บทที่ 418 จุดจบของหอคอย (6)
 
แต่ชายชราไม่ยอมง่ายๆ เขาบิดร่างของเขาหลบคมดาบของเธอ
ดาบยาวนั้นยาวมาก แต่ก็มีความช้าในระหว่างการโจมตีด้วยเช่นกัน
ดังนั้นเขาวางแผนที่จะหลบดาบและตีโต้ไปในช่วงเวลานั้น แต่ว่า…
 
“…….?!”
 
ดาบอีกเล่นก็พุ่งมาจากด้านหลังของ แชนายอน ดาบสร้างมาจากพลังเวทย์มนตร์สีฟ้า นี่คือ ดาบบิน – ทักษะที่ แชนายอน คิดค้นขึ้นมาโดยใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอในฐานะนักธนู สัญชาตญาณของ ไคร์เน่ บอกเขาว่านี่ไม่ใช่การโจมตีที่เขาสามารถป้องกันได้ เขาพลาดไปจริงๆ
‘ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามเป็นไปไม่ได้ที่จะปิดกั้นในตำแหน่งนี้….’
 
ดาบเวทมนต์หลายสิบเล่มพุ่งไปที่จุดสำคัญของ ไคร์เน่ ตามเจตจำนงของ แชนายอน กระนั้นจ้าวแห่งเหล็กไหลก็ยังไม่ยอมแพ้ เฮย์เนค กวัดแกว่งดาบของเขาอย่างรวดเร็ว
 
ความอดทนของเขาทำให้พรสวรรค์ของเขาเปล่งประกายขึ้นมา
 
ตู้มมมม-!
 
วิญญาณเหล็กไหลของ 9 ดารา หยุดอทักษะลับของ แชนายอน เอาไว้ดาบเวทมนต์ของ แชนายอน กระเด้งออกมาจากคมดาบของ เฮย์เนค และความเงียบงันก็ค่อยๆเข้าสู่ในโรงยิม
 
“… .”
 
“… .”
 
ไม่มีมนุษย์คนใดที่สามารถแสดงออกทักษะออกมาได้โดยไม่ใช้พลังดาบเหล็กไหลเคลื่อนไหวอย่างอิสระเพื่อป้องกันการโจมตีของ
แชนายอน ดังนั้นจึงเป็นความพ่ายแพ้ของ ไคร์เน่ เฮย์เนค เพราะเขาไม่สามารถรักษาคำพูดของเขาเอาไว้ได้ แชนายอน พูดอย่างจริงจังทั้งหมด
 
“1 ครั้ง ฉันชนะ.”
 
“…เธอพูดถูก ฉันแก้ลงไปมากจริงๆ”
 
แม้ว่า เฮย์เนค จะพูดแบบนั้นฟังแต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
แชนายอน ตอบด้วยพยักหน้าด้วยความเคารพ
 
“ตาแก่ ฉัน…เรียนรู้มากมายจากคุณในหลายๆด้านเลยละ”
 
‘ในหลาย ๆ ด้าน’
 
คำพูดของเธอแปลกๆ
 
“งั้นฉันก็ดีใจ.”
 
“….อืม”
 
เมื่อไม่นานมานี้เธอได้ตระหนักถึงความหมายที่แท้จริงของคำพูดของไคร์เน่ คิมจุงโฮ ที่ตรวจร่างของ แชจินยุน ยืนยันว่าเขาเป็นเจ้าของซากศพของมาร มันง่ายที่จะรวบรวมข้อเท็จจริงทั้ง 2 ให้เป็นเรื่องเดียวกัน
 
“ตามฉันมา.”
 
ไคร์เน่ เข้าไปในโรงแรม แชนายอน ตามหลังเขาไป
 
“คำสัญญาคือสัญญา ฉันเป็นคนมีเกียรติ”
 
ไคร์เน่ กล่าวขณะที่เขาส่งเข็มทิศเก่าๆให้กับ แชนายอน ดวงตาของ
แชนายอนเบิกกว้าง
 
“นี่คือ…?”
 
