บทที่263
ผู้แปล : N.
“เซี่ยวไบ! นายช่วยคำนวณหาคลื่นความถี่ที่เหมาะสมในการส่งสัญญาณ ของเครื่องส่งสัญญาณความถี่สูงต่อวินาทีคือเท่าไหร่?” ลูชินได้พูดขึ้นมาหลังจากที่เขาได้ทำการศึกษาข้อมูลนี้มาทั้งคืน แต่เขากลับไม่ได้ยินเสียงตอบรับที่เขาคิดเอาไว้
เขาจึงได้หันไปทางโจทย์ของเขา และภาพที่เขาเห็นคือมันได้นอนหลับไปแล้ว
“ เฮ้!” ลูชินเดินเข้าไปตบหัวกะโหลกเหล็กของมันเบาๆ ก่อนที่เขาจะพูดว่า“ นายเป็นหุ่นยนต์นะ! ทำไมนายต้องนอนด้วย นายควรเพ่งสมาธิไปที่งานตรงหน้าถึงจะถูก!”
เซียวไบที่ถูกปลุกให้ตื่นก็แสดงอาการไปพอใจออกมาเล็กน้อย มันได้พูดว่า:“ถึงผมจะเป็นหุ่นยนต์! ผมก็ต้องมีเวลาเบื่อกันบ้าง และถ้าผมรู้สึกเบื่อเกินไป ผมก็จะทำการปิดการรับรู้ของตัวเองไปเป็นครั้งคราว “
” นายท่าน! ผมคำนวณได้แล้ว “จางเกวียงได้ส่งรายงานให้ลูชินทันที
ลูชินที่ได้อ่านจบก็ได้พยักหน้าและพูดว่า ” เราต้องทำการคำนวณแบตเตอรี่ลิเธียม-แอร์ของเราใหม่ ไม่อย่างนั้นมันจะไม่สามารถส่งพลังงานไปยังดาวเทียมที่เราจะสร้างได้ … “
ระหว่างที่เขากำลังสรุปเนื้อหาอยู่นั้น โทรศัพท์มือถือของเขาก็สั่นขึ้นมา เขาที่เห็นแบบนั้นก็เปิดขึ้นมาดูและพบว่าเป็นแฟนของเขาที่โทรมา
“ที่รัก! ไม่ใช้ว่าคุณลืมไปแล้วนะว่าวันนี้คุณมีประชุม!” ซู่จิงได้พูดออกมา หลังจากที่เธอเห็นว่าอีกฝ่ายได้รับสายเรียบร้อยแล้ว
“เฮ้! นี้มันเช้าแล้วเหรอเนี่ย! ฉันไม่คิดเลยว่าเวลามันจะเดินเร็วแบบนี้!” ลูชินที่ได้ยินแบบนั้น ก็นึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้เขาได้ทำการนัดประชุมเอาไว้
ดังนั้นเขาจำเป็นต้องส่งงานวิจัยที่ยังไม่เสร็จสมบรูณ์นี้ ให้เป็นหน้าที่ของจางเกวียงและเซียวไบเป็นคนรับผิดชอบต่อ ก่อนที่เขาจะรีบขับรถเข้าบริษัทอย่างรวดเร็ว
ในสำนักงานใหญ่ของบริษัทลู่เทคโนโลยีผู้บริหารระดับสูงมาถึงกันแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังรอการประชุม คนส่วนใหญ่มีความกังวลในใจของพวกเขาในเรื่องของการสั่งห้ามในตลาดสหรัฐ ทำให้พวกเขาไม่สามารถคิดมาตรการตอบโต้ได้ นอกจากนี้พวกสื่อยังถามคำถามเกี่ยวกับเรื่องทุกวัน และพวกนั้นยังได้ถามเกี่ยวกับแผนต่อไปของพวกเขาทุกครั้งที่มีโอกาส
