บทที่ 394 เฟตที่ 3 (2)
 
“เฮ้ออออออออออออออ.”
 
หลังจากหายใจเข้าเพื่อตั้งสติ แชนายอน ก็ค่อยๆเปิดไฟล์
 
“..หืม?”
 
แต่ทันทีที่เธอตรวจสอบไฟล์ความมุ่งมั่นของเธอก็หายไป หน้าขาวๆเต็มไปด้วยตัวอักษรสีดำเล็กๆคำศัพท์ส่วนใหญ่เป็นศัพท์ที่ซับซ้อนซึ่งเธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ตามที่เธอคาดไว้เธอเคยเห็นรายงานสรุปแบบนี้ในภาพยนตร์ต่างๆ
 
“… .”
 
เธอใช้เวลาสักครู่เพื่อฟื้นจากอาการมึนงงของเธอ จากนั้นเธอเริ่มพลิกไฟล์ขนาด 239 หน้าอย่างช้าๆ แน่นอนว่ามันคือการค้นหา ‘ภาพ’
หน้า 1 …หน้า 33 …หน้า 48 …หน้า 63 …หน้า 129 ……
สุดท้ายที่หน้า 169 เธอเจอภาพที่เธออยากจะเห็น มันเป็นรูปของศพของ แชจินยุน
 
“อ่า … .”
 
เมื่อเธอเห็นมันหัวใจของเธอก็เต้นรัว น้ำตาและคำสาบานเพิ่มขึ้นจากภายใน ศพของ แชจินยุน ไม่มีใบหน้าไม่มีอะไรอยู่เลยเหนือคอ ในตอนนั้นเองที่ แชนายอนรู้ว่าทำไมพ่อและปู่ถึงไม่ยอมแสดงศพของ แชจินยุน
แชนายอน กัดริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง เธอรู้สึกโกรธแค้นจาก
ส่วนลึกในจิตใจของเธอ เธอกำกำปั้นของเธอจนเลือดไหล ทำไม? ทำไมต้องโหดร้าย…แบบนี้
 
“…ใช่มั้ย?”
 
อย่างไรก็ตาม แชนายอน รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อมองไปที่ภาพความรู้สึกแปลกๆก็อยู่ในจิตใจของเธอ
 
“นี้….”
 
มันไม่ใช่แค่ความรู้สึกแปลกๆ สัญชาติญาณของเธอกำลังบอกเธอ
ว่าศพนี้ไม่ใช่แค่ แชจินยุน นี้มันไม่ใช่แชจินยุน มันแตกต่างและไม่คุ้นเลยแม้แต่น้อย…
แชนายอนเริ่มตรวจสอบรูปภาพอย่างใกล้ชิดเพื่อยืนยันความสงสัยของเธอ
 
“เดี๋ยวก่อนนะ.”
 
ไม่นานเธอก็ค้นพบที่มาของความรู้สึกแปลกๆของเธอ หากศพนี้เป็นของ แชจินยุน จริงๆมันขาดอะไรบางอย่างที่ควรจะอยู่ที่นั่น
 
ประมาณ 15 ปีที่แล้ว แชจินยุน ได้รับบาดเจ็บในขณะที่ปกป้องเธอจากการโจมตีของมอนสเตอร์ ในขณะที่ แชนายอน ร้องไห้และขอโทษเขา แชจินยุน ก็ปลอบเธอและบอกว่าการบาดเจ็บของเขาจะทิ้งรอยแผลเป็นอันทรงเกียรติเอาไว้
 
อย่างไรก็ตามศพนี้ไม่มีแผลเป็น
 
มีอะไรบางอย่างผิดปกติ? หากข้อมูลไม่ถูกต้องแสดงว่า …
 
แชนายอน วางสาย เธอไม่สบายใจที่จะฟังใครสักคนในตอนนี้ หัวใจของเธอเต้นแรงและปวดหัวมากๆ
 
“นี้มัน….”
 
