บทที่ 477 เซียนภูเขา (3)
 
‘เซียนภูเขา’ มาจากตะวันออกกลางในฐานะผู้สืบทอดของนักฆ่าในตำนาน ‘ฮัสซัน อิ ซับบาห์’ รากของพวกเขาต้องย้อนหลังไปถึงปี 1990 เมื่อโลกได้เข้าสู่ช่วงเวลาพักผ่อนหลังจากเอาชนะเหตุการ์ณ Outcall ทุกอย่างเริ่มต้นจากเด็กหนุ่มชาวอิหร่านที่ปลุกพรสวรรค์ [ห่วง]
 
มันเห็นพรสรรค์นี้มีพลังเรียบง่าย
– ยับยั้ง มันทำได้จับมนุษย์จนถึงล็อกพื้นที่และการไหลของเวลา
 
ไม่เพียงเท่านั้นเด็กชาวอิหร่านคนนี้ยังปลุกพรสรรค์ [โลกไร้ผล]
เป็นพรสรรค์ที่ 2 หลังจากผ่านไป 1000 ปี ผู้สืบทอดของนักฆ่าในตำนานก็กลับมาอีกครั้ง เด็กคนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น ‘ฮาเซน’ และสืบทอด ตำแหน่งของ ซับบาห์ อย่างเป็นทางการ
 
เขากลายเป็น เซียนแห่งภูเขา เขาเรียกตัวเองว่าเป็นผู้รอบรู้และยอมรับเฉพาะลูกหลานของเขาให้เขามาในกลุ่มนักฆ่า
 
จากนั้น ฮาเซน ก็เริ่มทำงานอย่างลับๆในตะวันออกกลาง เพื่อระงับสถานการณ์ทางการเมืองที่วุ่นวายเขาได้สังหารผู้นำสงครามโดยการปลอมให้เป็นอุบัติเหตุและใช้ความโกลาหลที่เกิดขึ้นเพื่อสังหารปีศาจและมนุษย์ที่เป็นรากเหง้าของมันทั้งหมด
 
เขาสานต่อภารกิจของเขาเป็นเวลากว่า 30 ปี
 
พวกเขาแสดงท่าทางอย่างลับๆแม้กระทั่ง คิมซุคโฮ ก็เพิ่งค้นพบพวกเขา แม้ว่าคิมซุคโฮจะก้าวลงจากตำแหน่งประธานาธิบดี แต่ความปรารถนาในอำนาจของเขาก็ไม่เคยลดลงเลยแม้แต่น้อย ในหัวของเขาคำสั่งของนักฆ่าเซียนภูเขา เป็นเครื่องมือที่สมบูรณ์แบบในการจัดการกับ
Chameleon Troupe แม้ว่าผู้ก่อตั้งของ ฮาเซน จะตายไปแล้ว แต่เขาก็ทิ้งมรดกอันทรงพลังไว้ คิมซุคโฮ ชอบการลอบสังหารที่พิถีพิถันและความปรารถนาเพียงอย่างเดียวของพวกเขาก็คือ ทองคำ
 
คิมโซโคขอให้พวกเขาเป็นผู้บงการในเงามืด เขากำจัดคนที่ต่อต้านเขาโดยการปลอมให้เป็นการฆาตกรรมและฆ่านักการเมืองที่เป็นคู่แข่งเพื่อหาจุดอ่อนของพวกเขา เขาสร้างฐานที่แข็งแกร่งซึ่งทรงพลังยิ่งกว่าตอนที่เขาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีซะอีก
 
คิมซุคโฮ เชื่อว่าไม่แตกต่างอะไรกับครั้งก่อนๆแม้ว่าเขาจะมีข้อสงสัยบางอย่าง แต่ผลลัพธ์ที่จากทายาทของ ฮาเซน ทำให้เขามั่นใจ
 
ไม่นานหลังจากที่ยอมรับคำขอของเขา ลูกหลานของ ฮาเซน ก็ค้นพบตัวตนของดอกบัวดำด้วยวิธีการที่เรียบง่าย แต่ยากที่จะตามตำแหน่งของดอกบัวดำทั้งหมด มันเป็นงานของผู้บริหารคนที่ 3 ที่มีพรสวรรค์
[การค้นหาเป้าหมาย]
 
ทันใดนั้นแผนการลอบสังหารคิมฮาจินก็เริ่มขึ้นและเกือบจะประสบความสำเร็จ ไม่สิ ประสบความสำเร็จไปแล้ว 1 ครั้งแล้ว
 
“คิมฮาจิน คือ เฟนรีล และ เฟนรีล ก็คือ ดอกบัวดำ”
 
ในความมืดมิดลูกหลานของ ฮาเซน ที่ชื่อว่า ‘ฮัสซัน’ พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในความมืดขณะที่รอคิมฮาจินมาปรากฏตัว
 
“สนใจ.”
 
