หานเซิ่นรู้สึกแย่ ‘ในตอนนี้จิตใจของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮถึงขั้นเวรี่ไฮฟอร์เก็ตเลิฟแล้ว ถ้าเขาต้องการจะสำเร็จสกายแอนด์บีอิ้งคอมบิเนชั่นขั้นสูงสุด เขาก็จำเป็นต้องตัดขาดจากความรักและความสัมพันธ์ของเขากับผีเสื้อสาว? นี่เขาจะลงมือฆ่าผีเสื้อสาวจริงๆหรอเนี่ย?’
 
หานเซิ่นรู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้เป็นอะไรที่คับขัน แต่เขาไม่มีหนทางที่จะแก้ไขสถานการณ์ได้ ด้วยการที่พระเจ้ายังอยู่ที่นี่ เขาไม่สามารถหยุดผู้นำเผ่าเวรี่ไฮได้
 
‘นี่เราจะต้องกลายทาสเป็นเวลาหนึ่งศตวรรษจริงๆสินะ?’
สมองของหานเซิ่นทำงานอย่างเต็มที่ เขาหวังว่าจะสามารถคิดหาทางออกได้
 
ผีเสื้อสาวเห็นว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นดูผิดปกติ เธอมองไปที่เขาอย่างโศกเศร้าและพูด
“ท่านจะฆ่าข้าจริงๆอย่างนั้นหรอ?”
 
ผู้นำเวรี่ไฮส่ายหัว “ข้าเรียนรู้ความลับของเวรี่ไฮฟอร์เก็ตเลิฟเรียบร้อยแล้ว การไหลเวียนของการเวลา ความโปรดปราน ความบาดหมางและความรักไม่เพียงพอที่จะทิ้งรอยเอาไว้ในหัวของข้า จากนี้เป็นต้นไปมันไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าและข้าอีก พวกเราเป็นแค่คนแปลกหน้ากัน เจ้าไปซะ ท้องฟ้ากว้างไกล แผ่นดินกว้างใหญ่ เจ้าจะได้พบสถานที่สำหรับเจ้าภายในเอาท์เตอร์สกาย”
 
หานเซิ่นรู้สึกแปลกใจ เขาคิดว่าตัวเองประเมินผู้นำเผ่าเวรี่ไฮต่ำเกินไป หลังจากที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮตรัสรู้ เขาก็เข้าใจถึงความลับของเวรี่ไฮเซ้นส์อย่างลึกซึ้งกว่าที่หานเซิ่นสันนิษฐานเอาไว้ ตอนนี้เขาปล่อยวางทุกอย่างจริงๆ แม้แต่ผีเสื้อสาวก็ไม่สามารถฉุดรั้งเขาเอาไว้ได้
 
‘นี่เราดวงดีขนาดนั้นเลย? นี่เราเพิ่งจะชนะการเดิมพันอย่างนั้นหรอเนี่ย?’ หานเซิ่นไม่อยากเชื่อเลยว่าพระเจ้าจะปล่อยให้เขาชนะการเดิมพันง่ายๆแบบนั้น เขาหันไปมองพระเจ้า
 
เขาเห็นว่าพระเจ้ายังคงมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสนใจ เขาไม่ได้เข้าไปหยุดสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น มันเหมือนกับว่าเรื่องทั้งหมดนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา และเขามาที่นี่เพียงเพื่อจะมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นเท่านั้น
 
หานเซิ่นทดสอบเขาด้วยการถามขึ้นว่า “เจ้าจะไม่โน้มน้าวเขาอย่างนั้นหรอ?”
 
“ไม่ ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ข้าแค่หวังว่าสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไปนั้นจะไม่ทำให้ข้าต้องผิดหวัง”
พระเจ้าพูดกับหานเซิ่น แต่เขายังคงจับจ้องไปที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮและผีเสื้อสาว พระเจ้าดูเหมือนกับคนหนุ่มสาวที่กำลังอินขณะที่มองดูฉากเศร้าของละคร
 
หานเซิ่นเห็นว่าพระเจ้าไม่มีแผนจะทำอะไรจริงๆ ถึงแม้เขาจะคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายชนะ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองผู้นำเผ่าเวรี่ไฮและผีเสื้อสาว เขาพยายามจะหาว่าทำไมพระเจ้าถึงได้ดูมั่นใจนัก
 
ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮนั้นไม่ต้องการฆ่าผีเสื้อสาว เขาปฏิบัติกับผีเสื้อสาวราวกับเป็นคนแปลกหน้าหนึ่ง เขาพูดสิ่งที่ต้องการจะพูดและเตรียมตัวที่จะจากไป
 
