บทที่ 480 เริ่มต้น (2)
 
เช้าวันรุ่งขึ้น.
 
เรเชลค่อยๆลืมตา อีเวนเดล หายไปแล้วอาจเพราะต้องออกไปทำสมาธิตอนเช้ากับ อาแฮอิน
 
“หาวววววววววว… .”
 
เรเชลเหยียดยาวกับหาวออกมา
 
ต๊อก,ต๊อก
 
เสียงเคาะนี้อาจมาจากพ่อบ้านของเธอ
 
“ฉันตื่นขึ้น” เรเชลตอบแล้วพ่อบ้านก็เปิดประตูแล้วเข้ามาในห้องของเธอ
 
“ท่านพักผ่อนตลอดทั้งคืนเลยงั้นเหรอ”
 
“ใช่. และ อีเวนเดล ละ…?”
 
“ท่านหญิง อาแฮอิน มารับเธอไปในเช้านี้เพื่อทำสมาธิตอนเช้า
ท่านต้องการชาสักถ้วยไหม”
 
เรเชลพยักหน้าแล้วดึงตัวเองออกจากเตียง
 
“งั้นขอเป็นชาดำนะ”
 
ทันทีที่พ่อบ้านปรบมือคนใช้ก็พาเธอไปดื่มชา เรเชลหวีผมที่ไม่เรียบร้อยของเธอแล้วนั่งที่โต๊ะ
 
“เชิญเพลิดเพลินกับชาของท่านได้เลย”
 
พ่อบ้านจากไปแล้วเรเชลก็เทชาออกจากกาน้ำชาลงในถ้วยของเธอ
 
เธอกำลังต่อสู้กับอาการง่วงนอนที่เหลืออยู่และเริ่มต้นวันใหม่ที่สวยงามพร้อมจิบชา
 
– ทำไมฉันจะเข้าไปไม่ได้
 
เกิดความปั่นป่วนเล็กน้อยนอกห้องของเธอ
 
– หยุดนะ!
 
– สถานที่นี้เป็นเขตหวงห้ามจากบุคคลภายนอก!
 
‘เกิดอะไรขึ้น?’ เรเชลหันไปทางห้องโถง
 
– พวกแกหมายความว่ายังไง คนนอก? ฉันเป็นอาจารย์ของเจ้าหญิงและฉันต้องพูดกับเธอตอนนี้!
 
หลังจากนั้นเธอก็จำเสียงที่คุ้นเคยนี้ได้ เรเชลสั่นไหว ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกและผู้หญิงคนหนึ่งก็เข้ามาในห้อง
 
“อ้า~ ฉันรู้ว่าเธอต้องอยู่ที่นี่เรเชล”
 
“… !”
 
เรเชลจับที่รอบถ้วยแน่นเมื่อเธอเห็นผู้หญิงคนนั้น
 
“เธอเป็นยังไงบ้าง?”
 
ผู้หญิงคนนี้เป็นอาจารย์เก่าของเรเชล เรเชลรู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที
ทุกวันที่น่ากลัวที่เธอได้ใช้เวลากับ ซินแยฮวา ปรากฏขึ้นในจิตใจของเธอโดยไม่คาดคิด เธอถูกทุบตี ดูถูกและสร้างอับอายโดยไม่มีเหตุผล
เรเชลต้องการที่จะลบเรื่องที่ผ่านมาออกจากความทรงจำของเธอมาโดยตลอด
 
“ทำไมฉันถึงติดต่อเธอไม่ได้? เธอรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอมากแค่ไหน?”
 
อย่างไรก็ตามแม้จะได้รับการปฏิบัติที่น่ากลัวจากในอดีตแต่เรเชลก็เลือกที่จะไม่ทำอะไรกับซินแยฮวา ไม่ใช่เพราะเธอกลัวชื่อเสียงของ ซินแยฮวา ในฐานะผู้ใช่ธาตุที่ดีที่สุดในโลกแต่ เรเชลไม่ต้องการ
หักหลังอาจารย์ของเธอ
 
“ทำไมเธอไม่ตอบฉัน”
 
ซินแยฮวา ซึ่งไม่สนใจความเอื้ออาทรของนักเรียนเก่าของเธอ
ใช้ประโยชน์จากเรเชลและส่งเสริมตัวเองในฐานะ ‘อาจารย์ของเรเชล’
 
