บทที่ 545 ความจริงที่เหมือนมีความจริง (1)
 
“….”
 
“….”
 
เรเชลและจินซาฮยอค นั่งในห้องรับรองของพระราชวังด้วยความตกใจ โต๊ะสนุกและไม้คิวที่พวกเธอไม่เคยได้ใช้อยู่ข้างหน้าพวกเธอ
 
เกมจบลงในทันที
 
เมื่อมาถึงจุดนี้แล้วพวกเธอทั้ง 2 ไม่สามารถจำได้ว่าพวกเธอกำลังเล่นอะไรกันอยู่พวกเธอไม่อยากแม้แต่จะคิดเกี่ยวกับคะแนนของเกมเมื่อกี้
 
คิมฮาจินคนที่ส่งงานนี้สั่งให้เรเชลให้เธอ ‘สอนจินซาฮยอค’ และ
จินซาฮยอคให้ฟัง ‘เรเชล’ จากนั้นเขาก็ออกจากพระราชวังไปโดยไม่ได้หันกลับมามองเลยแม้แต่น้อย
 
ทุกอย่างทำให้พวเธอรู้สึกไร้ประโยชน์
 
“…เกมนี้ไม่มันควรง่ายแบบนั้น” จินซาฮยอคพึมพำและวางไม้คิวลงบนโต๊ะ
 
ตีแรงเกินไปลูกบอลแตก ตีเบาเกินไปลูกบอลเสียเส้นทางของมัน การใช้พลังเวทย์นั้นก็ถูกห้ามเอาไว้เช่นกันสนุกเป็นเกมที่ยากสำหรับเหล่ายอดมนุษย์ที่มีความแข็งแกร่งเกินกว่าคนปกติ
 
ตาฉันแล้ว!
 
เธอถูกวางมืออย่างถูกต้องและแทงไปที่ลูกบอล ลูกบอลพุ่งชนเป้าหมายแรกเด้งไปที่ขอบและชนกับเป้าหมายที่สอง
 
“วันนี้ฉันเล่นได้ดีทีเดียว ไม่อยากเชื่อเลยว่าเกมจะจบลงก่อนที่ฉันจะได้เล่น อ๊ะ เธอ…?”
 
จินซาฮยอค ตั้งใจหันไปมองที่ด้านข้างมันทำให้เรเชลตกใจเจ้าหญิงคนนี้ดูราวกับว่าวิญญาณของเธอรอดพ้นจากร่างกายของเธอแล้ว
 
“…เธอกำลังร้องไห้อยู่เหรอ”
 
“…เอ๊ะ มะ-ไม่.”
 
คิมฮาจินไม่รู้เรื่องนี้ แต่ในฐานะแชมป์การแข่งขันสนุกของ Crevon เรเชลภูมิใจในฝีมือของเธอด้วยเทคนิคที่ละเอียดอ่อนและประณีตซึ่งเกิดจากประสบการณ์ของเธอในการรับมือกับแข่งขันมายาวนานเรเชลเป็นราชินีแห่งสนุกเกอร์มาอย่างยาวนาน
 
“มัน…ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ได้โปรดตามฉันมา”
 
เรเชลที่กำลังเสียใจเรียกจินซาฮยอค เธอวางแผนที่จะให้หนังสือทักษะกับ จินซาฮยอค ตามที่คิมฮาจินบอกเธอเอาไว้
 
“… แน่นอน.”
 
จินซาฮยอค ติดตามเรเชลไปด้วยความเต็มใจ
 
เรเชลเดินไปข้างหน้าและถามออกมา “ทักษะพิเศษและพื้นฐานใช่มั้ย”
 
“ใช่……..พวกมันจะเป็นประโยชน์ในชีวิตจริงงั้นเหรอ มีอะไรดีๆเหรอ?”
 
“ก็มีนะ ที่นี่คือพระราชวังต้องมีอะไรบ้างละ”
 
พวกเธอ 2 คนเดินไปตามทางเดินและมาถึงห้องสมุดที่เป็นของราชวงศ์และเพื่อนร่วมงานของพวกเขาเข้าถึงได้เท่านั้น
 
“ที่นี่ละ”
 
“…โอ้.”
 