พนักงานจากแผนกต่างประเทศเอง ก่อนหน้านี้พวกเขาได้ทำการเตรียมการสำหรับเข้าสู่ตลาดสหรัฐอย่างน้อยหนึ่งปี พวกเขาได้ทำการสำรวจทุกอย่างไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับบริษัทคู่แข่ง หรือผลิตภัณฑ์ที่คล้ายกัน และยังไม่หมดเท่านั้น พวกเขายังได้เก็บข้อมูลอื่นๆเพิ่มอีก เช่น การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคของผู้ใช้ชาวอเมริกัน สร้างระบบปฏิบัติการภาษาอังกฤษใหม่ การบันทึกเสียง และข้อบังคับการวิจัย ฯลฯ ซึ่งสิ่งพวกนี้ถือว่าเป็นค่าใช้จ่ายเงินและความพยายามที่สูงอย่างมาก ดังนั้นทุกคนที่รับรู้ถึงเรื่องนี้ต่างก็ไม่อยากให้การลงทุนของพวกเขาต้องมาล้มเหลวแบบนี้
ซู่จิงได้มองดูเวลา เธอเห็นว่าอีกสิบนาทีก็จะถึงเวลาที่ลูชินได้นัดเอาไว้แล้ว แต่ตอนนี้เธอกับยังไม่เห็นเขาเลย  เธออยากรู้อยากเห็นมากว่าลูชินไปที่บ้านของจางเกวียงทำไม? หรือว่าพวกเขาจะไปปรึกษาด้านเทคนิคของผลิตภัณฑ์ตัวใหม่กัน!?
เมื่อถึงเวลาที่ได้นัดเอาไว้ ลูชินก็ได้เดินเข้ามายังห้องประชุมตรงเวลา ถ้าทุกคนสังเกตเขาดีๆจะพบว่าบนหน้าของชายตรงหน้ามีเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดขึ้นมาเล็กน้อย นั้นแสดงว่าเขารีบมาที่นี้ขนาดไหน
ทุกคนดูที่ลูชินทันทีที่เขาเข้ามายังห้อง ที่พวกเขาดูลูชินเป็นเพราะพวกเขาต้องการสังเกตหาร่องรอยของความผิดปกติ แต่พวกเขากับไม่พบเลย พวกเขากับพบว่าประธานของพวกเขารู้สึกตื่นเต้นแทน หรือว่าเขาจะคิดหาวิธีรับมือกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ได้แล้ว
“งั้นเรามาเริ่มกันเลย!” ลูชินได้เดินตรงไปที่นั่งของประธาน ก่อนที่เขาจะพูดว่า: “พวกคุณคิดยังไงเกี่ยวกับที่รัฐบาลกลางสหรัฐห้ามผลิตภัณฑ์ของพวกเขาเข้าไปยังตลาดของพวกเขา?”
บรรยากาศในห้องประชุมได้เปลี่ยนไปเป็นหนักขึ้นทันทีที่คำถามของลูชินจบลง หลิวตงพูดเป็นคนแรกว่า: “ผมได้คิดเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อวานนี้เรียบร้อยแล้ว! ผมคิดว่านี่เป็นเรื่องที่ไร้ผลสิ้นดี ที่พวกนั้นห้ามไม่ให้เราเข้าไปยังตลาดของพวกนั้น ก็เพราะพวกนั้นต้องการเพียงปกป้องตลาดของตัวเองเท่านั้น ดังนั้นผมจึงเสนอว่าให้เรามุ้งเป้าไปที่ยุโรปแทน ”
ลูชินมองที่ซู่จิงเพื่อที่จะถามหาความเห็น เธอที่เห็นแบบนั้นก็พูดว่า:” ฉันเห็นด้วยกับมุมมองของคุณหลิว ”
คนที่รับผิดชอบต่อตลาดสหรัฐ เขาข้อนข้างลังเลก่อนที่จะพูดว่า: “ผมคิดว่าแม้ว่าเราจะไม่สามารถร่วมมือกับผู้ให้บริการโทรคมนาคมรายใหญ่สามรายในสหรัฐได้ แต่เราสามารถร่วมมือกับ อเมซอน, อีเบ, และแพลตฟอร์มการขายออนไลน์อื่นๆเพื่อดำเนินการขายออนไลน์ ในเวลาเดียวกันเราก็จะสร้างความร่วมมือกับผู้ให้บริการโทรคมนาคมรายอื่นๆ เพื่อที่เราจะทำการเปิดตลาดสหรัฐอย่างช้าๆ ”
