หานเซิ่นลอยตัวลงมาจนกระทั่งเท้าของเขาสัมผัสกับผิวน้ำ เขาไม่มีแผนที่จะหนีไป เขามองไปที่วิหคเก้าเศียรและพูด
“ข้าจะยืนอยู่ตรงนี้ เจ้าจะใช้พลังอะไรก็ได้ ถ้าเท้าของข้าทำให้น้ำกระเพื่อมแม้แต่น้อยล่ะก็ ข้าจะเป็นฝ่ายแพ้”
 
เมื่อวิหคเก้าเศียรได้ยินคำกล่าวของหานเซิ่น เขาก็ลอยตัวลงมาบนผิวน้ำทะเลเช่นเดียวกัน รูปร่างของเขากลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้งหนึ่ง เขายิ้มและพูด
“สมแล้วที่เป็นองค์ชายของเอ็กซ์ตรีมคิง เจ้าซื่อตรงต่อคำพูดของตัวเอง”
 
“ข้าไม่รู้ว่าพวกโจรสลัดนั้นซื่อตรงต่อคำพูดของตัวเองหรือไม่ แต่พวกเราเอ็กซ์ตรีมคิงนั้นไม่ผิดคำพูดของตัวเอง” หานเซิ่นพูด
 
วิหคเก้าเศียรยิ้มและพูด “เจ้าไม่จำเป็นต้องยั่วยุข้า ถ้าเจ้าทำตามข้อตกลง ข้าเองก็จะไม่ผิดคำพูดเช่นเดียวกัน”
 
“ดี เชิญเจ้าลงมือก่อน” หานเซิ่นยืนบนผิวทะเลอย่างไร้ความเคลื่อนไหว
 
“แน่นอน ข้าจะลงมือก่อน” วิหคเก้าเศียรพูด แต่เขายังคงจ้องมองหานเซิ่นโดยยังไม่ทำการโจมตี
 
วิหคเก้าเศียรมั่นใจว่าเขาสามารถเอาชนะหานเซิ่นได้ ตราบใดที่คิงอีซไม่ได้เข้ามาเกี่ยวข้อง การทำให้หานเซิ่นขยับที่นั้นเป็นเรื่องง่าย
 
แต่หานเซิ่นเป็นองค์ชายของเอ็กซ์ตรีมคิง ดังนั้นวิหคเก้าเศียรจึงรู้ดีว่าเขาไม่ควรจะโจมตีไปอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า เขาพยายามคิดหาหนทางที่ดีที่สุด
 
“อะไร? เจ้ายังไม่โจมตีอีกอย่างนั้นหรอ อย่าบอกนะว่าสิ่งมีชีวิตระดับครึ่งเทพหวาดกลัว?” หานเซิ่นหัวเราะ
 
วิหาเก้าเศียรเบะปากด้วยความเย้ยหยัน “ข้าบอกเจ้าแล้วไม่ใช่หรือยังไงว่าการพยายามยั่วยุข้ามันไม่ได้ผล?”
 
หลังจากนั้นวิหคเก้าเศียรก็มองไปที่หานเซิ่นและคิดกับตัวเอง ‘ร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของเขาจะไม่ถูกทำลาย ถึงเราจะทำลายร่างกายท่อนบนของเขาจนเละ ขาของเขาก็อาจจะยังไม่ขยับเขยื้อน ไม่ว่าการโจมตีของเราจะรุนแรงสักแค่ไหน มันก็ไม่ได้รับประกันว่าเราขยับเท้าของเขาได้’
 
เมื่อคิดได้แบบนั้นวิหคเก้าเศียรก็ได้ไอเดียอย่างหนึ่ง เขาเตรียมตัวที่จะโจมตี
 
“เดี๋ยวก่อน” จู่ๆหานเซิ่นก็ยกมือขึ้นเพื่อหยุดอีกฝ่ายเอาไว้
 
“อะไร? เจ้ากำลังเสียใจกับข้อตกลงของพวกเราอย่างนั้นหรอ?” วิหคเก้าเศียรจ้องไปที่หานเซิ่น
 
หานเซิ่นหัวเราะ “ข้าไม่มีอะไรต้องเสียใจ แต่ก่อนที่เจ้าจะลงมือ พวกเราควรพูดถึงข้อตกลงของพวกเรา”
 
“ตอนนี้เจ้าพยายามจะเล่นลูกไม้อะไรอีก? พวกเราได้ทำข้อตกลงกันแล้ว เจ้าจะมอบแอนเชี่ยนท์ก็อตออริจินให้กับข้า ถ้าเจ้าแพ้ มันเป็นแค่ตกลงง่ายๆ” วิหคเก้าเศียรขมวดคิ้ว
 