เมื่อมองไปที่รูปภาพในแฟ้มคดี แชนายอน ก็บ่นเบาๆ
 
“นี่ไม่ใช่ พี่ชาย”
 
ศพในภาพไม่ใช่ของ แชจินยุน เธอสามารถบอกได้เลยว่าโดยไม่ต้องมีศีรษะ มีคนทำแบบนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง…ได้เปลี่ยนศพ
 
*************************************************************************
 
[เอเชียกลาง Pandemonium]
 
นี่เป็นเขตปลอดกฎหมายไร้กฏระเบียบและข้อบังคับ มันเป็นถิ่นทุรกันดารซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของปีศาจที่เลิกเป็นมนุษย์ ในตอนนี้กลุ่ม Chameleon Troupe มาถึงสถานที่แห่งนี้อย่างสง่างาม นอกจาก ชอคจุนกยอง ที่กำลังยุ่งกับการสำรวจหอคอยสมาชิกทุกคนก็มาอยู่ที่นี่กันหมด
 
“… .”
 
บอสยืนต่อหน้าสมาชิกทุกคน อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้พูดอะไร กลยุทธ์และการวางแผนเป็นงานของเจนและบทบาทของบอสเป็นเพียงการสร้างอารมณ์ร่วมเท่านั้น
 
“ยินดีที่ได้พบเจอพวกนายทุกคน”
 
บอสพูดและมองมาที่ผม ผมเห็นแหวนอยู่ที่นิ้วก้อยซ้ายของเธอ
 
“…อะแฮ่ม.”
 
เธอดูเหมือนจะรู้ว่าผมเองก็มองเธอขณะที่เธอซ่อนมือซ้ายของเธอไว้ด้านหลังเอว
 
“วันนี้พวกเราจะทำขั้นตอนแรกเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของเรา….”
 
บอสเริ่มพูด
 
“…พวกเราจะแก้ไขความอัปยศอดสูที่พวกเราเผชิญอยู่เป็นเวลาหลายสิบปี Pandemonium ที่ถูกแย่งชิงไปจาก Chameleon Troupe และ
วันนี้พวกเราจะกลับมามองสิ่งที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของพวกเรา….”
 
มีหลายสิ่งที่ผมไม่รู้ แต่ดูเหมือนว่าบอสคนก่อนของ Chameleon Troupe มีบทบาทอย่างมากในการสร้าง Pandemonium ดูเหมือนว่าคนรับใช้ของซาตานจะขโมยการควบคุมที่นี่หลังจากการตายของเขา
 
“ทุกคน ขอบคุณที่เชื่อในตัวฉันและตามฉันมาจนตอนนี้”
 
บอสพูดจบแม้ว่าเธอจะไม่ได้พูดอะไรมากแต่มันก็มีเสน่ห์บางอย่างเกี่ยวกับตัวเธอที่ดึงดูดความสนใจของคนจำนวนมาก สมาชิกคนอื่นๆของ Chameleon Troupe มองไปที่บอสพร้อมกับใบหน้าที่แตะต้อง
 
“ตอนนี้ฉันจะพูดสั้นๆเกี่ยวกับแผน”
 
ไม่มีเวลาให้เสียเปล่า ทันทีที่บอสพูดจบ เจนก็ก้าวออกมาและพูดต่อ
 
“อย่างที่พวกนายรู้ผู้นำที่แท้จริงของ Pandemonium คือผู้รับใช้ของซาตาน หลังจากการเสียชีวิตของ บอสก่อน พวกเขาก็ยึดครองอำนาจที่ปกครอง Pandemonium เอาไว้”
 
เสียงของ เจน ดังขึ้นในหัวของพวกเรา
 
“แต่ท้ายที่สุดปีศาจก็คือปีศาจ พวกเขาไม่ชอบให้ใครนั่งบนหัว ดังนั้นฉันจึงเตรียมการบางอย่าง เหมือนที่ฉันพูดเสมอสงครามคือการวางแผน 90% ลงมือ 10% ปีศาจ ของ Pandemonium น่าจะฆ่ากันอย่างมีความสุขในตอนนี้”
 
