บทที่419
ผู้แปล : N.
“@Mr.L คุณออกมาเดียวนี้! (อิโมติคอน: ออกมานะ! คุณอย่าซ่อนตัวด้วยวิธีเด็กๆ ฉันรู้ว่าคุณออนไลน์อยู่!)” ในกลุ่มแชทวันนี้ได้ก็ได้มีการทักมาจากราชินีแดงอีกครั้ง
เมื่อเร็วๆนี้เธอจะทักมาหาลูชินวันละหลายๆครั้ง และนั้นมันทำให้ลูชินเบื่อที่จะตอบกลับไป
และก็ถือว่าเป็นโชคดีที่ช่วงเวลานี้บริษัทของเขาได้ดำเนินงานไปอย่างราบรื่นไม่ได้มีปัญหาอะไร ดังนั้นเป็นบางครั้งที่เขาจะอัพเดทข้อมูลของแดงน้อยให้กับราชินีแดงดู
Mr. L: “(อิโมติคอน: หุบปากของคุณเสีย! )”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ไม่ช้าก็เร็ว คุณจะต้องถูกฉันโจมตี!)”
Mr. L: “(อิโมติคอน: อย่าลืมว่าฉันเองก็มีผู้ช่วยคนใหม่เช่นกัน)”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: อย่าลืมว่าฉันเป็นแม่ของเธอ)”
โดยปกติเมื่อทั้งสองได้ต่อสู้กัน สมาชิกทั้งหมดจะทำเพียงเงียบๆและดูการต่อสู้กันระหว่างทั้งสอง แต่วันนี้กับแปลกออกไป เพราะได้มีคนเข้ามาขัดจังหวะการต่อสู่ของพวกเขา
ผู้สร้างลุค: “ครั้งนี้ฉันจะต้องตาย”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอน: ใบหน้าเครื่องหมายคำถาม ???)“
Mr.L: ” @ผู้สร้างลุค เราไม่ได้เจอคุณมานานแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณกันตอนนี้?”
ผู้สร้างลุค “เมื่อคืนฉันได้ฝัน และมันเป็นฝันที่ว่าฉันจะต้องตายในเร็วๆนี้”
ราชินีแดง: “เมื่อมนุษย์นอนหลับ เซลล์สมองก็เข้าสู่สถานะของการพักผ่อนเช่นกัน แต่จะมีเซลล์สมองบางส่วนที่ไม่ได้พักผ่อนเต็มที่ ดังนั้นในส่วนนั้นเองที่มันจะส่งสิ่งเร้าที่แบบอ่อนๆเข้าไป มันจึงทำให้เราเกิดความฝันขึ้นมาได้ (อิโมติคอน: ฉันเองก็อยากจะฝันบ้างเหมือนกัน) “
ผู้สร้างลุค: “ไม่! นี่ไม่ใช่ความฝันธรรมดา แต่มันเป็นลางสังหรณ์แห่งอนาคตของฉัน”
“นานมาแล้ว เมื่อความแข็งแรงของฉันค่อยๆเริ่มฟื้นตัว ฉันมักจะฝันเห็นถึงอัครสาวกที่เป็นเพื่อนของฉันได้ตายไปที่ละคน และนั้นก็พิสูจน์ว่าสิ่งที่ฉันฝันนั้นเป็นเรื่องจริง และตอนนี้มันก็ถึงเวลาของฉันแล้วเช่นกัน “
ก่อนที่ผู้สร้างลุคจะทำการสร้าง เมืองอย่างบาคาร์ไทรันโนซอรัส เขานั้นถือว่าเป็นหนึ่งในอัครสาวกคนที่เก้าของโลกปีศาจ แต่หลังจากการตายของหัวหน้าของเขาอัครสาวกคนที่หนึ่ง พวกเขาที่เหลือต่างก็ได้แยกย้ายกันไปตามใจตัวเอง
ดังนั้นในตอนนี้ ในเมืองที่เงียบสงบได้มีชายชราที่ดูธรรมดากำลังดูรูปแบบสถาปัตยกรรมซึ่งถูกแกะสลักจากความทรงจำในฝันของเขา และฉากแห่งความตายของอัครสาวกเพื่อนของเขาทั้งหมด และตอนนี้เขากำลังจะจัดทำภาพแกะสลักที่เป็นตัวของเขาิ !
