บทที่ 474 สาบาน (6)
 
“อะ-อาาาาา! เอามามันนะ!”
 
แน่นอนว่า แชนายอน ประท้วงอย่างรุนแรง
 
“เงียบ. ของต้องห้ามจะถูกยึดเมื่อถูกค้นพบ”
 
ยุนซึงอาปราบปรามทุกคนที่ไม่เห็นด้วยอย่างง่ายดายและเริ่มอ่านสมุดบันทึกด้วยรอยยิ้ม
 
“มาดูกันว่าใครคือคนที่ นายอน ของเราคบอยู่กัน~”
 
แต่รอยยิ้มของยุนซึงอาก็หายไปอย่างรวดเร็วเพราะมีชื่อหนึ่งเขียนไว้ในสมุดบันทึก
 
ซ่าา – ซ่าาา –
 
เธอพลิไป 2-3 หน้าก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นและพึมพำอย่างงุนงง
 
“เฮ้…เฮ้ … นี่ใช่…คุณเฮย์เนค ที่ฉันรู้จักจริงๆเหรอ”
 
*************************************************************************
[ชั้น 21 – ราชอาณาจักรแห่งการ์ด]
 
ผมใช้ 150,000 TP เพื่อสุ่มการ์ด 8 ดาว 3 ใบและการ์ด 9 ดาว 1 ใบ
เนื่องจากการตั้งค่าที่ ‘บัตร 8 ดาวและ 9 ดาวถูกจำกัด’ ผมเลยได้มาแค่นี้แม้ผมจะมีโชคชะตาอยู่ข้างผม แน่นอนผมไม่ได้บ่นอะไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากพวกมันเป็นของที่มีประสิทธิภาพทั้งหมด
 
“ [สมุดเช็คอะไรก็ได้] …”
 
ผมเดินไปตามถนนในขณะที่อ่านคำอธิบายของการ์ดที่ฉันดึง
 
===
[สมุดเช็คอะไรก็ได้] [8 ดาว] ＊ ผลดี ＊
– สมุดเช็คที่สามารถจ่ายได้ทุกอย่าง ผู้รับเช็คนี้จะได้ของตามที่จ่ายไป
===
 
อย่างแรกคือ [สมุดเช็คอะไรก็ได้] ระดับ 8 ดาว สมุดเช็คส่วนใหญ่เป็น
‘เงิน’ แต่สมุดเช็คอันมหัศจรรย์นี้แตกต่างกัน สมุดเช็คเล่มนี้ไม่เพียง แต่จัดการ ‘TP’ และ ‘พลังเวทมนต์’ เท่านั้น แต่ยังช่วยจัดการความเชื่อมั่นและความรู้สึกเป็นสิ่งที่ไม่อาจประเมินได้
 
‘เราจะใช้อะไรกับ…?’
 
ผมครุ่นคิด …
 
“โอ้ววววววววว~ ใครกันคนนี้ ~?”
 
มีคนวิ่งมาหาผมในขณะที่แสดงความตื่นเต้น
 
“ถ้า….ถ้าไม่ใช่ช่างฝีมือที่รักของฉัน~”
 
ด้วยรอยยิ้มที่เบ่งบาน เมเดีย ปรากฏขึ้นพร้อมเสียงแปลกๆ
 
“ยอดเยี่ยม ~ ช่วงเป็นเวลาที่สมบูรณ์แบบ ~”
 
เมเดีย ทำหน้าที่เหมือนการเจอกับของพวกเรานั้นเป็นเรื่องบังเอิญแต่มันไม่ใช้อย่างแน่นอน
 
“อ๊ะ ใช่แล้ว”
 
ผมดู เมเดีย อย่างว่องไว เมื่อเห็นว่าเธอเข้าสู่ชั้น 21 ด้วยสถานะของเธอในฐานะผู้ดูแลระบบดูเหมือนว่า ‘การสืบเชื้อสาย’ ของเธอใน Phenomenon กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า
 
“…เธอต้องการอะไร?”
 
