“ฆ่ามัน? นี่เจ้าจะฆ่ามันด้วยการคุยโวหรือยังไง?”
หลี่เสวี่ยเฉิงมองหานเซิ่นด้วยความดูถูก เรดบลัดเดม่อนไม่ใช่ซีโน่เจเนอิคระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟธรรมดาๆ แม้แต่เช็ตอะพอลโลของหานเซิ่นก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาต่อสู้กับมันได้
 
หานเซิ่นได้กล่าวเจตนาของเขาออกไปเรียบร้อยแล้ว เขาจะฆ่าเรดบลัดเดม่อน เขาทำเหมือนกับว่านั่นเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุดในโลกนี้ แต่สำหรับคนอื่น มันฟังดูเหมือนกับว่าเขากำลังฝันกลางวัน
 
“ถ้าเจ้าไม่เชื่อข้า ก็เชิญเจ้ารอคอยอยู่ที่นี่” หานเซิ่นยักไหล่ราวกับว่าเขาไม่สนใจ
 
หลังจากนั้นหานเซิ่นก็ไปนั่งที่ศาลาหินเพื่อพักฟื้น น่าเสียดายที่เซ็ตอะพอลโลเองก็จำเป็นต้องใช้เวลาสักพักเพื่อซ่อมแซมตัวเองเช่นเดียวกัน
 
โชคดีที่เซ็ตอะพอลโลนั้นซ่อมแซมตัวเองได้เป็นอย่างดี ถ้ามันไม่ได้มีความสามารถในการซ่อมแซมตัวเอง มันก็คงจะกลายเป็นเศษโลหะไปเรียบร้อยแล้ว
 
‘ความสามารถในการต่อสู้ของเรดบลัดเดม่อนนั้นสูงเกินไป ถ้าเราเป็นระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟ การฆ่ามันก็คงจะเป็นเรื่องง่าย แต่ตอนนี้ถึงเราจะพึ่งพลังจากสมบัติ มันก็ยังเป็นเรื่องยากอยู่ดีที่จะโค่นซีโน่เจเนอิคตัวนี้’
หานเซิ่นคิดเกี่ยวกับการต่อสู้ที่ผ่านมา เขาพยายามคิดหาหนทางที่อาจจะฆ่าเรดบลัดเดม่อนได้
 
เนื่องจากเอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อกำลังโฟกัสกับการฝึกวิชาใต้นภา พวกเธอจึงไม่ได้แวะมาดูหานเซิ่นบ่อยนัก หานเซิ่นคิดว่าใกล้จะได้เวลาแล้ว เขาแค่จำเป็นต้องหาโอกาสต่อสู้กับเรดบลัดเดม่อนในตอนที่พวกเธอไม่อยู่รอบๆ หลังจากนั้นเขาก็จะสามารถใช้วิชาจีโนหรือวิญญาณอสูรอะไรก็ได้ที่ต้องการ
 
หลี่เสวี่ยเฉิงขมวดคิ้ว เผ่าเวรี่ไฮนั้นเคร่งครัดในกฎระเบียบอย่างมาก ถึงแม้เขาจะเป็นหนึ่งในเผ่าเวรี่ไฮ เขาก็ไม่สามารถฝ่าฝืนกฎได้
 
ถ้าหานเซิ่นไม่คิดจะยอมแพ้ หลี่เสวี่ยเฉิงก็จำเป็นต้องรอคอยไปอีกเดือนหนึ่ง และเมื่อถึงเวลาที่กำหนดแล้ว ถ้าหานเซิ่นยังฆ่าเรดบลัดเดม่อนไม่ได้ หลี่เสวี่ยเฉิงก็สามารถลงสมัครเพื่อเข้าไปฆ่ามันได้
 
แต่หลี่เสวี่ยเฉิงขาดแคลนทรัพยากร เขากำลังรีบร้อนหาทรัพยากรมาให้ได้มากที่สุด ดังนั้นเขาไม่อยากจะรอไปอีกหนึ่งเดือน
 
เขากรอกตาและเดินไปที่ศาลาหิน เขามองไปที่หานเซิ่นและพูด
“เจ้าบอกว่าจะหาทางฆ่าเรดบลัดเดม่อนอย่างนั้นใช่ไหม?”
 