“มันเป็นเข็มทิศที่ทำตามความประสงค์ของฉัน”
 
ในฐานะของ 9 ดารา ไคร์เน่ ทุกอย่างเกี่ยวกับเหล็ก เฮย์เนค เรียก
พวกมันว่าสหายของเขาและพวกมันฉลาดและเชื่อถือได้ ไคร์เน่ ได้รับความช่วยเหลือมากมายจากสหายของเขา คมดาบเหล็กกล้าทำให้เขาไม่พ่ายแพ้และโล่เหล็กช่วยปกป้องเขาจากการโจมตีของปีศาจและเหล่ามอนสเตอร์ เหล็กฝังอยู่ที่หลังของเขาและเอวของเขาช่วยให้เขาประสบความสำเร็จในการสร้างภูมิต้านทานต่อเวทมนตร์ทุกชนิด
ต้องขอบคุณสหายของเขาทุกคนที่ทำให้เขาได้เป็นหนึ่งใน 9 ดารา
 
“เขาเป็นเพื่อนของฉันที่ช่วยฉันติดตามคนร้ายในสมัยก่อน เขาเคยเห็น คิมจุงโฮ มาก่อนดังนั้นเขายินดีที่จะบอกเธอว่าจะหาเขาได้ที่ไหน”
 
“… .”
 
แชนายอน เข้าใจความหมายของ ‘พลังเวทมนต์เหล็ก’ ที่ฝังอยู่ในเข็มทิศเก่าๆอนนี้ นั่นหมายความว่าไคร์เน่ไว้ใจเธอและมอบเพื่อนของเขาที่เขาใช้ชีวิตมาครึ่งหนึ่งด้วย
 
“มันค่อนข้างมีค่าสำหรับฉัน อย่าลืมคืนด้วยละ”
 
ไคร์เน่ เฮย์เนค พูดอย่างเคร่งเครียดซึ่ง แชนายอน พยักหน้า
 
“…ขอบคุณ.”
 
เธอก้มหน้าหน้าด้วยความรู้สึกขอบคุณ จากนั้นเธอหันหลังให้ทันที
เธอไม่ได้กลับมือเปล่าเธอใกล้ความจริงมากแล้ว
 
“แชนายอน”
 
“… ?”
 
อย่างไรก็ตามเมื่อแชนายอนจับลูกบิดประตูของโรงแรม….
 
“อย่าหันหลังแม้ว่าความจริงจะไม่ใช่สิ่งที่เธอคิดว่าเป็นก็ตาม”
 
เสียงที่เคร่งขรึมเหมือนเหล็กหยุดเธอเอาไว้
 
“ยอมรับในสิ่งที่เธอเห็นด้วยตาและใจของเธอเอง อย่ายอมแพ้ นั่นเป็นวิธีเดียวที่เธอจะแข็งแกร่งขึ้น”
 
คำแนะนำของเขาเหมาะสมกับชื่อเล่นของเขา – จิตวิญญาณเหล็กไหล – อย่างสมบูรณ์แบบ แชนายอน พยักหน้าเบาๆ
 
“ได้เลย ฉันจะจำเอาไว้”
 
แชนายอน เปิดประตูและก้าวเข้าไปในทุ่งหิมะด้านนอกโรงแรม แต่ก่อนออกจากโรงแรมเธอตัดสินใจส่งข้อความไป 1 ข้อความ ข้อความถูกส่งไปยังเพื่อนของเธอ ยูยอนฮา
 
[ฉันกำลังจะไปหาคิมจุงโฮ ฉันจะพาเขาไปพบกับเธอ]
 
เนื่องจากสภาพอากาศแจ่มใสและไม่มีพายุหิมะการจึงส่งข้อความจึงสำเร็จ แชนายอน ขอบคุณ ไคร์เน่ อีกครั้งสำหรับการติดตั้ง wifi เพื่อประโยชน์ของเธอ
 
…
 
…3 ชั่วโมง.
 
