บทที่ 434 เป้าหมายเดียวกันแต่เส้นทางต่างกัน (2)
“ฉันคิดว่ามี 10 วิคเก็ชในโลกนี้ไม่ใช่ 9 ผู้คนพูดวันนี้ว่าชัยชนะต่อ
วิคเก็ชเหนือผู้อื่นทั้งหมด แต่ความคิดเห็นของฉันแตกต่างกัน สิ่งเลวร้ายที่สุดของ 10 ความชั่วร้ายคือ ‘ความเน่าเหม็น’ เสียงกลมกล่อมของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่เห็นได้ชัด “ ก็คือสมาคม”
 
ในทันทีใบหน้าของยูจินวอนก็กลายเปลี่ยนไป
 
“…คุณ. คุณจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ”
 
“ประธานทั้ง 7 ของสมาคมกำลังผละออกไปในขณะที่ซ่อนตัวอยู่ใต้แสงแห่งความสำเร็จของชินมยองชุล อย่าเชื่อใจพวกมันที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อของ สุดยอดฮีโร่ ไม่นานพวกมันจะต้องถูกลากลงมาจากที่นั่งของพวกมัน” Vast Expanse พูดอย่างเคร่งขรึม
 
ยูจินวอง ถอนหายใจอย่างง่ายดาย Vast Expanse และ
ชินมยองชุล แม้แต่ยูจินวองก็ยังไม่ได้ตระหนักถึงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา สิ่งที่เขารู้ก็คือชินมยองชุลเป็นฮีโร่ที่ได้รับความเคารพจากฮีโร่ทุกคนซึ่งเคยมีบทบาทมาตั้งแต่ Outcall และ Vast Expanse เป็นผู้มาที่หลังซึ่งชื่นชม ชินมยองชุล มากกว่าใคร
 
Vast Expanse กล่าวต่ออีกว่า “มอบเด็กผู้หญิงให้ฉัน ฉันจะดูแลเธอ ฉันจะไม่ทิ้งสิ่งที่เป็นของฉันและฉันจะไม่ทำลายทรัพย์สินของฉัน
ฉันจะไม่เตะต้องเด็กจนกว่าพลังของเธอจะครบกำหนด”
 
“…แม้ว่าผมต้องการ….แต่มัน”
 
‘เขาดิ้นรั้นเกินไป’ ยูจินวอง คิดขณะที่เขาบ่นอย่างหดหู่
 
“หนึ่งในผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุดของสมาคมคือแชจูชึล”
 
แชจูชึล
 
ทั้งมนุษย์และปีศาจต่างก็หวาดกลัวชื่อนี้ อิทธิพลของ แชจูชึล แข็งแกร่งขึ้นกว่าที่เคยเป็นมา
 
แต่…..
 
“ฮ่าๆๆๆ….”
 
Vast Expanse ส่งเสียงหัวเราะสบายๆ ยูจินวอง รู้สึกอิจฉาคำพูดที่ไหลออกมาจากปากของ Vast Expanse ในวินาทีถัดไปท่ามกลางเสียงหัวเราะ
 
“ฉันไม่กลัวแชจูชึล….ฉันยังไม่ได้บอกแหรอมีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันกลัว
มันก็คือ ‘ความแก่ชรา’ ….”
*************************************************************************
[อังกฤษ – ลอนดอน]
 
คำสั่งอพยพและการระดมกำลังได้รับการเผยแพร่ทั่วประเทศอังกฤษเนื่องจากมอนสเตอร์ในมหาสมุทรเริ่มโกรธแค้น ประชาชนต่างก็ได้รับการกระตุ้นให้อพยพออกจากแผ่นดิน ฮีโร่และกิลด์ได้รับคำสั่งให้มารวมตัวกันที่ชายฝั่ง เรเชล ‘หัวหน้า’ ของกิลด์ราชสำนักอังกฤษมาถึงช่องแคบแห่งอังกฤษพร้อมกับสมาชิกกิลด์ของเธอ
 
“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” เธอถาม
 
เจ้าหน้าที่ของรัฐตอบเรเชลอย่างจริงจัง “มอนสเตอร์ทะเลกำลังอาละวาดข้ามช่องแคบอังกฤษ แม้ว่าพวกเราจะได้รับความช่วยเหลือจากสัตว์ลึกลับ แต่บาเรียและเขื่อนกันคลื่นก็อยู่ได้อีกไม่นาน”
 
