บทที่ 560 เส้นทางใหม่ (1)
 
ตอนนี้ผมอยู่ในป้อมปราการ บางทีที่นี่น่าจะเป็นคุกแต่ประเด็นก็คือผมถูกขังไว้ที่นี่ ผมพยายามออกกำลังกายที่นี่ตลอดเวลา
 
[ความแข็งแรงของคุณเพิ่มขึ้น 0.1]
[พละกำลังของคุณเพิ่มขึ้น 0.1]
[ความแข็งแกร่งของคุณเพิ่มขึ้น 0.1]
 
อย่างที่มีการแจ้งเตือนข้างต้นแสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายค่อนข้างไปได้สวย ผมได้พลังมา 0.6 แต้มภายในเวลาเพียง 36 ชั่วโมง 
ผมสัมผัสได้เลยว่าพลังของผมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในโลกใบนี้
 
“…”
 
ผมมองดูเส้นเลือดที่ยื่นออกมาจากปลายแขนของผมในอัตรานี้ผมเชื่อว่าผมจะสามารถฟื้นความสามารถดั้งเดิมของผมได้ภายใน 2-3 เดือน
 
ปัง!
 
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออก ผมเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ประตู
 
แตะ แตะ 
 
ผมได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆเข้ามาใกล้ และได้ยินเสียงโลหะกระทบกับโลหะ คนในเสื้อคลุมยืนอยู่หน้ากรงขังของผม
 
“นายคือ นักแม่นปืน คิมฮาจิน หรือเปล่า”
 
เสียงที่ชัดเจนไหลเข้ามาในหูของผม มันเป็นเสียงที่ไพเราะและไม่มีทางลืมได้เมื่อเคยได้ยิน
 
“ฉันเอง” ผมตอบออกไป
 
ผู้หญิงที่สวมเสื้อคลุมยิ้มเบาๆ
 
“เป็นความจริงไหมที่นายบุกเข้าไปในห้องสมุดเพื่ออ่านหนังสือ?”
 
ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่ผมและถามออกมาผมรู้ชื่อและสถานะของเธอ จากพรสวรรค์ การสังเกตและการอ่าน 
 
[ ผู้บัญชาการอัศวิน – ไอรัน]
 
“…ใช่.”
 
“นั่นหมายความว่า นายสามารถอ่านได้งั้นสินะ”
 
อัตราการไม่รู้หนังสือในโลกนี้สูงงั้นเหรอ ไอลีน ยิ้มกว้างเมื่อผมตอบว่าผมอ่านได้
 
“เยี่ยมมาก ดีใจที่ได้ยินแบบนั้น”
 
เธอหยิบแผ่นทองแดงและบัตรออกมาจากด้านในเสื้อคลุมของเธอ
 
“ฉันเข้าใจว่ามีเพียงผู้ที่มีความสามารถเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมหน่วยสืบราชการลับ ลอเรนซิโอ ค่าสถานะแสดงให้เห็นว่าทหารในหน่วยสืบราชการลับมักจะดีกว่าทหารในหน่วยอื่นๆ 1-2 เท่า” ไอรันกล่าวและโยนแผ่นทองแดงและบัตรเข้าไปในห้องขังของผม
 
“ฉันได้ยินมาว่านายถึงเข้าร่วมกองทัพเพียง 3 เดือนงั้นสินะ”
 
ผมตรวจสอบแผ่นทองแดง เขียนประโยคสั้นๆ
 
[1:30 น. 8 มีนาคม ใกล้ประตูตะวันออกของ ลอเรนซิโอ]
[ฉันต้องการนักแม่นปืนเพื่อนำทางผมผ่านเทือกเขา ลอตโต้]
[เขาต้องอ่านแผ่นทองแดงได้]
 
ผมคิดว่าประโยคสุดท้ายนั้นค่อนข้างแปลก แต่ผมก็ตัดสินใจไปที่อยู่ตามบัตรใบนี้ บัตรมีคำว่า [บัตรจัดหา] เขียนเป็นสีดำ
 
“นายอ่านแผ่นทองแดงได้ไหม”
 
“อะ…ขอโทษนะ? อ่าใช่ ฉันต้องไปที่นี่เวลา. 1:30 น. วันที่ 8 มีนาคมสินะ”
 
เมื่อผมอ่านสิ่งที่เขียนบนแผ่นทองแดง ไอรัน ยิ้มขึ้นมาทันที
 
“เอาล่ะ ตอนนี้ฟัง ฉันอยากจ้างนายในภารกิจลับ แน่นอนนายรู้ว่าในฐานะทหารระดับ F อาชีพของคุณในกองทัพสามารถจบลงได้ทุกเมื่อเพราะตอนนี้นายติดคุกแล้ว”
 
ผมฟังเธออย่างถี่ถ้วนเนื่องจากผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานการณ์ที่ผมเป็นอยู่
 
“อย่างไรก็ตามนายสามารถกลับมามีชีวิตอีกครั้งจากภารกิจนี้ฉันจะรับประกันตำแหน่งในกองทัพไม่ใช่แค่เป็นทหารธรรมดา แต่เป็นทหารชั้นสัญญาบัตร…โอ้แล้วนายจะได้รับการปล่อยตัวทันทีหากนายยอมรับ
ข้อเสนอของฉัน”
 
ปรากฎว่าเธอมาขอความช่วยเหลือจากผม
 
“อืม … .”
 
