จะให้ตระกูลหลงปฏิเสธงานแต่งงานที่เซียนระดับสูงเป็นคนมาเสนอด้วยตัวเองได้อย่างไร ที่สำคัญคืออีกฝ่ายจะมอบสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ลึกล้ำที่ตระกูลหลงต้องการเป็นอย่างมากให้อีกด้วย
ยิ่งกว่านั้นตระกูลหลงก็ไม่ได้เสียหายอะไรด้วย ฉงปาตู้คือเซียนรุ่นเยาว์ที่มีพรสวรรค์โดดเด่น ในอนาคตมีโอกาสสูงมากที่เขาจะบรรลุกลายเป็นเซียนระดับสูงหรือแม้กระทั่งราชาเซียน
“ว่าแต่ว่าทำไมเจ้าถึงกลับมากะทันหันเช่นนี้?” หลงอวี่ซานไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องงานแต่งงานอีกต่อไปจึงเปลี่ยนมาถามหลงเซียงเยว่
สีหน้าของหลงเซียงเยว่เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ นางจะกล่าวออกไปได้อย่างไรว่านางพาบุรุษมาสู่ขออาสาวของตนเอง
หลิงฮันผสานมือคำนับและกล่าว “ผู้อาวุโสอวี่ซาน ข้ามีชื่อว่าหลิงฮัน เหตุผลที่ข้ามาที่นี่เพราะอยากขอเขามังกรจากท่าน”
ใบหน้าอันงดงามของหลงอวี่ซานเปลี่ยนเป็นมืดมนทันที เจ้าเองก็มีความคิดอยากครอบครองข้า? ขนาดเซียนอย่างฉงปาตู้ก็ไม่สามารถเอาชนะใจนางได้ มีรึที่จอมยุทธระดับวารีนิรันดร์อย่างหลิงฮันจะมีคุณสมบัติเพียงพอ?
“ขอให้ผู้อาวุโสลองดูสิ่งนี้ก่อน” หลิงฮันนำชาที่ต้มจากใบต้นสังสารวัฏแก้วหนึ่งมอบให้หลงอวี่ซาน
ในตอนแกหลงอวี่ซานคิดจะปัดถ้วยชาทิ้ง แต่ทันทีที่ยกมือขึ้นนางก็ต้องหยุดชะงัก
กลิ่นหอมที่ลอยออกมาจากน้ำชาทำให้จิตใจของนางผ่อนคลายและรู้สึกราวกับจะรู้แจ้งถึงวิถีแห่งเต๋าอันยิ่งใหญ่
จิตใจของนางสั่นสะท้าน หรือน้ำชานี่จะมาจากสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ลึกล้ำ?
นางรับถ้วยชามาและรีบดื่มกิน พริบตานั้นเองทั่วร่างของนางก็ตราประทับแห่งเต๋าปะทุออกมา ผมดำยาวของนางสยายออกอย่างงดงาม
หลงอวี่ซานรีบนั่งขัดสมาธิอย่างรวดเร็ว หลังจากเวลาผ่านไปหนึ่งวันเต็มนางก็ลืมตาขึ้นและเผยสีหน้าตกตะลึง พลังบ่มเพาะของนางพัฒนาไปก้าวหนึ่งอย่างไม่คาดฝัน
ต้องรู้การว่าด้วยพลังบ่มเพาะระดับเซียนของนางการจะยกระดับพลังแม้น้อยนิดนั้นเป็นเรื่องยากลำบากมากและอาจจะต้องใช้เวลาเป็นล้านปีด้วยซ้ำ นี่แสดงให้เห็นว่าน้ำชาที่นางดื่มไปน่าอัศจรรย์เพียงใด
นางมองไปยังหลิงฮันด้วยทัศนิคติที่ต่างไปจากเดิมเล็กน้อย
“ใบชาสิบใบแลกกับเขามังกรเป็นอย่างไร?” หลิงฮันเสนอ
ใบหน้าของหลงอวี่ซานเปลี่ยนเป็นมืดมนอีกครั้ง จอมยุทธอ่อนแอระดับวารีนิรันดร์เช่นเจ้ามองข้าเป็นเพียงสิ่งของแลกเปลี่ยนรึ? จะให้นางมอบชีวิตของนางเพื่อแลกกับใบชาเพียงสิบใบ? ยิ่งกว่านั้นไม่ว่าหลิงฮันจะมอบของกำนัลให้มากเพียงใดนางก็หมั้นหมายกับฉงปาตู้ไปแล้วจะให้นางแต่งงานกับหลิงฮันได้อย่างไร?