แม่น้ำเทมส์ซึ่งไหลผ่านใจกลางกรุงลอนดอนนั้นปลอดภัยด้วย ‘Essence Barrier’ แต่ริมทะเลที่มอนสเตอร์ที่มีขนาดใหญ่และจำนวนเยอะกำลังอาละวาดจนพวกเธอทำอะไรไม่ถูก ปัญหาที่ใหญ่กว่าคือไอร์แลนด์ ไอร์แลนด์ได้ละทิ้งเมืองหลวง ดับลินไปแล้ว
 
หนึ่งในเจ้าหน้าที่กำลังรายงานเมื่อจู่ๆ….
 
ตู้มมมมมมมมมมม
 
ไกลออกไปปลาดุกยักษ์ตัวหนึ่งสร้างสายน้ำเหนือผิวน้ำทะเล กระแสน้ำวนรวมกับกระแสน้ำที่รุนแรงและพลังเวทมนต์ขนาดมหึมาก็กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นที่วิ่งเข้าใส่ชายฝั่ง เรเชลดึงดาบของเธอไปเผชิญหน้ากับภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นจากมอนสเตอร์ ธาตุน้ำปรากฎจาก
‘ดาบกาลาติน’
 
“วอเทอเติล หยุดมัน!”
 
ธาตุน้ำกลายเป็นนกพิราบลงไปในทะเลและสร้างกระแสน้ำใหม่ กระแส น้ำนี้หมุนไปในทิศทางตรงกันข้ามกับพายุไต้ฝุ่นที่สร้างโดยปลาดุก
มันสะท้อนพายุไต้ฝุ่นขึ้นสู่ท้องฟ้ากลายกับเมฆฝนทั่วไป
 
“ซันนี่,เอริท์,แฟรี่”
 
หลังหยุดการโจมตียังไม่เพียงพอ โดยการฆ่ามอนสเตอร์เท่านั้นที่จะสามารถยุติการต่อสู้ครั้งนี้ได้ เรเชลเรียกธาตุของเธอออกมา ตอนนี้
พวกมันโตเต็มที่แล้ว พวกมันยืนอย่างเข้มงวดและมองข้ามทะเลอย่างสง่างาม
 
“ทุกคนโปรดเตรียมพร้อม!”
 
เรเชลต้องการสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมสำหรับฮีโร่ที่รวมตัวกัน
เธอวางแผนที่จะสั่งให้ วอเทอเติล ป้องกันการไหลของกระแสน้ำซันนี่และเอริท์กลายเป็นดินแดนใหม่และไฟลุกลามไปยังน้ำทะเลเพื่อให้
มอนสเตอร์ในทะเลที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ก้นมหาสมุทรออกมาจากนั้นฮีโร่และลูกธนู หอก ดาบ ลูกกระสุนปืนใหญ่ ต่างก็ระดมโจมตี
 
“วอเทอเติล … ?”
 
อย่างไรก็ตามไม่จำเป็นต้องให้ธาตุของเรเชลลงมือ
 
ตู้มมมมมมมมมมมมม-!
 
จากระยะไกลๆ อาวุธขนาดยักษ์ก็บินเข้ามาอย่างรวดเร็วพลังของมันเหนือยิ่งกว่าความเร็วที่ท่วมท้น ฮีโร่ ทุกคนมองย้อนกลับไปด้วยความงุนงง
 
อาวุธจำนวนนับไม่ถ้วนบินผ่านท้องฟ้า พวกมันบดขยี้ฝูงสัตว์ทะเลได้อย่างง่ายดาย มอนสเตอร์ไม่สามารถหลบหนีจากการโจมตีครั้งนี้ได้เลยแม้จะซ่อนอยู่ใต้น้ำ อาวุธประกอบไปด้วยพลังเวทมนต์ขนาดใหญ่สามารถไถผ่านน้ำทะเลได้อย่างง่ายดายและเด็ดหัวสัตว์ทะเลลง
 
เฟี๊ยวว-!
 
