หลิงฮันไม่คิดอะไรมาก เขาครอบครองหอคอยทมิฬที่สามารถผลิตสมุนไพรได้อย่างง่ายดาย แถมโสมที่เขาครอบครองอยู่ก็มีทั้งคุณสมบัติช่วยเสริมแกร่งรากฐานและยืดอายุขัย โดยเฉพาะโสมอายุพันปี
สำหรับเขาโสมพันปีก็ไม่ต่างอะไรกับหัวไชเท้า การจะขุดมันออกมาสังสองสามต้นย่อมขนหน้าแข้งไม่ร่วง
“ไป..อย่าถูกหลอกเชียว!” ชายคนหนึ่งลุกขึ้นยืนและชี้ไปยังขวดใบนั้น “รูปแบบอักขระที่ประทับบนขวดใบนี้เกือบจะสลายหายไปหมดแล้ว มันจะเหลือพลังอยู่เท่าใดกันเชียว?”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย แม้ขวดใบนี้จะส่งกลิ่นอายอันองอาจออกมาแต่สภาพของมันก็เกือบจะพังทลายแล้ว พลังของมันคงเหลืออยู่ไม่มาก แล้วคิดจะนำมันมาแลกกับสมุนไพรหรือยาอายุวัฒนะเนี่ยนะ ใครจะไปยอม?
“เฒ่าแก่ มูลค่าของมันสมควรน้อยกว่านั้น”
“ข้ามีผลึกก่อเกิดอยู่หนึ่งแสนผลึก ข้าจะใช้มันแลกเปลี่ยนด้วยเป็นไง?”
“ข้ามีเม็ดยามรกตสามดาว”
“ข้าจะใช้เศษแร่ทองคำระดับห้าในการแลกเปลี่ยน”
ทุกคนเสนอราคาที่ตนเองยอมรับได้ออกมา แม้ขวดชิ้นนี้จะมีสภาพเสียหายแต่มันก็ยังมีกลิ่นอายที่น่าดึงดูดอยู่ดี
“ไม่!” ชายชรายืนกรานหนักแน่น อายุขัยของเขาเหลืออยู่ไม่มากแล้ว แถมเขายังไม่มีลูกหลานคอยสืบสกุลอีกด้วย เขาเพียงแค่ต้องการมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกหลายปีเท่านั้น แม้จะได้สมบัติล้ำค่าใดๆมา มันก็มีคงต้องถูกฝังไปพร้อมกับร่างของเขา
“ข้าขอแลกด้วยสมุนไพรโชวูสามร้อยปี” ใครบางคนเสนอราคาขึ้นมา
โชวูคือสมุนไพรบำรุงที่ดี และยิ่งหากมันมีอายุสามร้อยปีประสิทธิภาพของมันจะยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก มันสามารถช่วยเพิ่มอายุขัยได้อย่างน้อยสีปี
ชายชราแสดงท่าทีลังเล สมุนไพรชิ้นนี้มีประสิทธิภาพต่ำกว่าที่เขาคาดหวังเอาไว้ แต่ด้วยคำพูดของชายก่อนหน้านี้ทำให้ดูเหมือนขวดของเขาจะขายได้ในราคาไม่สูงมาก เพราะงั้นสมุนไพรโชวูจึงทำให้จิตใจของเขาหวั่นไหว
“ขวดนี้สมควรเป็นของเลียนแบบที่ได้รับความเสียหายหนัก” เขาคือชายที่พูดลดมูลค่าของขวดเมื่อครู่ และจับตาดูขวดใบนี้มาสักพักแล้ว “ถึงแม้มันจะไม่ใช่ของจริงและได้รับความเสียหายแต่ก็มันคุ้มค่าที่จะนำมาศึกษา”
เขานิ่งเงียบไปชั่วขณะก่อนที่จะกล่าว “ข้าจะใช้โสมเมฆาทมิฬสองร้อยปีสองต้นในการแลกเปลี่ยน”
โสมเมฆาทมิฬเองก็เป็นสมุนไพรสำหรับยืดอายุขัย หากมีอายุสองร้อยปีประสิทธิภาพของมันก็ช่วยเพิ่มอายุขัยได้ประมาณสิบปี แต่ผลลัพธ์ของมันไม่สามารถซ้อนทับได้ หากกินต้นแรกเข้าไปก็จะได้รับประสิทธิภาพของสมุนไปเต็มที แต่ถ้าหากกินต้นที่สองประสิทธิภาพของมันก็จะลดลงครึ่งหนึ่ง และหากกินต้นต่อไปประสิทธิภาพก็จะลดลงเรื่อยๆ
ดังนั้น หากกินโสมเมฆาทมิฬสองต้นนี้เข้าไปก็จะได้รับอายุขัยเพิ่มขึ้นประมาณสิบห้าปี
สำหรับคนที่ขาข้างหนึ่งก้าวไปสู่ความตายแล้ว คงไม่อาจต่อต้านความล่อตาล่อใจจากอายุขัยสิบห้าปีนี่ได้
คิ้วของชายชราตั้งตรง แน่นอนว่าการได้อายุขัยเพิ่มขึ้นสิบห้าปีทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
หลิงฮันยิ้ม “ข้ามีโสมหยกขาวอายุหนึ่งพันปี”
‘ว่าไงนะ!’