ต่อให้นางยินยอมแต่งงานกับหลิงฮันก็ตาม ดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆาก็เป็นถึงขุมอำนาจของราชาเซียน หากยกเลิกงานแต่งงานตระกูลหลงจะพบเจอกับโชคชะตาแบบใด?
“ฮึ่ม ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่เซียงเยว่ ข้าสังหารเจ้าไปแล้ว!” นางสะบัดแขนเสื้อและกล่าว “ไสหัวไป”
หลิงฮันมึนงง หากเจ้าไม่พอใจข้อเสนอของข้าก็ต่อรองได้ไม่ใช่รึไง? เหตุใดถึงต้องมีท่าทางเกรี้ยวกราดขนาดนั้นด้วย ข้าไปล่วงเกินเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่? เขาอยากจะเอ่ยอะไรบางอย่างแต่หลงเซียงเยว่ก็ส่งสายตาขึงขังบอกเป็นนัยว่าให้เขาเงียบไว้ก่อน
“มานี่” หลงเซียงเยว่ลากหลิงฮันเดินออกมา “ตอนนี้อาสาวของข้าอารมณ์ไม่ดีอยู่ แต่เจ้าไม่ต้องกังวล ข้าจะค่อยๆทำให้นางเปลี่ยนใจให้ได้”
หลิงฮันเกาหัวและกล่าว “แต่จะว่าไปประมุขของเจ้าก็มีเขามังกรเหมือนกันไม่ใช่รึ ข้าจะไปขอแลกเปลี่ยนกับเขาได้รึไม่?”
หลงเซียงเยว่ชะงักก่อนจะตัวสั่นด้วยความหวาดผวา ประมุขของตระกูลหลงเป็นบุรุษ… และเจ้าเองก็เป็นบุรุษเหมือนกัน!
หลิงฮันสับสนยิ่งขึ้นไปอีก “นี่เจ้าเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า? ข้าแค่ต้องการเขามังกรเท่านั้นไม่ได้มีจุดประสงค์ใดอื่น”
“เอ่อ…” หลงเซียงเยว่อ้าปากค้าง “เจ้าไม่ได้มีจุดประสงค์อื่นจริงๆ?”
“นี่เจ้าเข้าใจอะไรผิดไปกันแน่?” หลิงฮันเอ่ยถาม
หลงเซียงเยว่โล่งอก แต่ถึงอย่างนั้นนางก็รู้สึกหดหู่ไม่น้อย หากหลิงฮันเพียงแค่ต้องการเขามังกรล่ะก็ที่เขาเคยขอเขามังกรของนางในอดีตก็หมายความว่าเขาไม่ได้ชอบนางน่ะสิ
หลงเซียงเยว่อธิบายออกไปว่าสำหรับเผ่ามังกรเช่นนางการมอบเขามังกรมีความหมายว่าอย่างไร หลิงฮันมีสีหน้าแน่นิ่งไร้คำพูด ถึงว่าทำไมตอนที่เขาเคยขอเขามังกรจากหลงเซียงเยว่ในอดีต นางถึงได้มีท่าทีเกรี้ยวกราดเช่นนั้นและเสนออาสาวของนางให้แทน
“จะ จะ เจ้าอย่าได้เข้าใจผิดไป ข้าแค่อยากช่วยเจ้าขอเขามังกรจากท่านอาก็เท่านั้นเอง! ไม่ได้มีจุดสงค์ใดอื่นทั้งนั้น!” หลงเซียงเยว่รีบอธิบายแก้ตัว ในเมื่อหลิงฮันไม่รู้ถึงความหมายของเขามังกรก็หมายความว่านางแอบขายอาสาวของตัวเองให้อีกฝ่ายโดยที่ไม่รู้ตัวน่ะสิ
หลิงฮันพยักหน้า ทางที่ดีอย่าได้รับรู้อะไรในเรื่องนี้มากจะดีกว่า
หลงเซียงเยว่พาหลิงฮันไปที่พักก่อนที่จะขอตัวไปคุยกับหลงอวี่ซานให้ชัดเจนว่าหลิงฮันเพียงแค่ต้องการเขามังกรเท่านั้นไม่ได้มีจุดประสงค์ใดอื่น
หลิงฮันนั่งพักอยู่ในห้องที่จัดเตรียมไว้ เขาตัดสินใจรอดูก่อนว่าหลงเซียงเยว่จะเกลี้ยกล่อมได้สำเร็จหรือไม่ หากไม่สำเร็จต่อให้เขาต้องใช้วิธีการชั่วร้ายเขาก็ต้องนำเขามังกรมาให้ได้เพื่อที่ข้อตกลงกับจักรพรรดิเพลิงอัสนีจะได้เสร็จสิ้นและอีกฝ่ายจะได้มอบทักษะนิรันดร์ให้แก่เขาเสียที

หรือจักรพรรดิเพลิงอัสนีจะเป็นผู้เสียหายจากมหาโศกนาฏกรรมของดินแดนแห่งเซียน?
