หลังจากที่เชลและหลี่ชุนชิวเทเลพอร์ตไปจากต้นไม้ดารา เชลก็วางร่างของแม็กแคกหกหูลงเพื่อตรวจดูมัน ขณะที่หลี่ชุนชิวสังเกตมัน เขาก็รู้สึกได้ถึงสิ่งผิดปกติ เขาแกว่งหมัดชกใส่ร่างของแม็กแคกหกหู หลังจากนั้นร่างของแม็กแคกหกหูก็สลายกลายเป็นผุยผง
 
“นี่เป็นไปได้ยังไง?” เชลรู้สึกตกใจ เขาหันหลังเพื่อจะกลับไปที่ต้นไม้ดารา
 
หลี่ชุนชิวหยุดเขาเอาไว้และพูด “มันสายเกินไปแล้วที่จะกลับไปตอนนี้ ปานนี้แม็กแคกหกหูนั่นคงจะหนีไปในเอาท์เตอร์สกายและหายตัวไปเรียบร้อยแล้ว”
 
“หานเซิ่นเฝ้าต้นไม้ดารานั่นอยู่ ข้าไม่คิดว่ามันจะหนีไปได้ง่ายๆ” เชลพูด
 
“ถ้าข้าตรวจจับร่างจริงของแม็กแคกหกหูไม่ได้ ข้าก็ไม่คิดว่าหานเซิ่นจะทำมันได้เช่นกัน” หลี่ชุนชิวพูดอย่างไร้ความรู้สึก
“และถึงแม้เขาจะพบมัน เจ้าคิดจริงๆหรือว่าเขาจะหยุดแม็กแคกหกหูจากการหนีไปได้น่ะ?”
 
“ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าเอง ข้าแยกร่างปลอมร่างจริงของมันไม่ออก” เชลพูด
 
หลี่ชุนชิวส่ายหัว “เจ้าไม่จำเป็นต้องโทษตัวเอง ร่างปลอมของแม็กแคกหกหูนั้นเป็นอะไรที่พิเศษ แม้แต่ข้าก็แยกมันไม่ออก”
 
หลังจากหยุดไปชั่วครู่ หลี่ชุนชิวก็พูดปลอบเชล
“ในเอาท์เตอร์สกายมีซีโน่เจเนอิคนับไม่ถ้วน เจ้าจะล่าพวกมันมาเพิ่มได้อีกมาก แต่อย่าเพิ่งไปในตอนนี้ หานเซิ่นกำลังจะมาเยือนสระแห่งความโชคดี พวกเราจะไปหลังจากนั้น”
 
เชลพยักหน้า “สระแห่งความโชคดีคงจะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงต่อพลังของเขา แต่มันส่งกระทบต่อสิ่งมีชีวิตแต่ละอย่างแตกต่างกันออกไป หานเซิ่นจะได้รับประโยชน์จากมันมากน้อยขนาดไหนกันแน่”
 
“ข้าไม่เชื่อว่าจะมีสิ่งมีชีวิตไหนได้รับประโยชน์จากมันมากเหมือนอย่างที่เจ้าได้รับ” หลี่ชุนชิวพูดอย่างไร้ความรู้สึก
…
 
หานเซิ่นคิดว่าหลี่ชุนชิวและเชลจะกลับมาตามหาแม็กแคกหกหู แต่หลังจากรอคอยอยู่สักพัก เขาก็ยังไม่เห็นทั้งคู่กลับมา
 
ในวันรุ่งขึ้น หานเซิ่นบอกให้หมายเลขหกน้อยคอยเฝ้าต้นไม้ดาราร่วมกับซีโน่เจเนอิคตัวอื่นๆ เป่าเอ๋อตัดสินใจรออยู่ที่นั่นเช่นกัน และหานเซิ่นก็ตรงไปที่สระแห่งความโชคดีตามลำพัง
 
หานเซิ่นรีบร้อนไปที่สระแห่งความโชคดีก็เพราะเขาต้องการจะใช้มันก่อนที่เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อจะรู้เรื่องนี้
 
เขาต้องการใช้สระแห่งความโชคดีเพื่อนำวิชากายหยกและศาสตร์ตงเสวียนขึ้นไปสู่ระดับครึ่งเทพ ถ้าพวกเธออยู่ด้วย เขาก็จะไม่สามารถเสี่ยงใช้วิชาจีโนทั้งสองต่อหน้าพวกเธอได้
 
ความจริงแล้วสระแห่งความโชคดีนั้นไม่ใช่สระน้ำจริงๆ มันเหมือนกับบ่อน้ำมากกว่า จากที่หานเซิ่นรู้ น้ำที่อยู่ภายในสระแห่งความโชคดีนั้นไม่ใช่น้ำจริงๆ มันเป็นของเหลวที่เกิดขึ้นจากเศษซากของซีโน่เจเนอิคที่ตายไป
 
