‘ปัง’ หลิงฮันรีบลงมือตบหน้าของชายวัยกลางคนให้สลบทันที
สายตาของเขาชำเลืองมองมายังสุนัขตัวดำและกล่าว “สุนัขชั่ว เจ้าหลอกข้าอีกแล้ว ที่นี่ไม่ใช่โบราณสถานแต่เป็นสวนสมุนไพรของขุมอำนาจสักแห่ง!”
คนที่เขาทำให้หมดสติไปคือคนดูแลสมุนไพรไม่ผิดแน่ เนื่องจากเมื่อครู่เขาเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังชี้นำอำนาจของสวรรค์และปฐพีมายังต้นสมุนไพร
สุนัขตัวดำเหล่ตามองพร้อมกับกล่าว “นับว่าเจ้าฉลาดไม่น้อยที่รู้เรื่องนี้เร็วขนาดนี้ นายท่านหมาขอนับถือ”
หลิงฮันไร้คำพูดใดจะกล่าว
“ไม่ว่าอย่างไรมือของเจ้าก็แปดเปื้อนไปกับข้าแล้ว จะหันหลังกลับตอนนี้ก็ถือว่าสายเกินไป” สุนัขตัวดำกล่าวอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว “เอาล่ะ ไปตามหาสมุนไพรนิรันดร์กันดีกว่า”
หลิงฮันถอนหายใจก่อนจะกล่าว “ไปก็ไป” เขาลงมาอยู่บนเรือของโจรแล้ว เพราะงั้นไม่ว่าจะถอนตัวหรือไม่เขาก็ยังถือว่าเป็นโจรอยู่ดี   จักรพรรดินีไม่สนใจใดๆ ในความคิดของนางนั้น ทุกอย่างในโลกนี้ล้วนแต่เป็นของนาง หลิงฮันเองก็เป็นบุรุษของนาง เพราะงั้นหากเขาต้องการช่วงชิงอะไรก็ย่อมทำได้
ทั้งสามเดินหน้าเก็บเกี่ยวสมุนไพรต่อ ระหว่างทางหากพวกเขาพบเจอคนดูแลสมุนไพร พวกเขาก็จะซัดคนเหล่านั้นให้หมดสติทันที
พวกหลิงฮันเดินตามเส้นทางไปเรื่อยๆเป็นเวลาสองวันจนมาพบกับกวางน้อยตัวหนึ่ง กวางที่พวกเขาพบเห็นนั้นมีความสูงราวๆสามนิ้วเท่านั้น ซึ่งนับว่าเล็กเป็นอย่างมาก ร่างของกวางตัวนี้ไร้สีจนแทบจะโปร่งใส ภายในร่างกายของมันไม่ปรากฏอวัยวะภายในใดๆ แต่กลับมีเมล็ดพันธุ์อยู่แทน
“เมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิต!” หลิงฮันอุทานออกมา
กวางที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่ใช่กวางจริงๆ แต่เป็นสมุนไพรนิรันดร์ที่เรียกว่าเมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิต
เมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิตเป็นสมุนไพรนิรันดร์ที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก ในช่วงชีวิตของมันจะมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เจ็ดครั้ง ซึ่งในแต่ละครั้งรูปลักษณ์ของมันจะแปรเปลี่ยนแตกต่างกันไป อย่างเช่นในตอนนี้รูปลักษณ์ของมันคือกวาง
เมื่อใดที่เมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิตแปรเปลี่ยนไปมีรูปลักษณ์ที่แท้จริงของมัน นั่นหมายถึงมันเติบโตเต็มที่พร้อมเก็บเกี่ยวแล้ว เพียงแต่ว่าอำนาจแห่งกฎเกณฑ์ที่อยู่ภายในร่างของมันนั้นจะแตกต่างออกไป โดยขึ้นอยู่กับว่าที่ผ่านๆมามันเปลี่ยนรูปลักษณ์เป็นอะไรมาบ้าง ซึ่งขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่มันอยู่
เมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิตที่มีรูปลักษณ์ของกวางน้อยหันมามองหลิงฮันและกล่าว “เจ้าหนูตัวเหม็น เจ้ากล้าดีอย่างไรมามองข้าด้วยสายตาเช่นนั้น? ระวังตัวไว้เถอะ เดี๋ยวข้าจะระเบิดรูทวารเจ้า!”