Mr.L: “มันพอจะมีวิธีที่จะหลีกเลี่ยงจากสถานการณ์นี้ไหม?”
ผู้สร้างลุค: “มันเป็นเรื่องยากมาก ฉันได้ลองพยายามทำทุกวิธีทางแล้ว แต่มันก็ไม่สามารถช่วยให้ฉันหยุดฝันถึงฉากของตัวเองตายลงไปได้”
ราชินีแดง: “(อิโมติคอนที่น่าตกใจ: พี่ชายลุค! สรุปแล้วคุณกำลังจะตายจริงๆเหรอ?)”
ราชินีแดง: “คุณต้องการใช้ไวรัสทีไหม? ไวรัสตัวนี้มันจะทำให้คุณฟื้นคืนชีพได้หลังจากที่คุณตายไปแล้ว!”
ผู้สร้างลุค: “มันไร้ประโยชน์! ถ้าเมื่อฉันตายไปแล้วร่างกายและจิตใจของฉันจะสลายไปทันที มันไม่ได้ถูกจำกัดเหมือนกายตายของมนุษย์ปกติ!”
“ และเมื่อไม่นานมานี้ ก็มีพวกนักผจญภัยจากทวีปอาราดรวมถึงทหารจากทวีปซีเลสเชียลและเดลอสเอ็มไพร์ ต่างก็ได้พยายามเข้ามาโจมตีเมืองของฉันตลอด ตอนนี้มันจึงส่งผลให้ทหารที่ฉันสร้างเอาไว้เพื่อป้องกันเมืองได้รับความเสียหายไปเกินครึ่งแล้ว
“ในส่วนของความแข็งแกร่งของฉันเองตอนนี้ก็ยังไม่หายดีทั้งหมด ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากอย่างมากที่ฉันจะรอดไปจากสถานการณ์นี้”
ในเวลานี้ปีเตอร์ก็ได้ออนไลน์และพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณไม่หลบหนีออกจากเมืองไปละ?”
“ไม่ได้! เมืองที่ฉันสร้างขึ้นมานั้นเป็นเหมือนกับแหล่งพนักงานให้กับฉัน และการที่ฉันได้ออกจากเมืองไปมันก็เหมือนกับว่าฉันได้ถูกตัดแหล่งอาหารไป มันไม่เพียงแต่จะทำให้ฉันอ่อนแอลงเท่านั้น ถ้าฉันปล่อยเอาไว้นานเข้ามันจะเป็นตัวฉันเองที่จะตายเพราะขาดพลังงาน” ผู้สร้างลุคได้พูดถึงตรงนี้ก็ได้หยุดลงไปซักพัก ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นต่อว่า “และฉันรับรู้ว่าในบริเวณใกล้ๆเมืองของฉันนั้นมีพวกอัครสาวกที่เฝ้าดูดู ถ้าฉันคิดออกจากเมืองของฉันละก็ พวกมันจะต้องโจมตีฉันทันที! “
Mr.L: “ฉันคิดว่ามันจะต้องมีวิธีช่วยคุณได้อย่างแน่นอน!”
ราชินีแดง: “ฉันยังคงแนะนำให้คุณใช้เทคโนโลยีชีวเคมี (อิโมติคอน: ฉันเป็นอัจฉริยะ!)”
Mr. L: “ตัดความคิดของราชีแดงไปเลย!”
ปีเตอร์: “ถ้าเราสร้างร้างโคลนของคุณขึ้นมาละ ผมคิดว่ามันคงจะช่วยทำให้พวกนั้นสับสนได้นะ”
ผู้สร้างลุค: “มันไร้ประโยชน์! พวกอัครสาวกนั้นสามารถสัมผัสจิตวิญญาณได้ ดังนั้นวิธีสร้างร่างโคลนนั้นจะไม่ได้ผลอย่างแน่นอน”
หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้ระดมสมองหาวิธีช่วยผู้สร้างลุค แต่เห็นได้ชัดว่าพวกเขานั้นไม่สามารถช่วยแก้ปัญหานี้ได้ในเวลาสั้น
ในเวลานั้นเอง คาคุบะจิงหยาน ที่ไม่ค่อยโผล่ออกมามากนักได้พูดขึ้นว่า “คุณต้องรู้ก่อนว่าทั้งร่างกายและวิญญาณนั้นจะมีความสำคัญ แต่สิ่งที่สำคัญเป็นอันดับแรกจริงๆของเราคือการมีสติ!”