ห้องสมุดมีขนาดใหญ่และเพดานสูงมาก จินซาฮยอค มองไปรอบ ๆ ด้วยความประหลาดใจ ทุกชั้นหนังสือแกะสลักอย่างระมัดระวังเป็น
ผลงานชิ้นเอก แน่นอนว่าพวกมันก็ยังเทียบไม่ได้กับ พัลซาร์ ก็ตาม
 
“ทำไมเธอไม่มองไปรอบๆละ มีอะไรดึงดูดสายตาเธอไหม” เรเชลกล่าว
 
จินซาฮยอค ทำตามที่เธอบอก เธอเดินไปอย่างช้าๆและอ่านหนังสือ หนังสือทักษะ หนังสือประวัติศาสตร์ หนังสือเวทมนตร์ หนังสือเรียน ฯลฯ ห้องสมุดที่นี่มีทุกสิ่ง
 
จินซาฮยอค ใช้เวลาอ่านหนังสือและเรียนรู้ทักษะที่หลากหลาย ในอดีตเธอคิดว่าพวกมันไร้ประโยชน์ แต่ตอนนี้พวกมันทั้งหมดดูน่าสนใจมาก
 
“ขอโทษนะชินซาฮยอค”
 
ทันใดนั้นเรเชลก็เรียก จินซาฮยอค
 
“อืม?”
 
จินซาฮยอค ถามกลับแล้วจ้องมองไปที่หนังสือ
 
“อืม….” เรเชลลังเล
 
เธอพบว่ามันแปลกประหลาด จินซาฮยอค เงยหน้าขึ้นมองเรเชล
ผ่านไป 10 วินาที
 
ในที่สุดเรเชลก็ถอนหายใจและถามว่า “เธอมีความสัมพันธ์แบบไหนกับฮาจิน?”
 
“… หืม? เอ่อ…ก็ไม่มีอะไรมากนะ”
 
แต่จินซาฮยอค รู้ความลับของคิมฮาจินอยู่แล้ว เธอยังรู้เกี่ยวกับการ
‘ซิงโครไนซ์’ จากเบลล์ และเธอรู้ว่า คิมฮาจิน จะเปลี่ยนแปลงไปเมื่อเธอสามารถเพิ่มอัตราการซิงโครไนซ์ของเขาได้
 
ดังนั้นเมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้เธอก็ได้แต่อมยิ้มที่มุมปากและเธอจึงเสริมว่า“…ตอนนี้ละนะ”
 
*************************************************************************
[ชั้น 16 – เรือรบ Genkelope]
 
ผมกลับไปที่เรือรบ Genkelope เรืออยู่เหนือ ‘Genkelope Zone’ บนชั้นที่ 16 ดูเหมือนว่าภารกิจพื้นคืนที่นี่ยังดำเนินอยู่
 
“ยินดีต้อนรับกลับท่านผู้บัญชาการเรือ”
 
โฮเนอร์ออกมาจากห้องทำงานของผู้บัญชาการซึ่งเขากำลังเฝ้าดูพื้นที่ด้านล่างและทักทายผม ผมทักทายโฮเนอร์พร้อมรอยยิ้ม
 
“ยินดีที่ได้เจอคุณ. แล้วแขกของฉันละ?”
 
“เธอกำลังรอคุณอยู่ในห้องรับรอง VIP”
 
วันนี้เป็นวันที่ผมจะส่ง [เสื้อคลุมพิธีการ] ให้ เมเดีย ซึ่งเป็นแขกคนสุดท้ายของ Tower of Wish
 
“โอเค ขอบคุณ.”
 
ผมมุ่งหน้าไปยังห้องรับรอง VIP ท่ามกลางการต้อนรับอย่างอบอุ่นจากลูกเรือ ผมถือกล่องของขวัญที่ตกแต่งอย่างสวยงามและเปิดประตูด้วยมืออีกข้างที่ไม่ได้ถือกล่อง เมเดีย กำลังรอฉันอยู่ข้างในอย่างที่คาดไว้
 
“ในที่สุดคุณก็มาถึง”
 
เมเดีย มองมาที่ผมด้วยสีหน้าโกรธแค้น เป็นการตอบสนองตามธรรมชาติเพราะผมมาสาย ผมยิ้มเบาๆและถือกล่องของขวัญในมือ
 
“ฉันใช้ความพยายามอย่างมากในการสร้างมันเลยนะ”
 
“อืม แม้จะบอกว่าคุณมาสายเกินไปก็เถอะ….”
 
