เนื่องจากไม่มีโอกาสได้ดูการต่อสู้ของเสี่ยวฮวา ดังนั้นหานเซิ่นจึงหันไปดูการต่อสู้ของคนอื่นแทน
 
ในระดับมาร์ควิส เขาสามารถดูการต่อสู้ของดราก้อนเอทและไผ่เดียวดาย หานเซิ่นอยากจะเห็นการต่อสู้ของเนตรมารเช่นกัน แต่คู่ต่อสู้ของเนตรมารมักจะยอมแพ้ทันทีเมื่อรู้ว่าต่อสู้กับเนตรมาร
 
ในวันนั้นหานเซิ่นคิดว่าคงจะไม่ได้เห็นการต่อสู้ของเนตรมารเหมือนกับทุกที แต่เขาก็ต้องประหลาดใจที่เขาเห็นว่าสิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งกล้าหรือโง่เขลาพอที่จะต่อสู้กับเนตรมาร
 
สิ่งมีชีวิตนั้นมี 3 หัวและ 6 แขน มันดูเหมือนกับปีศาจในชุดเกราะสีเงิน มือที่ต่ำที่สุดของมัน 2 ข้างนั้นถือคทา ขณะที่มืออีก 4 ข้างถือมีด ดาบ ขวานและแท่งไม้ นอกจากนั้นแต่ละหัวของมันยังอยู่แตกต่างกันออกไป หัวตรงกลางเป็นนก ขณะที่อีก 2 หัวเป็นใบหน้าของปีศาจผู้หญิงกับผู้ชาย ซึ่งทั้ง 3 หัวดูเหมือนจะพูดคุยกันได้อีกด้วย
 
อาวุธในมือทั้ง 6 ของสิ่งมีชีวิตเรืองแสงออกมาอย่างเจิดจรัสต่อหน้าเนตรมาร
 
แสงนั่นดูแปลกประหลาดและพวกมันก็มีสีที่แตกต่างกันออกไป ดูเหมือนว่าคทาเป็นธาตุไม้ มีดเป็นธาตุทอง ดาบเป็นธาตุน้ำ ขวานเป็นธาตุไฟและแท่งไม้เป็นธาตุดิน ทั้ง 5 ธาตุปลดปล่อยแสงออกมาพร้อมๆกัน และเมื่อพลังทั้ง 5 รวมเข้าด้วยกัน พลังโจมตีของเขาก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก
 
หานเซิ่นคิดว่าเมื่อพลังทั้ง 5 รวมเข้าด้วยกัน ความทรงพลังของพวกมันจะเทียบได้กับร่างกายของเขา
 
‘ดูเหมือนว่าในจักรวาลแห่งนี้จะมียอดฝีมือกระจัดกระจายอยู่เต็มไปหมด ยอดฝีมือคนนี้รวมพลังทั้งหมดเข้าด้วยกันได้อย่างนั้นหรอ? เมื่อดูจากวิชาและความสามารถทั้งหมดของเขาแล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นหนึ่งในมาร์ควิสที่เก่งกาจที่สุดในจักรวาลจีโน’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
 
หานเซิ่นมองไปที่แผ่นกระดาษของสิ่งมีชีวิตสามหัวหกแขน มันอ่านได้ว่า “เรจแมนเผ่าเดสทรอยเยอร์” หานเซิ่นจำได้ว่าเดสทรอยเยอร์เป็นหนึ่งใน 5 เผ่าพันธุ์อันดับสูงสุดในจีโนฮอลล์
 
หานเซิ่นมองไปที่คู่ต่อสู้ของเรจแมน คนๆนั้นสวมใส่ชุดเกราะสีม่วงขาวอยู่ หานเซิ่นไม่สามารถเห็นใบหน้าของเขาได้ แต่ร่างกายของเขาดูเหมือนกับมนุษย์คนหนึ่ง หลังจากที่เกิดใหม่ในครั้งนี้ ไม่มีใครรู้ว่าเนตรมารเป็นเผ่าพันธุ์อะไรกันแน่
 