การจุดประกายไฟเรื่องข้อมูลที่รั่วไหล การกระจายข่าวลือ การชักชวนการทรยศ ฯลฯ …ด้วยพรสวรรค์การปลอมตัวเจนได้เตรียมการที่จำเป็นทั้งหมดเอาไว้แล้ว
 
“กลับไปที่ประเด็นหลัก เป้าหมายของพวกเราในวันนี้คือภูมิภาคตะวันออกของ Pandemonium”
 
Pandemonium ถูกแบ่งออกเป็น 4 ส่วนนั่นคือวิธีที่ผู้ปกครองของ Pandemonium ผู้รับใช้ของซาตานวาดแผนที่เอาไว้ นอกจากนี้พวกเขายังวางกลุ่มปีศาจที่สาบานตนว่ามีความภักดีต่อแต่ละภูมิภาคและกลุ่มปีศาจเหล่านี้ก็แยกดินแดนของพวกเขาออกเพื่อมอบให้กับผู้ที่สาบานตนว่าภักดี อิทธิพลของผู้รับใช้ของซาตานนั้นอ่อนแอเป็นพิเศษในถูมิภาคตะวันออก
 
“ไม่ถึง 1 วัน Pandemonium 1/4 จะเป็นของพวกเรา”
 
เจน ประกาศราวกับว่า Chameleon Troupe ชนะแล้วทั้งๆที่การต่อสู้ยังไม่เริ่มต้นด้วยซ้ำ กลยุทธ์ง่ายๆพวกนี้ทำให้เจนมั่นใจในการตัดสินใจทั้งหมดของเธอ
 
*************************************************************************
 
ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเจน
 
– พวกเราแจ้งกลุ่มปีศาจที่ตกลงร่วมมือกันกับพวกเรา อย่างแรกก็คือ
สมาคมจันทราทมิฬ ซึ่งมีอิทธิพลในภาคตะวันออก เจ้าของที่นั่งสีเงิน
สีเขียวขุ่นและสีกรีนจะเข้าร่วมเพื่อทำลาย ‘ประกาศแห่งความมืด’ ของฝ่ายตรงข้าม
 
สงครามเริ่มต้นด้วยความช่วยเหลือของ สมาคมจันทราทมิฬ ซึ่งผมเอง ก็มีส่วนช่วยด้วยมีความสัมพันธ์กับ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะเสียเปรียบให้ Chameleon Troupe ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
 
เจ้าของที่นั่งสีเงิน เกอิต้า
เจ้าของที่นั่งสีเขียวขุ่น เซนต์​ริน
เจ้าของที่นั่งสีเขียว จินหยาน
 
ทั้ง 3 คนเข้าร่วมกับ สมาคมจันทราทมิฬ เพื่อทำลายสังคมปีศาจ
 
– ในขณะที่แผนกำลังเคลื่อนไหวในภูมิภาคตะวันออก สีม่วง สีครามและสีฟ้า ควรสร้างฉากทางทิศตะวันตก พวกนายจะต้องดึงดูดความสนใจของพวกเขา
 
ที่นั่งสีม่วง โดรน
ที่นั่งของ สีคราม ยูคยองฮวาน
ที่นั่งฟ้า คาลิฟา
 
3 คนข้างต้นเริ่มการโจมตีครั้งใหญ่กับปีศาจซึ่งจ้างมาก่อนแล้วในผับซ่อง คาสิโนและแหล่งรายได้มหาศาลอื่นๆ ถูกทำลายและลูกน้องของข้ารับใช้ของซาตานถูกส่งไปปราบเรื่องนี้ โดรน, ยูคยองฮวาน และ
คาลิฟา ได้รับความสนใจจากระดับเบื้องบนของ Pandemonium อย่างสมบูรณ์แบบ
 
