แต่ใครใช้ให้หลิงฮันเป็นผู้กุมชะตาของพวกเขากัน?
เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์ซุบซิบกันอยู่สักพักก่อนที่สุดท้ายก็ได้ไล่ผู้นำตระกูลถังให้ไปไกลๆจากบริเวณนี้ เรื่องนี้ทำให้ผู้นำตระกูลถังโมโหเป็นอย่างมาก เขาคือจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุดที่ยืนอยู่เหนือสรรพสิ่งของดินแดนใต้พิภพ แต่ถึงอย่างนั้นเขากลับต้องถูกจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ที่อ่อนแอขับไล่
บัดซบ!
“สหายน้อย…” จ้าวอสูรสวรรค์ตระกูลโก้วเอ่ย
“จริงสิ ข้าเพิ่งนึกออก!” จู่ๆหลิงฮันก็กล่าวแทรก “เฒ่ากุ่ยตระกูลถังเมื่อครู่ ข้าลืมไปเลยว่ามีเรื่องกับเขานิดหน่อย พวกเจ้าเรียกเขากลับมาสิ”
เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์แทบจะกระอักโลหิต นี่เจ้าสนุกไหมกับการปั่นหัวคนอื่น?
ต่อให้เป็นจ้าวอสูรที่ใจเย็นขนาดไหนสีหน้าก็ต้องเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์
“ถ้าไม่ทำข้าก็คงต้องขอตัว” หลิงฮันจงใจแสร้งทำเป็นหันหลังทั้งๆที่เขาสามารถเข้าไปในหอคอยทมิฬได้ทันทีโดยไม่ต้องขยับตัว
“ช้าก่อน!” จ้าวอสูรสวรรค์ทั้งหลายตะโกนพร้อมกัน
ผู้นำตระกูลถังถูกพากลับมาด้วยสีหน้ามืดมน นี่คิดว่าเขาเป็นสุนัขรึไงถึงได้อยากจะไล่ก็ไล่อยากจะเรียกให้มาก็เรียก?
“สหายน้อย เข้าเรื่องกันเลย” จ้าวอสูรสวรรค์ตระกูลโก้วกล่าว “พวกเราแสดงความจริงใจให้สหายน้อยเห็นแล้ว”
“พวกเจ้าช่างไม่มีอารมณ์ขันกันเสียเลย” หลิงฮันถอนหายใจ เขาแน่นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวต่อ “งั้นก็มาพูดถึงค่าเสียหายที่ข้าต้องได้รับกันก่อน”
ค่าเสียหายอะไรของเจ้า? นี่เจ้าเสียหายอะไรตรงไหน?
จ้าวอสูรตระกูลโก้วกล่าว “สหายน้อย ข้าไม่เห็นว่าเจ้าจะเสียหายอะไรตรงไหน?”
“ทำไมจะไม่?” หลิงฮันมองด้วยแววตาขึงขัง “เฒ่าชรา นี่เจ้าโง่ขนาดไม่รับรู้เรื่องราวเลย? ข้าถูกคนของตระกูลถังสามคนด่าทอเป็นเวลาหลายวันจนจิตใจได้รับบาดเจ็บสาหัส เหตุการณ์ในตอนนั้นทำให้ข้ากินไม่ได้นอนไม่หลับทั้งวัน แบบนี้ยังไม่เรียกว่าข้าเสียหายอีก?”
ทุกคนกลายเป็นไร้คำพูด ผู้นำตระกูลถังที่ตั้งใจว่าจะคอยดูอยู่เฉยๆเมื่อได้ยินคำพูดของหลิงฮันก็อารมณ์เดือดดาลทันที เจ้าบอกว่าจิตใจได้รับบาดเจ็บสาหัสงั้นรึ แล้วที่เจ้าสังหารคนตระกูลถังของข้าทั้งสามคนนั้นไปแล้วล่ะจะว่าอย่างไร?
จ้าวอสูรสวรรค์ตระกูลโก้วแทบจะลมออกหู เขาสูดหายใจลึกเพื่อระงับความไม่พอใจเอาไว้และกล่าว “ก็ได้ ชายชราขอรับประกันว่าจะชดเชยค่าเสียหายที่ทำให้เจ้าพึงพอใจแน่นอน”
หลิงฮันสะบัดมือและกล่าว “ที่จริงข้าก็ไม่ได้เป็นคนโลภมาก แค่ชดเชยมาเป็นสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ลึกล้ำหลายสิบต้นก็พอ”
ไม่โลภเลยจริงๆ… เจ้าแค่ต้องการสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ลึกล้ำสิบกว่าต้น!
ทุกคนไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไรออกไปหรือต่อลองอย่างไรดี
“เรื่องนั้นไม่อาจเป็นไปได้!” จ้าวอสูรสวรรค์ตระกูลจางกล่าวแทรก ล้อเล่นรึเปล่า? เจ้าคิดว่าสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ลึกล้ำคืออะไร? ต่อให้เป็นดินแดนต้องห้ามเช่นพวกเขาก็ปลูกสมุนไพรเช่นนั้นได้เพียงหนึ่งหรือสองต้นเท่านั้น แถมการเก็บเกี่ยวแต่ละครั้งยังต้องรอคอยถึงร้อยล้านปี
หลิงฮันยิ้ม “ข้าบอกไปแล้วว่าไม่ใช่คนโลภ หากให้สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ลึกล้ำกับข้าไม่ได้ งั้นแค่ให้ผู้นำตระกูลถังมาขอโทษข้าเรื่องที่เคยรังแกข้าก็พอ”
ฮึ่ม!