แต่ทันใดนั้นผีเสื้อสาวก็ยิ้มและหัวเราะด้วยเสียงแหลมๆจนหานเซิ่นรู้สึกแสบแก้วหู ขนบนผิวของเขาลุกขึ้นมา
 
ผีเสื้อสาวกางปีกและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า โซ่สสสารบนร่างกายของเธอกลายเป็นเงาผีเสื้อนับไม่ถ้วน พวกมันห้อมล้อมเธอเอาไว้ มันเหมือนกับว่าผีเสื้อแห่งความตายกำลังเข้ามาหาพวกเขาจากยมโลก
 
“ท่านจะจากไปทั้งๆอย่างนี้เนี่ยนะ?” ผีเสื้อสาวหยุดยิ้มและจ้องไปที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮด้วยสายตาที่น่ากลัว
 
“เจ้าควรเรียนรู้การปล่อยวาง” ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮพูดอย่างเย็นชา ดูเหมือนกับว่าหัวใจของเขาไม่ได้มีความเห็นอกเห็นใจอีกต่อไปแล้ว ไม่สำคัญว่าผีเสื้อสาวจะพูดยังไง เธอก็ไม่สามารถทำให้เขารู้สึกอะไรได้
 
ผีเสื้อสาวชี้ไปที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮและพูด “ท่านพูดเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆ! ท่านเคยคิดถึงข้าบ้างไหม? ผีเสื้ออย่างข้ารักคนๆหนึ่งไปชั่วชีวิต ถ้าข้าถูกทอดทิ้งโดยคู่รักของข้า ข้าก็จะต้องตายไปอย่างโดดเดี่ยว ถ้าท่านทิ้งข้าไปแบบนี้ มันจะแตกต่างอะไรจากการที่ท่านฆ่าข้า?”
 
ในที่สุดหานเซิ่นก็เข้าใจว่าทำไมพระเจ้าถึงได้มั่นใจนัก เป้าหมายของพระเจ้าตั้งแต่แรกนั้นไม่ใช่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ แต่เป็นผีเสื้อสาว หานเซิ่นคิดเกี่ยวกับกระบวนการทุกอย่างที่เกิดขึ้นและการที่ผีเสื้อสาวถูกต้อนจนถึงจุดๆนี้ เขาก็รู้สึกตัวว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งในแผนการของพระเจ้า
 
“ดูเหมือนว่าเรายังฝึกฝนไม่เพียงพอ เราติดกับดักของพระเจ้าตั้งแต่เริ่มต้นแล้ว เราไม่เคยหนีพ้นจากกับดักของเขา” หานเซิ่นรู้ว่าในครั้งนี้เขาจะเป็นฝ่ายที่พ่ายแพ้
 
แต่ผีเสื้อสาวยังคงมีชีวิตอยู่ มันยังมีโอกาสที่เขาจะพลิกสถานการณ์ได้ ถึงแม้มันจะเป็นอะไรที่ยาก แต่โอกาสก็คือโอกาส
 
“ขอโทษด้วย” ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮพูด
 
การขอโทษของเขาทำให้ผีเสื้อสาวโกรธยิ่งกว่าเดิม ผีเสื้อสาวถามขึ้นมา
“ถ้ายังไงข้าก็ต้องตาย ทำไมข้าถึงต้องตายตามลำพัง? ข้าควรให้ท่านตายไปกับข้าด้วย มาดูสิว่าท่านจะทอดทิ้งข้าไปได้จริงๆไหม”
 
ใบหน้าของผีเสื้อสาวดูเหมือนกับคนบ้า เงาผีเสื้อของเธอเป็นเหมือนกับเงาของยมทูตที่ตรงเข้าไปหาผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ
 
ผีเสื้อสาวเป็นระดับเทพเจ้าขั้นบัตเตอร์ฟลายที่ทรงพลัง ถึงแม้ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจะเข้าใจถึงความลับของเวรี่ไฮเซ้นส์ พลังของเขาก็ยังเป็นแค่ขั้นพริมิทีฟอยู่ดี เขาไม่สามารถต่อกรกับผีเสื้อสาวที่เป็นขั้นบัตเตอร์ฟลายได้ ร่างกายของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮได้รับรอยตัดมากมาย พวกมันถูกทำขึ้นโดยเงาผีเสื้อ เลือดไหลออกมาจากบาดแผลของเขา
 
“ถ้าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮถูกฆ่าตาย นั่นก็หมายความว่าเจ้าเป็นฝ่ายแพ้ใช่ไหม?” หานเซิ่นถามพระเจ้า
 
