บทที่ 388 การเคลื่อนไหวของแต่ละฝ่าย (2)
 
แชนายอน เปิดคอมพิวเตอร์เพื่อเล่นเกมและป้องกันตัวเองจากอาการซึมเศร้า เกมดังกล่าวเป็นเกม MMORPG ที่ชื่อว่า ‘Leaf Story’
 
เปรี้ยง-!
 
เปรี้ยง-!
 
อย่างไรก็ตามเธอปิดการใช้งานหลังจากเล่นเป็นเวลา 15 นาทีเท่านั้น
 
มันน่าเบื่อ.
 
จริงๆแล้วเกมส่วนใหญ่กลายเป็นเกมธรรมดาหลังจาก ‘Tower of Wish’ ปรากฏ มันคือการล่ามอนสเตอร์ เก็บสะสม TP และเพิ่มระดับไอเท็มในหอคอย ทุกคนเองก็สนุกกับมันราวกับมันคือเกมส์ที่ดีที่สุด
 
“อืมมมมมมมมมมมมมมมม… .”
 
เธอเหยียดร่างกายของเธอบนเก้าอี้ ทันใดนั้นเธอสังเกตเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะ
 
‘จดหมายเชิญไปที่ห้องรัก’
 
“อืม.”
 
นี่เป็นตั๋วที่สามารถเรียกผู้เล่นคนใดก็ได้ไม่ว่าเขาจะอยู่บนโลกหรือในหอคอยซึ่งตอนนี้เธออยู่ที่นี่ เธอเอามันออกมาเป็นอย่างแรก…
 
“ฉันว่ามันไร้ประโยชน์ไปแล้วสินะ”
 
Extra7
 
มีบางอย่างเกี่ยวกับเขา แต่เขาเป็นอาจารย์ของเธอ แถมเขายังเป็นคนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ เธอบอกกับตัวเองว่าเธอต้องขอบคุณเขาอย่างจริงใจ และสักวันเธอจะได้เจอกับเขาเอง
 
“ฉันแน่ใจว่า ฉันจะมีโอกาสได้ใช้มันในอนาคต”
 
แชนายอน พึมพำและวางบัตรเชิญลงในลิ้นชักโต๊ะทำงาน
 
[1:36 AM]
 
มันดึกมากแล้ว
 
เธอเข้าไปในห้องนอนและล้มตัวลงบนเตียงขนาดใหญ่ แต่ความคิดของเธอกลับเข้าสู่ช่วงเวลาที่เธอต้องตัดสิน
‘แชจินยุน เป็น ปีศาจ….’ มันเป็นเรื่องไร้สาระที่เธอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
 
“… .”
 
แต่ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง….บางที 1 ในโอกาสนับล้านที่พี่ชายของเธอได้กลายเป็นปีศาจ…แน่นอนว่าอย่างไม่เต็มใจ แต่ถ้าเขาถูกบีบบังคับให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับพลัง…บางทีสิ่งที่คิมฮาจินทำก็คือ….
 
“ไม่มีทาง.”
 
มันน่าเชื่อมากขึ้นทันทีเมื่อคิดว่าคิมฮาจินเป็นคนฆ่าพี่ชายของเธอเรื่องพายุพลังงานปีศาจไม่ใช่สิ่งที่คิมฮาจินสร้างได้อย่างแน่นอน
 
“บ้าไปแล้ว”
 
แชนายอน พึมพำและส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นเธอก็หยิบภาชนะที่เต็มไปด้วยยานอนหลับจากลิ้นชักข้างเตียง
 
แกร๊กๆๆๆ
 
เธอเทยาลงไปในปากของเธอ จำนวนยานั้นเพียงพอที่จะฆ่าคนธรรมดาได้จากการใช้ยาเกินขนาด แต่มันเป็นขั้นต่ำที่สุดที่จะทำให้ยอดมนุษย์อย่างเธอนอนหลับ
 
“เฮ้ออออออออออออออ… .”
 