ผมสงสัยว่าฉันควรจะยอมรับข้อเสนอของเธอดีไหมนะ
 
[ภารกิจใหม่]
[สรุป – ไอรัน เลือกคุณเป็นผู้คุ้มกันของฮาริน]
[ความยาก – สูง]
[เป้าหมาย – คุ้มกัน ‘ฮาริน’ ให้เดินทางไปสู่ ดินแดนลีโอ อย่างปลอดภัย]
[รางวัล – อุปกรณ์ 1 ชิ้นที่สูญหายไปของคุณ.]
 
“ฉันจะทำมัน.”
 
ผมพยักหน้าทันที
 
“ดี. คุณจะเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าธรรมดาและออกเดินทางพรุ่งนี้ แน่นอนคุณสามารถไปรับอุปกรณ์ทั้งหมดที่คุณต้องการจากคลังอาวุธได้ด้วยการ์ดใบนั้น “
 
ไอรัน ยิ้มและหันกลับมา การเคลื่อนไหวของเธอมีความสง่างามมาก
ขณะที่เธอเดินออกไป ยามก็เดินมาหาผมและเปิดประตูห้องขัง
 
“นายกำลังได้รับการปล่อยตัวนักแม่นปืน ระดับ F คิมฮาจิน คุณจะต้องกรอกแบบฟอร์มสั้นๆก่อนออกเดินทาง”
*************************************************************************
 
ปังงงงงงงงงงงงงง!
 
ประตูป้อมปราการปิดลง ไอรัน ถอนหายใจขณะที่เธอมองประตูเหล็กปิดลง เช่นเคยมันหนักและใหญ่เกินไปสำหรับรสนิยมของเธอ 
พลังเวทมนต์อย่างง่ายก็เพียงพอแล้วที่จะแก้ปัญหาแต่ใครก็ตามที่สร้างมันขึ้นมาก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเรื่องนั้นเลย
 
“…ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่”
 
ทันใดนั้นเสียงที่น่ารำคาญก็ดึงดูดความสนใจของ ไอรัน ไอรัน เปลี่ยนไปจ้องมองที่เสียงนั้นมาจากไหนที่นั่น ‘ดราแวน’ ผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอกำลังรอเธออยู่
 
“ดราแวน.”
 
“ผู้บัญชาการคุณจะทำอะไรอีก”
 
“ …นั่นคือวิธีที่จะพูดกับหัวหน้าของนายงั้นเหรอ”
 
ไอรัน ใส่สีหน้าเคร่งขรึม แต่ ดราแวน ยังคงติดตัวอยู่ตอนนี้ร้ายแรงยิ่งกว่าเดิมเขาปิดกั้นทางของ ไอรัน ทิ้งไว้โดยไม่มีทางเลือกอื่น ไอรัน พูดพร้อมกับถอนหายใจ “เพื่อนเก่าของฉันขอฉันยืมนักแม่นปืนให้เธอน่ะ”
 
“เพื่อนเก่า…?”
 
“ใช่” ไอรัน ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดต่อ “ฉันแน่ใจว่านายก็รู้จักเธอเช่นกัน”
 
“… ?!”
 
ดราแวน ตกใจมีเพียงคนเดียวที่เขาคิดได้ก็คือน้องสาวของชายที่ถูกประหารชีวิตเพราะมีข่าวลือเท็จเกี่ยวกับเจ้าชาย
 
ดราแวน อุทานอย่างน่าตกใจ “ท่านผู้บัญชาการ!”
 
“…จุ๊ๆ.”
 