อาวุธเหมือนฝนตกลงมาอย่างต่อเนื่อง
 
‘ใครกับที่สามารถโจมตีแบบนี้ได้อย่างง่ายดายเพียงปลายนิ้วสัมผัส…?’ เรเชลหันกลับมามองสับสนก็ประหลาดใจ
 
“อา!”
 
อย่างที่คิด ชินซาฮยอค อยู่ที่นั่นชินซาฮยอค (ชื่อปลอมของจินซาฮยอค)เธอปลดปล่อยอาวุธที่เต็มไปด้วยพลังเวทมนต์ออกมา
 
เรเชลไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงมาที่นี่ถึงกระนั้น ชินซาฮยอค ก็เป็นกำลังเสริมที่ดีของกองกำลังพันธมิตร เรเชลตะโกนเสียงดัง
 
“เล็งไปที มอนสเตอร์ -!”
 
ฮีโร่ที่ได้รับการสนับสนุนจากความแข็งแกร่งอันน่าทึ่งของพันธมิตร
พวกเขาก็คำรามกึกก้องและเรเชลก็ทำในสิ่งที่เธอวางแผนไว้เกี่ยวกับธาตุของเธอ
 
“น้ำหายไปแล้ว! หัวหน้าทำให้ทะเลแห้ง!”
 
“โจมตีไปที่ สัตว์ทะเล ชายฝั่ง!”
 
“ตายซะ เจ้าพวกมอนสเตอร์ ตายๆห่าไปซะ….”
 
……3 ชั่วโมงหลังจากการต่อสู้ที่ดุเดือด
 
เรเชล ต้อนรับ จินซาฮยอค ที่สำนักงานกิลด์ราชวงค์อังกฤษ
จินซาฮยอค นั่งต่อหน้าเรเชลแล้วมองไปรอบๆการตกแต่งภายในที่หรูหรา แต่สง่างามสะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติของเจ้าของ เรเชล
โค้งคำนับ จินซาฮยอค ก่อน
 
“ขอบคุณที่มาถึงอังกฤษแม้ว่าฉันจะไม่ได้ขอ”
 
“พอแล้ว”
 
จินซาฮยอค ขัดจังหวะเรเชลและโน้มตัวไปข้างหน้า ในท่านั้นเธอมองตรงไปที่เรเชล มันเป็นการสบตาที่ไม่คาดคิด
 
“… ?”
 
เมื่อเรเชลเงยหน้าของเธอด้วยความสับสนจินซาฮยอค ก็ยิ้มและพูดต่อ “จำจดหมายที่เธอให้ฉันครั้งล่าสุดได้ไหม”
 
“ …อ๊ะ ได้สิ”
 
ในที่สุดเรเชลก็มีความคิดคร่าวๆว่าการสนทนานี้จะเกิดขึ้นที่ใด
จินซาฮยอค อาจต้องการคำแนะนำของเธอเกี่ยวกับ คิมฮาจิน
…มันก็เป็นเพียงแค่นั้น แต่เรเชลรู้สึกไม่สบายราวกับว่ามีไฟไหม้ในท้องของเธอ จินซาฮยอค พูดอย่างใจเย็น
 
“ขอบคุณ เธอนะ ฉันนัดเจอเขาแล้ว”
 
“…อะไรนะ?”
 
ในขณะนั้นเองไหล่ของเรเชลสั่นไหวเล็กน้อย
 
“นะ-นัดเจอ? เธอนัดเจอเขางั้นเหรอ?”
 
“ใช่ ฉันคิดว่าฉันจะเจอเขาภายในเดือนนี้ อย่างไรก็ตาม….”
 
จินซาฮยอค ต่อเนื่องดูเรเชล ที่กำลังงงงวย
 
“คิมฮาจินชอบอะไร? ฉันอยากเตรียมของขวัญให้เขา”
 
เห็นได้ชัดว่านี่คือเจตนาที่จะกระตุ้นให้เรเชลโกรธ และมันก็ใช้ได้ดี
เรเชลสับสน จนไม่สามารถแม้แต่จะมองที่ไปหน้าของจินซาฮยอคได้
นิ้วที่บิดตัวไปมาของเธอและดวงตาสั่นไหวนั้นช่างน่าสงสาร
 
“ฉัน….ฉันไม่แน่ใจ….”
 