“ข้าจะมอบแอนเชี่ยนท์ก็อตออริจินให้กับเจ้า ถ้าข้าแพ้ แต่ถ้าเจ้าเป็นฝ่ายแพ้ล่ะ? พวกเรายังไม่ได้พูดถึงข้อตกลงในกรณีนั้นเลย เจ้าอาจจะยังพยายามใช้กำลังเพื่อชิงแอนเชี่ยนท์ก็อตออริจินหลังจากที่เจ้าแพ้ก็ได้ ข้าในตอนนี้ไม่มีหลักประกันอะไร” หานเซิ่นพูด
 
“ถ้าข้าแพ้ ข้าจะไม่พยายามชิงแอนเชี่ยนท์ก็อตออริจินอีก ถึงแม้เจ้าจะโยนมันลงตรงหน้าข้า ข้าก็จะไม่เก็บมันขึ้นมา” วิหคเก้าเศียรพูด
 
“เยี่ยม ถ้าอย่างนั้นก็เริ่มกันเลย” หานเซิ่นเปิดใช้ร่างแห่งราชันออริจินอลวอเทอร์ของเขา ทำให้ทั้งร่างของเขาโปร่งใส เขายืนอยู่บนทะเลราวกับว่าตัวของเขาเชื่อมต่อกับมัน
 
“เจ้ามีแผนที่จะใช้ร่างกายแห่งราชันออริจินอลวอทเอร์เพื่อเอาชนะอย่างนั้นหรอ นั่นเป็นตัวเลือกที่แย่”
วิหคเก้าเศียรยกมือขึ้นและลมปราณปีศาจสีดำก็มารวมตัวกันที่กำปั้นของเขา มันทำให้เกิดเป็นหลุมดำที่หมุนวนอย่างไม่หยุด
วิหคเก้าเศียรชกเข้าใส่หานเซิ่น ขณะที่มิติรอบๆหมัดของเขาสั่นสะเทือน พลังที่น่าสะพรึงของมันดึงดูดทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบๆ
 
หานเซิ่นยังคงอยู่ห่างออกไปจากหลุมดำอยู่ระยะหนึ่ง แต่มันก็ดึงดูดร่างกายของเขาแล้ว ร่างน้ำของเขาสั่นไหวราวกับว่าน้ำที่ก่อเป็นร่างของเขาสามารถถูกดูดเข้าไปในหลุมดำได้ทุกเมื่อ
 
การโจมตีของวิหคเก้าเศียรไม่ได้จู่โจมร่างกายของหานเซิ่นโดยตรง แต่เขามีเจตนาที่จะทำลายสมดุลของหานเซิ่น แรงดูดของหลุมดำจะดึงหานเซิ่นจนกระทั่งร่างกายของเขาถูกดูดเข้าไปข้างใน
 
เนื่องจากวิหคเก้าเศียรมีพลังที่เหนือกว่า ร่างกายของหานเซิ่นควรจะถูกดูดเข้าไปในหลุมดำ มันไม่มีทางที่เขาจะแพ้ได้
 
แต่หานเซิ่นดูแทบจะไม่ได้รู้สึกถึงแรงดูดของหลุมดำ เขายืนนิ่งอยู่กับผิวน้ำ
 
วิเหคเก้าเศียรขมวดคิ้ว การโจมตีของเขาเหนือกว่าการโจมตีไหนๆที่หานเซิ่นจะปล่อยออกมาได้ถ้าไม่พึ่งพลังของคิงอีซ หานเซิ่นควรจะถูกดูดเข้าไปในหลุมดำ
 
แต่หานเซิ่นไม่เคลื่อนไหวเลยแม้แต่น้อย และเขาก็ไม่ได้ใช้พลังของคิงอีซหรือสมบัติซีโน่เจเนอิคอะไรช่วยเช่นกัน วิหคเก้าเศียรได้แต่จ้องมองหานเซิ่นด้วยความสับสน
 
หานเซิ่นหัวเราะออกมา เขาเสนอการเดิมพันนี้ก็เพราะเขารู้ว่าตัวเองจะเป็นฝ่ายชนะ
 
วิหคเก้าเศียรไม่เห็นอะไรที่ผิดปกติเกี่ยวกับหานเซิ่น แต่มันก็เป็นไปได้ที่หานเซิ่นจะใช้กลลวงอะไรบางอย่างที่เขาไม่อาจรู้ได้
 