“ดังนั้นฉันจึงขอเสนอให้ผู้สร้างลุค ทำการเปลี่ยนจิตสำนึกของตัวเองเป็นจิตสำนึกควอนตัมและกลายเป็นปัญญาประดิษฐ์เหมือนกับฉัน ด้วยวิธีนี้ต่อให้อีกฝ่ายฆ่าร่างกายและวิญญาณของคุณไป แต่ยังไงคุณก็ยังมีจิตสำนึกคงอยู่”
“และด้วยความรู้จากเพื่อนๆของเราที่มีทั้งเทคโนโลยีชีวภาพและหุ่นยนต์ คุณไม่ต้องกังวลเลยว่าคุณจะไม่สามารถสร้างร่างใหม่ขึ้นมาได้”
“ ดังนั้นฉันจึงแนะนำให้คุณกลายเป็นปัญญาประดิษฐ์?” คาคุบะจิงหยานได้เสนอไอเดียใหม่นี้ให้กับผู้สร้างลุค
ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็ได้แสดงความคิดเห็นว่า : “ฉันคิดว่าวิธีนี้น่าสนใจเป็นอย่างมาก เพราะหากการตายของคุณนั้นไม่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ แล้วทำไมเราถึงไม่ปล่อยๆมันไปละ ไม่แน่ว่าหลังจากที่คุณได้รับการสร้างร่างกายใหม่แล้ว คุณอาจจะแข็งแกร่งกว่าเดิมด้วยซ้ำ! “
ผู้สร้างลุคที่ได้ฟังข้อเสนอแบบนั้นก็นิ่งเงียบไปซักพัก ไม่ใช้ว่าเขากลัวตายแต่มันเป็นเพราะว่าตอนนี้เขายังตายไม่ได้ เขายังมีสิ่งที่สำคัญมากมายที่จะต้องทำให้สำเร็จ ดังนั้นด้วยวิธีของคาคุบะจิงหยานที่เสนอมานั้นมันจึงเป็นอะไรที่น่าสนใจสำหรับเขาอย่างมาก
“กลายเป็นปัญญาประดิษฐ์ ไม่แน่ว่ามันอาจจะเข้ากันได้กับหัวใจแห่งแสงสว่างและความมืดก็ได้!” ลุคผู้สร้างได้เกิดความคิดนี้ขึ้นมา
ผู้สร้างลุคที่คิดเรื่องนี้ตกแล้วก็ได้พูดขึ้นในกลุ่มว่า : “ตกลง! ฉันจะใช้วิธีที่@คาคุบะจิงหยานเสนอมา”
คาคุบะจิงหยาน: “ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่! “
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็ได้ส่งข้อมูลที่เกี่ยวกับวิธีการสร้างจิตสำนึกของตัวเองให้เป็นปัญญาประดิษฐ์กับผู้ผลิตลุคโดนตรง
ผู้สร้างลุคได้รับอังเป๋าของคาคุบะจิงหยานก็ได้พูดขึ้นว่า “ขอบคุณ”
คาคุบะจิงหยาน: “ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันหวังว่าคุณทุกคนจะรู้สึกถึงความงามของโลกเสมือนจริงก็เท่านั้น!”
“@Mr.L ฉันได้รู้มาว่าคุณเองก็สร้างคอมพิวเตอร์ควอนตัมขึ้นมาได้สำเร็จแล้วใช้ไหม? ทำไมคุณถึงไม่คิดสร้างโลกเสมือนจริงขึ้นมาละ!”
แน่นอนว่าคาคุบะจิงหยานพร้อมที่จะล้างสมองลูชิน และชักชวนให้เขาสร้างโลกเสมือนจริงขึ้นมา