เฮย์รี ผู้ที่อายุน้อยที่สุดยิ้มเบา มันเป็นเรื่องน่าแปลกที่เขาดูเย็นชาและไร้อารมณ์
 
“พวกเราไม่ต้องรายงานเรื่องนี้กับลูกค้าของเราเหรอ?”
 
“ภารกิจของพวกเราคือการลอบสังหารดอกบัวดำ การพูดคุยเพิ่มเติมนั้นไม่จำเป็น เขากำลังจะมาแล้ว Hazehre?”
 
ฮัสซัน ถามลูกหลานคนที่สาม Hazehre
 
“ใช่ คิมฮาจินจะปรากฏที่นี่”
 
ด้วยการอนุมานและความสามารถในการคำนวณอย่างไม่น่าเชื่อ [Colossal Search] สามารถทำนายตำแหน่งในอนาคตของเป้าหมายได้ Hazehre ได้ทำงานของเขาเรียบร้อยแล้วและได้เรียนรู้ว่า คิมฮาจิน จะปรากฏตัวใกล้ ๆ พวกเขาในไม่ช้า
 
“…เขากำลังมา.”
 
ลูกหลานทั้ง 5 ที่ซ่อนตัวอยู่รู้สึกได้
 
พวกเขามอบพรสรรค์ที่พวกเขาแบ่งปัน [โลกไร้ผล] ร่างกายของพวกเขาโปร่งใส, อำพรางตัวตามสภาพแวดล้อมและความมืดก็ค่อยๆกระจายออกไป ภายในความมืดมิดนี้ศัตรูไม่สามารถเปิดใช้พรสรรค์ได้
เช่นเดียวกับเป้าหมายในอดีตของพวกเขาดอกบัวดำจะถูกลอบสังหาร …
 
“ …ออกมา”
 
อย่างไรก็ตามเสียงของเป้าหมายดังขึ้นก่อนที่พวกเขาจะทำอะไรได้
มือสังหารทั้ง 5 สั่นเล็กน้อย แต่พวกเขาไม่คิดว่าพวกเขาถูกค้นพบ
พวกเขาเชื่อว่าดอกบัวดำนั้นกำลังบ่นพึมพำแบบสุ่มๆในความมืดมิด
 
“ไม่ออก งั้นฉันไปละนะ”
 
ในช่วงเวลานั้นเองเป้าหมายก็เผยให้เห็นตัวเอง
 
“…?”
 
นักฆ่าทั้ง 5 เงยหัวขึ้นมา แต่เป้าหมายอย่างคิมฮาจินกลับปล่อยออร่าชนิดหนึ่งออกมา
 
คิมฮาจินเรียกพลังวิญญาณออกเขาและปลุกพลังวิญญาณของผู้แต่ง มันช่วยให้เขาสามารถแก้ไขเนื้อเรื่องที่เขาต้องการได้ตลอดเวลา
 
คิมฮาจินสร้างบรรยากาศด้วยพลังวิญญาณของเขา [Catch Field]
– ทักษะที่สามารถติดตามการปรากฏตัวของทุกคนในระยะ 500 เมตร
 
นอกจากนี้เขาส่งความตั้งใจของเขาไปหาสปาร์ตันและขอการสนับสนุนที่น่าเชื่อถือ
 
วิ้งงงงงงงงงงงงง!
 
จากนั้นนกอินทรีและชายร่างใหญ่ก็ปรากฏตัว ตอนนั้นเองที่ลูกหลานของ ฮาเซน รู้แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ ชอคจุนกยอง ผู้แข็งแก่รงพูดขึ้น
 
“เกิดอะไรขึ้นที่นี่”
 
“มองไปที่นั่นสิ”
 
คิมฮาจินชี้ไปที่ลูกหลานของ ฮาเซน ที่หลบซ่อนตัวอยู่ ในเวลาเดียวกันรัศมีของคิมฮาจินก็ยิงออกมาและส่องสว่างบริเวณนั้น ชอคจุนกยอง ขมวดคิ้วและมองทำนิ้วของ คิมฮาจิน
 
“…พวกเราควรวิ่งหรือเปล่า”
 
เฮย์รีบ่นว่า
 
“ไม่มันสายเกินไปแล้ว”
 
“… !”
 