– เป็นเพียงเรื่องก่อนที่พวกเขาจะพบสิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่ คนรับใช้ของซาตานเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของสถานที่แห่งนี้ พวกเขาควรจะรู้ว่าพวกเราอยู่หลังภาคตะวันออก นั่นคือช่วงเวลาที่บอสและสีดำจะออกมา
 
บอสและผมถูกมอบหมายให้กำจัดปีศาจ ผมยิงลูกศรของปีศาจลงไปทางภาคตะวันออกด้วยลูกศรของผม [ธนูของเทมูจิน] และ
[Lv.11 ลูกศรของอเธน่า] ตอบโต้ปีศาจได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทันทีที่
ลูกศรแตะแม้แต่เส้นผมเส้นเดียวของร่างกายเปลวไฟสีขาวก็จะกลืนกินพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะกลายเป็นฝุ่นผง
 
– พวกเราน่าจะสามารถจัดการทั้งหมดได้ภายในครึ่งวัน ไม่สิพวกเราต้องทำให้เสร็จในตอนนี้ ปีศาจทางทิศตะวันออกมีความขุ่นเคืองมากมายต่อซาตาน พวกเขาคิดว่าภูมิภาคตะวันตกเป็นตัวเกะกะ
 
เจนตั้งเวลาไว้ครึ่งวันและเหมือนเธอจะอยากให้การต่อสู้สิ้นสุดลงให้เร็วที่สุด
 
– บทบาทของสีดำเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการบรรลุเป้าหมายนี้ เหล่า
ผู้บริหารระดับปีศาจกลัวมากที่สุด หากยิงลูกศรออกมาอยากที่ใครจะรอด
 
เช่นเดียวกับที่เธอพูดปีศาจระดับผู้บริหารกลัวลูกศรของผมเกินกว่าจะปรากฏตัวในที่โล่ง ด้วยเหตุนี้ปีศาจธรรมดาของภูมิภาคตะวันออกจึงเข้าร่วมกับพวกเราเพื่อก่อกบฏอย่างมีความสุข แน่นอนว่า
สมาคมจันทราทมิฬ นั้นเป็นคนที่นำพวกเขา
 
– หากทุกอย่างเป็นไปตามแผนพวกเราก็ไม่ต้องทำอะไรมาก พวกเราจะชนะการต่อสู้ก่อนที่มันจะเริ่มซะอีก คนรับใช้ของซาตานไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมแพ้ในภูมิภาคตะวันออกไม่ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนก็ตาม
 
เวลาผ่านไปและดวงอาทิตย์พึ่งขึ้น การต่อสู้ที่เริ่มขึ้นในตอนเช้ากำลังใกล้เข้ามาแล้ว
 
“ทำได้ดีมาก.”
 
ภายใต้ดวงอาทิตย์ตกอันอ่อนโยนบอสมองมาที่ผมและพูดด้วยความขมขื่นที่ดูเหมือนจะทำให้เธอไม่พอใจ
 
“คุณก็เช่นกันบอส”
 
ผมก็รู้สึกสะเทือนใจเช่นกัน
 
[Chameleon Troupe ยึดครองส่วนหนึ่งของ Pandemonium]
ผมรู้สึกเหมือนเมื่อวานที่ผมเขียนประโยคนี้ลงในนิยายของผม ตอนนี้ผมมีส่วนร่วมในการต่อสู้แห่งประวัติศาสตร์ครั้งนี้ด้วยตัวเอง แน่นอนว่าแผนนี้เสร็จสมบูรณ์อย่างแน่นอน…
 
ทันใดนั้น…
 
“… ?”
 
ทันใดนั้นโลกก็ชะลอตัวลง ‘Bullet Time’ เปิดใช้งานด้วยตัวเอง
ความรู้สึกเพียงเสี้ยววินาที ความรู้สึกของผมตอนนี้สามารถจับการเคลื่อนไหวของสายลมได้ด้วยการรับรู้ที่เพิ่มมากขึ้นของผม ผมสามารถเห็นบางสิ่งที่คลานออกมาจากพื้นดิน
 
แว้กกกกกกกกกกก-!
 