ไม่น่าเป็นไปได้ มหาโศกนาฏกรรมในดินแดนแห่งเซียนเกิดขึ้นมานานมากแล้ว ต่อให้เป็นราชานิรันดร์แต่ถ้าเข้ามายังโลกบรรพกาลอายุขัยก็จะไม่ใช่นิรันดร์อีกต่อไปและคงไม่ต่างระดับสร้างสรรพสิ่งเท่าไหร่
ช่างมันเถอะ เอาไว้เจอกันอีกครั้งเขาค่อยถามเรื่องราวเกี่ยวกับดินแดนแห่งเซียนจากจักรพรรดินีอัสนีแล้วกัน
‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’ ผ่านไปครู่หนึ่งประตูที่พักที่เขาอยู่ก็มีเสียงเคาะ หลิงฮันโคจรปราณก่อเกิดเพื่อเปิดประตูและพบร่างของชายหนุ่มหญิงสาวสองคนยืนอยู่ ทั้งสองคนคือหยางจือเกอและจิ่งอี้
“นายน้อยของข้าเรียกเจ้าไปพบ!” จิ่งอี้กล่าวอย่างเย็นชา
ในตอนแรกหลิงฮันแสดงออกด้วยท่าทางไม่แยแส หากอยากพบเขาทำไมถึงไม่มาพบด้วยตัวเองล่ะ? เพียงแต่ว่าพอคิดไปคิดมาเขาก็เปลี่ยนไป เขาอยากรู้ว่าดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆากับราชาไค่หยุนมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร
เพราะเหตุนั้นแล้วเขาจึงพยักหน้าและกล่าว “นำทางไป”
จิ่งอี้และหยางจือเกอเดินนำทางหลิงฮันมายังลานที่พักอีกแห่งหนึ่งที่อยู่ใกล้เป็นอย่างมาก หลังจากหลิงฮันเดินผ่านประตูเข้าไป จิ่งอี้และหยางจือก็ปิดประตูและยืนคุ้มกันด้วยท่าทางจงรักภักดี
ฉงปาตู้กำลังนั่งจิบชาอย่างเพลิดเพลินอยู่ในศาลาของลานที่พัก
“หากเจ้าไม่อยากตายก็ไสหัวออกไปจากที่นี่และอย่าได้กลับมาอีก!” ฉงปาตู้ออกคำสั่งโดยไม่หันมองหลิงฮัน ในความคิดของเขาเมื่อตัวตนระดับเซียนเปิดปากพูด จอมยุทธทั่วไปย่อมไม่อาจขัดขืนและต้องเชื่อฟังแต่โดยดี
หลิงฮันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาและเอ่ยถาม “ในดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆาของเจ้ามีคนที่เรียกว่าราชาไค่หยุนรึไม่?”
“บังอาจ กล้าดีอย่างไรถึงเรียกประมุขของข้าห้วนๆเช่นนั้น!” ฉงปาตู้เกรี้ยวกราดขึ้นมาทันทีและชี้นิ้วใส่หลิงฮัน
เป็นอย่างที่คิดจริงๆ
หลิงฮันพยักหน้า ไม่มีคาดคิดว่าจะได้พบกับทายาทของราชาไค่หยุนในสถานการณ์เช่นนี้ เขายิ้มและกล่าว “เมื่อโอกาสมาถึงไว้ข้าจะไปเยี่ยมเยือนดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆา”
“เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร?” ฉงปาตู้แสยะยิ้มเหยียดหยาม เจ้าคิดว่าตนเองสูงส่งขนาดไหนกัน มดปลวกระดับวารีนิรันดร์คิดรึว่าจะมีโอกาสได้ไปเหยียบดินแดนต้องห้ามเปิดเมฆา?
“พูดดีๆด้วยแล้วยังไม่ไสหัวไปก็ตายซะ!” ฉงปาตู้เค้นเสียงเย็นชา ‘พรึบ’ นิ้วของเขาที่กำลังชี้ใส่ยังหลิงฮันอยู่ปลดปล่อยจุดแสงสีดำทมิฬออกมาโดยมีเป้าหมายคือหน้าผากหลิงฮัน未完待续