นี่มัน…
หลิงฮันรู้สึกอยากจะร้องไห้ เหตุใดสิ่งที่เขาพบเจอถึงไม่เคยมีอะไรที่ปกติเลย?
“สมุนไพรนิรันดร์ จงเข้ามาอยู่ในปากของนายท่านหมาเดี๋ยวนี้!” สุนัขตัวดำแววตาส่องประกายและพุ่งเข้าหาเมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิต
“หมาโง่ นี่เจ้าไม่ได้ล้างปากมากี่ร้อยล้านปีกัน จมูกข้าจะพังเพราะกลิ่นปากของเจ้าแล้ว!” กวางน้อยเผยสีหน้ารังเกียจก่อนจะสับขาเผ่นหนีอย่างรวดเร็ว
หลิงฮัน จักรพรรดินี และสุนัขตัวดำรีบไล่ตามกวางน้อยไป
‘พรึบ พรึบ พรึบ’ ทั้งสามเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง หลิงฮันและจักรพรรดินีนั้นมีทักษะย่างก้าวอย่างแส่งอัสนี ส่วนสุนัขตัวดำก็เชี่ยวชาญการเคลื่อนที่ข้ามมิติ
แต่ไม่ว่าพวกเขาจะเคลื่อนที่ได้รวดเร็วเพียงใด ก็ยังไม่สามารถไล่ตามกวางน้อยทันอยู่ดี
นั่นเป็นเพราะสมุนไพรนิรันดร์ต้นนี้มีความสามารถที่แปลกประหลาด บริเวณใดก็ตามที่มันวิ่งผ่าน จะมีเถาวัลย์งอกยาวขึ้นมาขวางกั้นพวกหลิงฮันเอาไว้ ทำให้กวางน้อยมีเวลามากพอที่จะสร้างระยะห่างกับทั้งสามคน
“เป็นเพียงแค่ขยะไร้ค่า แต่คิดจะกินข้าผู้นี้งั้นรึ? อย่างพวกเจ้าน่ะ กินเศษดินใต้เท้าข้าไปก่อนดีกว่า!” ในขณะที่กำลังเผ่นอยู่ กวางน้อยได้หันหน้ามาด้านหลังและทำท่าทางเยาะเย้ย
จักรพรรดินีเกรี้ยวกราดเป็นอย่างมาก นางยกมือขึ้นและผลักฝ่ามือจู่โจมออกไป ‘ครืน’ พริบตานั้นปราณดาบอันทรงพลังก็แผ่พุ่งสยายไปทั่วผืนดินและท้องฟ้า
กวางน้อยที่เห็นการโจมตีที่พุ่งเข้ามา ก็รู้สึกหวาดผวาจนเผลอปล่อยหยดสมุนไพรออกมาจากร่างกาย สีหน้าของมันแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือด
ปกติแล้วไม่ว่าใครก็ตามที่พบเห็นสมุนไพรล้ำค่าเช่นมัน ทุกคนจะไล่ตามจับมันเพียงอย่างเดียวโดยไม่กล้าผลีผลามโจมตี เพราะกลัวจะทำให้สมุนไพรนิรันดร์เกิดความเสียหาย
หลิงฮันกวาดสายตาและรีบเก็บหยดสมุนไพรที่เมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิตปล่อยออกมาใส่ขวดหยกอย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขาเผยถึงความรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย เนื่องจากว่าหยดสมุนไพรที่เขาเก็บได้นั้น เป็นหยดสมุนไพรที่เล็ดรอดออกมาจากก้นของกวางน้อย
เขาอดรู้สึกสงสัยไม่ได้ว่า เหตุใดชีวิตของเขาถึงได้พบเจอแต่เรื่องแปลกประหลาดกัน?