“อืม? ตัดสินจากเรื่องนี้ ฉันคิดว่าเธอเองก็ไม่ได้สนิท….-”
 
เรเชล ตัดประโยคก่อนที่จินซาฮยอคจะพูดจบประโยคของเธอ
ตัวเธอไม่ทราบว่าความอดทนของเธอหายไปไหนหมด
 
“นะ-หนังสือ เขาชอบหนังสือ”
 
“… หนังสือ?”
 
จินซาฮยอค ขมวดคิ้ว เธอคิดว่ามันยากที่จะเชื่อว่ามีผู้ชายที่ชอบหนังสือ
 
“ใช่. เธออาจไม่รู้เรื่องนี้ แต่ ฮาจิน เป็น Top ของชั้นเรียนของเขาในภาคทฤษฎีที่ Cube “
 
“อืม…จริงเหรอ? แล้วมันดีงั้นเหรอ?”
 
“มันไม่ใช่แค่ดี แต่มันน่าเหลือเชื่อ”
 
เรเชลพูดต่ออย่างเคร่งเครียด
 
“อาจารย์คนหนึ่งยกย่องเขาเป็นพิเศษเสมอโดยกล่าวว่าฮาจินจะได้รับรางวัลโนเบลหากเขามุ่งเน้นไปที่ทฤษฎีเท่านั้น ศาสตราจารย์คนนี้ก็ได้รับรางวัลโนเบลด้วยเช่นกัน”
 
“อืม…จริงเหรอ รางวัลโนเบลงั้นเหรอ….เอาล่ะฉันเข้าใจแล้วขอบคุณ มากนะ เธอช่วยได้มากเลยละ”
 
นั่นคือทั้งหมดที่เธอต้องการ ในตอนแรกเหตุผลที่เธอมาถึงที่นี่ก็เพื่อสังเกตว่าเจ้าหญิงผู้สง่างามคนนี้จะตอบสนองต่อการยั่วยุของเธอยังไง ตอนนี้ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยความเบื่อหน่ายและเธอต้องการความบันเทิงเล็กน้อย
อย่างไรก็ตามเมื่อจินซาฮยอค หันหลังกลับไปเธอได้ยินเสียงของเรเชลจากด้านหลัง
 
“คุณ ชินซาฮยอค”
 
“…อา?”
 
จินซาฮยอค หันไปหา เรเชล อีกครั้ง ทันใดนั้นใบหน้าของเรเชลก็จริงจังใบหน้าของเธอแข็งกร้าวและกัดริมฝีปากแน่น เมื่อเห็นแบบนี้
จินซาฮยอค เกือบจะหัวเราะออกมา แต่เธอพยายามกลั้นตัวเองเอาไว้
 
เรเชล พูดกับ จินซาฮยอค ว่า “เนื่องจากคุณได้รับการแนะนำให้รู้จักกับเขาในฐานะคนรู้จักกันได้โปรดอย่าสนุกกับเขามากละ ประเทศของฉันถือว่า คิม คุณคิมฮาจิน มีความสำคัญสูงสุดในด้านการทูต คุณฮาจิน เป็นที่ปรึกษาด้านเทคนิคที่ Essential Dynamics และยังเป็น
สมาชิกของ Jeronimo……..”
 
คำเตือนที่สุภาพ แต่เข้มงวดของ เรเชล ยิ่งทำให้จินซาฮยอคขำ
 
“เฟนรีลมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับรัฐบาลของเรา….ดังนั้น”
 
“จ้า..จ้า….ตกลง….ตกลง…..ฉันเข้าใจแล้ว”
 
จินซาฮยอค ตัดบนแล้วหันหลังกลับไป เธอรู้สึกได้ว่าเรเชลกำลัง
จ้องมองอยู่ด้านหลังเธอ
 
‘เธอเป็นคนที่แกล้งสนุกดีแฮะ’
 
“ฉันจะไปแล้ว”
 
การคุยกันครั้งนี้เป็นการเสียเวลาอย่างแท้จริง แต่จินซาฮยอค รู้สึกว่ามันคุ้มค่าเพราะเรเชลแสดงออกได้อย่างน่าสนใจ ตอนนี้อารมณ์เธอดีขึ้นกว่าเดิมมาก จินซาฮยอค ออกจากห้องทำงานของเรเชลเบาๆ