เมื่อเรจแมนโจมตี เนตรมารก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร เขาแค่เคลื่อนไหวไปรอบๆราวกับสายลม เรจแมนใช้พลังทั้งหมดของเขา แต่เขาก็ไม่สามารถสัมผัสตัวเนตรมารได้
 
“เนตรมาร นี่เจ้าแค่จะหลบหลีกอย่างเดียวหรือยังไง?”
ทันใดนั้นเรจแมนก็หยุดนิ่งไป ดวงตาทั้ง 6 ของเขาจ้องมองไปที่เนตรมารด้วยรอยยิ้ม
 
เนตรมารยืนนิ่งอยู่กับที่ ขณะที่พูดตอบกลับไป
“เจ้าเป็นคนแรกที่กล้าสู้กับข้า ด้วยเหตุนั้นข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”
 
“คนอื่นอาจจะหวาดกลัวเจ้า แต่ข้าไม่” เรจแมนดูโกรธและอาวุธทั้ง 6 เริ่มสั่นไหวในมือของเขา
 
รอบๆตัวเนตรมารมีแสงมากมายก่อตัวขึ้นมา แสงทั้ง 5 เริ่มรวมเข้าด้วยกันเป็นแสงขนาดใหญ่ แสงนั้นกักขังเนตรมารเอาไว้ พลังของเรจแมนระเบิดออกมา ขณะที่เขาพยายามจะย่อและบีบแสงรอบตัวคู่ต่อสู้ เขาพยายามที่จะฆ่าเนตรมาร
 
หานเซิ่นประหลาดใจ วิชาแสงของเรจแมนนั้นคล้ายคลึงกับมีดเส้นไหมของเขา
 
แต่มีดเส้นไหมของหานเซิ่นสามารถใช้งานเมื่อไหร่ก็ได้ ขณะที่เรจแมนจำเป็นต้องใช้ธาตุทั้ง 5 เพื่อสร้างกรงขังขึ้นมา นั่นหมายความว่าวิชาของเขามีข้อจำกัดเมื่อเทียบกับมีดเส้นไหมของหานเซิ่นที่สามารถใช้ได้ตามใจชอบ
 
เมื่อเห็นว่าเรจแมนสามารถใช้พลังแบบนั้นได้ หานเซิ่นก็รู้ว่าเขาเป็นคนที่พิเศษ
 
“เจ้าจะหนีไปที่ไหนอีกล่ะทีนี้?” เรจแมนพูด ขณะที่แสงทั้ง 5 บีบแน่นรอบๆตัวคู่ต่อสู้ มันดูเหมือนกับว่าร่างกายของเนตรมารกำลังจะถูกสับเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
 
เนตรมารยังคงอยู่ภายในแสงนั้น เขายกมือขวาขึ้นมา ผู้คนคาดหวังที่จะได้เห็นการต่อสู้ที่น่าอัศจรรย์ แต่ทันใดนั้นก็มีวังวนปรากฏขึ้นในมือของเนตรมาร แสงทั้ง 5 ที่รวมกันเป็นหนึ่งเดียวเริ่มถูกดูดเข้าไปในวังวนอย่างง่ายดาย
 
เนตรมารรวบรวมแสงทั้งหมดในมือ จนกระทั่งลูกบอลแสงขนาดพอๆกับลูกเบสบอลปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา แสงนั่นน่ากลัวยิ่งกว่าก่อนหน้านี้ซะอีก
 
“เป็นไปไม่ได้” เรจแมนอึ้งไป การโจมตีที่รุนแรงที่สุดของเขาไม่สามารถสร้างความเสียหายอะไรให้กับเนตรมารได้เลยแม้แต่นิดเดียว แถมมันยังถูกเนตรมารชิงพลังนั้นไปเป็นของตัวเองอีก
 
