การต่อสู้เป็นอะไรที่เลวร้ายกว่าที่พวกเขาคาดการณ์เอาไว้ ยานอวกาศของพวกเขามีพลังทำลายล้างอันน่ากลัว และพวกมันก็สามารถทำลายดาวทั้งดวงได้อย่างง่ายดาย แต่การจู่โจมของกุ้งกาแลกติกอยู่เหนือศักยภาพของพวกมัน
 
กุ้งมังกรขนาดยักษ์จะปรากฏตัวออกมาในหมู่กุ้งขนาดเล็กกว่าเป็นระยะๆ กุ้งมังกรมีพลังชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งบ่งบอกว่าพวกมันเป็นระดับราชัน
 
หานเซิ่นสังเกตเห็นกุ้งมังกรระดับราชัน 2 ตัวกำลังมุ่งหน้ามาทางพวกเขา แต่อาวุธของยานอวกาศมีพลังไม่เพียงพอที่จะเจาะทะลุเปลือกของกุ้งมังกรระดับราชันได้
 
ปืนหนักยิงใส่กุ้งมังกรกาแลกติกรอบแล้วรอบเล่า แต่ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ไม่สามารถทำอะไรเหล่ากุ้งมังกรได้ หนึ่งในพวกกุ้งยกก้ามขึ้นมาและตัดส่วนหนึ่งของยานอวกาศขาดออกเป็น 2 ส่วน
 
“นอกจากโอเปอเรเตอร์ของยาน อัศวินระดับราชันและดยุกทุกคนตามข้ามา!”
ราชาอัศวินไอซ์บลูพูด หลังจากนั้นเขาก็กระโดดผ่านประตูใหญ่เพื่อออกไปนอกยานอวกาศ
 
อัศวินไอซ์บลูหลายคนตามราชาอัศวินไอซ์บลูออกไป หลังจากนั้นมีดแสงสีฟ้าที่เจิดจ้าจนแสบตาก็ตัดผ่านโครงสร้างของอวกาศ ทำให้กุ้งกาแลกติกจำนวนนับไม่ถ้วนถูกฆ่าตาย
 
กลุ่มของอัศวินไอซ์บลูรวมถึงราชาไนท์ริเวอร์เคลื่อนที่ไปตรงหน้ายานอวกาศเพื่อเปิดทางผ่านให้ยานอวกาศหนีไปได้
 
ในตอนนี้ราชาไนท์ริเวอร์เกลียดชังหานเซิ่นยิ่งกว่าที่เคย ถ้ามันไม่ใช่เพราะหานเซิ่นล่ะก็ เขาก็คงจะเพลิดเพลินกับชีวิตภายในแนร์โรว์มูนและไม่ต้องมาทำการต่อสู้อะไรแบบนี้
 
ขณะที่คิดถึงความเกลียดชังนั้น ราชาไนท์ริเวอร์ก็ใช้จิตใจฉายภาพของหานเซิ่นไปที่กุ้งกาแลกติกทุกตัวที่อยู่ใกล้ ขณะที่เขายกมีดเสี้ยวพระจันทร์ที่ดูเหมือนกับฟันปา 2 เล่มขึ้น กงล้อน้ำสีดำก็ถูกส่งออกไปฆ่ากุ้งกาแลกติกจำนวนมาก
 
ตูม!
 
กงล้อน้ำสีดำพุ่งเข้าไปปะทะกับเปลือกกุ้งมังกรและส่งประกายสีฟ้าออกมา กุ้งมังกรระดับราชันตอบโต้ด้วยก้ามของมันและตัดกงล้อน้ำสีดำขาดเป็น 2 ท่อน หลังจากนั้นมันก็พุ่งเข้าไปหาราชาไนท์ริเวอร์ราวกับจรวดมิสไซล์
 
ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!
เลือดสาดกระจายไปทุกหนทุกแห่ง ยานอวกาศกำลังเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆภายใต้การคุ้มกันโดยเหล่าอัศวินไอซ์บลู แต่ถึงอย่างนั้นยานอวกาศก็ถูกพุ่งเข้าชนอยู่หลายครั้ง และในแต่ละครั้งก็เกิดเป็นแรงระเบิดขึ้น
 
พลังงานมหาศาลระเบิดในอวกาศด้วยทุกสีของสายรุ้ง แต่ละการระเบิดนั้นสว่างไสวราวกับดวงอาทิตย์ที่กลืนกินชีวิตมากมาย
 