แชนายอน เดินไปทางทิศทางที่แสดงบนเข็มทิศ เธอเดินทางเป็นเวลา 3 ชั่วโมง ถนนขรุขระ เธอเกือบตกลงไปจากหน้าผาที่ซ่อนตัวจากหิมะเธอถูกซุ่มโจมตีโดย ‘มอนสเตอร์’ ที่เกือบเหมือนมนุษย์หิมะ
 
ถึงกระนั้นแชนายอนก็เดินมาถึงจุดหมายที่ทำเครื่องหมายไว้บนเข็มทิศ
 
“เฮ้ออออออ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะพูดอะไร”
 
คลื่นของความที่ว่างเปล่าอยู่ภายในจริงใจของเธอ นี่เป็นจุดที่ไม่มีใครสามารถหาได้แน่นอน มีถ้ำปกคลุมไปด้วยหิมะลูกใต้ทางลงจากหน้าผา
 
“ฮึบ-!”
 
แชนายอน ดึงเชือกออกมาจากพลังเวทมนตร์และกระโดดลงจากหน้าผาแล้วเข้าไปในถ้ำ
แชนายอน ก้าวผ่านหิมะ แสงสลัวปรากฏขึ้นจากที่ลึกลงไปในถ้ำ ด้วยสายตาที่สมบูรณ์แบบของเธอ แชนายอน เห็น คิมจุงโฮที่กำลังนอนอยู่บนพื้น
 
“… !”
 
ในขณะนั้นหัวใจเธอเต้นอย่างแรง เธอทนไม่ไหวแล้ว เรื่องนี้ทำให้เธอทรมานมานานเกินไป โศกนาฏกรรมที่เปลี่ยนชีวิตและความคิดของเธออย่างสิ้นเชิง เธอวิ่งไปหาเขาทันที
 
*************************************************************************
[ชั้น 28 – ปราสาทปีศาจราชา]
 
ตอนนี้การทดสอบสิ้นสุดลงทุกคนต่างก็พยายามหายใจเพราะเหนื่อยกันมาก
 
รูปแบบของการทดสอบคุณสมบัติที่เริ่มขึ้นเมื่อ 3 ชั่วโมงก่อนเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัว
 
เป็นการแข่งขันที่ค่อนข้างน่าสนใจ ชอคจุนกยอง ต่อสู้กับผู้อัญเชิญที่คอยผู้ควบคุมสัตว์ประหลาดลึกลับ คิมซูโฮต่อสู้กับนักรบส่วนและ
จินเซยอนและอียองอาเผชิญหน้ากับจอมเวท 2 คนด้วยกัน
 
หลังจากต่อสู้กัน 3 ชั่วโมงผู้ชนะก็ถูกตัดสินในที่สุด
 
มนุษย์ทุกคนรอดหมดแต่ปีศาจตายหมดเช่นกัน แน่นอนว่า คิมซูโฮ และคนอื่นๆไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรมากแต่จริงๆแล้วพวกเขาแทบจะหายใจไม่ทัน
 
“ง่ายเหมือนตัดเค้กเลยแฮะ”
 
มีเพียง ชอคจุนกยอง เท่านั้นที่โอ้อวด อย่างไรก็ตามตรงกันข้ามกับ
คำพูดของเขา ชอคจุนกยอง เอาก็เหนื่อยเช่นกัน เขาเพิ่งต่อสู้กับปีศาจ 2 ตัวติดต่อกันและผลข้างเคียงของทักษะของเขาแย่กว่าที่เขาคาดไว้
 
“ทุกคนขอแสดงความยินดี ราชายอมรับว่าพวกคุณเป็นผู้ท้าทาย”
 
แม่มดพูดต่อ ทั้งทีมสงสัยว่าพวกเขาควรจะมีความสุขหรือเศร้าใจดี
 
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! ดีมาก!”
 
ยกเว้นคนหนึ่ง – ชอคจุนกยอง
 
แม่มดไม่สนใจเสียงหัวเราะ ชอคจุนกยอง และดำเนินต่อไป
 
“แต่ราชาไม่ทรงเห็นด้วยกับการต่อสู้แบบ 1 คนต่อสู้กับคนมากมาย
เขาโหยหาการต่อสู้ที่ยุติธรรมและเป็นธรรมแบบ 1 ต่อ 1”
 
ชอคจุนกยอง ยิ้มกว้าง รสนิยมของราชาปีศาจเหมาะสมกับตัวเขามาก
 
“ดังนั้นฉันจะจัดอันดับพวกคุณตามลำดับเพื่อกำหนดลำดับท้าสู้ เฉพาะผู้เล่นคนแรก ถ้าแพ้ก็ค่อยเป็นคนถัดไปที่ท้าชิงกับราชา….”
 
