Super God Gene ตอนที่ 2059
“เจ้าทำอะไร?” ซิวซือถามอย่างเรียบง่าย เธอดูไม่หวาดกลัวเลย “ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก มันก็แค่หลักประกันว่าพวกเราจะร่วมมือกัน” หานเซิ่นพูดด้วยรอยยิ้ม “มันไม่มีความบาดหมางอะไรระหว่างเจ้ากับข้า! ในตอนที่เจ้าถูกไล่ล่าโดยดราก้อนฟิฟทีนและหลงอิ๋ง ข้าก็ไม่ได้โจมตีเจ้าแม้แต่ครั้งเดียว ทำไมเจ้าถึงทำอะไรแบบนี้?” ซิวซือถามอย่างใจเย็น “ข้าไม่ได้ต้องการทำร้ายเจ้า ข้าแค่อยากจะร่วมมือกับเจ้าเท่านั้น ถ้าเจ้าพาข้าออกไปจากทะเลโบราณหวนคืนได้ ข้าก็จะเอามันออกมาจากร่างของเจ้า” หานเซิ่นพูด “เจ้าทำอะไรข้า?” ซิวซือถามอีกครั้ง หานเซิ่นหัวเราะ “บางสิ่งมันจะดีกว่าถ้าไม่พูดถึง ความกลัวเป็นบางสิ่งที่ไม่มีใครทนได้” “ถ้าข้าบอกเจ้าว่าชีวิตของเจ้าอยู่ในกำมือของข้า เจ้าจะเชื่อไหม?” หานเซิ่นถาม “แน่นอน” ซิวซือพูดอย่างมั่นใจ “ดังนั้นมันก็ไม่มีความจำเป็นที่ข้าต้องพูดไปมากกว่านี้ ถ้าข้าหนีรอดออกไป ข้าก็จะไม่ฆ่าเจ้า แต่ถ้าเจ้าทำอะไรเพื่อเปิดเผยตัวตนของข้าล่ะก็ เจ้าก็ต้องตาย” หานเซิ่นพูด “เจ้าคิดว่าข้าจะขับมันออกมาไม่ได้อย่างนั้นหรอ?” ซิวซือมองตรงไปที่หานเซิ่น หานเซิ่นยิ้มออกมา เขามองกลับไปในแววตาที่อ่อนโยนของเธอ ทันใดนั้นเสียงออดก็ดังขึ้นมา และตามมาด้วยเสียงของผู้หญิง“ซิวซือ เจ้ากำลังพักผ่อนอยู่อย่างนั้นหรอ? พี่ฟิฟทีนมาที่นี่ และเขาอยากจะพบกับเจ้า” “ข้ากำลังไป” ซิวซือหันมามองหานเซิ่น หลังจากนั้นเธอก็เดินไปที่ประตู แทนที่จะหยุดเธอเอาไว้ หานเซิ่นเปลี่ยนร่างกลับเป็นวัวหินผาแทน เมื่อซิวซือเห็นว่าหานเซิ่นไม่ได้หยุดเธอ สีหน้าของเธอก็ดูหม่นหมอง แต่มันเพียงแค่ชั่วครู่เท่านั้น สีหน้าของเธอกลับเป็นปกติ เมื่อเธอเปิดประตู “ฟิฟทีนอยู่ที่ไหน?” ซิวซือถามด้วยรอยยิ้ม “พี่ฟิฟทีนอยู่ในห้องควบคุม มีบางอย่างเกิดขึ้น ดังนั้นเจ้าควรรีบไป” ดราก้อนไนน์ทีนพูด “ตกลง” ซิวซือตอบ เธอปิดประตูอย่างช้าๆพร้อมกับมองไปที่หานเซิ่น ในตอนที่เธอปิดประตู หานเซิ่นไม่ได้แสดงปฏิกิริยาอะไรออกมาแม้แต่นิดเดียว นั่นทำให้เธอขมวดคิ้ว ถ้าหานเซิ่นดูกังวลและไม่สบายใจ นั่นจะหมายความว่าเขาไม่มั่นใจกับสิ่งที่เขาใส่เข้าไปในตัวเธอ แต่ความจริงที่เขาไม่แสดงปฏิกิริยาอะไร นั่นแสดงให้เห็นว่าเขามั่นใจว่าเธอไม่มีหวังจะหนีรอดจากพลังของเขา ซิวซือตรวจเช็คร่างกายของตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้า พลังนั้นหายเข้าไปในหัวใจของเธอ แต่เธอไม่ได้รู้สึกว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปแต่อย่างใด มันมีความเป็นไปได้ 2 อย่างที่จะอธิบายเรื่องนี้ อย่างแรกคือทั้งหมดนี่เป็นแผนเพื่อใช้ขู่เท่านั้น อีกอย่างคือหานเซิ่นแข็งแกร่งเกินกว่าที่เธอจะหยั่งถึงได้ เธอไม่แน่ใจว่าควรจะคิดยังไงกับสถานการณ์ทั้งหมดนี้ การที่ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นทำให้เธอรู้สึกกังวล หานเซิ่นที่อยู่ในห้องก็รู้สึกกังวลเช่นเดียวกัน เขาไม่รู้ว่าเลือดคริสตัลจะมีผลอะไรกับเธอ แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากอยู่เฉยๆในห้อง ‘เราได้ทำการเดิมพันไปแล้ว ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเธอ’ขณะที่หานเซิ่นรออยู่ในห้อง เขาก็คิดว่าควรจะทำยังไงดีถ้าเกิดว่าเธอเปิดเผยตัวตนของเขาออกไป เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และหลังจากที่หานเซิ่นถูกทิ้งอยู่ในห้องเป็นเวลากว่า 2 ชั่วโมง ในที่สุดประตูก็เปิดขึ้นอีกครั้ง หานเซิ่นไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามอง แต่ด้วยออร่าศาสตร์ตงเสวียนทำให้เขารู้ว่าซิวซือกลับมาที่ห้องตามลำพัง “ก็ได้ เจ้าชนะ พวกเราจะร่วมมือกันยังไง?” ซิวซือเดินไปที่เตียงและนั่งลง เธอยิ้มให้กับหานเซิ่น “ง่ายๆ เจ้าพาข้าออกไปจากที่นี่ และข้าจะลบพลังที่ใส่เข้าไปในร่างของเจ้าให้”หลังจากนั้นหานเซิ่นก็พูดต่อ “แต่ข้าขอบอกเอาไว้ก่อนว่าร่างวัวหินผาของข้าจะอยู่ได้อีกแค่ 2 วันเท่านั้น ด้วยเหตุนั้นเจ้ามีเวลา 2 วันเพื่อพาข้าออกไปจากที่นี่ ไม่อย่างนั้นทั้งเจ้าและข้าก็ต้องทุกข์ทรมานไปด้วยกัน” “แต่ข้อตกลงนี่มันไม่ยุติธรรม! ข้าจะมั่นใจได้ยังไงว่าเจ้าจะทำตามที่พูด?” ซิวซือถาม “ข้ายังถูกเจ้าควบคุมอยู่” หานเซิ่นชี้ไปที่วงแหวนรอบคอ “ของแบบนั้นจะเป็นปัญหากับเจ้าได้ยังไงกัน? เจ้าฆ่าชารอนได้! นี่ก็เป็นแค่วงแหวนน้อยๆ” ซิวซือพูด “ถ้าเจ้าไม่เชื่อข้า เจ้าจะใส่พลังอย่างอื่นมาบนตัวข้าก็ได้ และพวกเราค่อยเอาพวกมันออกพร้อมๆกันเมื่อพวกเราออกจากทะเลโบราณหวนคืนแล้ว มันเป็นอย่างที่เจ้าพูด พวกเราไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกัน ถ้าเจ้าช่วยข้า มันก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ข้าต้องทำร้ายเจ้า” หานเซิ่นพูด “แน่นอน ให้ข้าใส่พลังบางอย่างเข้าไปในตัวเจ้า” ซิวซือพูด “โอเค แต่เจ้าต้องเอาวงแหวนนี่ออกก่อน แต่ละคนจะมีพลังบนตัวอีกฝ่ายได้แค่อย่างเดียวเท่านั้น” หานเซิ่นพูด ซิวซือสะบัดมือและวงแหวนบนคอของหานเซิ่นก็สลายไป หลังจากนั้นเธอก็เลื้อยเข้าไปใกล้หานเซิ่น หานเซิ่นไม่เคลื่อนไหว เพราะไม่ว่าเธอจะใส่พลังแบบไหนเข้าไปในตัวของเขา มันก็จะถูกลบล้างเมื่อเขาใช้โหมดเทพเจ้าสปิริตขั้นสุดยอด เมื่อซิวซือเห็นหานเซิ่นไม่เคลื่อนไหว เธอก็ถอนหายใจและคิดกับตัวเอง‘เขามั่นใจจริงๆ อะไรก็ตามที่เขาใส่เข้าไปในตัวเราคงจะเป็นอะไรที่ทรงพลังมากๆ’ ซิวซือยิ้มให้กับหานเซิ่นและยื่นมือมาจับที่ใบหน้าของเขา เธอดันให้หานเซิ่นเงยหน้าขึ้นเพื่อจะสังเกตเห็นคอของเขาให้ชัดๆ “เจ้ามีผิวที่ดี แม้แต่ข้ายังรู้สึกอิจฉา!” ซิวซือพูดด้วยเสียงที่ดึงดูด ขณะที่ริมฝีปากของเธอเข้าไปใกล้คอของเขา ริมฝีปากสีแดงของเธอเปิดออกและเผยให้เห็นเขี้ยวสีขาวของงู พวกมันฝังเข้าไปในคอของหานเซิ่น หานเซิ่นไม่ได้หลบ เขาเพียงแค่ยืนอยู่นิ่งๆราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซิวซือเงยหน้าขึ้นและถอยออกไป คอของหานเซิ่นมีจุดลึก 2 จุดที่เกิดจากเขี้ยวของเธอ “โอเค ตอนนี้พวกเราเจรจากันได้แล้ว” ซิวซือเลียเลือดและยิ้มให้กับหานเซิ่น
คอมเม้นต์