“เอ๊ะ~? ไม่ๆ~ มันไม่ใช่ว่าฉันต้องการอะไร~”
 
เมเดีย ยิ้มอย่างสดใสและยื่นเอกสารให้ผม
 
“นี่เอานี่ไปสิ ฉันจะรอจนกว่านายจะกลับมา”
 
“… ?”
 
ผมมองเอกสาร คำว่า [หนังสือมอบอำนาจ Prestige] ถูกเขียนเอาไว้ดวงตาของผมเกือบจะถล่นออกมา ผมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
 
“นี่มันอะไรน่ะ?”
 
“ฉันเอามาให้นาย ฉันไม่ต้องการ Prestige อีกต่อไปแล้ว”
 
“ …เธอจะทำอะไรกันแน่”
 
“อ๋อ ~! ฮ่าฮ่าฮ่า, ฮุฮุฮุฮู”
 
เมเดีย หัวเราะราวกับว่าเธอบ้าไปแล้ว เธอหมุนตัวเหมือนนักเต้นบัลเล่ต์
 
“ดังนั้นเพื่อจบการสืบเชื้อสายของฉัน ฉันสงสัยว่าถ้านายสามารถทำให้ฉันเป็นจอมเวท นายจะทำชุดให้ฉันไหม~”
 
“… .”
 
“ฉันจะเตรียมของที่นายต้องการให้ทุกอย่างเลย~”
 
เมเดีย ดูมีความสุขเกินไป ผมจ้องที่เธอและครุ่นคิดในการสร้างเสื้อคลุมและชุดที่เธอจะพึงพอใจผมผจะต้องอุทิศเวลาของผม 2-3 ชั่วโมงทุกวัน เป็นเวลาอย่างน้อย 1 เดือน แน่นอนว่านั่นไม่ใช่งานยาก เมเดีย ยังสามารถเป็นพันธมิตรที่ทรงพลังต่อมนุษยชาติได้เมื่อเธอสืบเชื้อสาย
ปัญหาไม่ใช่เวลา แต่สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับโลกถ้าเธอสืบเชื้อสายลงไป
 
“นายจะทำใช่มั้ย~?”
 
เมเดีย เรียกร้องให้ผมตอบและผมก็สรุปความคิดของผม
 
“…ฉันทำได้.”
 
“ว้าวววววววววววว~”
 
เมเดีย หมุนและหัวเราะคิกคักเหมือนเด็กน้อย สมองของเธอดูเหมือนมี ปัญหา
 
“แต่ฉันต้องการให้เธอทำสัญญา”
 
“ฉันจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ~ มีชีวิต ~ มีชีวิต~”
 
“…เฮ้อออออออออ?”
 
“เยสสสสสสสสสส~?”
 
ผมนำ ‘มีดแห่งพันธสัญญา’ ที่ เฮย์เนค ทิ้งไว้กับผมออกมาดวงตาของ เมเดีย ดวงตาเบิกกว้าง
 
“เอ๊ะ มีดนี้มันอะไรเหรอ?”
 
“เพื่อแลกกับเสื้อคลุมและชุดฉันต้องการให้เธอทำสัญญา”
 
ผมปลดปล่อยพลังวิญญาณออกมา
 
“เครื่องถ่ายเอกสารพลังวิญญาณ”
 
[ผมเปิดใช้งาน ‘เวทมนต์ – เครื่องถ่ายเอกสารพลังวิญญาณ’]
 
ออร่าสีเหลืองควบแน่นต่อหน้าผมและสร้างรูปร่างของเครื่องถ่ายเอกสาร
 
[สรุป – เครื่องถ่ายเอกสารที่สามารถคัดลอกอะไรก็ได้]
[เงื่อนไขการเปิดใช้งาน – เปิดเผยชื่อของทักษะ]
[ปริมาณการใช้ – ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ถูกคัดลอก]
[ผลกระทบ – คัดลอกบางสิ่งที่มีพลังวิญญาณ (ถ้าจะคัดลอกสิ่งมีชีวิต คุณต้องใส่สิ่งมีชีวิตลงในเครื่องถ่ายเอกสาร)]
 
“…นั่นอะไรน่ะ?”
 
