อัศวินไอซ์บลูเอื้อมมือของเขาออกไปและดึงหานเซิ่นที่ถูกแช่แข็งเข้าไปหา
 
เมื่อเห็นว่าหานเซิ่นกำลังถูกดูดเข้าไปในกำมือของราชาอัศวินไอซ์บลู ทันใดนั้นเป่าเอ๋อที่ก่อนหน้านี้ถูกแช่แข็งก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน เธอทุบใส่บลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัมซ้ำๆ
 
คลื่นเสียงพุ่งออกไปจู่โจมหัวของราชาอัศวินไอซ์บลู พวกมันโจมตีจากระยะใกล้มากๆและราชาอัศวินไอซ์บลูก็ผ่อนการป้องกันของเขา แต่ถึงอย่างนั้นสีหน้าของราชาอัศวินก็ไม่เปลี่ยนแปลง ร่างกายของเขาแว็บแสงสีฟ้าออกมาและสะท้อนคลื่นเสียงที่พุ่งมาใส่เขาออกไปทางอื่น
 
เมื่อหานเซิ่นเห็นว่าพลังเสียงของบลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัมไม่ได้ผล เขาก็กระพือปีกในทันทีเพื่อออกไปจากที่นั่น เขาใช้วิชากายหยกก่อนที่เทเลพอร์ตหนีไป
 
พลังอื่นๆอาจจะกักขังหานเซิ่นเอาไว้ได้ แต่โชคดีที่ราชาอัศวินพยายามที่จะจับตัวของเขาด้วยความหนาวเย็น พลังแบบนั้นไม่มีทางจะจับตัวของหานเซิ่นเอาไว้ได้
 
หานเซิ่นได้ใช้เวลาฝึกฝนเคียงข้างคางคกหยกระดับเทพเจ้าเป็นเวลานาน แม้แต่พลังหนาวเย็นระดับเทพเจ้าก็ไม่สามารถทำอะไรหานเซิ่นได้แม้แต่น้อย ราชาอัศวินไอซ์บลูมีพลังหนาวเย็นที่น่ากลัว แต่เขาก็ยังห่างชั้นกับคางคกหยก เขาไม่สามารถกักขังหานเซิ่นภายในพลังอันหนาวเย็นนั้นได้
 
หานเซิ่นแกล้งทำเป็นว่าถูกแช่แข็งเพื่อเข้าประชิดราชาอัศวินไอซ์บลู หานเซิ่นมีแผนที่จะหนีไปจากราชาอัศวินหลังจากที่เป่าเอ๋อทำให้เขาตกอยู่ในสภาพงุนงง แต่หานเซิ่นไม่ได้คาดคิดว่าพลังเสียงของบลัดสกอร์เปี้ยนเจดดรัมจะไม่ได้ผลถึงแม้จะใช้ในระยะใกล้แบบนั้น
 
แต่ราชาอัศวินไอซ์บลูดูประหลาดใจอย่างมากที่มาร์ควิสคนหนึ่งสามารถป้องกันพลังไอซ์บลูของเขาได้ นั่นเป็นอะไรที่เขาคาดไม่ถึง
 
หานเซิ่นเทเลพอร์ตอย่างต่อเนื่อง แต่มันเป็นความสามารถที่มาจากยีนปีกมังกร มันไม่ใช่ความสามารถของตัวเขาเอง ดังนั้นมันมีขีดจำกัดระยะของการเทเลพอร์ต และเขาก็ต้องปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งก่อนที่จะเทเลพอร์ตหนีไป แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็รวดเร็วมากๆ ดยุกทั่วไปไม่มีหวังจะไล่ตามหานเซิ่นทันได้ ถ้าเขาเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสุด แต่กับคนอย่างราชาอัศวินไอซ์บลู ความเร็วนั่นไม่เพียงพอที่จะทิ้งห่างเขาไปได้
 
ราชาอัศวินไอซ์บลูยิ้ม “เจ้าสมเป็นลูกศิษย์ของอี๋ซาจริงๆ เจ้าหนีจากพลังไอซ์บลูของข้าได้ ถ้าอย่างนั้นลองรับดีปบลูอะบิสของข้า”
 