เธอถอนหายใจและนอนลงบนเตียง ไม่นานความรู้สึกที่คุ้นเคยของอาการง่วงนอนจะพุ่งเข้าใส่เธอ
 
*************************************************************************
 
[ชั้น 26 อาณาจักรปีศาจที่แท้จริง]
 
ชั้น 21 อาณาจักรแห่งการ์ด
ชั้น 22 ก้นบึ้งทะเลลึก
ชั้น 23 ทะเลพระจันทร์เสี้ยว
ชั้น 24 ทะเลทรายแห่งความฝัน
ชั้น 25 จุดสิ้นสุด
รถไฟแล่นผ่าน 5 ชั้นและถึงปลายทางนั้นคือ ชั้น 26
 
– นี่คือปลายทาง [อาณาจักรปีศาจที่แท้จริง] รถไฟของเราจะไม่ไปไกลเกินกว่าจุดนี้
 
จาก 403 ผู้จัดอันดับที่ขึ้นรถไฟเหลือเพียง 73 ที่ยังคงอยู่จากจุดนี้ไปเป็นจุดเริ่มต้นของบทสุดท้ายของ บทแห่งหอคอย ในนิยาย
 
– โปรดมองไปทางขวาของคุณ นั่นคือ หอคอมอาณาจักรปีศาจซึ่งเป็นที่ตั้งของราชาปีศาจ
 
ผมหันไปมองทางด้านขวา กัปตันพูดจาดูจริงจังกว่าปกติมาก โลกสีม่วงถูกปกคลุมไปด้วยหมอกมืด เหนือหมอกก็มีเงาเป็นหอคอยสูง
 
หอคอยภายในหอคอย
 
ชั้นที่ 26, 27, 28 และ 29 เป็นชั้นที่เชื่อมต่อกันและชั้นที่ 30 เป็นชั้นสุดท้ายของ หอคอย เป็นจุดสูงสุดของหอคอย คิมซูโฮ จะต้องตัดสินกับ ‘ผู้ดูแลคนสุดท้าย’
 
– การโจมตีปกติไม่สามารถใช้งานกับ ‘ปีศาจที่แท้จริงได้’ ใช้ได้ผลแค่ธาตุแสงหรืออย่างน้อยแสงสว่างจากการโจมตีแบบพลังธาตุเท่านั้นที่สามารถทำร้ายพวกมันได้
 
ผมตรวจสอบคุณสมบัติของ Desert Eagle
 
[ธาตุน้ำแข็ง 6%]
[ธาตุแสง 4%]
[ธาตุความมืด 2%]
[ธาตุไฟ 1%]
 
คุณสมบัติแสง 4% นี่หมายถึงความเสียหายที่เกิดจากกระสุน 25 นัดเท่ากับกระสุน 1 นัดส่วน ‘ธาตุน้ำแข็ง’ ปรากฏขึ้นหลังจากที่ผมฆ่า ด็อปเปิลแกงเกอร์ ด้วย Desert Eagle ไม่ว่ายังไงต่อจากนี้คิมซูโฮจะต้องเป็นผู้นำ สิ่งที่ผมทำได้ก็แค่ช่วยเขา แน่นอนว่าผมมีอาวุธลับเช่นกัน
===
[ลูกศรแสงจันทร์แห่งอเธน่า Lv.11]
○ พลังทำลายที่แต็มไปด้วยแสงสว่าง Lv.11
○ การหักเหของแสงจันทร์ Lv.11
–  เมื่อลูกศรถูกยิงภายใต้แสงจันทร์มันจะทวีคูณ
○ การเจาะเกราะ Lv.11
○ พลังแห่งจันทรา
– ปริมาณพลังเวทมนต์ที่ควบแน่นในลูกศรจะถูกเพิ่มขึ้น
===
 
[ลูกศรแสงจันทร์แห่งอเธน่า Lv.11]
 
ถึงแม้ว่าผมจะเอาชนะปีศาจที่แท้จริงได้ แต่ผมไม่มีโอกาสเพิ่ม
[การควบคุมระยะไกล] แบบที่ผมเคยทำกับลูกศรแห่งความมืดของผม
เพราะผมต้องใช้ 1500 SP ในการใส่คุฯสมบัตินั้นลงไปในลูกศร
ไม่น่าแปลกใจเลยเมื่อพิจารณาจา LV ลูกศรและพลังที่เหลือเชื่อแล้ว ผมไม่ควรเลื่อนออกไปอีกแล้ว หากผมรอต่อไปผมอาจพลาดช่วงเวลาที่เหมาะสม ผมถอนหายใจและเปิด Smart Watch
 
[การควบคุมระยะไกล Lv.1 ]
[จำเป็นต้องใช้ 1500SP คุณต้องการที่จะบันทึกหรือไม่]
 
ทันทีที่ผมคลิกปุ่มบันทึก โชคของผมก็ต้องทำงาน
 
[Lv.ของ ‘การควบคุมระยะไกล Lv.1’ กำลังสุ่ม…. ]
[คุณได้รับ ‘การควบคุมระยะไกล Lv.4’ ขอแสดงความยินดีด้วย!]
 
“อืมมมมมมม.”
 