เนตรมารโยนลูกบอลแสงหลากสีกลับไปที่เรจแมน มันอาจจะดูเหมือนกับลูกบอลแสงธรรมดา แต่มิติรอบๆลูกบอลแสงนั้นบิดเบี้ยวขณะที่มันพุ่งเข้าไปหาเรจแมน มันไม่แม้แต่จะเปิดโอกาสให้เรจแมนได้หลบหลีก
 
เรจแมนคำรามออกมา เขาใช้อาวุธทั้ง 5 ธาตุสร้างลูกบอลแสงอีกลูกขึ้นมาและปล่อยมันออกไปปะทะกับลูกบอลแห่งแสงของเนตรมาร
 
ตูม!
 
ลูกบอลแห่งแสงระเบิดออกในอากาศ ขณะที่พวกมันปะทะเข้าด้วยกัน
 
ผลลัพธ์ที่ออกมาดูไม่สู้ดีนักสำหรับเรจแมน อาวุธทั้งหมดของเขาถูกทำลาย นอกจากนั้นชุดเกราะของเขาก็แตกกระจายเช่นกัน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขานำติดตัวมาถูกทำลายในชั่วพริบตา
 
แต่ทว่าที่แปลกที่สุดก็คือตัวเรจแมนเองไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ถึงแม้เขาจะกรีดร้องออกมาราวกับว่านั่นเป็นการกรีดร้องครั้งสุดท้าย ทว่าเขายังคงปลอดภัยดี
 
พลังนั้นแค่ทำลายชุดเกราะและอาวุธของเขาเท่านั้น ขณะที่ตัวเขาไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย แม้แต่เส้นผมของเขาก็ไม่ได้ถูกเผาไหม้เลยแม้แต่เส้นเดียว
 
เรจแมนกรีดร้องออกมา เพราะเขาคิดว่าตัวเองจะตาย แต่เขากลับไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย เขาอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อ และใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเขียว เขาดูอับอายที่กรีดร้องออกมา
 
“ข้าบอกแล้วไงว่าข้าจะไม่ฆ่าเจ้า” เนตรมารพูด
 
ใบหน้าทั้ง 3 ของเรจแมนเปลี่ยนเป็นสีเขียวแดง เขารีบฉีกกระดาษและหนีออกจากบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนไปอย่างอับอาย
 
“เนตรมารนี่น่ากลัวจริงๆ! แม้แต่ยอดฝีมือจากเดสทรอยเยอร์ก็ยังเป็นเหมือนกับเด็กทารกเมื่อต่อหน้าเขา”
 
“เนตรมารใช้พลังของเรจแมนในการเอาชนะ แถมเขายังทำโดยที่ไม่ทำให้เรจแมนได้รับบาดเจ็บอีก เนตรมารควบคุมพลังได้ราวกับเทพเจ้า”
 
“เขาควรจะเป็นระดับเทพเจ้า ข้าไม่รู้ว่าเขาพัฒนาเป็นระดับเทพเจ้ามากี่ครั้งแล้ว”
 
“ดูเหมือนว่าอันดับที่หนึ่งของระดับมาร์ควิสจะไม่ใช่ใครอื่น เรจแมนเก่งกาจไม่ต่างจากดราก้อนเอทและไผ่เดียวดาย แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไร้กำลังเมื่ออยู่ต่อหน้าเนตรมาร ไม่มีมาร์ควิสคนไหนที่จะเอาชนะเขาได้”
 
“เนตรมารช่างเป็นคนที่น่ากลัวอะไรขนาดนี้”
 
ผู้คนที่ดูการต่อสู้อยู่ตกตะลึง พวกเขารู้สึกชื่นชมในตัวเนตรมารยิ่งกว่าเดิม เนตรมารนั้นเก่งกาจเกินไปกว่าที่คนอื่นจะรู้สึกอิจฉาในพรสวรรค์ของเขา