ทุกคนที่มารวมประชุมในครั้งนี้ต่างก็มีมุมมองที่คล้ายกัน  คือไม่มีใครเสนอให้เปลี่ยนชิปหลักของพวกเขาให้เป็นผลิตภัณฑ์ของบริษัทอื่น เพราะทุกคนรู้ถึงประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ของตัวเองว่าดีที่สุด มันไม่สามารถถูกแทนที่หรือเกิดการเปลี่ยนแปลงได้
ลูชินที่ได้ฟังความคิดเห็นทั้งหมดแล้วก็พยักหน้า ก่อนที่เขาจะพูดว่า “หลังจากที่ฉันได้พิจารณาความคิดเห็นทั้งหมดแล้ว … มันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียแตกต่างกันไป”
“แต่….” เมื่อลูชินพูดถึงจุดนี้เขาก็หยุดไปเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพูดว่า “เราจะทำการประนีประนอมกับคณะกรรมการสื่อสารแห่งชาติสหรัฐ”
ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมต่างก็แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด แต่พวกเขาก็รู้ว่าพวกเขาไม่มีอำนาจเหนือกว่าประธานได้
“ประธานลู! … ก่อนหน้านี้คุณยังบอกอยู่เลยว่าเราจะไม่มีทางประนีประนอมเด็ดขาด แล้วทำไมตอนนี้คุณถึงกับมาเปลี่ยนใจแบบนี้?!” วังถังได้พูดขึ้นมาอย่างกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ลูชินที่ได้ฟังแบบนั้นก็พยักหน้าและพูดว่า: “มันเป็นความจริงที่ว่าก่อนหน้านี้เราไม่ต้องการประนีประนอมกับพวกนั้น แต่ฉันเชื่อว่าเมื่อเราแสดงความแข็งแกร่งที่มากพอ พวกนั้นจะต้องยอมให้เราอย่างแน่นอน!”
“ความแข็งแกร่งอะไร?” ทุกคนที่ได้ยินแบบนั้นต่างก็มีความสงสัยเกิดขึ้นในใจทุกคน หรือว่าประธานจะใช้การประท้วงเป็นแรงกดดันให้ฝ่ายนั้นยอมรับข้อเสนอของพวกเขา!
สำหรับวิธีการนี้ พวกเขาจะต้องระดมพนักงานทั้งหมดของพวกเขาออกมาเดินขบวนและทำการประท้วง? ถ้าพวกเขาทำแบบนั้นจริง พวกสื่อต้องนำไปเสนอข่าวอย่างแน่นอน และนั้นจะส่งผลให้เกิดผลกระทบด้านลบต่อภาพลักษณ์ของบริษัทอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“ฉันรู้ว่าพวกคุณทุกคนกำลังสับสนอย่างมาก เพราะฉันไม่ได้พูดถึงโครงการนี้กับพวกคุณมาก่อน ที่จริงตัวโครงการนี้แต่เดิมฉันคิดเอาไว้ว่าจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามหรือห้าปีถึงจะพูดขึ้นมา แต่เนื่องจากตอนนี้เราเจอกับเกิดปัญหาแบบนี้ขึ้นมาเสียก่อน ดังนั้นฉันจึงไม่มีทางเลือกนอกจากจะต้องทำโครงการนี้เร็วกว่าที่ตั้งเอาไว้!”
ทุกคนที่ได้ฟังสิ่งที่ลูชินพูดมา ต่างก็ยิ่งแสดงท่าทางสับสนมากขึ้นไปอีก บริษัทของพวกเขามีโครงการที่ลับแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
หัวหน้าแผนกฝ่ายปฏิบัติการของบริษัทลู่เทคโนโลยีไม่สามารถทนต่อความอยากรู้ของตัวเองได้ เขาจึงถามว่า: “โครงการของประธานลูคืออะไรครับ?”