“ใช่แล้ว” หานเซิ่นพูดพร้อมกับพยักหน้า เขาต่อสู้กับเรดบลัดเดม่อนมาสักพักหนึ่งแล้ว และเขาก็ไม่ได้อะไรจากมันมากนัก นอกจากความเข้าใจทั่วไปเกี่ยวกับความสามารถของเรดบลัดเดม่อน
 
“ดี” หลี่เสวี่ยเฉิงพูดขณะที่พยักหน้ากับตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็หันหลังกลับและเดินจากไป นั่นทำให้หานเซิ่นประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าชายคนนั้นหมายความว่ายังไงกันแน่
 
หานเซิ่นคิดว่าหลี่เสวี่ยเฉิงจะอยู่ต่อและคอยสร้างความรำคาญให้กับเขา แต่ชายคนนั้นกลับจากไปโดยไม่พูดอะไรอีกสักคำ ถึงอย่างนั้นจากที่หานเซิ่นได้เห็นสีหน้าของหลี่เสวี่ยเฉิง ชายคนนั้นก็คงจะไม่ยอมเลิกลาง่ายๆแน่
 
หลี่เสวี่ยเฉิงออกมาจากเจลเดม่อนฮอลล์และไปพบกับหลี่อวี้เจิน
 
“เจ้ารู้ใช่ไหมว่าหานเซิ่นกำลังพยายามฆ่าเรดบลัดเดม่อนอยู่ที่เจลเดม่อนฮอลล์น่ะ?” หลี่เสวี่ยเฉิงถามหลี่อวี้เจิน
 
“ข้ารู้แล้วมันจะทำไม? มันสำคัญด้วยหรือว่าข้าจะรู้หรือไม่?”
หลี่อวี้เจินรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเมื่อได้ยินชื่อของหานเซิ่น เขาสูญเสียไปมากกับการเดิมพัน ถึงแม้ครอบครัวของเขาจะจ่ายหนี้ส่วนใหญ่ให้ แต่มันก็ยังคงมีหนี้ที่เขาต้องจ่ายอีกมาก การจะจ่ายหนี้ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องที่ยากมากๆ
 
ในตอนนี้หลี่อวี้เจินไม่มีอารมณ์จะมาสนใจเกี่ยวกับสิ่งที่หานเซิ่นกำลังทำ เพียงแค่คิดหาหนทางที่จะจ่ายหนี้ทั้งหมดก็จะทำให้หัวของเขาระเบิดแล้ว
 
“ข้ากำลังจะขอความช่วยเหลือจากคนๆหนึ่งเพื่อฆ่าเรดบลัดเดม่อนและหาทรัพยากรมาเพิ่ม แต่หานเซิ่นลงสมัครไปเป็นคนที่ฆ่ามันก่อนหน้าข้า ข้าจำเป็นต้องรออีกหนึ่งเดือน ข้าถึงจะลงสมัครได้” หลี่เสวี่ยเฉิงอธิบายถึงสิ่งที่เกิดขึ้น
 
“และนั่นมันเกี่ยวข้องอะไรกับข้า?” หลี่อวี้เจินไม่เข้าใจว่าทำไมหลี่เสวี่ยเฉิงถึงมาบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ เผ่าเวรี่ไฮนั้นเคร่งครัดเรื่องกฎระเบียบ ดังนั้นพวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากทำตาม ถ้าหานเซิ่นได้รับอนุญาตให้เป็นคนฆ่าเรดบลัดเดม่อนเรียบร้อยแล้ว ตราบใดที่เขาไม่ยอมแพ้ คนอื่นก็ไปแย่งเขาฆ่ามันไม่ได้
 