“เธอไม่รู้เหรอว่าการเพิกเฉยอาจารย์มันไม่ดี”
 
ซินแยฮวายิ้มอย่างมีเลศนัย
 
*************************************************************************
 
[คังว็อนโด, บังเกอร์ใต้ดิน]
 
3 สัปดาห์ผ่านไปตั้งแต่เริ่มเข้าค่ายฝึก
 
แชนายอน ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะบันทึกของ เฮย์เนค ได้ทิ้งไว้ข้างหลังเมื่อวันก่อน
 
– โอ้ ฉันได้พบกับคิมฮาจินเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะเป็น
เด็กหนุ่มสุดซ่าเลยละ
 
แชนายอน ไม่สามารถหาคำที่เหมาะสมเพื่อตอบเขาได้ เธอไม่รู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับคิมฮาจินอีกแล้ว สิ่งเดียวที่เธอมั่นใจในตอนนี้คือเธอต้องการ เจอเขา
 
แชนายอน ใช้เวลาทั้งคืนและเช้าก็มาถึงก่อนที่เธอจะรู้ตัว
 
ติ้งงงงงงงงงงงง
 
ทุกคนลุกจากเตียงเมื่อได้ยินเสียงเตือนและยืนเป็นเส้นตรงกลางของบังเกอร์
 
“พวกคุณหลับสบายดีไหม?”
 
ไม่นานหัวหน้าทีม ยุนซึงอา ก็ปรากฏตัวขึ้น ครั้งนี้เธอกับแขกรับเชิญที่ค่อนข้างผิดปกติ
 
ปรมจารย์วาจาสิทธิ ไอลีน
 
ด้วยท่าทางที่ดุดันและขาสั้นๆคู่หนึ่งของไอลีนยืนอยู่ข้างยุนซึงอา
ยุนซึงอามองดูไอลีนด้วยอารมณ์ผสมไปมา เธอถอนหายใจเล็กน้อยและเริ่มพูดว่า “ดังนั้น…วันนี้เป็นวันที่พวกเราจะเริ่มภารกิจของเรา… คุณ ไอลีน จะอธิบายรายละเอียด”
 
เสียงพูดนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจเพราะไม่มีใครคาดหวังว่าภารกิจจะเริ่มต้นทันที
 
ไอลีน อธิบายว่า “ทีมของฉัน 1 และทีมของพวกคุณ 3 จะเข้าสู่อาณาเขตของ ออร์เดน วันนี้ พวกเราได้รู้วันที่แน่นอนแล้ว ฉันหวังว่าพวกคุณจะเข้าใจ.”
 
มันเป็นการประกาศที่น่าประหลาดใจและฉับพลันมากจริงๆ
 
“แต่ไม่จำเป็นต้องกังวล เป้าหมายแรกและสำคัญที่สุดของพวกเราคือการสร้างด่านหน้า พวกเราเพียงแค่สร้างสถานที่ให้พวกเรากินนอนและพักผ่อนในขณะที่พวกเราต่อสู้กับ ออร์เดน”
 
ไอลีน หยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าของเธอ
 
“นี่เป็นการ์ดระดับ 7 ดาวที่เรียกว่า [สร้างป้อมปราการ]”
 
===
[สร้างป้อมปราการ] [7 ดาว]
สร้างป้อมทันที : ได้ทุกสถานที่ เหนือทะเล ใต้พิภพ บนหน้าผา
○ ป้อมปราการมีการป้องกันระดับ 7 และติดตั้ง ‘พอร์ทัล’ ที่พันธมิตรของเจ้าของการ์ดเท่านั้นที่สามารถใช้ได้
===
 
“การ์ดใบนี้สามารถใช้สร้างป้อมปราการได้ทุกที่ พวกเราจะใช้มันเพื่อสร้างฐานของพวกเราใกล้กับพระราชวังของ ออร์เดน”
 
ไอลีน หยุดและวางบนพื้นอุปกรณ์แคมป์ปิ้งต่างๆที่ถูกลดขนาดด้วยวิศวกรรมเวทมนต์
 
“พวกคุณทุกคนมากัน”
 
แม้ว่าพวกเขาจะยังคงตกตะลึงด้วยการประกาศอย่างกะทันหัน แต่ฮีโร่ก็สามารถดึงอุปกรณ์ใหม่ของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วจากพื้นดินเหมือนที่พวกเขาได้รับคำแนะนำให้ทำ
 
“และตอนนี้ฉันขอแนะนำพวกคุณให้รู้จักกับคนที่จะช่วยให้พวกเราเดินทางไปยังดินแดนของ ออร์เดน”
 
หมอกหนาทึบไหลผ่านบังเกอร์ในขณะที่ไอลีนพูดจบ ชายในเสื้อคลุมปรากฏขึ้นจากภายในหมอก
 
“…ยินดีที่ได้รู้จัก. ฉันชื่อ ‘รีเบล’”
 
คนที่แนะนำตัวเองว่า ‘รีเบล’ หรือ ‘เบลล์’ ยิ้มให้กับ ฮีโร่ สำหรับเบลล์สมาชิกของ หน่วยนี้โดยพื้นฐานแล้วเป็นเหมืองทองคำที่ะถูกกำหนดให้เป็นผู้นำของโลกในอนาคต
 
“เขาเป็นคนนอกหรือเปล่า?” คิมซูโฮถามด้วยความสงสัย
 
ไอลีนตอบสั้น ๆ “…ใช่เขาเป็น”
 
ความจริงแล้วไอลีนยังสงสัยคนนอกคนนี้ด้วย เธอลังเลที่จะให้เขาเข้าร่วมในภารกิจเพียงเพราะฝ่ายบริหารยืนยันว่าเขาไว้ใจได้
 
“ได้โปรดอย่ากังวลไปเลย ฉันอยู่ภายใต้ ‘วาจาสิทธิ’ ของเธอแล้วและยังใช่คำสาบานอีกนี้หน่า
 
มันเป็นเรื่องจริงไม่เพียงแต่เบลล์จะลงนามในสัญญาทุกประเภทเท่านั้น แต่เขายังตกลงที่จะอยู่ภายใต้ ‘วาจาสิทธิ’ ของไอลีนซึ่งพิสูจน์ว่าเจตนาของเบลล์นั้นบริสุทธิ์ เขาไม่จำเป็นต้องโกหกเรื่องออร์เดนเพราะ
เป้าหมายของเขาสอดคล้องกับรัฐบาล
 
“พี่ วาจาสิทธิ ของพี่คือ….”
 
“อา.”
 
ไอลีนพยักหน้าให้ยุนซึงอา
 
“แม้ว่าชายคนนี้จะมีความตั้งใจที่จะทรยศพวกเรามันก็โอเค หัวใจของเขาจะระเบิดและเขาจะตายอย่างเจ็บปวดเมื่อฉันพูดออกมา”
 
ทุกคนแปลกใจ นั่นหมายความว่าเบลล์มอบความไว้วางใจต่อชีวิตของเขาเองให้กับไอลีน
 
“ถ้างั้น…”
 
คิมซูโฮพยักหน้าและก้าวถอยหลัง
 
“ขอบคุณทุกคนที่เชื่อใจฉัน”
 
เบลล์พูดพยายามควบคุมเสียงของเขา
 
“บทบาทของฉันในภารกิจนี้ง่ายมาก ฉันจะขนส่งพวกคุณทุกคนไปยังดินแดนของ ออร์เดน โดยใช้ทักษะของฉัน ‘เคลื่อนย้ายจำนวนมาก’ …อืมฉันคิดว่าฉันไม่ควรเสียเวลาอีกแล้วทุกคนโปรดมารวมกันรอบตัวฉัน”
 
แชนายอน, คิมซูโฮ, ชินจงฮัก, ยีจินยูน, ยียอนฮาน และสมาชิกที่เหลือของ ทีม 3 เข้าหา Bell อย่างลังเล
 
“โปรดจับมือกันให้แน่นๆเพื่อที่พวกคุณจะไม่ได้อยู่นอกวงกลมเวทมนต์ อ่า แต่ประหม่าไป พวกคุณจะกลับมาที่นี่ทันทีที่คุณเสร็จสิ้นภารกิจ”
 
เบลล์ปล่อยพลังเวทมนต์ของเขาออกมา กระแสลมสีม่วงหมุนวนรอบๆ เบลล์สร้างวงเวทย์ที่ซับซ้อนขึ้นมา
 
เบลล์ พูดอย่างร่าเริง “พวกเราไปกันเถอะ~”
 
วิ้งงงงงงงงงงงงง…
 
ไม่นานวงกลมเวทมนตร์ก็เสร็จสมบูรณ์และทักษะของเบลล์ก็ถูกใช้งาน!