หลังจากนั้นราชาอัศวินไอซ์บลูก็เคลื่อนไหว และสีฟ้าของพลังไอซ์บลูก็เข้มขึ้นจนเป็นสีกรมท่า มันเป็นเหมือนกับปีศาจที่สามารถกลืนกินทั้งโลก
 
หานเซิ่นเทเลพอร์ตอย่างต่อเนื่อง แต่เขายังไม่สามารถหนีจากพลังสีกรมท่าที่เข้ามาหาอย่างรวดเร็วได้ ขณะที่เขาบินอยู่บนอากาศ พลังที่ตามมาก็ควบแน่นกลายเป็นคริสตัลสีกรมท่ารอบๆตัวของเขา
 
ราชาอัศวินไอซ์บลูค่อยๆบินเข้ามาหานเซิ่นที่ถูกแช่แข็ง
“เห็นแก่อี๋ซา ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า แต่เจ้าจะต้องส่งของมา ถ้าเจ้ามอบมันคืนมา ข้าจะแกล้งทำเป็นว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น”
 
ราชาอัศวินไอซ์บลูเคลื่อนที่ไปใกล้พอที่จะสัมผัสกับคริสตัลสีกรมท่า แต่ทว่าในจังหวะที่เขาเอื้อมมือออกไป ใบหน้าของเขาก็บิดงอ
 
พลังหยกกำลังแพร่ขยายภายในคริสตัลสีกรมท่าและตัวคริสตัลเองก็เริ่มที่จะแตกร้าว
 
ราชาอัศวินไอซ์บลูตกตะลึง พลังของเขาไม่ใช่แค่พลังหนาวเย็น แต่มันยังมีผลในการปิดผนึกอีกด้วย แต่ดูเหมือนว่าแม้แต่พลังนั้นก็ไม่สามารถกักขังหานเซิ่นได้
 
หานเซิ่นกำลังใช้วิชากายหยกอย่างเต็มกำลัง กายหยกของเขาใกล้ที่จะพัฒนาเป็นระดับดยุกเต็มที และภายใต้แรงกดดันของพลังดีปบลูอะบัส ในที่สุดมันก็พร้อมที่บรรลุไปสู่ขั้นต่อไป
 
พลังกายหยกแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของหานเซิ่น เนื้อหนังที่เป็นสีแดงเพราะวิชาโลหิตชีพจรของเขาเริ่มจะดูเหมือนน้ำแข็งในมหาสมุทร ร่างกายทั้งร่างของหานเซิ่นดูเหมือนกับว่าถูกทำขึ้นมาจากคริสตัล
 
มันทั้งบริสุทธิ์และงดงามจนเขาดูไม่เหมือนมนุษย์เลยสักนิด
 
พลังศักดิ์สิทธิ์ที่เขาได้รับจากนางฟ้าได้ย้อมหานเซิ่นด้วยพลังงานที่บริสุทธิ์ มันเปลี่ยนแปลงไปพร้อมกับการเลื่อนขั้นของหานเซิ่นและถ่ายโอนเป็นพลังงานให้กับวิชากายหยก มันผลักดันให้ร่างกายของหานเซิ่นกลายเป็นระดับดยุก
 
มาร์ควิสสามารถเริ่มใช้พลังธาตุของตัวเองได้ เมื่อพวกเขากลายเป็นดยุก ร่างกายของพวกเขาก็จะรวมเข้ากับธาตุของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์มากขึ้น ซึ่งจะทำให้พวกเขาใช้พลังธาตุได้อย่างเต็มที่ยิ่งไปกว่าเดิม
 
หานเซิ่นไม่รู้ว่าธาตุของวิชากายหยกคือธาตุอะไรกันแน่ มันมีพลังน้ำแข็งอยู่บางส่วน แต่ขอบเขตของมันไม่ได้อยู่เพียงแค่พลังน้ำแข็งเท่านั้น
 
ตูม!
 