อย่างน้อยๆนั่นก็คือสิ่งที่หานเซิ่นเคยได้ยินมา ไม่ว่ามันจะเป็นความจริงหรือไม่ เขาก็ไม่อาจจะรู้ได้ มันไม่ใครรู้อย่างแน่ชัดถึงสิ่งที่อยู่ที่ก้นบึ้งของสระแห่งความโชคดี แม้แต่ยอดฝีมือระดับเทพเจ้าขั้นทรูก็อตก็ไม่สามารถไปถึงก้นบึ้งของมันได้
 
ถึงแม้ยอดฝีมือของเวรี่ไฮจะลงไปไม่ถึงก้นบึ้งของสระแห่งความโชคดี แต่พวกเขาก็ได้ทำการวิเคราะห์และตัดสินว่ามันมีร่างของซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้ากลุ่มหนึ่งอยู่ที่ก้นของสระแห่งความโชคดี ซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าเหล่านั้นจะต้องตายมาเป็นเวลาล้านล้านปี และซากศพของพวกมันก็คงอยู่จนมาถึงทุกวันนี้ ตลอดเวลาอันยาวนานแก่นแท้ของพวกมันได้กลายเป็นของเหลวที่เติมโตหลุมศพจนกลายเป็นสระแห่งความโชคดี
 
กระบวนของมันเหมือนกับการก่อตัวของน้ำมัน
 
เนื่องจากภายในสระแห่งความโชคดีมียีนระดับเทพเจ้าอยู่มายมาย มันจึงส่งเสริมยีนของสิ่งมีชีวิตที่ได้อาบมัน
 
ผลประโยชน์ที่คนๆหนึ่งจะได้รับขึ้นอยู่กับความยาวนานที่พวกเขาอยู่ภายในสระและความสามารถในการดูดซับมัน
 
แต่ข้อมูลทั้งหมดนี้ของสระแห่งความโชคดีเป็นเพียงแค่การคาดเดาของทางเวรี่ไฮ ส่วนความจริงนั้นไม่มีใครรู้
 
แต่ในตอนที่ผู้คนเข้าไปในสระแห่งความโชคดี บางคนจะไปกระตุ้นน้ำของสระแห่งความโชคดีและสร้างบางสิ่งที่ประหลาดขึ้นมา
 
ในอดีตเคยมีโกเล็มตัวหนึ่งเข้าไปในสระแห่งความโชคดี มันได้ไปกระตุ้นสระแห่งความโชคดีจนเกิดเป็นภาพนิมิตของซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าสมัยโบราณที่โจมตีใส่รูปปั้นนภา เพราะนิมิตประหลาดนี้ โกเล็มดูเหมือนจะดูดซับน้ำในสระได้มากกว่าสิ่งมีชีวิตอื่น โกเล็มนั้นก้าวหน้าขึ้นอย่างมากและเกือบจะกลายเป็นขั้นทรูก็อต ถึงแม้สุดท้ายแล้วมันจะทำไม่สำเร็จ แต่มันก็ถือเป็นปาฏิหาริย์แล้วที่โกเล็มดูดซับได้มากขนาดนั้น
 
หานเซิ่นไม่ได้คาดหวังว่าตัวเองจะไปกระตุ้นให้เกิดภาพนิมิตขึ้นมา เขาเพียงแค่หวังจะดูดซับน้ำของสระแห่งความโชคดีให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
 
ทางเวรี่ไฮได้ตั้งข้อสันนิษฐานว่าที่บางคนสามารถกระตุ้นให้เกิดภาพนิมิตประหลาดได้นั้นเป็นเพราะพวกเขาไปถึงส่วนลึกของสระแห่งความโชคดี ในตอนที่พวกเขาค้นพบซากของสิ่งมีชีวิตที่มีความยาวคลื่นที่ตรงกันกับของตัวเอง ภาพนิมิตก็จะถูกเกิดขึ้นมา
 
สายเลือดของมนุษย์สืบทอดมาจากคริสตัลไลเซอร์ และประวัติศาสตร์ของคริสตัลไลเซอร์ก็ไม่ได้ย้อนกลับไปไกลถึงขนาดนั้น มันไม่มีทางที่พวกเขาจะมาถึงเอาท์เตอร์สกายและมาอยู่ภายในสระแห่งความโชคดีได้ ดังนั้นหานเซิ่นจึงไม่คิดว่าตัวเขาจะก่อให้เกิดภาพนิมิตขึ้นมา
 
จากการวิเคราะห์ของเวรี่ไฮ การดูดซับน้ำในสระแห่งความโชคดีจะช่วยให้ยีนนั้นกลายพันธุ์ การกลายพันธุ์แบบนั้นมักจะให้ผลลัพธ์ที่ดี
 