สิ่งสกปรกและก้อนกรวดพุ่งสูงขึ้นเมื่อมอนสเตอร์ออกมาจากพื้นดิน
 
– คุรุรุรุ, คุรุรุรุ
 
มันเป็นแมลง 2 เท้า
 
คุรุรุรุ, คุรุรุรุ
 
ผมไม่รู้ว่าทำไมมันถึงปรากฏตอนนี้ แต่สิ่งมีชีวิตนี้คำรามออกมาและพุ่งใส่บอส มันทิ้งภาพร่างไว้ข้างหลังและเปลี่ยนเป็นลำแสง
 
ตู้มมมมมมมมม…
 
ในขณะที่สิ่งมีชีวิตกำลังพุ่งไปหาบอส เธอยังคงจ้องมองที่ผมและผมก็ไม่สามารถตอบสนองได้ทัน แมลงสูง 2 เมตรพุ่งเร็วกว่าขีปนาวุธทำให้ผมคิดว่าผมฝันอยู่ เพียงพริบตา คุรุคุรุ ก็มาถึงหน้าบอส จากนั้นมันก็ยกขาหน้าที่เหมือนเคียวขึ้นมา
 
กี้…
 
เสียงที่เยือกเย็นของเนื้อหนังกำลังถูกตัดออกไป เคียวของคูรุคูรุแทงหัวใจของบอส
 
แม้แต่ในโลกที่ช้าลงคุรุคุรุก็เคลื่อนไหวเร็วมากจนบอสไม่สามารถ
ตอบสนองได้ทันเวลา ไม่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะตอบโต้มันได้ตั้งแต่แรก
คมมีดนี้ถูกออกแบบมาเพื่อไม่ให้หลีกเลี่ยงได้ตั้งแต่แรกแล้ว!!!
 
แม้ก่อนที่มันจะสายเกินไปหน้าต่าง smartwatch ก็โผล่ขึ้นมาต่อหน้าต่อตาผม
 
[คุรุคุรุ – มอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์ที่สามารถเข้าถึงความเร็วแสงได้เป็นความเวลา 3 วินาทีโดยดึงพลังงานของมันออกมาจนถึงขีดจำกัด ]
[ตั้งค่าการเปลี่ยนแปลง – เนื่องจากถือว่าเป็นนักฆ่าระดับสูงของการโจมตีระยะกลางความแข็งแกร่งของมันจึงถูกดัดแปลงเป็น 9.2 / 10]
[การเปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่อง – คุรุคุรุ ได้รับการเพิ่มระดับถึงระดับที่สามารถทำข้อตกลงกับมนุษย์และปีศาจได้แล้ว]
 
ผมจ้องที่การเปลี่ยนแปลงของเนื้อเรื่องและใช้การย้อนเวลาไปก่อนที่ร่างกายของบอสจะแยกออกจากกัน
 
…เวลาที่ผ่านไปเหมือนความเร็วแสงที่ย้อนกลับ
 
บอสยังไม่ตาย คุรุคุรุยังคงอยู่ใต้ดินและแสงแดดก็ยังส่องสว่างอย่างอบอุ่น ผมกลับมาก่อนที่จะเกิดเรื่องเมื่อกี้ 3 นาที ผมมองไปที่ด้านข้าง
ทันที
 
“… บอส”
 
“หืม?”
 
โชคดีที่บอสยังอยู่ข้างๆผม อย่างไรก็ตามจิตใจของผมเต้นรั่วอย่างเกรี้ยวกราดและลมหายใจของผมก็ไม่ยอมสงบลง
 
“เกิดอะไรขึ้น…?”
 
ผมจับข้อมือของบอส
 
“อะ-อะไร? คะ-คิมฮาจิน? นายจับมือฉันทำไม-”
 
บอสบ่นพึมพำ ผมต้องหนีจากสถานที่นี้ให้เร็วที่สุด