บทที่314
ผู้แปล : N.
ในความคิดของลูชิน เขามีความรู้สึกว่าพล็อตเรื่องของผู้เขียนคนนี้ดีมาก หากเขาสามารถดึงตัวนักเขียนคนนี้มาทำบทหนังให้กับภาพยนตร์ของเขาได้ มันต้องน่าสนใจอย่างแน่นอน
และเหตุผลหลักๆที่เขาเลือกผู้เขียนบทคนนี้คือ แนวทางการเขียนบทของเขานั้นได้คลายคลึงกับเนื้อหาเกมอย่างเกมสามก๊กที่พวกเขาทำอยู่ตอนนี้ ดังนั้นเมื่อถึงช่วงเวลาโปรโมตภาพยนตร์พวกเขาสามารถทำมันได้พร้อมๆกับการโฆษณาเกมของพวกเขาได้ทันที
“หลุมไฟ?” ลูชินมองไปที่นามแฝงของผู้เขียนคนนี้ เขาได้ค้นหาซักพักก่อนที่เขาจะรู้วิธีติดต่อได้จากเว็บหนึ่ง: “สวัสดีผู้เขียน! ผมต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการร่วมมือทางธุรกิจ! ถ้าคุณเห็นข้อความนี้แล้วโปรดติดต่อกลับมาหาผมด้วย”
……
ที่ไหนสักแห่งในกระท่อมที่เรียบง่ายแต่สะอาด ชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังพิมพ์อะไรบางอย่างอยู่หน้าคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว
เขาเป็นผู้แต่งหนังสือนิยายแนวไซไฟที่กำลังโด่งดังอยู่ตอนนี้อย่าง “เกมล่าล้างจักวาล” ชื่อนามแฝงของเขาคือหลุมไฟ
แน่นอนว่าในเวลานี้ เขาไม่ได้พิมพ์นิยายเรื่องใหม่ของเขา แต่เป็น “การให้ความรู้” แก่เพื่อนร่วมทีมในเกมออนไลน์
หลุมไฟ: “พี่ชาย! ทำไมคุณถึงไม่มาตรงนี้! ถ้าคุณมาก็รอดแล้ว”
เพื่อนร่วมทีมพูดอย่างบ้าคลั่งว่า “ฉัน XXXXX!”
หลุมไฟ: “เฮ้! คุณจะมาโทษฉันไม่ได้นะที่ไม่ช่วยคุณ! ก็คุณไม่ยอมฟังที่ฉันบอกตั้งแต่แรกเอง”
เพื่อนร่วมทีม: “XXXX!”
หลุมไฟ: “อะไรนะ! ทำไมคุณถึงเป็นคนเนรคุณแบบนี้ละ! คุณลืมไปแล้วเหรอว่าเกมที่แล้วใครเป็นคนแปลกทีม “
เพื่อนร่วมทีมคนนั้นที่ได้ฟังแบบนี้ก็โกรธขึ้นมา และเขาได้ออกจากเกมไปทันที
คนอื่นที่อยู่ในทีมต่างก็ไม่รู้จะแก้สถานการณ์นี้ยังไง พวกเขาต่างก็ไม่คิดว่าหลุมไฟคนนี้จะมีฝีปากที่จัดแบบนี้ : “ฉันว่าเราควรจะหันมาสนใจเกมดีกว่าไหม?”
หลุมไฟที่ได้ฟังแบบนั้นก็พูดอย่างภูมิใจว่า: “มันเป็นเรื่องไร้สาระ! ฉันได้พูดคุยกับเขาอย่างสุภาพ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะรับไม่ได้ หรือไม่เขาก็รู้ตัวว่าฝีมือของตัวเองนั้นไม่ถึงขั้นถึงได้หนีออกเกมไปแบบนี้ “
“666! @หลุมไฟ คุณสุดยอดมาก” เพื่อนร่วมทีมต่างก็ตกใจกับการตอบแบบนี้
“พระเจ้า! นายรู้ไหมว่าตัวเองเป็นคนหลงตัวเอง”
“โอ้!”