“เท่าที่ข้ารู้ เขาได้ไปที่เจลเดม่อนฮอลล์มาสักพักหนึ่งแล้ว เขาต่อสู้กับเรดบลัดเดม่อนทุกๆวัน ข้าไม่คิดว่าเขาจะฆ่าเรดบลัดเดม่อนได้จริงๆ เขาแค่ต้องการใช้เรดบลัดเดม่อนเพื่อฝึกฝน ข้าคิดว่าเขาจะต่อสู้กับมันต่อไปจนกระทั่งเวลาของเขาหมดลง” หลี่เสวี่ยเฉิงพูด
 
“แล้วมันมีปัญหาอะไรกับเรื่องนั้น? คนของพวกเราหลายคนก็ทำแบบเดียวกัน” หลี่อวี้เจินยังไม่เข้าใจว่าหลี่เสวี่ยเฉิงกำลังจะบอกอะไร แต่เขารู้ว่าอีกฝ่ายต้องการจะบอกอะไรบางอย่าง
 
เมื่อได้ยินหลี่อวี้เจินพูดแบบนี้ หลี่เสวี่ยเฉิงก็หัวเราะออกมา แต่มันมีบางสิ่งที่ชั่วร้ายในเสียงหัวเราะของเขา เขาพูดขึ้นว่า
“เจ้ารู้ว่ามีคนของพวกเราหลายคนที่ทำแบบเดียวกันนี้ในอดีต แต่ทำไมมันถึงได้มีคนน้อยเรื่อยๆที่พยายามทำแบบนั้นในไม่กี่ปีที่ผ่านมา?”
 
“นั่นเป็นเพราะ…” เสียงของหลี่อวี้เจินขาดหายไปกลางคัน ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าหลี่เสวี่ยเฉิงต้องการจะบอกอะไร เขามองไปที่หลี่เสวี่ยเฉิงด้วยความตกใจและพูด
“เจ้าต้องการใช้ระบบป้องกันของเจลเดม่อนฮอลล์เพื่อฆ่าหานเซิ่น? นั่นไม่ใช่ความคิดที่ดีนัก ถ้าคนอื่นรู้ขึ้นมา พวกเราอาจจะถูกเนรเทศไปกักขังบนเกาะเล็กๆที่ว่างเปล่า”
 
“พวกเราจะไม่มีความผิด ถ้าหานเซิ่นเป็นคนที่ใช้ความผิดปกติของเจลเดม่อนฮอล์ด้วยตัวเอง ถ้าเป็นแบบนั้น มันก็จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับพวกเรา”
หลี่เสวี่ยเฉิงยิ้มอย่างชั่วร้าย เขาพูดต่อไปว่า “เขาเป็นคนที่ทำให้พวกเราสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง นี่เจ้าคิดจะอยู่เฉยๆและยอมรับในเรื่องนั้นหรือยังไง?”
 
“ระบบป้องกันดั้งเดิมของเจลเดม่อนฮอลล์ไม่ได้ทรงพลังแบบนี้ เพราะแบบนั้นเจ้าซีโน่เจเนอิคจึงเกือบจะหนีออกไปได้สำเร็จ หลังจากนั้นผู้อาวุโสของพวกเราก็ได้เสริมระบบป้องกันอีกชั้นเพื่อทำให้แน่ใจว่าเรดบลัดเดม่อนจะไม่มีวันหนีออกไปได้ ถ้าร่างโคลนของมันสะสมพลังได้มากพอจะทำลาระบบป้องกันชั้นแรกได้ ระบบป้องกันเสริมก็จะถูกทำงาน เจลเดม่อนฮอลล์นั้นจะถูกปิดตายอย่างสมบูรณ์ เมื่อนานมาแล้วหนึ่งในนักสู้ระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟของพวกเราเคยต่อสู้กับเรดบลัดเดม่อน และในระหว่างที่ต่อสู้ เรดบลัดเดม่อนก็เกิดคุ้มคลั่งขึ้นมา และในตอนนั้นเดม่อนบลัดได้ไปกระตุ้นให้ระบบป้องกันพิเศษทำงานขึ้นมา ในตอนที่เจลเดม่อนฮอลล์ถูกปิดตาย มันก็กักขังระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟคนนั้นไปด้วย ในตอนที่คนของพวกเราไปเปิดเจลเดม่อนฮอลล์อีกครั้ง พวกเขาก็พบว่าเรดบลัดเดม่อนได้กินชายคนนั้นเข้าไปเรียบร้อยแล้ว”
 