‘ฉันเป็นคนแรกแน่นอน’ ชอคจุนกยอง คิด
 
เขาชนะปีศาจถึง 2 คนแล้ว: ‘ไกเอน’ กันนักเชิดหุ่นและที่ชื่อ ‘คเลโม’
การมีส่วนร่วมของเขานั้นหาใครเทียบไม่ได้อย่างแน่นอน
 
แต่ชื่อที่ออกมาจากปากของแม่มดนั้นต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
 
“ผู้เล่น ปรมจารย์ดาบศักดิ์สิทธิ์”
 
“…อะไรนะ?”
 
“คิมซูโฮ คุณเป็นคนแรก”
 
ชื่อของ คิมซูโฮ ถูกประกาศออกมาเป็นคนแรก
 
ชอคจุนกยอง โวยวายทันที
 
ไม่สิ เขาพยายามจะโวยวาย
 
แต่ความรู้สึกของเขารวมถึงการมองเห็นและการได้ยินของเขาหยุดทำงานในทันที ชอคจุนกยอง กระดิกตัวไม่ได้รอบข้างเขาเต็มไปด้วยความว่างเปล่าที่มืดมิด
 
“ตอนนี้ประตูปราสาทจะปิดแล้ว”
 
เสียงของแม่มดสั่นคลอนในหัวของเขาและ….
 
“หาาาาาาาาาาาาาา!”
 
‘คิมซูโฮ’ ชอคจุนกยอง พยายามลืมตาขึ้นมาแต่ตอนนี้เขาถูกรายล้อมไปด้วยทิวทัศน์ลึกลับ
 
“นี่คือที่ที่พวกคุณอยู่”
 
แม่มดปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งอย่างเงียบๆและอธิบาย
 
“…ฮะ? เดี๋ยวก่อน?”
 
แม่มดพยักหน้าอย่างเมินเฉยตามคำพูดของเขา
 
“ใช่….ตอนนี้ราชาปีศาจอยู่ในห้องจัดเลี้ยง ฉันไม่อยากให้ผู้ท้าชิงไปวุ่นวายอะไรก่อน อย่างพึ่งเร่งรีบละ”
 
แม่มดมองไปที่คิมซูโฮและพูดต่อ
 
“ดังนั้นฉันจะจัดหาคู่ต่อสู้ให้คุณเพื่อฝึกซ้อม เลือกคู่ต่อสู้ที่คุณต้องการ แต่พวกคุณต้องตัดสินใจตอนนี้เลยนะ”
 
คำแนะนำนั้นฉับพลันเกินไป
 
คิมซูโฮขมวดคิ้วเล็กน้อย
 
“ฉันไม่ได้หวังไว้แบบนี้….”
 
“คุณต้องตอบทันที”
 
แม่มดกดดันเขาอย่างเย็นชาและคิมซูโฮก็เริ่มไตร่ตรอง จินเซยอน,
ไอลีน, ชินจงฮัก, ชอคจุนกยอง, คิมจินวู …มีหลายสิบชื่อที่โผล่ขึ้นมาในใจของเขา แต่ในที่สุดเขาก็เลือก…
 
“ดอกบัวดำ…. ไม่สิ.”
 
เขาส่ายหัวทันที ดอกบัวดำถอนตัวจากการแข่งขันกับราชาปีศาจแล้ว
‘ที่สำคัญกว่านั้นฉันไม่คิดว่าฉันจะสู้กับเขาได้เลย’ คิมซูโฮ คิดในใจ
ตัวเลือกต่อไปของเขาคือเพื่อนสนิทของเขานั้นเอง
 
“คิมฮาจิน ฉันเลือก ฮาจิน”