“ใช่” พระเจ้าพยักหน้าและยังคงมองไปที่การต่อสู้ของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮกับผีเสื้อสาวด้วยความสนใจ
 
“ถ้าอย่างนั้นเจ้าจะไม่เข้าไปช่วยเขาอย่างนั้นหรอ?”
หานเซิ่นถาม เขาอยากรู้ว่าอะไรกันแน่ที่อยู่ในการคำนวณของพระเจ้า
 
“ไม่มีความจำเป็น ความเป็นและความตายควรจะปล่อยให้มันเป็นไป ข้าได้ทำในส่วนของข้าเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่จะเกิดขั้นต่อจากนี้ขึ้นอยู่กับพวกเขา” พระเจ้าพูด
 
หานเซิ่นหันกลับไปมองการต่อสู้และคิดเกี่ยวกับเรื่องที่ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจะเอาชนะผีเสื้อสาวได้ยังไง
 
แต่ไม่ว่าหานเซิ่นจะมองยังไง ผีเสื้อสาวก็เหนือกว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่มีโอกาสที่จะชนะ
 
พลังของผีเสื้อสาวนั้นเป็นอะไรที่พิเศษมากๆ เธอไม่เหมือนกับซีโน่เจเนอิคธรรมดาทั่วไป พลังของเธอเป็นการรวมกันระหว่างธาตุความตายและธาตุอารมณ์ แถมวิชาจีโนของเธอยังเป็นอะไรที่แปลกมากๆอีกด้วย ถ้าหานเซิ่นต้องต่อสู้กับเธอ เขาก็ไม่แน่ใจว่าจะฆ่าเธอได้
 
ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮยังอายุเพียงแค่ยี่สิบปีและเพิ่งเป็นแค่ขั้นพริมิทีฟเท่านั้น เขาไม่สามารถฆ่าผีเสื้อสาวได้ เขาอาจจะถูกผีเสื้อสาวฆ่าซะเอง
 
ร่างกายของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮเต็มไปด้วยบาดแผลที่เกิดจากเงาผีเสื้อ ถึงแม้เขาจะใช้เวรี่ไฮเซ้นส์อย่างเต็มที่ เขาก็ไม่สามารถป้องกันพลังของผีเสื้อสาวได้
 
ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮพยายามจะเทเลพอร์ต แต่ในระหว่างการเทเลพอร์ต ร่างกายของเขาก็ถูกโจมตีโดยเงาผีเสื้อ และทำให้เขาหลุดออกมาจากการเทเลพอร์ต
 
เงาผีเสื้อนั้นปรากฏออกมาและหายไปเหมือนกับผีเสื้อแห่งความตายที่เก็บเกี่ยวชีวิต พวกมันล้อมผู้นำเผ่าเวรี่ไฮเอาไว้และตัดร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง
 
ปัง!
ร่างกายของผู้นำเผ่าเวรี่ไฮกระแทกกับลำต้นของต้นไม้ดารา เขากระอักเลือดออกมาจากปาก เลือดไหลออกมาทั่วร่างกายของเขาและย้อมชุดเกราะของเขาเป็นสีแดง
 
เขาล้มลงไปในท่านั่งและเอนหลังพิงกับต้นไม้ดารา ดูเหมือนกับว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮกำลังจะตาย
 
“ท่านยังมีโอกาสรอดชีวิต ถ้าท่านกลับมาหาข้าตอนนี้ ข้าจะไว้ชีวิตท่าน”
ผีเสื้อสาวเข้ามาอยู่ตรงหน้าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮ เงาผีเสื้อแห่งความตายนั้นห้อมล้อมตัวของเธอเอาไว้ พวกมันก่อตัวเป็นเหมือนเส้นทางที่จะนำไปสู่ยมโลก ถ้าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮพูดปฏิเสธ มันก็ดูเหมือนว่าผู้นำเผ่าเวรี่ไฮจะถูกส่งไปในยมโลกทันที
 
“ข้าบอกเจ้าไปเรียบร้อยแล้วว่าตอนนี้เจ้าและข้าเป็นเพียงแค่คนแปลกหน้ากัน” ผู้นำเผ่าเวรี่ไฮพูดขณะที่เช็ดเลือดออกจากปาก เขาพูดขณะที่ยังคงนั่งหลังพิงต้นไม้ดารา
 
“ถ้าอย่างนั้นท่านและข้าก็ควรจะตายไปด้วยกัน” ผีเสื้อสาวพูดและผีเสื้อแห่งความตายนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าหาผู้นำเผ่าเวรี่ไฮที่ไม่สามารถต่อสู้ได้อีกแล้ว