หลี่อวี้เจินพูดต่อ “แต่ในตอนที่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ผู้อาวุโสของพวกเราตัดสินใจจะปรับแต่งระบบป้องกัน พวกเขาเพิ่มระดับพลังที่จะไปกระตุ้นการทำงานของมัน นอกซะจากเรดบลัดเดม่อนจะบ้าคลั่งอย่างหยุดไม่อยู่ ข้าไม่คิดว่ามันจะกระตุ้นการทำงานของระบบป้องได้ หานเซิ่นนั้นไม่ได้เป็นภัยต่อเรดบลัดเดม่อน ดังนั้นมันไม่มีหนทางที่เขาจะทำให้เจ้าซีโน่เจเนอิคบ้าคลั่งขนาดนั้นได้ แบบนั้นระบบป้องกันจะทำงานได้ยังไง?”
 
“ถ้าเขาทำไม่ได้ พวกเราก็จะช่วยเขา ทุกครั้งที่เขาออกมาจากเจลเดม่อนฮอลล์ เขาจะได้รับบาดเจ็บหนัก เขาจะใช้จีโนฟลูอิดของเวรี่ไฮเพื่อรักษาตัวเอง เจ้าเคยเจอกับเขามาก่อน ข้าเชื่อว่าเจ้าไปมอบจีโนฟลูอิดที่ดีกว่าเพื่อช่วยเขาในการรักษาตัวได้ถูกไหม?” หลี่เสวี่ยเฉิงพูด
 
“เจ้าหมายถึงบลัดแมร์โรวจีโนฟลูอิดน่ะหรอ?” ดวงตาของหลี่อวี้เจินเป็นประกาย ตอนนี้เขารู้แล้วว่าหลี่เสวี่ยเฉิงกำลังจะบอกอะไร
 
บลัดแมร์โรวจีโนฟลูอิดนั้นทำมาจากยีนซีโน่เจเนอิคของเรดบลัดเดม่อน มันดีมากๆสำหรับการฟื้นตัวจากความบาดเจ็บ จากจีโนฟลูอิดสำหรับการรักษาที่มีอยู่ทั้งหมด บลัดแมร์โรวจีโนฟลูอิดถือเป็นจีโนฟลูอิดที่มีราคาสูงที่สุด มันมักจะถูกใช้โดยยอดฝีมือระดับเทพเจ้าเท่านั้น
 
มันใช้ได้ผลดีมากๆกับบาดแผลของยอดฝีมือระดับเทพเจ้า ดังนั้นประสิทธิภาพของมันต่อระดับราชันคนหนึ่งก็ไม่จำเป็นต้องพูดถึง ตราบใดที่คนๆนั้นยังไม่ตาย พวกเขาก็จะสามารถฟื้นตัวได้ในเวลาอันสั้น
 
แต่มีผู้คนไม่มากนักที่รู้ว่าบลัดแมร์โรวจีโนฟลูอิดนั้นทำมาจากยีนของเรดบลัดเดม่อน เรดบลัดเดม่อนจึงอ่อนไหวต่อมันอย่างมาก การใช้มันเพียงแค่เล็กน้อยอาจจะไม่ส่งผลอะไร แต่ถ้าหานเซิ่นใช้มันมากเกินไปและเข้าไปในเจลเดม่อนฮอลล์ มันก็อาจจะไปยั่วความโกรธของเรดบลัดเดม่อน