เสียงแหบห้าวดังขึ้นข้างหลังพวกเขา มันเป็นเสียงของ ชอคจุนกยอง และเหตุการณ์ลำดับต่อไปก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
 
ตู้มมมมมม-! เปรี้ยงงงงงง-! ตู้มมมมมมมมมมม-!
 
เสียงต่อสู้ดังขึ้น
 
แม้ว่าลูกหลานทั้ง 5 จะพยายามอย่างเต็มที่ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถต่อสู้กับ ชอคจุนกยอง ที่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ได้เลยแม้แต่น้อย
*************************************************************************
[อังกฤษ, ลอนดอน]
 
เป็นตอนเช้าในเอเชียกลาง แต่เวลาอาหารเย็นในอังกฤษ ใกล้กับ
พระราชวังบัคคิงแฮม, เหตุการณ์การต่อสู้ก็กำลังเริ่มต้น
 
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมม-!
 
สายฟ้าพุ่งมาจากห้องขังที่จินซาฮยอคสร้าง เมื่อสายฟ้าหายไปวังวนที่ลุกโชติช่วงก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับลมที่แหลมคมขนาดของปรากฏการณ์เหนือกว่าสิ่งที่สามารถพบได้ในธรรมชาติ
 
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมม!
 
ภัยพิบัติทำลายโทจิที่ถูกขังอยู่จอมเวทหลายร้อยคนหลั่งไหลเข้ามาเพื่อเพิ่มพลังเวทมนต์ของพวกเขาเพื่อรักษาบาเรีย ถึงกระนั้นจอมเวทย์หลายสิบคนก็ถูกซัดลอยออกไปภายใน 10 วินาทีในขณะที่แชจูชึลโจมตีคุกอย่างไม่หยุดหย่อน
 
– อ้าววววววววววววววววววว…
 
เสียงกรีดร้องของโทจิดังขึ้น ผิวของเขาละลายจากความร้อนสูง แต่ก็ยังคงรักษารูปร่างและไม่ถูกตัดจากสายลมไม่มีอะไรสามารถตัดร่างกายของเขาได้
 
แชจูชึล ท่มเทการโจมตีที่ทรงพลังเข้าไปในห้องขังจากด้านนอก โทจิได้แต่ร้องด้วยความเจ็บปวด แต่นั่นกินเวลาเพียงชั่วครู่ หลังจากการโจมตีรอบหนึ่งเสร็จร่างของโทจิก็ได้สร้างใหม่ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นเขาก็หลับไปอย่างสงบสุข
 
“…เขาน่าสนใจจริงๆ”
 
แชจูชึล หยุดการโจมตีของเขาและบ่นอย่างเฉยเมย
 
ตุบ ตุบ ตุบ
 
จอมเวทย์ที่ส่งพลังเวทมนต์ให้กับห้องขังหมดสติไปทีละคน
 
“น่าตื่นเต้นจริงๆ ฉันรู้สึกเหมือนฉันอยู่ในความฝัน”
 
“ตาม-ตามที่คาดหวังได้จากผู้เป็นอมตะ….”
 
ยูยอนฮาและนายกรัฐมนตรีของอังกฤษไม่สามารถปิดบังความกลัวของพวกเขาได้ในขณะที่ เรเชล ยืนอ้าปากกว้าง
 
ภัยพิบัติทางธรรมชาติที่ทำลายสวรรค์ได้เกิดขึ้นในคุกขนาดเล็กขนาด 30 ตารางเมตร พลังของผู้เป็นอมตะนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าใครจริงๆ
 
“การโจมตีจากภายนอกดูเหมือนจะใช้ได้ แต่ว่าการโจมตีทางอ้อมจากภายนอกนั้นไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาตาม”
 
“นั่นคือทางอ้อม…?”
 
