บทที่ 518 ภารกิจสังหาร ออร์เดน (8)
 
[ออกจาก ดันเจี๋ยนบาซิลิสก์]
 
ผมรวบรวมทุกอย่างที่อาจมีประโยชน์และออกจากดันเจี๋ยน
‘บางทีเราควรตรงไปที่วังของ ออร์เดน’ ผมคิดว่าอาจมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น
 
วิ้งงงงงงงงงงง…
 
พลังงานประหลาดๆที่ไม่ใช่พลังเวทมนต์หรือพลังวิญญาณปรากฏต่อหน้าต่อตาผมในรูปของวงรีสูงประมาณ 2 เมตร
 
“…นี่มันอะไรกันเนี่ย”
 
แต่ผมว่ามันดูเหมือนพอร์ทัล (Portal) ผมขมวดคิ้วขณะที่คิดกลั่นกรองอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นหน้าต่างระบบก็โผล่ขึ้นมา
 
[จดหมายเชิญระดับ 5 สำหรับห้องรัก – NayunJajangman เชิญคุณ]
[คำเตือน! ปัจจุบัน NayunJajangman อยู่ในเขตการสู้รบที่อันตรายที่สุด]
[พอร์ทัลนี้จะหายไปภายใน 5 นาที]
 
คำแรกที่ผมเห็นคือ ‘Nayunjajangman’ และผมก็สะดุ้งโดยไม่รู้ตัว
ฉันมองไปที่ จินซาฮยอค และอ่านข้อความที่เหลือต่อไป
 
“…”
 
Nununjajangman ปัจจุบันอยู่ในเขตสู้รบที่อันตรายที่สุด
 
ประโยคนี้ทำให้จิตใจผมสั่นไหว ผมรู้สึกว่า แชนายอน พยายามเรียกผมโดยใช้ไอเท็มจาก Tower of Wish ….…ผมมอง จินซาฮยอค เธอยังคงสวม [เสื้อคลุมอเล็กซานเดอร์มหาราช]
 
“เฮ้.”
 
ผมจับไหล่ จินซาฮยอค
 
“นายต้องการอะไร….แล้วนั่นมันอะไรน่ะ?”
 
จินซาฮยอค ตระหนักถึงลักษณะที่ปรากฏอย่างฉับพลันของพอร์ทัล
ผมชี้ไปที่พอร์ทัลและพูดว่า “ทำไมพวกเราไม่ไปด้วยกัน?
ฉันคิดว่านี่เชื่อมต่อกับวังของ ออร์เดน”
 
จินซาฮยอค มองเข้าไปในพอร์ทัลและศึกษาอย่างรอบคอบจนดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแสงสีน้ำเงินที่เป็นแสงของพอร์ทัล
 
“ไม่ ฉันทำไม่ได้”
 
จินซาฮยอค ส่ายหัวของเธอ
 
“ทำไมจะไม่ได้?”
 
“ฉันสามารถบอกได้จากทิศทางของกระแสเวทมนต์ว่าพอร์ทัลนี้เป็นพอร์ทัลทางเดียวที่ออกแบบมาสำหรับนักเดินทางคนเดียว คน 2 คนไม่สามารถเดินทางผ่านไปได้”
 
“…ว้าว. เธอวิเคราะห์พอร์ทัลได้อย่างรวดเร็วแบบนี้เลยเหรอ”
 
“ฉันเก่งกว่าที่นายคิดมากนัก”
 
ผมชมจินซาฮยอค เธอเพลิดเพลินกับช่วงเวลาแห่งความรุ่งโรจน์ของเธอและผมก็เปิดใช้งานพลังของผม จากการอัปเดตครั้งล่าสุดตอนนี้ผมสามารถเปิดใช้งาน [การตั้งค่าเนื้อเรื่อง] ได้โดยไม่ต้องใช้สื่อเช่น Smartwatch
 
===
[พอร์ทัลสู่ห้องรัก] [พิเศษ]
– พอร์ทัลที่สร้างโดย ‘Nayunjajangman’ เพื่อเรียก ‘Extra7’
– เฉพาะ ‘Extra7’ เท่านั้นที่สามารถใช้พอร์ทัลนี้
===
 
สิ่งที่ผมต้องทำคือเปลี่ยนคำอธิบายที่ 2 เป็น
「เฉพาะ ‘Extra7’ และเพื่อนของเขาจึงสามารถใช้พอร์ทัลนี้ได้」….
 