เมเดีย เดินเข้ามาหาผม ใบหน้าของเธอเปล่งประกายด้วยความดีใจและความปรารถนาที่เธอจะไม่สามารถซ่อนมันเอาไว้ได้
 
“ก่อนอื่นส่ง”
 
มีอีกอย่างหนึ่งที่ผมต้องถาม เมเดีย ก่อนที่จะมอบเสื้อคลุมนี้ให้เธอ
 
“คุณวางแผนที่จะลดไปในเร็วๆนี้ใช่ไหม”
 
“…ก็อาจจะ?”
 
เมเดีย พยักหน้าอย่างไม่สะทกสะท้าน
 
“แล้วคุณยังไม่ลืมเกี่ยวกับสัญญาของเราใช่ไหม”
 
“… สัญญา?”
 
ผมหยิบมีดก๊อบปี้ของ [มีดเฮย์เนค] ออกมา
 
“โอ้~ นั่น?”
 
เมเดียและผมทำคำสาบานกับมีดนี้เพื่อไม่ให้ทรยศต่อมนุษยชาติและเพื่อช่วยเหลือมนุษย์ทุกวิถีทาง ผมไม่สามารถเสี่ยงที่จะไม่ให้ เมเดีย หนีไปได้เหมือนอย่าง 9 ดาราคนก่อน โอ แจจิน
 
“แน่นอนฉันยังไม่ได้ลืม”
 
เมเดีย พยักหน้าด้วยรอยยิ้มนั่นคือทั้งหมดที่ผมต้องการจะได้ยิน
เมเดีย แม่มดผู้ยิ่งใหญ่ที่ถูกกล่าวถึงหลายครั้งๆในตำนานเทพเจ้ากรีก
 
“ฉันไม่อยากที่จะเห็นโลกที่ฉันต้องไปอยู่แตกอยู่แล้ว”
 
ผมมั่นใจว่าบุคคลที่มีความสามารถเช่นนี้จะช่วยเหลือโลกได้มากนี้
 
*************************************************************************
 
หลังจากส่งเสื้อคลุมไปให้ เมเดีย ผมออกจาก Tower of Wish สปาร์ตันแจ้งให้ทราบว่า ยียอนจุน ยังอยู่ในฝรั่งเศสและจุดหมายต่อไปของผมก็คือที่นั้น สปาร์ตันพาผมบินไปปารีสประเทศฝรั่งเศส ปลายทางของผมคือ ช็องเดอมาร์ส ที่ซึ่งเป็นที่ตั้งของหอไอเฟลเป็นสัญลักษณ์ของปารีส ผมวางแผนที่จะสังเกต ยียองจุนจากที่นั่น…แต่
 
[★จัดการแข่งขันรอบคัดเลือกรอบที่ 3 ของ ประตูแห่งเกียรติยศ★]
[ยินดีต้อนรับสู่ปารีส]
[Essence of the Strait สาขาปารีสยินดีต้อนรับ!]
[ฮีโร่โปรดเข้าร่วมกับพวกเราที่หอไอเฟล!]
[พวกเรารัก คุณ คิมซูโฮ ♥]
[ส่วนลดสำหรับฮีโร่….]
 
“…เกิดอะไรขึ้น?”
 
ปารีสเห็นได้ชัดเจนในช่วงกลางของการเฉลิมฉลอง แม้จะเป็นตอนดึก แต่เมืองก็สว่างไสวไปด้วยขบวนพาเหรดและงานรื่นเริงทุกที่ จากป้ายขนาดใหญ่ที่เขียนเป็นภาษาเกาหลีผมบอกได้เลยว่าปารีสตื่นเต้นที่ได้เป็นเจ้าภาพการแข่งขันรอบคัดเลือกรอบที่ 3 ของการแข่งขันรอบคัดเลือกประตูแห่งเกียรติยศ
 
“มันคุ้มที่จะตื่นเต้นกับเรื่องนี้จริงๆเหรอ?”
 