หานเซิ่นรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากขณะที่มองดูทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในยานอวกาศ เขาคิดกับตัวเอง ‘สงครามของจริงมันต้องอย่างนี้สิ’
 
“มิสเตอร์ไวท์ ข้าไปเข้าร่วมการต่อสู้ได้ไหม?” หานเซิ่นถามมิสเตอร์ไวท์
 
หานเซิ่นไม่ได้ต้องการฆ่าฟันเพื่อความสนุก แต่เขากำลังมองดูกุ้งกาแลกติกถูกฆ่าตายไปเป็นฝูง เขาไม่ต้องการจะพลาดโอกาสแบบนี้ไป
 
อย่างน้อยๆกุ้งกาแลกติกก็เป็นระดับมาร์ควิส และมันยังมีพวกที่เป็นระดับดยุกอีกเป็นจำนวนมาก นอกจากนั้นมันยังมีกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันอีก ถ้าเขาสามารถปิดชีวิตมันได้ เขาก็อาจจะมีโอกาสได้รับวิญญาณอสูร
 
ครามยังคงไม่คุ้นเคยกับท่าทางประหลาดต่อสิ่งต่างๆของหานเซิ่น เขาเลยพูดขึ้นมา
“เจ้าเป็นองครักษ์ส่วนตัวของมิสเตอร์ไวท์ หน้าที่ของเจ้าก็คือปกป้องเขา เจ้าเป็นแค่มาร์ควิสคนหนึ่ง ถ้าเจ้าออกไปข้างนอกนั่น เจ้าก็มีแต่จะสร้างปัญหา”
 
มิสเตอร์ไวท์ยิ้มและพูด “หานเซิ่นอาจจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะนั้นก็จริง แต่เขาไม่ได้เป็นเพียงแค่องครักษ์ ถ้าเขาอยากจะออกไปข้างนอกนั้น เขาก็จะได้รับการอนุญาตจากข้า แต่ถ้าเจ้าต้องการจะไปล่ะก็ ได้โปรดระวังตัวและทำให้ดีที่สุด”
 
“ขอบคุณมาก” หานเซิ่นพูด
 
หลังจากนั้นหานเซิ่นก็รีบออกจากยานอวกาศไป ขณะที่ในหัวใจของเขาตะโกนขึ้นว่า ‘วิญญาณอสูรจ๋า พี่มาแล้ว!’
 
หานเซิ่นเรียกปีกมังกรบนหลังและหูออกมา ร่างกายของเขาปลดปล่อยออร่าศาสตร์ตงเสวียนออกไปเพื่อสแกนบริเวณรอบๆ หลังจากนั้นเขาก็บินตรงเข้าไปหาราชาอัศวินไอซ์บลู
 
หานเซิ่นรู้ว่าไม่สามารถต้านทานฝูงของกุ้งกาแลกติกได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเข้าไปอยู่ใกล้ราชาอัศวินไอซ์บลูเพื่อรอคอยโอกาสที่ดีที่สุด เขาจะโจมตีใส่กุ้งกาแลกติกที่บาดเจ็บและปิดชีวิตของพวกมัน
 
ท่ามกลางการต่อสู้ที่ยุ่งเหยิง หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียน หมากล้อมสวรรค์และวิชามีดใต้นภาประสานเข้าด้วยกัน พวกมันทั้ง 3 เป็นอะไรที่มีประโยชน์อย่างมากในสถานการณ์แบบนี้ พวกมันทำให้เขามองเห็นภาพรวมของการต่อสู้ และพวกมันยังทำให้เขามองเห็นจุดที่ปลอดภัยที่สุดท่ามกลางสนามรบ
 
ครามประหลาดใจอย่างมากเมื่อเห็นว่ามิสเตอร์ไวท์อนุญาตให้หานเซิ่นออกไปเข้าร่วมการต่อสู้ได้ มาร์ควิสเป็นเพียงแค่อัศวินสำรองสำหรับหน่วยอัศวินไอซ์บลูเท่านั้น โดยปกติแล้วถ้าไม่ได้มีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้น พวกเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมการต่อสู้
 