ทุกคนอุทานออกมาทันที สมุนไพรหนึ่งพันปีงั้นรึ เจ้าบ้ารึเปล่า แม้โสมจะมีคุณสมบัติในการยืดอายุขัย แต่อายุสูงสุดของสมุนไพรประเภทโสมก็คือหนึ่งพันปี ซึ่งแสดงให้เห็นว่าจำนวนของพวกมันมีน้อยขนาดไหน
ยิ่งสมุนไพรมีอายุขัยมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งหาได้ยากขึ้นเท่านั้น จำนวนของสมุนไพรร้อยปีเทียบได้กับจำนวนของจอมยุทธระดับบุปผาผลิบาน จำนวนของสมุนไพรห้าร้อยปีเทียบได้กับจำนวนของจอมยุทธระดับก้าวสู่เทวา และสมุนไพรหนึ่งพันปีมีจำนวนเทียบได้กับจอมยุทธระดับทลายมิติ ซึ่งมีเพียงหยิบมือ
เจ้าหนูนี่ครอบครองสมุนไพรอายุหนึ่งพันปีงั้นรึ ล้อเล่นรึเปล่า?
แม้ชายชราจะรู้สึกไม่อยากเชื่อ แต่เขาก็พูดออกไป “เจ้าหนุ่ม เจ้าพูดจริงๆรึ?”
หลิงฮันยกมือขึ้นและโยนโสมออกไป “ท่านก็ตรวจสอบดูเองแล้วกัน”
ชายชราคว้าโสมเอาไว้และตรวจสอบอย่างใกล้ชิด แม้เขาจะไม่คุ้นเคยหรือเชี่ยวชาญเกี่ยวกับสมุนไพรมากนัก แต่โสมพันปีก็เป็นสมุนไพรที่มีพลังงานแกร่งกล้าและมีกลิ่นเฉพาะตัว ดังนั้นชายชราจึงสามารถบอกได้ทันทีว่าโสมชิ้นนี้สมควรมีอายุแปดร้อยปีเป็นอย่างน้อย
แต่แค่นี้ก็ทำให้อายุขัยของเขายืดออกไปได้ถึงสามสิบปีแล้ว!
แน่นอนว่าชายชราย่อมเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและพูดออกไป “ตกลง ขวดอันนี้เป็นของเจ้าแล้ว!”
“ช้าก่อน!” ชายก่อนหน้านี้เปิดปากพูดและมองไปที่หลิงฮันชั่วขณะ “ข้าขอแลกเปลี่ยนด้วยโสมมังกรทองเจ็ดร้อยปีสามต้น”
โสมมังกรทองเจ็ดร้อยปีแม้จะไม่สามารถเทียบได้กับโสมหยกขาวพันปี แต่ด้วยจำนวนสามต้นของมัน จึงทำให้ประสิทธิภาพของมันเหนือกว่าโสมหยกขาวพันปีอย่างไม่น่าแปลกใจ
ทุกคนกลายเป็นชะงัก ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้เจ้าพูดว่าขวดใบนั้นไม่ได้ล้ำค่าอะไรมากไม่ใช่รึไงกัน? แล้วทำไมเจ้าถึงได้โสมล้ำค่าขนาดนั้นมาใช้แลกเปลี่ยนถึงสามต้นเลย? ทุกคนรู้สึกตัวทันทีว่าชายคนนี้จงใจลดมูลค่าของขวด และคิดจะแย่งชิงไปด้วยราคาที่ต่ำกว่าราคาจริง
แต่ตอนนี้ผู้แย่งชิงที่ทรัพย์หนาได้ปรากฏตัวแล้ว หากต้องการขวดใบนั้น สิ่งที่เขาทำได้ก็มีเพียงการเพิ่มมูลค่าของสมุนไพรที่ใช้แลกเปลี่ยน
สำหรับหลิงฮัน แม้โสมพันปีจะไม่ได้มีค่าอะไร แต่เขาก็ไม่อยากเสียมันไปเปล่าๆ เพราะอย่างไรสภาพของขวดใบนี้ก็เสียหายมากแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือมันเป็นสมบัติจากยุคสมัยโบราณ บางทีมันอาจจะไม่ค่อยมีประโยชน์อะไรมากนัก
แต่ทำไมเพื่อขวดใบนี้ชายคนนี้ถึงได้ยอมทำตัวไร้ยางอายขนาดนี้?