คริสตัลสีกรมท่าที่กักขังหานเซิ่นอยู่แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ หานเซิ่นกระพือปีกมังกรและเทเลพอร์ตหนีไปอีกครั้ง ครั้งนี้เขาทำอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าเดิมมาก
 
ราชาอัศวินไอซ์บลูตกตะลึง เขาสะบัดมือและส่งพลังดีปบลูอะบิสตามหานเซิ่นไป ราชาอัศวินพยายามจะกักขังหานเซิ่นเอาไว้ภายในนั้น แต่วินาทีต่อมา หานเซิ่นก็พุ่งออกไปจากคริสตัลสีกรมท่า เขาสลัดพลังในการปิดผนึกได้อย่างง่ายดาย
 
“พลังดีปบลูอะบิสของราชาอัศวินไอซ์บลูกักขังเขาเอาไว้ไม่ได้ ดูเหมือนว่าร่างกายของเขาจะมีความต้านทานพลังปิดผนึก” เอ็ดเวิร์ดพูด
 
เมื่อหานเซิ่นถูกกักขังภายในดีปบลูอะบิสของราชาอัศวินไอซ์บลู เอ็ดเวิร์ดก็มีแผนที่จะช่วยหานเซิ่นหนีไป แต่หานเซิ่นเอาตัวรอดออกมาได้เองก่อนที่เอ็ดเวิร์ดจะทำการลงมือ เขาทำลายพลังดีปบลูอะบิสของราชาอัศวินไอซ์บลูด้วยกำลังของตัวเอง
 
“ตอนนี้ราชาอัศวินไอซ์บลูจู่โจมถึง 2 ครั้งแล้ว แต่เขาก็ยังหยุดหานเซิ่นไม่ได้ ไม่แปลกใจเลยที่ราชาไนท์ริเวอร์ฆ่าเขาไม่ได้ เจ้าพูดถูก เขาเป็นคนที่น่ากลัว” อัศวินไอซ์บลูพูด
 
ราชาอัศวินไอซ์บลูยังคงโจมตีต่อไป แต่หานเซิ่นก็ออกมาจากดีปบลูอะบิสของเขาได้เรื่อยๆ พลังดีปบลูอะบิสไม่สามารถหยุดเขาเอาไว้ได้
 
หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาตกผลึก เขาไม่สามารถปลดปล่อยพลังงานไหนๆออกมาได้อีก แต่พลังจากภายนอกก็ไม่สามารถเจาะเข้ามาในร่างกายของเขาได้เช่นกัน
 
มันทำให้เขานึกถึงช่วงเวลาก่อนที่จะฝึกวิชาจีโน เขาสามารถใช้แค่ความแข็งแกร่งของร่างกายของตัวเองเท่านั้น เขาไม่สามารถปลดปล่อยพลังงานออกมาได้
 
แต่ร่างกายในตอนนี้ของเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่เคย เขารู้สึกราวกับว่าตัวเองสามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้าได้ด้วยพละกำลังทางกายภาพล้วนๆ
 
การมองดูหานเซิ่นไถลออกจากดีปบลูอะบิสอย่างไม่ยากเย็นอะไร ทำให้ราชาอัศวินไอซ์บลูรู้สึกไร้พลังและอึดอัด เขาพุ่งออกไปข้างหน้าเพื่อจะจับตัวของหานเซิ่นพร้อมกับรวบรวมพลังที่น่าสะพรึงกลัวขณะที่เคลื่อนที่ไป
 
นี่ไม่ใช่แค่พลังหนาวเย็นที่มีผลในการปิดผนึก แต่มันเป็นพลังที่มีพลังทำลายล้างสูง ราชาอัศวินไอซ์บลูดูจริงจังยิ่งกว่าที่เคย และหานเซิ่นมองเห็นในดวงตาของราชาอัศวินว่าอีกฝ่ายล้มเลิกความคิดที่จะหยุดเขาด้วยการปิดผนึก
 
เคร๊ง!
 
อัศวินไอซ์บลูชกหมัดตรงเข้าไปที่หานเซิ่น แต่ทันใดนั้นก็มีโล่ป้องกันปรากฏขึ้นมารับการโจมตีของเขาเอาไว้
 
มันคือวิญญาณอสูรใบเสมาราชาแมลงปีศาจที่ไม่ได้รับความเสียหายจากการต่อสู้กับราชาไนท์ริเวอร์