แม้ว่าจะพิจารณาข้อเท็จจริงว่าการแข่งขันรอบคัดเลือกนั้นได้รับความสนใจทั่วโลก แต่มันเวอร์เกินไปราวกับว่าปารีสได้รับเลือกให้เป็น
เจ้าภาพจัดการแข่งขันฟุตบอลโลก แต่ตอนนี้ผมเริ่มค้นหา ยียอนจุน ภายใต้แสงไฟสว่างไสว
 
“…เขาอยู่ที่ไหน?”
 
อย่างไรก็ตามไม่ว่าผมจะพยายามอย่างหนักแค่ไหนผมก็ไม่สามารถมองเห็น ยียอนจุน และได้แต่ต้องพึ่งวิสัยทัศน์ของสปาร์ตันอีกครั้ง
ยียอนจุน ไม่ได้อยู่ข้างบนแต่อยู่ใต้ดิน!!
 
“อะไรนะ”
 
ชายข้างๆยียอนจุนดูคุ้นๆไม่สิมันมากกว่าการคุ้นๆ ผมรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร เขาเป็นศัตรูของเรเชลแต่เขาก็ไม่เคยทำอะไรสำเร็จเขาเป็นเหมือนกับพวก แก๊งร็อคเก็ต
 
“แก๊งร็อคเก็ต อะไม่สิ ฉันหมายถึงแลนแคสเตอร์สินะ?”
 
ผมดูโง่มากที่มาฟังบทสนทนาของพวกเขา
 
– …ฉันเสนอ ‘อังกฤษ’ ให้กับนาย
 
แลนแคสเตอร์กำลังวางแผนโจมตีอังกฤษอีกครั้ง เขาแน่ใจว่าเป็นครั้งนี้เขาจะชนะ
 
– ฉันมีข้อมูลลับสุดยอดเกี่ยวกับความมั่นคงของชาติอังกฤษรวมถึงเอกสารลับอื่นๆด้วยสิ่งนี้มันจะสามารถเปลี่ยนอังกฤษให้กลายเป็น Pandemonium แห่งที่ 2 มัน 1 สามารถลบล้างระบบอังกฤษทั้งหมดและปิดการใช้งานระบบป้องกันทั้งหมดได้สบายๆ
 
ยียอนจุน จ้องมองแลนแคสเตอร์อย่างเงียบๆและผมคิดว่าผมเห็นความโลภจากใบหน้าที่ไม่แยแสของ ยียอนจุน กับข้อเสนอของแลนแคสเตอร์
 
– …มีเพียงสิ่งเดียวที่ฉันต้องการ นั้นคือทำลายราชวงศ์อังกฤษ
 
ข้อมูลลับสุดยอดเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งชาติของประเทศอังกฤษที่แลนแคสเตอร์อ้างนั้น …ผมไม่แน่ใจว่าพวกมันคืออะไร แต่ตอนนี้ความสำคัญสูงสุดของผมคือยียอนจุน ผมหยิบ Smart Watch ออกแล้วเปิด Violet Times
 
== [Violet Times] ==
[นักสืบ ยูจินฮยอก ทำตามคำขอของคุณแล้ว]
[นี่คือแฟลชไดรฟ์ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับอดีตของ ยียอนจุน]
[โปรดชำระเงินเต็มจำนวนภายใน 2 สัปดาห์]
======= ========
 
พอร์ทัลเล็กๆปรากฏขึ้นเหนือ smartwatch
ผมเอามือเข้าไปในพอร์ทัลและดึงแฟลชไดรฟ์ออกมามันคือสิ่งที่
ยูจินฮยอกส่งมาให้ฉัน…แต่ก่อนหน้านั้น
 
“นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ?”
 
เสียงที่คุ้นเคยกระทบกับแก้วหูของผมผมตกใจเลยเงยหน้าขึ้นมอง
 
“…นายตกใจงั้นเหรอ.”
——————-2——————–