นี่มันมากกว่าที่คิดเอาไว้มาก
ในขณะนั้นเองประตูห้องพิเศษก็เปิดออกและเจนกับบอสก็ปรากฏตัวพร้อมกัน
 
“…โอ้ยยยย. แปบนะสักครู่~ พวกเราใช้เวลามาที่นี่กี่เดือนกัน?”
 
เจนพึมพำและนั่งข้างๆผม บอสโน้มตัวมามองที่เจนอย่างไม่พอใจ
 
“โอ้ ว่าแต่ ฮาจิน จริงไหมที่ชั้น 30 เป็นชั้นสุดท้าย~? เราเหลืออีกแค่
5 ชั้นเท่านั้น ~?”
 
“ใช่ แต่สิ่งที่ท้าทายสำหรับพวกเราอยู่ต่อจากนี้ไป”
 
“นั้นสิ~ มันน่าผิดหวังจริงๆ ทุกคนที่ไม่มีคุณสมบัติธาตุแสงเลย? หอคอยนี้มันเป็นที่นิยมของคนดีงั้นเหรอ?”
 
แม้เธอจะบ่น แต่ก็มีรอยยิ้มบนริมฝีปากของเจน
 
“เธอดูไม่ผิดหวังเท่าไรนะ”
 
“ก็ไม่~”
 
“ไม่? ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอถึงตัดสินใจปีนหอคอย”
 
“หืม? อ้อเพราะมันดูสนุก ถ้ามันไม่สนุกฉันก็คงจะเลิกไปแล้ว ~”
 
เจนยิ้มเยาะ บอสเดินมาและนั่งข้างๆผม ทันใดนั้นเธอก็สะบัดผม
 
“ผมของฉันยุ่งแล้วนะ”
 
ผมปล่อยให้บอสพึมพำกับตัวเองแล้วเริ่มคิดเกี่ยวกับ Tower of Wish
อย่างที่ เจน พูดหอคอยแห่งความปรารถนานั้นสนุก ผู้เล่นจะได้สำรวจโลกแห่งแฟนตาซีที่แตกต่างจากโลกแห่งความเป็นจริงและไม่เหมือนหอคอยอื่นๆ ทุกคนสามารถคาดหวังว่าจะได้รับรางวัลขึ้นอยู่กับความพยายามที่พวกเขาลงมือไป
 
“ผมของฉัน ยุ่งเหมือนสิงโตแล้ววววนะะะะ”
 
“… ?”
 
“ฉันออกไปข้างนอกทั้งอย่างนี้ไม่ได้”
 
บอสเด้งผมของเธอเข้าหาผมอีกครั้ง กลิ่นของเธอทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ
“คุณอยากให้ผมหวีผมให้สินะ”
 
“…อืมมมมม ถ้านายต้องการ.”
 
“โอเค โอเค ~”
 
ผมเริ่มหวีผมของเธอ ผมของบอสขยับไปตามหวีเอเธอร์และเธอถอนหายใจเบาๆขณะที่เธอนอนบนโซฟา เธอดูเหมือนจะสนุกกับเรื่องนี้มากๆ
 
“บอสน่ารักมาก…โอ้ ใช่ ฮาจิน”
 
ทันใดนั้นเจนก็ส่งเอกสารให้ผม
 
“พวกนี้คืออะไร?”
 
ผมถามขณะยังคงหวีผม
 
“นายบอกฉันครั้งล่าสุดว่านายวางแผนที่จะไล่ล่าปีศาจต่อไป ดังนั้นฉันเลยทำรายชื่อเป้าหมายที่เป็นไปได้ให้นาย อย่างน้อยพวกเขาก็ล้วนเป็นหัวหน้าทีมและราคาค่าหัวของพวกเขาไม่ธรรมดาเลยนะ”
 
ผมได้รับเอกสารมา…อย่างที่คาดไว้รายชื่อนี้เต็มไปด้วยผู้บริหารที่มีชื่อเสียงของกลุ่มปีศาจ
 
“แต่เธอจะเอาพวกเขามารวมกันได้ยังไง”
 
“ฉันจะทำมันในหอคอย มีคนมากมายมาที่นี่และจะทำทุกอย่างถ้า
นายเสนอ TP ให้พวกเขาอาจเป็นเพราะมันสามารถชุบชีวิตได้แม้จะตายไป 2-3 ครั้งก็ไม่มีอะไร”
 
“อ้อ…โอเค ขอบคุณมาก.”
 