“พวกเขาอาจคิดว่าพวกเรากำลังทำงานกับคนทรยศ ไท…”
 
“ไม่เป็นไร. นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมาที่นี่โดยเฉพาะ”
 
ฮารินลูกสาวคนโตของตระกูลลีออน เพราะคำพยากรณ์ว่าพี่ชายจะกบฏ ‘สักวันหนึ่งเจ้าชายจะกลายเป็นปีศาจและทำลายโลก’ ครอบครัวทั้งหมดของเธอถูกฆ่าตายและเธอเป็นผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว
 
“เธอต้องการนักแม่นปืนเพื่อช่วยชีวิตเธอ เขาไม่ใช่ ระดับ D ฉันส่งนายทหารระดับ F ไปให้เธอไม่มีใครสังเกตว่าเขาไปไหนหรอก”
 
ไอรัน ได้ทดสอบนักแม่นปืนอันดับ F ที่ชื่อ คิมฮาจิน แล้ว
แผ่นทองแดงที่ ไอรัน แสดงต่อ คิมฮาจิน มีเพียงผู้ที่มีสายตาดีเท่านั้นที่สามารถอ่านจดหมายที่สลักอยู่ มันเป็นไอเท็มคาถาที่ออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อจุดประสงค์นั้น
 
“การให้เธอยืมทหารไม่ได้เปลี่ยนสถานการณ์ของเธอ แต่มันอาจเปลี่ยนพวกเรา”
 
“ดราแวน.”
 
ไอรัน ขัดจังหวะ ดราแวน ทันที
 
“มันเป็นสิ่งที่ฉันตัดสินใจแล้วและนายไม่มีสิทธิ์หยุดฉัน และฉันก็รู้ว่านายเป็นหนี้ลีออนด้วย”
 
“… .”
 
ดราแวน เงียบลง มันเป็นอย่างที่ผู้บัญชาการพูด ดยุคแห่งลีอองเป็น
ผู้สนับสนุนที่กระตือรือร้นของอัศวินแห่งอรุณ เขาให้การสนับสนุนคนที่มีความสามารถโดยไม่คำนึงถึงสถานะของตนและให้การสนับสนุนทางการเงินเพื่อให้ผู้รับผลประโยชน์สามารถมุ่งเน้นไปที่การฝึกฝนทักษะดาบของพวกเขา
ไอรัน เป็นหนึ่งในผู้รับผลประโยชน์ของ ลีออนแม้ว่าเธอกับฮารินจะแยกจากกันเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตแต่เธอก็ยังไม่ลืมการสนับสนุนทั้งหมดที่เธอได้รับจากครอบครัวของเธอ
 
“…ลีออน.”
 
ดราแวน ขุนนางท้องถิ่นและผู้ได้รับผลประโยชน์อีกคนหนึ่งของ ลีออน ก็ยอมแพ้
 
“แต่ผู้บัญชาการมันก็ถ้าทหารคนนั้นตายในระหว่างการปฏิบัติภารกิจ แต่ถ้ามีโอกาสเขาที่กลับมาแบบมีชีวิตรอดผมจะฆ่าเขาเอง พวกเราต้องทำให้พวกเราปลอดภัยมากที่สุด”
 
“… .”
 
ไอรัน ไม่ได้พูดอะไร เธอส่งผู้ใต้บังคับบัญชาของเธอไปอย่างเงียบๆและ ดราแวน ก็ติดตามเธอมาอย่างช้าๆ
*************************************************************************
[ภารกิจใหม่]
[สรุป – ไอรัน เลือกคุณเป็นผู้คุ้มกันของฮาริน]
[ความยาก – สูง]
[เป้าหมาย – คุ้มกัน ‘ฮาริน’ ให้เดินทางไปสู่ ดินแดนลีโอ อย่างปลอดภัย]
[รางวัล – อุปกรณ์ 1 ชิ้นที่สูญหายไปของคุณ.]
 
ผมพิจารณารายละเอียดของภารกิจที่สำคัญนี้และเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าใหม่ทันทีที่ผมออกจากป้อมปราการ ผมเริ่มรู้สึกคันอีกครั้งทันทีที่ฉันสวมมัน
 
จุดหมายต่อไปของผมคือคลังอาวุธ ทหารยามที่พยายามจะหยุดผมในตอนแรกเงียบลงทันทีที่ผมแสดงบัตรให้พวกเขาดูอย่างที่ไอรันบอกให้ผมทำจากนั้นพวกเขาก็มอบอาวุธที่จำเป็นให้ผม
 
“เกราะอ่อน กระเป๋าเป้สะพายหลังล่าสัตว์ค้อนเหล็กหน้าไม้กลอนทองสัมฤทธิ์ 40 อัน คุณพร้อมหรือยัง?”
 
“ครับ ท่าน.”
 
ผมเลือกอุปกรณ์ที่ดีที่สุดจากคลังแสง แน่นอนว่าพวกมันทั้งหมดเป็นของที่ดีที่สุด แต่ผมอาจทำให้พวกมันมีประโยชน์มากขึ้นกว่าเดิมอีกระดับ
 
[ระบบการเสริมความแข็งแกร่งแบบสุ่ม]
 
“โชคดี.”
 
“ขอบคุณ.”
————————————2——————————