ลูชินได้แสดงรอยยิ้มลึกลับออกมา ก่อนที่เขาจะพูดว่า: “โครงการที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ คือโครงการก่อสร้างระบบการสื่อสารและเครือข่ายของบริษัทลู่เทคโนโลยีขึ้นมาเอง เราไม่จำเป็นต้องไปร่วมมือกับพวก ผู้ประกอบการอีกต่อไป! “
” เราจะจัดตั้งบริษัทดำเนินการด้านโทรคมนาคม? “หลิวตงได้ถามอย่างแปลกๆ
“นายพูดถูกเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น” ลูชินได้พูดต่อว่า “เนื่องจากอุตสาหกรรมการสื่อสารของสหรัฐปฏิเสธเรา! เราจึงต้องบอกพวกเขาว่าเราไม่ใช้คนที่พวกเขาจะข่มเหงได้ง่ายๆ! เราต้องทำให้พวกนั้นเสียใจที่ทำกับเราแบบนี้!”
“ฉันตัดสินใจว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เราจะสร้างระบบการสื่อสารและบริการเครือข่ายทั่วโลก เพื่อให้ผู้ใช้ทั่วโลกสามารถใช้บริการข้อมูลของบริษัทลู่เทคโนโลยีและยังทำให้ผลิตภัณฑ์อัจฉริยะของเราไม่มีข้อจำกัดในเรื่องพวกนี้อีกต่อไป”
หลังจากที่ลูชินอธิบายจบลง ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมก็รู้สึกตกตะลึงทันที พวกเขาไม่เคยคิดมากก่อนเลยว่าประธานของพวกเขาจะมีความคิดที่บ้าเช่นนี้!
มันบ้ามาก! พวกเขาสามารถใช้คำนี้เพื่ออธิบายเรื่องทั้งหมดได้เท่านั้น การสร้างเครือข่ายการสื่อสารที่ครอบคลุมทั่วโลก! นั่นคือการให้บริการโครงสร้างพื้นฐานใช่หรือไม่? มันถือว่าเป็นจุดแข็งทางการเงินของประเทศต่างๆในโลก! แล้วพวกนั้นจะยอมให้เกิดขึ้นเรื่องแบบนี้ขึ้นหรือไม่!
ยังไม่ต้องพูดถึงครอบคลุมทั้งโลกเลย เพียงแค่ในประเทศจีนเองก็มีหลายบริษัทที่ดำเนินการในเรื่องนี้อยู่เช่นกัน และพวกเขาเองก็ยังไม่มีความคืบหน้าเท่าที่ควรในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา!?
นอกจากนี้ในประเทศสหรัฐอเมริกาเอง ก็มีบริษัทยักใหญ่จำนวนมากที่ประกอบกิจการด้านนี้ ดังนั้นพวกเขาไม่ต้องคิดถึงการเข้าไปตีตลาดที่นั้นได้เลย!
นี่เป็นโครงการที่เป็นไปไม่ได้เลย!
“ประธานลู! ผมคิดว่าความคิดนี้มันเป็นการฆ่าตัวตายชัดๆ… ” เหยาหลี่ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อดี แต่หลังจากที่เขาใช้เวลาคิดซักพัก เขาก็พูดว่า: “มันเกินกำลังของพวกเราตอนนี้ไปมาก!?”
“แค่เรื่องพวกอุปกรณ์เพียงอย่างเดียว บริษัทของเราก็ไม่สามารถจ่ายไหวแล้ว!” เขาได้พูดต่อว่า “แต่ถ้ามันในพื้นที่รอบจังหวัดของเราก็พอจะมีความเป็นไปได้ครับ! “
ในความเห็นของเขาตอนนี้ ประธานของเขาได้เสียสติไปแล้ว!
ลูชินที่เห็นว่าไม่มีใครเชื่อเขา เขาก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา เพราะพวกนั้นไม่รู้ว่าเขาได้รับข้อมูลของตัวโครงการนี้มาจากไหน และประสิทธิภาพที่ดาวเทียมที่เขาจะทำนั้น นำหน้าไปอย่างน้อยห้าสิบปีเมื่อเทียบกับดาวเทียมที่มีอยู่ในปัจจุบัน
ถ้าทุกคนรู้อย่างเขา พวกเขาจะไม่มีทางพูดแบบนี้ออกมาอย่างแน่นอน