หลิงฮันกระตุ้นใช้งานเนตรแห่งสัจธรรมและจ้องมองไปยังขวด เขาค้นพบว่าขวดใบนี้เสียหายมากจริงๆ แม้มันจะยังสามารถใช้งานได้อยู่ แต่เมื่อใช้เสร็จขวดใบนี้ก็คงจะพังในทันที
แต่ถึงอย่างนั้นหลิงฮันกลับมองเห็นชั้นแสงสีขาวตรงก้นขวด มันสว่างจ้าราวกับเป็นดวงอาทิตย์ขนาดเล็กที่เกือบจะเผาดวงตาของเขาจนมอดไหม้
สมบัติที่แท้จริง!
จิตใจของหลิงฮันสั่นไหวทันที เส้นแสงแห่งอักขระที่ส่องสว่างขนาดนั้น ขวดใบนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน!
เขาไม่ลังเลอีกต่อไป ถึงแม้ขวดใบนี้จะใช้การอะไรไม่ได้ แต่รูปแบบอักขระของมันก็คุ้มค่าที่จะนำมาตรวจสอบ เขาโยนโสมหยกขาวพันปีออกไปอีกอันและพูด “ข้าให้สองต้น”
หากวัดจำนวนปีของสมุนไพรโดยรวมแล้ว โสมมังกรทองเจ็ดร้อยปีสามต้นก็ยังคงเหนือกว่าโสมหยกขาวหนึ่งพันปีสองต้น แต่หากคำนวณถึงประสิทธิภาพระยะยาวที่จะลดลงหลังจากกินเข้าไปแล้ว ประสิทธิภาพของโสมมังกรทองเจ็ดร้อยปีสามต้นย่อมไม่อาจเทียบกับโสมหยกขาวหนึ่งพันปีสองต้นได้
จิตใจของชายชราสั่นไหวอีกครั้งและมองไปยังชายก่อนหน้านี้ เขาต้องการแลกเปลี่ยนขวดใบนี้กับคนที่เสนอสมุนไพรที่ล้ำค่ามากที่สุดออกมา
ชายคนนั้นจ้องมองมายังหลิงฮันและพูด “ข้าขอเพิ่มเม็ดยาชโลมหัวใจอีกหนึ่งเม็ด!”
เม็ดยาชโลมหัวใจคือเม็ดยาที่ล้ำค่า มันสามารถคงสภาพพลังชีวิตของจอมยุทธที่มีระดับต่ำกว่าก้าวสู่เทวาจากอาการบาดเจ็บนับไม่ถ้วนได้และค่อยๆรักษาอาการบาดเจ็บนั่นอย่างช้าๆ มันคือเม็ดยาชั้นหนึ่งในหมู่เม็ดยาระดับปฐพี
ชายชรารู้สึกลังเลอีกครั้ง ด้วยเม็ดยาเม็ดนั้น มันจะช่วยให้เขาสามารถเดินทางไปเสี่ยงชีวิตในโบราณสถานที่อันตราย บางทีเขาอาจจะพบเจอวาสนาที่ช่วยให้เขาทะลวงผ่านระดับก้าวสู่เทวาได้สำเร็จก็เป็นได้ หากเป็นเช่นนั้นเขาจะได้รับอายุขัยเพิ่มขึ้นสองร้อยปีเต็มๆ ซึ่งดีกว่ากินสมุนไพรต่างๆเข้าไปเป็นไหนๆ
หลิงฮันยิ้ม คิดจะสู้กับจักรพรรดิปรุงยาเช่นเขาด้วยเม็ดยา? หากเป็นเม็ดยาระดับสวรรค์ เขาอาจจะไม่มีครอบครองเพราะขาดวัตถุดิบที่ใช้หลอม แต่เม็ดยาระดับปฐพีนั้น แน่นอนว่าเขามีอยู่ในครอบครองมากมาย
“งั้นข้าจะเพิ่มเม็ดยาชโลมหัวใจให้ท่านสองเม็ด” หลิงฮันพูด
‘ว่าไงนะ!’
ตอนนี้มีผู้คนที่มามุงอยู่อยู่มากมาย พวกเขาอดสงสัยไม่ได้ว่าชายสองคนตรงหน้าพวกเขากำลังพูดถึงเม็ดยาระดับปฐพีกันอยู่แน่รึ? ทำไมพวกเจ้าถึงทำเหมือนกับมันเป็นเม็ดยาถูกๆเช่นนั้น?