แต่ถ้าคนๆหนึ่งดูดซับน้ำในสระแห่งความโชคดีและกลายพันธุ์มากเกินไป มันก็อาจจะทำร้ายร่างกายของพวกเขา การรู้ถึงขีดจำกัดของตัวเองจึงเป็นกุญแจสำคัญ การดูดซับน้ำในสระมากเกินไปจะเป็นอะไรที่เสี่ยง แต่ถ้าคนๆหนึ่งดูดซับน้ำในสระไปน้อยเกินไป ความเปลี่ยนแปลงในร่างกายของพวกเขาก็จะไม่ชัดเจน ความมากน้อยที่คนๆหนึ่งควรจะดูดซับน้ำเข้าไปนั้นขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งและความทนทานของผู้ที่ลงไป
 
หานเซิ่นมายืนอยู่ด้านนอกปราสาทที่มีสระแห่งความโชคดีตั้งอยู่ข้างใน เขาไม่เห็นหลี่ชุนชิว แต่เขาเห็นเชลยืนอยู่ที่ด้านนอกของปราสาท มันเหมือนกับว่าชายหัวสิงโตคนนั้นกำลังรอคอยเขาอยู่
 
“เชล ตอนนี้ข้าเข้าไปใช้สระแห่งความโชคดีได้ใช่ไหม?” หานเซิ่นส่งยันต์แห่งความโชคดีให้กับเชล
 
“แน่นอนอยู่แล้ว ข้ารอคอยอยู่ที่นี่ก็เพื่อเปิดประตูให้กับเจ้า”
เชลพูด เขารับยันต์แห่งความโชคดีมาจากหานเซิ่น หลังจากนั้นเขาก็นำยันต์ที่เหมือนกันของตัวเองออกมา เขาสไลด์ยันต์ทั้งสองไปที่ตัวล็อคบนประตู
 
ประตูไปสู่สระแห่งความโชคดีค่อยๆเปิดออก เชลทำท่าทางบอกให้หานเซิ่นเข้าไปและพูด “ข้าหวังว่าเจ้าจะใช้สระแห่งความโชคดีและกลายเป็นระดับเทพเจ้า”
 
“ข้าเองก็หวังเช่นนั้น ข้าจะเข้าไปละนะ” หานเซิ่นพยักหน้าให้กับเชลและเดินเข้าไปข้างใน
 
ภายในศูนย์กลางของปราสาท มันมีสระที่ทำขึ้นจากหินหยก น้ำในสระนั้นนิ่งสนิทโดยที่ไม่มีคลื่นหรือการกระเพื่อมเลยแม้แต่นิดเดียว น้ำควรจะโปร่งใส แต่เนื่องจากความลึกของสระ มันนั้นมืดสนิท มันดูเหมือนกับประตูไปสู่นรก
 
ถึงแม้สระแห่งความโชคดีจะนิ่งสนิทราวกับบ่อน้ำลึก หานเซิ่นก็สัมผัสได้ถึงพลังชีวิตที่น่ากลัว น้ำของสระที่เงียบสงัดนั้นเอ่อล้นไปด้วยพลังงานราวกับภูเขาไฟที่ปะทุ มันน่ากลัวยิ่งกว่าพลังชีวิตของสิ่งมีชีวิตระดับเทพเจ้าเป็นแสนเท่า เพียงแค่ยืนอยู่ข้างสระก็ทำให้หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาจะละลาย
 
“เป็นพลังชีวิตที่สุดยอดอะไรขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่สระแห่งความโชคดีนี้เป็นตำนาน” หานเซิ่นพูดกับตัวเอง โดยไม่ลังเลเขากระโดดลงไปในสระแห่งความโชคดีโดยเอาหัวลงก่อน
 
ในตอนที่หานเซิ่นกระโดดลงไปในสระแห่งความโชคดี หลี่ชุนชิวก็ปรากฏตัวข้างๆเชล
 
“หานเซิ่นจะกลายเป็นระดับเทพเจ้าภายในสระแห่งความโชคดีได้ไหมนะ” เชลพูดกับตัวเอง
 
“เขาเป็นแค่คริสตัลไลเซอร์ ไม่เหมือนกับเจ้า เขาไม่ได้มีเลือดของซีโน่เจเนอิคโบราณที่จะไปกระตุ้นให้เกิดภาพนิมิต มันไม่มีทางที่เขาจะได้รับมากนัก เขาจะไม่กลายเป็นระดับเทพเจ้า แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็คงจะได้รับผลประโยชน์ที่ช่วยให้เขาเจริญก้าวหน้า” หลี่ชุนชิวพูดอย่างตรงไปตรงมา