เมเดีย ขมวดคิ้วของเธอ
 
“ไม่มีอะไรมาก ดังนั้นอย่ากังวลเกินไปเลย”
 
ผมใส่มีดของ เฮย์เนค ลงในเครื่องถ่ายเอกสาร
 
[ความพยายามที่จะคัดลอก ‘มีดแห่งพันธสัญญา’ … ]
[เกิดปัญหา! คุณไม่สามารถคัดลอกไอเท็มนี้ด้วยพลังวิญญาณของคุณ]
[ใช้ ทะลายขีดจำกับของรอยสัก หรือแก้ไขด้วยการแทรกแซงการตั้งค่า]
 
“แทรงแซงการตั้งค่า”
 
“…นายกำลังพูดกับตัวเอง นายรู้ไหมมมม~”
 
ผมเพิ่มบทลงโทษให้มีดแห่งพันธสัญญา
 
อย่างแรกสามารถใช้ได้กับ เมเดีย และ คิมฮาจิน เท่านั้น
ประการที่ 2 ต้องมี 4 รอยสักยืนยัน
ประการที่ 3 ทั้งสองฝ่ายจะต้องมีให้น้ำหนักเท่ากัน
 
[มีดแห่งพันธสัญญาแบบไม่สมบูรณ์]
 
“อืมม พวกเราเพียงแค่ต้องให้เลือดของเราและทำคำมั่นสัญญา”
 
ใบหน้าของ เมเดีย กลับไปสู่สิ่งที่เคยเป็นในอดีต มันเป็นใบหน้าที่เธอมีตอนที่เธอรำคาญผม
 
“คำสัญญาอะไร?”
 
“ ง่ายมาก”
 
นี่เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้มั่นใจว่า เมเดีย จะกลายเป็นพันธมิตร หากไม่มีสิ่งที่จะมัดเธอผมไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรเมื่อเธอสืบเชื้อสายมาบนโลก ด้วยธรรมชาติที่ไม่แน่นอนและแปลกประหลาดของเธอ เธออาจทดลองกับมนุษย์และมอนสเตอร์เพื่อประกอบธุรกิจเพ้อฝัน
 
“คำมั่นสัญญาของฉันคือ: ‘ฉันจะทำชุดที่สวยที่สุดให้ เมเดีย ‘
 
“…สวยที่สุด ~?”
 
ความรำคาญหายไปจากสายตาของ เมเดีย
 
“ใช่แล้วส่วนเธอ ‘ฉันจะไม่ทำอะไรที่จะเป็นอันตรายต่อมนุษยชาติถ้าฉันลงมา’”
 
ผมส่งมีดแห่งพันธสัญญาให้ เมเดีย
 
*************************************************************************
ในอีกทางหนึ่งในพื้นที่มืดมิดของสถานที่ที่ไม่รู้จัก
 
“…อาาา.”
 
จินซาฮยอค ส่งเสียงพึมพัมขณะที่เธอกลิ้งอยู่บนพื้น ความพยายามครั้งสุดท้ายของเธอในการหลบหนีดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จเนื่องจากเธอไม่รู้สึกถึงตัวตนอื่นๆอยู่
 
“แฮก…แฮก…แฮก”
 
เธอรวบรวมลมหายใจของเธอและตรวจสอบสภาพร่างกายของเธอ
กระดูกที่แตกร้าวซี่โครงหักฟันแตกและเลือดไหล…ดวงตาของเธอเองก็ บาดเจ็บจนมองแทบไม่เห็นแต่โชคดีที่การบาดเจ็บของเธอไม่ถึงชีวิต
 
“ไอ้พวกขี้ขลาด….”
 