[ใช้ 35 SP ต้องเปลี่ยนการตั้งค่าหรือไม่]
 
ใช้แค่ 35 SP ผมแก้ไขการตั้งค่าทันทีและรูปร่างของพอร์ทัลก็เปลี่ยนไป
 
“…อะไรกัน”
 
เมื่อสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในพอร์ทัลจินซาฮยอคก็ขมวดคิ้ว
 
“นายทำได้ยังไง? โครงสร้างพื้นฐานของพลังเวทมนต์มันเปลี่ยนไป”
 
“อะไรนะ? ตอนนี้คน 2 คนสามารถใช้สิ่งนี้ได้ไหม”
 
“ใช่ แต่นี่มันไม่ได้ทำให้ฉันคนนี้ต้อ-”
 
“ชิ เธอพูดมากจัง.. ”
 
ผมตรวจสอบ SP ที่เหลืออยู่
 
[SP 7,045]
 
ผมรวบรวม SP ได้ไม่น้อยก่อนที่ผมจะรู้ตัวเมื่อคิดย้อนกลับไปผมได้ทำสิ่งต่างๆมากมายเมื่อไม่นานมานี้ ผมแทรกซึมเข้าไปในวังของ ออร์เดน ช่วยสายลับและเอาชนะ บาซิลิสก์ ….
 
อย่างไรก็ตามก่อนที่จะเข้าสู่พอร์ทัลผมตัดสินใจที่จะสร้างพรสวรรค์ใหม่ มันมีเหตุผลที่จะต้องเตรียมอาวุธอื่นก่อนเข้าสู่ดินแดนของศัตรู
ใช้เวลาไม่นาน ผมเคยคิดถึงพรสวรรค์นี้มานานแล้วแม้แต่ก่อนเลือก
[Buster Call] สิ่งที่ผมต้องทำก็คือคัดลอกและการตั้งค่าสำหรับ
[ตั้งค่าพรสวรรค์] ใหม่ที่อยู่ในหัวของผม
 
===
[ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด] [คุณสมบัติสื่อกลาง]
– ขีอจำกัด
*’จำกัด’ พลังชั่วคราวเอาไว้ในร่างกายของผู้ใช้
– ขยายขีอจำกัด
* เพิ่มความแข็งแกร่งของผู้ใช้ชั่วคราวตามสัดส่วนของขีอจำกัดที่ใช้ไป
===
 
สรุปพรสวรรค์นี้ก็ง่ายๆ ตัวพลังแขนซ้ายเพิ่มแขนขวา ลดสายตาลงและเพิ่มระดับความรู้สึกอื่นๆ
 
เหตุผลที่ผมต้องการพรสวรรค์นี้ก็เพราะผมต้องพึ่งพาอาวุธในการต่อสู้
ผมปล่อยให้คนอื่นโจมตีผมได้แต่ผมไม่สามารถเสี่ยงให้อาวุธถูกทำลาย [Desert Eagle] หรือ [ธนูแห่งเตมูจิน] ด้วยพรสวรรค์นี้ผมวางแผนที่จะสละแขนซ้ายของผมเพื่อเพิ่มพลัง [Desert Eagle] และสายตาของผมในการเสริมพลัง [ธนูแห่งเตมูจิน]
 
ผมมาพร้อมกับพรสวรรค์ชิ้นนี้เพื่อเพิ่มพลังอาวุธไม่ใช่ตัวผม
 
[คุณต้องการ 4000 SP เพื่อสร้างพรสวรรค์นี้]
[คุณต้องการดำเนินการต่อหรือไม่]
 
4000 SP เป็นเพียงขั้นต่ำสุดเท่านั้น ผมลงทุน SP ที่เหลือทั้งหมดเพื่อปรับปรุงพรสวรรค์
 
[คุณใช้เวลาทั้งหมด 7045 SP เพื่อสร้างพรสวรรค์ ‘ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด’]
[ขอแสดงความยินดี! คุณได้รับพรแห่งโชคชะตาอีกครั้ง]
[ 10% ของการลงทุนของคุณถูกส่งคืนให้คุณแล้ว อันดับพรสวรรค์เพิ่มขึ้นอย่างมาก]
 
===
[ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด] [คุณสมบัติสื่อกลาง]
– ขีอจำกัด
*’จำกัด’ พลังชั่วคราวเอาไว้ในร่างกายของผู้ใช้
– ขยายขีอจำกัด
* เพิ่มความแข็งแกร่งของผู้ใช้ชั่วคราวตามสัดส่วนของขีอจำกัดที่ใช้ไป
– การแก้ไข
* เพิ่มความแข็งแกร่งของเป้าหมายชั่วคราวตามสัดส่วนของขีดจำกัด
– การแลกเปลี่ยนที่มีประสิทธิภาพ
*เพิ่มประสิทธิภาพ ‘การขยายขีดจำกัด’ 77%
– บรรเทาผลข้างเคียง
* ผลข้างเคียงของพรสวรรค์นี้รวมถึงช่วงเวลาคูลดาวน์ได้รับการปรับปรุงเล็กน้อย
===
 
“…ดีมาก.”
 
