่เหล็กระดับพระเจ้ายังมีความก้าวหน้าและมีสติปัญญาเป็นของตนเอง และหลงลืมข้าผู้นี้ไปแล้ว!”
หลิงฮันพูดว่า “ถ้าท่านจับมันได้แล้วหรือยัง?”
“ยัง!” ราชินีหยินรู้สึกโกรธมาก “เจ้าตำหนักโอสถนั่นค่อนข้างแข็งแกร่งขึ้นมามากทีเดียวหลังจากที่เวลาผ่านมานานหลายปี และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครในโลกจับมันได้หากปราศจากความช่วยเหลือจากจักรพรรดิของข้า”
ช่วยไม่ได้ที่หลิงฮันจะรู้สึกสงสัย “แล้วมันมีโอสถอะไรอย่างนั้นรึ?” เขาเป็นจักรพรรดินักปรุงยาจึงเป็นธรรมดาที่จะให้ความสนใจมันเป็นพิเศษ
“เม็ดยาดารานิรันดร์” ราชินีหยินกล่าว
ใบหน้าของหลิงฮันกระตุกทันทีและพูดว่า “นั่นมันเป็นยาระดับศักดิ์สิทธิ์!” เม็ดยาที่มีระดับสูงกว่าระดับสวรรค์คือเม็ดยาระดับศักดิ์สิทธิ์ จอมยุทธระดับทลายมิติที่กินมันและไม่สามารถดูดซับมันได้ร่างกายของพวกเขาจะระเบิด เม็ดยาดารานิรันดร์เป็นหนึ่งในเม็ดยาที่ดีที่สุด ซึ่งสามารถทำให้ตัวตนระดับพระเจ้ายังแข็งแกร่งขึ้น
หลิงฮันไม่รู้ว่ามันมีประสิทธิภาพมากแค่ไหน เพราะเขาไม่รู้จักระดับของเม็ดยาระดับศักดิ์สิทธิ์
“ใช่แล้ว ถ้าพวกข้าได้รับมันมาแผนการต่อไปก็จะง่ายเหมือนตัดเค้ก แต่ข้าไม่คิดเลยว่าตำหนักโอสถจะกล้าเมินราชินีอย่างข้า!” ราชินีหยินรู้สึกโกรธยิ่งกว่าเก่า
หลิงฮันยิ้มและพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องรีบ พวกเรายังมีเวลาอีกเยอะ”
แม้ว่าห้านิกายโบราณจะถูกกำจัดออกไป แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะเปิดสวรรค์ได้สำเร็จสักหน่อย
“จริงสิ ในเมื่อเจ้าได้เข้าไปในตำหนักยุทธภัณฑ์แล้ว เจ้าได้รับสมบัติอะไรมา?” ราชินีหยินถาม
หลิงฮันนำดาบสังหารออกมาและพูดว่า “ข้าได้ดาบเล่มนี้มา”
ราชินีหยินรู้สึกแปลกใจและพูดว่า “ดาบอันดับในใต้หล้าที่แท้ตกอยู่ในมือของเจ้านี่เอง อ้วนหม่าเคยพูดว่าไม่มีใครในโลกสามารถนำมันออกมาได้นอกจากเขา”
“เจ้าช่างเป็นคนที่โชคดียิ่งนัก นี่เป็นเพียงสมบัติชิ้นเดียวที่จักรพรรดิของข้าสร้างมันขึ้นมากับมือ และพลังของมัน…แม้แต่ข้ายังไม่อาจจินตนาการได้!”