เพื่อนที่สนิทกับคนที่เพิ่งหนีออกจากเกมไปได้ตอบกับว่า : “@หลุมไฟ นายมันน่ารักเกียจ! ถ้านายไม่มัวแต่พูดระหว่างเล่นแบบนั้น เพื่อนของฉันก็จะไม่ตายบ่อยขนาดนั้น! “
“ก็เพื่อนนายมันอ่อนเอง! ” หลุมไฟเองก็ยังไม่ยอดแพ้เช่นกัน เขาได้ตอบโต้กับมาและการตอบโต้ของเขานั้นยังเจ็บแสบอีกด้วย
“ฮาฮาฮา! ฉันรู้สึกเจ็บยังไงไม่รู้”
“666!”
“ทำไมคุณไม่ไปแต่งนิยายต่อละ?”
……
“หลบหลังฉัน?” หลุมไฟได้ตะโกนออกมา
“ไม่! นายกลับมา”
“ฉันจะตายแล้ว! ใครก็ได้มาช่วยพยาบาลฉันหน่อย!”
“เฮ้! พวกเรา! มาดูความคิดเห็นนี้สิ! ดูเหมือนว่าลูกพี่หลุมไฟของเราจะมีงานใหญ่แล้ว!” เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งได้ชี้ไปที่ข้อความของลูชิน
หลุมไฟที่ได้ฟังแบบนั้นก็พูดจาดูถูกออกมา : “มันเป็นเรื่องไร้สาระ! ฉันคิดว่าคอมเม้นพวกนี้มันเป็นไวรัสที่จะพบเห็นได้ตามปกตินั้นแหละ”
“ที่หลุมไฟพูดมาก็ถูกนะ!”
…
หลังจากผ่านไปหนึ่งวัน ลูชินเองก็ยังไม่ได้รับการตอบกับมา เขาจึงได้ทำการติดต่อไปยังหลุมไฟอีกครั้ง
Mr.L: “สวัสดี! คุณหลุมไฟใช้ไหม?”
หลุมไฟ: “ฉันก็ไม่รู้ว่าจะใช้คนเดียวกับคนที่คุณต้องการหรือเปล่า”
Mr. L: “อ่า! มันเป็นกรณีนี้! ผมเป็นประธานของบริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ที่ผมติดต่อหาคุณนั้นก็เพราะผมต้องการให้คุณเป็นคนเขียนบทภาพยนตร์ให้กับเรา ผมไม่รู้ว่าคุณมีความคิดยังไง”
หลุมไฟ: “พี่ชาย! มันคงเป็นเรื่องยากอยู่ เพราะฉันเองก็ยุ่งอย่างมาก ฉันคงไม่มีเวลามาสนใจเรื่องล้อเล่นแบบนี้หรอก?”
Mr. L: “ผมไม่ได้ล้อเล่น! ผมต้องการให้คุณรับหน้าที่มาเป็นคนเขียนบทให้เราจริงๆ”
หลุมไฟ: “ได้โปรดเถอะ! คุณช่วยไปหลอกคนอื่นที่ไม่ใช้ฉันที! และบริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์อะไรนี้ฉันเองยังไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย คุณคงไม่คิดว่าฉันเป็นคนหลอกง่ายหรอกนะ?”