อัศวินไอซ์บลูอย่างเต็มตัวจะต้องเป็นระดับดยุกขึ้นไปเท่านั้น
 
แต่หานเซิ่นโชดดี หลังจากที่เข้าไปใกล้พวกราชาอัศวินไอซ์บลูได้อย่างปลอดภัย หานเซิ่นก็ฆ่ากุ้งกาแลกติกตัวหนึ่งที่ผ่านเข้ามาโดยไม่ได้ถูกโจมตี
 
ขณะที่เคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ หานเซิ่นก็พยายามคาดเดาว่าการต่อสู้จะดำเนินต่อไปยังไงเพื่อที่เขาจะได้เตรียมตัวฆ่ากุ้งกาแลกติกที่เล็ดลอดเข้ามา
 
“ซีโน่เจเนอิคกุ้งกาแลกติกระดับมาร์ควิสถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกค้นพบ”
 
หานเซิ่นฆ่ากุ้งกาแลกติกตัวหนึ่ง เลือดสีฟ้าสาดออกมาที่ตัวของเขา ในเวลาเพียงไม่นานเขาก็ฆ่าพวกมันได้กว่า 30 ตัว แต่มันไม่มีตัวไหนที่มอบวิญญาณอสูรให้กับเขา และเขาก็ไม่มีเวลามาเก็บยีนซีโน่เจเนอิคเช่นกัน เขาเคลื่อนที่ไปพร้อมกับราชาอัศวินไอซ์บลูและคอยสังหารกุ้งกาแลกติกที่เล็ดลอดมา
 
มันมีกุ้งกาแลกติกอยู่จำนวนมากเกินไป และหานเซิ่นจำเป็นต้องเทเลพอร์ตเพื่อจัดตำแหน่งของเขาอยู่บ่อยๆ เขาพยายามเคลื่อนที่ไปยังจุดที่ปลอดภัยที่สุดเพื่อทำให้ตัวเองได้พักหายใจ
 
การต่อสู้ของราชาอัศวินไอซ์บลูอันตรายเกินกว่าที่จะเข้าไปใกล้ หานเซิ่นเห็นว่าราชาอัศวินไอซ์บลูฆ่ากุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันได้ในชั่วพริบตา ซึ่งทำให้หานเซิ่นไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ทันเวลา
 
หานเซิ่นยังคงต่อสู้ต่อไปขณะที่มองไปรอบๆ และเขาก็เห็นว่าราชาไนท์ริเวอร์กำลังต่อสู้อยู่กับกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันตัวหนึ่ง มันเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือด
 
ราชาไนท์ริเวอร์ถือมีด 2 เล่มอยู่ในมือขณะที่ใช้เทคนิคพิเศษใส่กุ้งมังกร พวกมันกัดกร่อนเปลือกของกุ้งมังกรจนเปิดออกและเผยให้เห็นเนื้อสีฟ้าที่อยู่ภายใน มันดูเหมือนว่ากุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันไม่แข็งแกร่งพอที่จะต้านทานการโจมตีของเขา
 
หานเซิ่นยังคงต่อสู้ต่อไป และในขณะที่ทำแบบนั้น เขาก็เข้าไปหาราชาไนท์ริเวอร์
 
‘ราชาไนท์ริเวอร์ผู้ชั่วร้าย! ไอ้แก่นี่กำลังต่อสู้อยู่กับกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชัย แต่เขาเลือกอยู่ในที่ที่ปลอดภัย เขาจะไม่ถูกโจมตีโดยกุ้งกาแลกติกตัวอื่นๆ มันดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจว่าการต่อสู้กับกุ้งมังกรกาแลกติกระดับราชันถึงแม้จะอันตราย แต่มันก็เป็นอะไรที่ปลอดภัยกว่าการต้องรับมือกับกุ้งกาแลกติกทั้งหมด แต่เพราะแบบนั้นทำให้เรามีโอกาส’ หานเซิ่นค่อยเข้าไปใกล้ๆกับราชาไนท์ริเวอร์
 
นี่ไม่ใช่เวลาที่จะโจมตีราชาไนท์ริเวอร์ ถ้าทางอัศวินไอซ์บลูรู้ว่าเขาทำอะไรลงไป มันก็จะถูกตราว่าเป็นอาชญากรรม
 
เป้าหมายของหานเซิ่นคือกุ้งมังกรกาแลกติกที่กำลังต่อสู้กับราชาไนท์ริเวอร์ เขาต้องการใช้ประโยชน์จากความบาดเจ็บของมัน