ทุกคนชะงักทันทีที่ได้ยิน
ผู้นำตระกูลถังเป็นจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุด ทั่วทั้งดินแดนใต้พิภพเขาคือคนที่ยืนอยู่บนปลายยอด
อย่าว่าแต่หลิงฮันที่เป็นจอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ที่อ่อนแอเลย ต่อให้ดินแดนต้องห้ามทั้งแปดร่วมมือกันกดดัน ผู้นำตระกูลถังก็คงไม่ยินยอมที่จะก้มหัว
ผู้นำตระกูลถังไม่อาจนิ่งเฉยได้อีกต่อไป เขามองไปยังจ้าวอสูรคนอื่นๆก่อนจะระงับความโกรธเอาไว้ในใจและกล่าว “หนุ่มน้อย ชายชราให้สัญญาว่าตราบใดที่เจ้ามอบทักษะบ่มเพาะราชานิรันดร์มา ความบาดหมางทั้งหมดกับตระกูลถังจะไม่มีอีกต่อไป!”
ใบหน้าของเขาบูดบึ้งเป็นอย่างมากเมื่อกล่าวประโยคนี้ออกไป
ต่อให้เขาอยากจะสังหลิงฮันมากเท่าไหร่ก็ไม่อาจทำได้ ตอนนี้หลิงฮันถือไพ่อยู่เหนือพวกเขา และหากเขาไม่แสดงความรับผิดชอบใดๆเลยในตอนนี้ก็อาจจะถูกดินแดนต้องห้ามทั้งแปดกล่าวหาได้ในภายหลัง
เพราะงั้นเพื่อทักษะบ่มเพาะราชานิรันดร์แล้ว เขาต้องทนให้ได้!
หลิงฮันมีท่าทีเกรี้ยวกราด “เฒ่าชรา เจ้าช่างเป็นคนไร้เหตุผลอะไรเช่นนี้! คนของเจ้าเป็นฝ่ายมาล่วงเกินข้าก่อนแท้ๆ ไม่ว่าดูอย่างไรข้าก็เป็นผู้เสียหาย แต่ทว่าเจ้ากลับกล่าวว่าจะยอมละทิ้งความบาดหมางกับข้า?”
ผู้นำตระกูลถังโมโหจนทนไม่ไหว “เจ้าหนู ข้าอดทนเจ้ามานานเกินพอแล้ว เจ้าแค่ปรากฏตัวมาเพื่อสร้างความวุ่นวายเท่านั้น!”
เหล่าจ้าวอสูรสวรรค์คนอื่นๆก็ไม่สบอารมณ์เช่นกัน เหตุใดพวกเขาต้องมาให้คนอื่นปั่นหัวเช่นนี้ด้วย?
หลิงฮันหัวเราะ “อย่าทำให้ข้ากลัวสิ หากข้ากลัวแล้วเผลอหายตัวไปจะทำยังไง!” เขาหยุดนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวต่อ “เอาแบบนี้ดีไหมเฒ่ากู่ตระกูลถัง เจ้ากล้าสู้กับข้าตัวต่อตัวรึไม่?”
สะ… สู้ตัวต่อตัว!
ทุกคนแน่นิ่งไร้คำพูดทันที
จอมยุทธระดับวารีนิรันดร์ตั้วจ้อยกล้ากล่าวออกมาว่าจะขอสู้กับจ้าวอสูรตัวต่อตัว แถมยังไม่ใช่จ้าวอสูรทั่วไปอีกด้วย ผู้นำตระกูลถังคือจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุดที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของดินแดนใต้พิภพ
หลิงฮันรนหาที่ตาย?
จ้าวอสูรตระกูลถังที่กำลังเกรี้ยวกราดจู่ๆก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้กันแน่ แม้แต่มดปลวกระดับวารีนิรันดร์ยังกล้าที่จะท้าทายเขา? เขาเค้นเสียงและกล่าว “เจ้ามีคุณสมบัติสูงส่งเพียงใดที่ข้าต้องลดตัวลงไปสู้ด้วย?”
“คุณสมบัติงั้นรึ?” หลิงฮันยิ้ม “หากเอาชนะข้าได้ ข้าจะมอบทักษะบ่มเพาะราชานิรันดร์ให้เจ้า”
ง่ายๆเช่นนั้นเลย?
จอมยุทธระดับวารีนิรันดร์จะเป็นคู่ต่อสู้ของจ้าวอสูรสวรรค์สูงสุดได้อย่างไร? นี่ไม่ต่างกับว่าเขาเป็นฝ่ายยินยอมยอมมอบทักษะบ่มเพาะราชานิรันดร์ให้พวกเขาเลย
ผู้นำตระกูลถังลังเลเล็กน้อยแต่ก็พยักหน้า ตราบใดที่หลิงฮันไม่เข้าไปหลบซ่อนในอุปกรณ์นิรันดร์เขาย่อมสามารถกำราบหลิงฮันได้แน่นอน
“ตกลง!” เขากล่าวยอมรับคำท้า