เธอถ่มน้ำลายออกมาและสาปแช่งพวกมันก่อนที่จะเริ่มรักษาร่างกายของเธอ ก่อนอื่นเธอฟื้นฟูดวงตาของเธอด้วยพลัง ‘การจัดการความเป็นจริง’ ขณะที่เธอมองเห็นสภาพแวดล้อมของเธอได้ชัดเจนเสียงที่แหบแห้งก็เข้ามาในหูของเธอ
 
“ขี้ขลาด? เธอมันงี่เง่า”
 
นี้ไม่ใช่เสียงที่เธอจำได้ จินซาฮยอค ลืมตาของเธอแล้วหันไปทางเสียง
เจน ยิ้มอย่างสดใสและจ้องมอง จินซาฮยอค
 
“…เธอคือใคร?”
 
“ฉัน? เธอรู้จักฉัน. เจน.”
 
“…เจน?”
 
“อ๋อ ฉันเดาว่าหน้าของฉันแตกต่างจากปกติสินะ แน่นอนชื่อจริงของฉันคือความลับ”
 
ผู้หญิงคนนี้คือใคร? จินซาฮยอค สงสัยว่าเธอจำอะไรขึ้นมาได้ ผู้หญิงที่แนะนำตัวเองว่าเจนเคยมาเยี่ยมเบลล์เมื่อนานมาแล้ว
 
“เธอรู้ไหมว่ามันยากเหลือเกินกว่าที่ฉันจะทำให้เธอรอดชีวิตมาได้~? ฉันต้องโน้มน้าวพวกเขาโดยบอกว่าเธอจะเป็นเหยื่อที่สมบูรณ์แบบในการลากเบลล์ออกจากที่ซ่อน~”
 
“…อะไร? เบลล์? เหยื่อ?”
 
จินซาฮยอค บังคับตัวเองให้ลุกขึ้นมา
 
กร๊อบ กร๊อบ
 
เสียงกระดูกหักเธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะทนไม่ไหว
 
“อ๋อ เธอต้องมีชีวิตอยู่เพื่อหลอกล่อและฆ่าเบลล์ … อย่างไรก็ตามเธอรักษาตัวเองแล้วหรือยัง?”
 
“… .”
 
จินซาฮยอค พยักหน้าอย่างเงียบๆ เจน ยิ้มอย่างสดใสจากนั้นก็รีบขยับข้อมือของ จินซาฮยอค กลับมาอย่างรวดเร็ว
 
“อะไรกัน…!”
 
จากนั้นเธอวาง [อุปกรณ์​ต้านพลังเวทย์] ไว้บนข้อมือและข้อเท้าของเธอ
 
“แก ยัยสารเลว! แกทำอะไร!?”
 
“โอ้~? ฉันแค่ทำให้เธอกลายเป็นเหยื่อจริงๆไง~ เหยื่ออะไรจะได้รับอนุญาตให้ใช้พลังเวทมนต์~?”
 
“ยัยชั่ว ยัยบ้า!”
 
จินซาฮยอค เริ่มต่อสู้อย่างรุนแรง แต่เจนก็ล้มเธออย่างง่ายดายโดย
ขัดเท้าของเธอ
 
โครม!
 
จินซาฮยอค ล้มลงไปที่พื้น อย่างไรก็ตามเธอปฏิเสธที่จะยอมจำนนและดิ้นไปมา เธอเกือบจะดูเหมือนกุ้งที่อยู่บนพื้นดินแห้งๆ
 
“ปล่อยฉันนะ!”
 
“พวกแกมันขี้ขลาด 2 ต่อ 1 ยังไม่พอ!”
 
เจน ดูถูกและยิ้มให้กับ จินซาฮยอค ที่ทำตัวเหมือนเธอเป็นเหยื่อล่อ จากนั้นเธอก็พูดกับบอสที่เธอเชื่อว่ากำลังดูจากที่อื่น
 
“บอสฉันเตรียมพร้อมสำหรับคุณแล้ว”