เรเชล กลืนน้ำลายของเธอด้วยคำพูดเล่นๆของ แชจูชึล
 
“อย่างน้อยเขาไม่ได้รับความเสียหายทางจิตใจหรืออะไรเลยสินะ”
 
นายกรัฐมนตรีถามอย่างระมัดระวัง แชจูชึล รู้ว่า โทจิ ลืมความเจ็บปวดไปแล้ว แม้แต่ ‘ความเจ็บปวดในจินตนาการ’ ที่สร้างขึ้นจากความกลัวซึ่งเป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่าความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นจริง
 
“อา นอกจากนั้นคนที่สร้างคุกนี้อยู่ที่ไหน”
 
แชจูชึล สนใจเรื่องนี้แม้ว่าจะต้องการแหล่งพลังเวทมนต์จากภายนอกแต่เขาก็ไม่เคยเห็นความสามารถที่ทนต่อพลังของเขาได้นาน ขนาดนี้
 
เรเชลก้าวขึ้นและอธิบายว่า “มันถูกสร้างโดยผู้เล่น เธอหายไปแล้ว”
 
“ไปแล้ว? เธอตายแล้วงั้นเหรอ?”
 
“…อะไรนะคะ?”
 
เรเชล คิดว่า แชจูชึล ล้อเล่น ตอนนั้นเองที่เรเชลได้พบกับดวงตาที่ไร้ซึ่งอารมณ์ของแชจูชึลความว่างเปล่าในดวงตาของเขาทำให้เรเชลรู้สึกถึงเยือกเย็นเธอรีบตอบออกมา
 
“ไม่ เธอ เธอกลับไปที่หอคอย….”
 
จากนั้นแชจูชึลก็หันหลังกลับ
 
“ถ้าเธอไม่ปลดเขาออกมาจากคุกก็ต้องให้คนอื่นจัดการกับเขา พวกเราต้องการคนที่สามารถหยุดเขาไม่ให้งอกออกมาใหม่ได้”
 
แชจูชึล ก้าวถอยหลังอย่างมีศักดิ์ศรี คำพูดของเขา ‘คนที่สามารถหยุดเขาไม่ให้งอกใหม่’ ทำให้ทุกคนคิดถึงฮีโร่คนหนึ่ง
 
ดาบของคิมซูโฮ
คนที่ประสบความสำเร็จอย่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับนักดาบในขณะที่อยู่วัยเพียง 20 กลางๆเท่านั้น
 
เมื่อรู้ว่าเรเชลคุ้นเคยกับเขา นายกรัฐมนตรีของอังกฤษก็มองเธออย่างจริงจัง
 
“ไม่จำเป็นต้องเรียกคนอื่นแล้ว”
 
เสียงดังขึ้นอย่างกระทันหัน เสียงเขาเหมือนแชจูชึล แต่เสียงเขาดังกว่า
 
“… ?”
 
แชจูชึล เปิดเผยความประหลาดใจในขณะที่เขาหันไปทางเสียง
 
เจ้าหน้าที่ของรัฐแยกตัวอย่างรวดเร็วเมื่อพวกเขาพบมองไปทางเดียวกับ แชจูชึล เหมือนโมเสสที่แยกทะเล เจ้าของเสียงเผยตัวออกมาอย่างรวดเร็วผ่านช่องว่าง
 
ดวงตาสีฟ้าเข้ม ผมสีขาวถักยาว แผลเป็นบนตาของเขาและไหล่กว้างๆพร้อมด้วยดาบเหล็กโทรมๆที่เอวของเขา
 
ผู้ชายที่ปรากฏตัว … เป็นตำนานที่ทุกคนรู้จักกันเป็นอย่างดี เขาเป็น
คู่ต่อสู้ที่แชจูชึลไม่ได้เจอกันนาน
 
“แต่ตอนนี้ ฉันเหนื่อยจากการเดินทางเล็กน้อยน่ะ…”
 
ชายผู้นั้นยิ้มอย่างลึกซึ้งเมื่อทราบว่าเขาเป็นใครขากรรไกรของยูยอนฮา ก็ตกลงชายข้างหน้าเธอเป็นตำนานอย่างแท้จริง
 
“งั้นฉันจะจัดการกับเขาเป็นการส่วนตัวในเช้าของวันพรุ่งนี้”
 
‘ปาฏิหาริย์เดินได้’ ชายที่ฆ่ามอนสเตอร์นับหมื่นตัวใน
‘Operation Krahan’ ซึ่งกลุ่มปีศาจขนาดใหญ่หายตัวไปในชั่วข้ามคืน … เขาเป็นฮีโร่ในตำนานที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวมากมาย ในบรรดา 9 ดาราเขาเป็นที่รู้จักกันในฐานะอันดับ 2 รองจากชินมยองจุน
 
‘จิตวิญญาณเหล็กไหล’ เฮย์เนค ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ยูยอนฮา
ไม่สามารถรักษาท่าทางเย็นชาของเธอเอาไว้ได้เลยเมื่อเห็นเขา
 
“เฮย์เนค.”
——————-2——————