“ยอมแล้ว! ข้ายอมแล้ว!” กวางน้อยร้องโอดครวญ “ถ้าพวกเจ้าอยากได้สมุนไพรนิรันดร์ล่ะก็ ข้าจะมอบชิ้นส่วนบางส่วนให้ ได้โปรดอย่าสังหารข้าเลย!”
มันหวาดกลัวความตายเป็นอย่างมาก
หลิงฮันครุ่นคิดในใจก่อนจะกล่าว “พวกเราก็ไม่ต้องการทำให้เจ้าบาดเจ็บ ทางที่ดีเจ้ามาอยู่กับข้าดีกว่า ข้าเองก็มีสวนสมุนไพรที่เจ้าสามารถอาศัยอยู่ได้อย่างเพลิดเพลินเช่นกัน”
“หน้าตาของเจ้าดูไม่ใช่คนดีเลยแม้แต่น้อย หากคิดจะหลอกข้าล่ะก็ ยังเร็วไปพันปี!” กวางน้อยเผยสีหน้าเหยียดหยาม
“ฮึ่ม” จักรพรรดินีเผยสีหน้าเย็นชาพร้อมกับยกฝ่ามือขึ้น
“นะ แน่นอน ข้ายินดีไปอยู่กับเจ้า!” กวางน้อยเปลี่ยนท่าทีเป็นว่าง่ายอย่างรวดเร็ว
หลิงฮันอดไม่ได้ที่จะหันไปมองสุนัขตัวดำและกล่าว “หมอนี่เป็นญาติของเจ้ารึเปล่า?”
สุนัขตัวดำใช้อุ้งมือล้วงไปเกาก้นและกล่าว “เป็นไปได้!”
“เป็นไปได้น้องสาวเจ้าน่ะสิ ข้าไม่มีญาติหน้าตาอัปลักษณ์เช่นเจ้า!” ความสามารถในการยั่วยุผู้อื่นของกวางน้อยไม่เป็นสองรองใคร มันเริ่มพูดจาชวนสุนัขตัวดำทะเลาะ
“โฮ่ง อย่าได้ห้ามข้า นายท่านหมาจะเขมือบสมุนไพรปากดีตนนี้ไม่ให้เหลือ!” หากไม่ใช่เพราะหลิงฮันดึงหางมันไว้อยู่ มันคงพุ่งทะยานกลืนสมุนไพรปากดีตรงหน้าลงท้องไปแล้ว
“เลิกไร้สาระกันได้แล้ว” หลิงฮันนำเมฆาสวรรค์เจ็ดชีวิตเข้าสู่หอคอยทมิฬ
“อะไรกัน ท่านบรรพบุรุษ!” กวางน้อยตกตะลึงอย่างมากเมื่อได้เห็นต้นสังสารวัฏ มันเดินเข้าไปใกล้และใช้หน้าถูกับลำต้นของต้นสังสารวัฏอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ “มีบางอย่างไม่ถูกต้อง พฤษาต้นกำเนิดต้นนี้เติบโตขนาดนี้แล้วแท้ๆ แต่เหตุใดถึงยังไม่มีสติปัญญากัน? ราวกับว่ามันเพิ่งมีอายุเพียงแค่ร้อยปีเท่านั้น”
การคาดเดาของกวางน้อยถูกต้องเป็นอย่างมาก ต้นสังสารวัฎนั้นถูกเร่งให้เติบใหญ่ด้วยความสามารถของหอคอยทมิฬ หากนับอายุที่แท้จริงของมันตั้งแต่ถูกปลูกแล้วล่ะก็ อายุของมันน้อยกว่าหลิงฮันด้วยซ้ำ
หลิงฮันรู้สึกประหลาดใจและเอ่ยถามหอคอยน้อยผ่านห้วงจิตวิญญาณ “ต้นสังสารวัฏเองก็เป็นต้นกำเนิดของสวรรค์และปฐพี?”