ผมใส่เอกสารลงในคลังของผม
 
“ฉันจะกำจัดทุกคนในรายชื่อภายใน 1 เดือน”
 
“แต่มีปีศาจถึง 200 คนเลยนะในรายชื่อนั้น”
 
“ งั้น…ฉันจะทำให้เสร็จภายใน 2 เดือนก็แล้วกัน”
 
อย่างไรก็ตามในขณะที่ผมหวีผมให้บอสต่อไปความคิดของผมก็วิ่งแล่น
จริงๆแล้วการล่าปีศาจนั่นหมายความว่าผมจะดึงดูดความสนใจของพวกเขา และการดึงดูดความสนใจของพวกเขานั่นหมายความว่าผมจะไม่เพียงแต่ต้องเปิดเผยตัวเองเท่านั้น แต่ยังรวมถึงครอบครัวด้วย
ผมมีสมาชิกครอบครัว 2 คนเท่านั้น อีเวนเดล และ ฮายัง
 
“อืม … .”
 
ก่อนที่ผมจะเริ่มต้นการล่าอย่างเต็มรูปแบบผมต้องย้ายพวกเธอไปยังที่ๆปลอดภัยก่อน ผมไม่สามารถพึ่งพากิลด์หรือหอคอยเวทมนต์ได้
มันจะต้องเป็นสถานที่ที่ อีเวนเดล ปลอดภัยและสะดวกสบาย …
ทันใดนั้นก็มีชื่อหนึ่งโผล่เข้ามาในหัวของผมราวกับว่ามีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่านสมองของผมไป
 
เรเชล เป็นคนที่ผมต้องการมากที่สุด
 
ถ้าเป็นไปได้ผมอยากบอกเรเชลเกี่ยวกับ อีเวนเดล ด้วย อันที่จริงแม้ว่าเรเชลไม่อยากที่จะรู้ผมก็ต้องบอกเธอสักวัน แต่เธอจะรู้สึกอย่างไรกับแม่มดที่ดูเหมือนตัวเธอเอง?
 
“…เสร็จเรียบร้อย.”
 
ผมของบอสนั้นสมบูรณ์แบบ บอสลังเลราวกับอยากเล่นมากกว่านี้ แต่ในไม่ช้าก็ลุกขึ้นมา ผมเปิดช่องข้อความและดึงหน้าต่างข้อความของ [CaptainBritain] ขึ้นมา
 
ผมยังคงกังวลและสงสัย แต่นี่เป็นคำสัญญาที่ผมได้ทำกับ อีเวนเดล
ในฐานะผู้พิทักษ์ของเธอ แม้แต่ตอนนี้ อีเวนเดล ก็คงฝึกฝนอย่างหนักเพื่อรอวันที่ความปรารถนาของเธอจะเป็นจริงในวันที่เธอจะได้พบกับเรเชลในที่สุด
 
ผม:「เรเชล」
 
ถึงเวลาแล้วที่ผมจะต้องตัดสินใจ ผมส่งข้อความถึง เรเชล ไม่ช้าคำตอบที่ค่อนข้างแข็งกระด่างก็ตอบกลับมา
 
CaptainBritain: 「ว่าไง」
 
“อะ… .”
 
ผมหายใจเข้าลึกๆแล้วก็นึกถึงสิ่งที่ผมควรพูด ในที่สุดผมตัดสินใจที่จะพูอย่างตรงไปตรงมา แบบปอนด์ต่อปอนด์
 
ผม:「สัปดาห์หน้าเจอกันที่โลก」
 
CaptainBritain: 「เอ๊ะ อ้อๆ ขอโทษที. ฉันไปไม่ได้ ตอนนี้สถานการณ์ใน Crevon ตอนนี้แย่มาก มันเลวร้ายยิ่งกว่าสงครามอิมจินซะอีก」
 
“…เธอรู้เรื่องสงครามอิมจินด้วยงั้นเหรอ”
(สงครามอิมจิน คือสงครามจากการบุกตีเกาหลีของญี่ปุ่น)
 
ทุกวันนี้ประวัติศาสตร์เกาหลีเป็นวิชาบังคับในหลายประเทศ หลังจากเกาหลีกลายเป็นมหาอำนาจของโลกประวัติศาสตร์เกาหลีก็กลายเป็นหัวข้อสามัญสำนึกไปแล้ว สงครามเกาหลีถือเป็นหนึ่งในสงครามที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ชาติเกาหลี
 
ผม:「ไม่นานหรอก」
 
ผมพิมพ์คำตอบลงไป แต่เนื่องจากดูเหมือนไม่เพียงพอผมจึงส่งข้อความที่ 2 ไปหลังจากนั้นไม่นาน
 
ผม:「เอ้อ ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นแฟนคลับหมายเลข 1 ของเฟนริล」