ผมมีความสุขกับผลลัพธ์ นอกเหนือจากพรสวรรค์ใหม่ผมได้สร้าง
[กระสุนลูกซองพิษบาซิลิสก์] ด้วย SP ที่ผมได้รับกลับมา จากนั้นผมก็หยิบ Desert Eagle ออกมาเปลี่ยนเป็นปืนลูกซองบรรจุกระสุนใหม่แล้วเปิดใช้งาน [ขีดจำกัดและการขยายขีดจำกัด]
 
ขีดจำกัดของผมคือ ‘แขนซ้าย’ และ ‘ตาซ้าย’ เป้าหมายของการขยายขีดกำจัดคือ ‘Desert Eagle’
 
ในช่วงเวลาต่อมาผมรู้สึกได้ว่าการมองเห็นของผมลดตัวลง
โชคดีที่ตาข้างเดียวก็เพียงพอที่ผมต้องใช้ในการใช้งานดวงตาพันไมล์
มันน่าอึดอัดนิดหน่อยที่ไม่สามารถใช้แขนซ้ายของผมได้ แต่การใช้แขนเดียวก็ไม่ทำให้พลังลดลงแต่อย่างใด
 
“ไปกันเถอะ.”
 
เพราะปืนในมือของผม ผมชี้เลยไปที่พอร์ทัลโดยใช้คาง แต่จินซาฮยอค เพียง แต่จ้องมองผมด้วยใบหน้าที่แปลกประหลาด
 
“…นั่นอะไร?”
 
“เธอหมายถึงอะไร”
 
“เกิดอะไรขึ้นกับแขนซ้ายของนาย”
 
“อ๊ะ นี่….นี่มัน?”
 
แขนซ้ายของผมอ่อนแรง มันเปลี่ยนเป็นสีดำสนิทเพราะขีดจำกัด
 
“ฉันไม่สามารถใช้งานมันได้ในตอนนี้”
 
“อะไรนะ? นั่นมันหมายความว่ายังไง….”
 
“จุ๊ ๆ .”
 
ผมเล็งปืนไปที่ จินซาฮยอค
 
“เข้าไปข้างใน มันจะเจ็บมากนะ ถ้าเธอโดนยิง”
 
“…ไอ้โรคจิต.”
 
จินซาฮยอค ทำหน้างอนๆแต่ก็กระโดดเข้าสู่พอร์ทัลไป ผมเองก็ตามหลังเธอไปเช่นกัน
 
วิ้งงงงงง
 
ผมคิดว่าพอร์ทัลจะพาพวกเราไปสู่สนามรบที่ร้อนระอุ แต่ผมไม่คิดว่ามันจะแตกต่างกันมาก พวกเราถูกล้อมรอบด้วยเปลวเพลิงในห้องแล็บที่เต็มไปด้วยกลิ่นของเลือด
 
“… !”
 
เปลวไฟลุกโชติช่วงราวกับพยายามกลืนกินพวกเรา อย่างไรก็ตามไฟเป็นสิ่งที่ผมกังวลน้อยที่สุดในตอนนี้
 
ผมเห็นปาร์คฮันโฮชี้ดาบของเขาไปที่แชนายอนผู้ซึ่งกำลังนอนอยู่บนพื้น
 
ผมรีบเปิดใช้งาน [Bullet Time] และ [การเร่งความเร็วเกินขีดจำกัดทันที] แม้แต่เปลวไฟก็หยุดเคลื่อนไหวขณะที่โลกช้าลง ผมใช้รอยสักที่เหลือทั้งหมดลงในปืนทันที
 
…
 
ปืนลูกซองที่เต็มไปด้วยรอยสักเริ่มเรืองแสงสีเขียว มันเป็นสีของ
[กระสุนลูกซองพิษบาซิลิสก] ที่บรรจุอยู่ในปืน ผมไม่มีเหตุผลที่จะลังเล
ผมถือปืนด้วยมือเดียวเล็งไปที่ปาร์คฮันโฮและเหนี่ยวไก
 
… คลิก
 
ปัง!
 
กระสุนพิษระเบิดออกมาจากปากกระบอกปืน แรงถีบไม่เพียง แต่ผลักผมถอยไปเท่านั้น
 
“ว้ายยยย” จินซาฮยอคตะโกนออกมาก่อนที่เธอจะหายตัวไปจาก
มุมมองของผม
 
“แอ๊ะ!”
 
แม้ผมไม่ได้คาดหวังว่ามันจะทรงพลังมากขนาดนี้ โชคดีที่อากาศธาตุได้ล้อมผมไว้ก่อนที่ผมจะเจ็บปวด
 
กระสุนยังคงพุ่งไปข้างหน้า การระเบิดคล้ายกับการโจมตีของ บาซิลิสก์