ที่หานเซิ่นเสนอการเดิมพันนี้ก็เป็นเพราะเขามีวิญญาณอสูรมังกรปีกเงิน
 
วิญญาณอสูรซีโน่เจเนอิคมังกรปีกเงินระดับราชัน : อาณาเขต
 
หานเซิ่นไม่รู้ว่ามันเป็นเฉพาะวิญญาณอสูรระดับราชันหรือเปล่าที่มีวิญญาณอสูรประเภทอาณาเขต แต่นั่นเป็นระดับเดียวที่เขาเคยได้รับวิญญาณอสูรประเภทอาณาเขตมา
 
มังกรปีกเงินสามารถปลดปล่อยอาณาเขตธาตุน้ำออกมา แต่มันแตกต่างไปจากของไป๋อี้ อาณาเขตน้ำนี้เรียกว่าอาณาเขตมังกร มังกรน้ำมีจิตวิญญาณของทะเล ดังนั้นถ้าหานเซิ่นใช้อาณาเขตมังกรในน้ำ เขาก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของทะเล ร่างกายของเขาหลอมเข้ากับทะเลที่เขายืนอยู่
 
หานเซิ่นใช้พลังของอาณาเขตมังกรเพื่อทำให้ตัวเองเป็นหนึ่งเดียวกับทะเล ถึงแม้เขาจะยังไม่สามารถควบคุมมันได้อย่างแม่นยำ แต่เขาก็จะไม่ขยับเขยื้อนไปไหน นอกซะจากว่าวิหคเก้าเศียรจะใช้พลังที่มากพอจะเคลื่อนทั้งทะเล
 
แท่งเหล็กแห่งหนึ่งอาจจะถูกเคลื่อนย้ายได้ง่ายๆ แต่ถ้ามันประสานเข้ากับยานบรรทุกสินค้า แรงมากสักแค่ไหนก็ไม่สามารถขยับมันได้
 
แน่นอนว่าลำพังแค่แท่งเหล็กไม่สามารถควบคุมยานบรรทุกสินค้าได้ แต่เพียงแค่คงความสมดุลเอาไว้ได้นั้นก็มากพอสำหรับหานเซิ่นแล้ว
 
วิเหคเก้าเศียรเพิ่มพลังของหลุมดำของเขา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่สามารถทำให้หานเซิ่นขยับตัวได้ เขาเริ่มเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
 
ซิวซือมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความรู้สึกตกใจเช่นกัน เธอไม่รู้เลยว่าหานเซิ่นสามารถทำแบบนั้นได้ยังไง
 
“วิหคเก้าเศียร เจ้าจะทำแบบนั้นไปได้อีกนานแค่ไหนกัน?” หานเซิ่นยิ้ม
 
วิหคเก้าเศียรเปล่งเสียงทางจมูกด้วยความไม่พอใจ เขาสลายหลุมดำและลดมือลง
“เชิญเจ้าลงมือ ถ้าเจ้าขยับเขยื้อนข้าได้ ข้าก็เป็นฝ่ายแพ้ แต่ถ้าข้าไม่ถูกขยับเขยื้อน ข้าจะโจมตีอีกครั้ง พวกเราจะผลัดกันโจมตีจนกว่าจะมีผู้ชนะ”
 
“ถ้าอย่างนั้นข้าเริ่มล่ะนะ” หานเซิ่นเรียกปีกมังกรของเขาออกมา เขากระพือปีกและบินหนีไป
 
ดวงตาของวิหคเก้าเศียรแทบจะหลุดออกจากเบ้า หานเซิ่นกำลังจะหายไปจากสายตาของเขา เขารีบเปลี่ยนร่างเป็นนกปีศาจเก้าหัวอีกครั้ง เขาบินตามหลังของหานเซิ่นและตะโกนด้วยความโกรธ
“องค์ชายของเอ็กซ์ตรีมคิงที่น่ารังเกลียด! นี่เจ้าจะทำให้พ่อของเจ้าต้องอับอายขายหน้าอย่างนั้นหรอ?!”
 
หานเซิ่นหยุดและหันหน้ากลับมายิ้มให้กับวิหคเก้าเศียร
 
“นี่มันบ้าอะไรกัน?” วิหคเก้าเศียรหยุดไป ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว เมื่อเขารู้สึกตัวว่าเพิ่งจะถูกหลอก
 
เขาเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ เพราะเขาไล่ตามหานเซิ่น เขาถูกหลอกด้วยกลลวงที่พื้นๆที่สุด