Mr. L: “เฮ้อ! ผมเป็นประธานของบริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์จริงๆ ถ้าคุณไม่เชื่อผม คุณก็สามารถมาคุยเงื่อนไขโดยตรงที่บริษัทของผมได้ “
หลุมไฟ: “เข้าใจแล้ว! ฉันจะนำทหารจำนวนสิบหมื่นไปยังบริษัทของนาย! และฉันขอรับรองว่าฉันตะต้องทำลายนายให้ได้อย่างแน่นอน! แค่นั้นยังไม่พอฉันจะประจานนายบนหน้าเว่ยเป๋อของฉันอีกด้วย ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าถ้าเป็นแบบนั้นนายจะทำหน้ายังไง! “
Mr. L: “… “
ลูชินไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมพวกคนแต่งนิยายเป็นอาชีพจะต้องเป็นแบบนี้ เขาแค่ต้องการคุยรายละเอียดเกี่ยวกับการเขียนบทเท่านั้น เขาไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะจินตนาการไปไกลแบบนี้
“ หรือฉันจะเปลี่ยนผู้เขียนบทดี !” เมื่อความคิดนี้ปรากฏขึ้นมา ลูชินก็ได้ปัดตกไปทันที แต่จะให้เขากลับไปคุยเรื่องนี้กับหลุมไฟอีกครั้งก็คงไม่มีอะไรคืบหน้าเช่นกัน หรือว่าเขาควรจะให้บริษัทเป็นตัวแทนไปติดต่อกับเจ้าตัวโดยตรงดี
…
“มันเป็นคนบ้า! คิดจะมาหลอกฉันเหรอไง! มันยังเร็วไปพันปีโว้ย! ขนาดชื่อบริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ฉันยังไม่เคยได้ยินมาก่อน แล้วมาบอกว่าตัวเองเป็นประธาน ชิ! คิดว่าทุกคนจะโง่เหมือนกันหมดเหรอไง” หลังจากที่หลุมไฟได้ตอบโต้กลับไป เขาก็ได้จบการสนทนากับลูชินไปทันที และหลังจากนั้นเขาก็ได้นำเรื่องนี้มาคุยกับเพื่อนๆของเขาแทน “มันถือว่าเป็นเรื่องตลกที่สุดที่ฉันเคยเจอมาเลย! ถ้าพวกนั้นบอกว่ามาจากบริษัทเรทเกมฉันก็พอจะเชื่ออยู่ แต่นี้อะไร กับมาบอกว่าตัวเองมาจากบริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ใครมันจะไปเชื่อกัน?”
“บริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์!” กลุ่มเพื่อนที่ได้ฟังแบบนั้นก็แสดงสีหน้าไม่เข้าใจออกมา “หรือว่ามันจะเป็นพวกหลอกลวงจริงๆ”
“ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว! พวกนายก็รู้ว่าเดียวนี้มีคนเป็นโจรกันมากขนาดไหน? เมื่อกี้ฉันยังมีอารมณ์กลับเขียนนิยายอยู่เลย แต่ต้องมาเจอกับเหตุการณ์อารมณ์ของฉันก็หมดไปละ” หลุมไฟได้พูดขึ้นมา
เขายังคงเยาะเย้ยเรื่องนี้ในกลุ่มนักเขียนอีกด้วย และเรื่องนี้ก็ได้ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันที
ม่วงม่วง: “@ หลุมไฟ นายไปเจอกับเรื่องอะไรมา! ทำนายถึงต้องมาโพสอะไรแบบนี้!“
ช่วงซู: “บริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์  ฉันเองก็ไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนเหมือนกัน! “
บุหรี่ที่หล่อที่สุดในกลุ่มนี้: “ฉันเคยเจอคนโกหกแบบที่หลุมไฟเจอเหมือนกัน! แต่ฉันได้ไหวตัวไปแจ้งตำรวจทัน!”
น่าเกลียดจนถึงระดับความลึกของจิตวิญญาณ: “มันเป็นเรื่องปกติที่คนดังอย่างพวกเราจะต้องเจอ! ดังนั้นฉันคิดว่าพวกเราต้องมีภูมิคุ้มกันกับมัน”
เครื่องบินเฉิน: “เห็นด้วยกับ @น่าเกลียดจนถึงระดับความลึกของจิตวิญญาณ!”
เวลานี้เองที่ผู้ดูแลกลุ่มนักเขียนได้ออกมาพูดว่า
“ บริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์! นั้นเป็นหนึ่งในบริษัทในเครือของบริษัทลู่เทคโนโลยี โดยที่ตัวบริษัทนี้พึ่งก่อตั้งมาไม่นานนี้… ”
“อะไรนะ! สรุปว่ามันมีบริษัทเรทเอ็นเตอร์เทนเม้นท์จริงๆ!”
หลุมไฟเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน “หรือว่าที่คนนั้นพูดมาจะเป็นเรื่องจริง!”
เจ้าของกลุ่ม: “@ หลุมไฟ! คุณจะกลายเป็นคนที่ร่ำรวยแล้ว ตอนนี้มีบริษัทยักใหญ่อย่างบริษัทลู่เทคโนโลยีต้องการซื้อลิขสิทธิ์นิยายของคุณ”
โคมไฟตั้งโต๊ะ: “แต่ฉันก็กลัวว่าอาจจะเป็นคนอื่นมาแอบอ้างก็ได้นะ! ฉันจึงอยากให้พี่หลุมไฟดูดีๆก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรลงไป”