บทที่ 397 เฟตที่ 3 (3)
 
เธอเช็ดน้ำตาของเธอและความเย็นยะเยือกก็แพร่กระจายผ่านปลายนิ้วของเธอ น้ำตาทพให้เธอสับสน เธอเห็นคิมฮาจินขยับมือ เขาตายไปแล้ว เพราะมันเกิดขึ้นอย่างฉับพลันเธอเลยไม่ได้คิดว่าเป็นความจริง
ความจริงในตอนนี้ไม่ได้ดูเหมือนความเป็นจริง เธอรู้สึกเหมือนจิตใจของเธอลอยอยู่ในหมู่เมฆ อย่างไรก็ตามเธอรู้ว่านี่คือความจริง เพราะเธอเคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อนเมื่อหัวหน้าของ Chameleon Troupe เสียชีวิต
 
“… .”
 
ทันใดนั้นเธอก็ร้องไห้อย่างหนัก
 
มันไม่จำเป็นต้องเป็นวันนี้ จริงๆพวกเรามาวันพรุ่งนี้หรือวันอื่นก็ได้
แต่ฉันยืนยันว่ามันต้องเป็นวันนี้ ฉันเป็นคนที่ดึงดันพาคิมฮาจินเข้าสู่ Chameleon Troupe ตั้งแต่แรก ฉันคิดว่าคิมฮาจินเป็นเพียงเครื่องมือ เพื่อล้างแค้นให้กับ บอสคนก่อน และนี่คือบทลงโทษของฉันงั้นเหรอ
 
เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างในตัวเธอพังทลาย ในที่สุดอารมณ์ของเธอก็กลับมาเหมือนเดิม เธอไม่สามารถหยุดกระแสที่รุนแรงนี้ได้อีกต่อไป
 
เธอฝังใบหน้าของเธอลงในหน้าอกอันเย็นเฉียบของเขา เลือดแห้งๆแตะหน้าผากของเธอ ฉากที่ไม่สามารถย้อนกลับมาได้ปรากฏต่อหน้าต่อตาของเธอ
 
เวลาที่คิมฮาจินพูดตลกๆกับฉัน คำพูดน่ารักๆและคำพูดตอนที่เขาให้แหวนกับฉัน แหวนที่ช่วยให้สติปัญญาของฉันสูงขึ้น…เขาปกป้องฉัน แต่ฉันไม่สามารถปกป้องเขาได้ ฉัน บอสของเขาทำอะไรไม่ได้เลยเพื่อช่วยเขา
 
เธอหลับตาลงและร้องไห้ในโลกอันมืดดำแห่งนี้
 
“…อืมมม.”
 
ในขณะที่เธอกำลังโศกเศร้าเสียใจและจากการสูญเสียคนที่เธอรักเสียงแปลกๆก็ดังขึ้น
 
“…บอส?”
 
มันเป็นเสียงที่คุ้นเคย แต่เธอไม่มีอะไรอีกต่อไป เสียงของคิมฮาจินเหมือนอาการหลอนประสาท
 
“ถอยออกไปหน่อยบอส”
 
ภาพหลอนเริ่มมีความชัดเจนและสมจริงเกินกว่าที่จะเป็นภาพหลอน
 
“ถอยหน่อยให้ผมได้พูดก่อน”
 
เมื่อได้ยินเสียงอีกครั้งฉันก็เงยหน้าขึ้น คิมฮาจินอยู่ตรงนั้นพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
 
“อะไรกัน….”
 
ฉันฝันหรือเปล่า ทั้งหมดนี้เป็นความฝันใช่ไหม ถ้าไม่จริงแล้วทำไม?
ฉันฝันว่าคิมฮาจินตายงั้นเหรอ?
 
ภายในความสับสนที่เข้าใจยากมีบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อเกิดขึ้น แสงสีทองเริ่มเปล่งประกายออกมาจากร่างของคิมฮาจิน แหล่งกำเนิดแสงที่เธอไม่รู้จักกลืนร่างกายของเขา ฉันถอยหลังไป 1 ก้าวแล้วดูอย่างตั้งใจ
 
สิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ก็เกิดขึ้น
2 ส่วนที่ขาดออกจากร่างกายของเขากลับมารวมกันกระดูกที่หักของเขาและเนื้อที่ถูกฉีกขาดได้รับการฟื้นฟูและเลือดก็ไหลกลับเข้ามาในเส้นเลือดของเขาอีกครั้ง แม้ฉันจะได้เห็นมันแบบนี้แต่ฉันก็ยังสงสัย
 
“เอ๊ะ…รู้สึกแปลกแฮะ ที่ต้องใช้ชีวิตที่นี่ คุณโอเคมั้ยบอส?”
 
คิมฮาจินผู้ฟื้นคืนชีพจ้องมองที่บอสและยิ้ม บอสยืนนิ่งอยู่ในความงุนงง เคียวแมลงในมือขวาของเธอห้อยต่องแต่งจากด้านหนึ่งไปอีกด้าน
 
“… !”
 
ไม่ช้าเธอก็โยนเคียวออกไปและกระโดดเข้าสู่อ้อมกอดของเขา เธอไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้แต่ร่างกายของเธอมันเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง เธอโอบกอดร่างกายของ คิมฮาจิน อย่างแน่นในอ้อมแขนของเธอ เธอรู้สึกถึงการดำรงอยู่ของเขาอย่างชัดเจน หัวใจที่เต้นของเขาบอกเธอว่าเขายังมีชีวิตอยู่
 
*************************************************************************
 
[แอฟริกากลางใต้ดิน]
 
มนุษยชาติสูญเสียดินแดนแอฟริกากลางอันกว้างใหญ่ให้กับสัตว์ประหลาดเมื่อนานมาแล้ว มนุษย์ไม่สามารถอยู่รอดได้ในสภาพแวดล้อมที่เลวร้าย มนุษย์ทิ้งดินแดนแอฟริกาส่วนใหญ่และ
สัตว์ประหลาดเข้ามาแทนที่ กฎแห่งป่าซึ่งผู้แข็งแกร่งกลืนกินผู้อ่อนแอตามธรรมชาติเป็นนิยามของสถานที่แห่งนี้
 
ทวีปที่ครั้งหนึ่งเคยมีหลาย 10 ประเทศดูเหมือนจะกลับไปสู่การกำเนิดแบบอนาธิปไตย
 
“ดังนั้นเจ้าเลยพ่ายแพ้”
 
อย่างไรก็ตามภาษาของมนุษย์กำลังพูดอยู่ในดินแดนนี้ซึ่งมนุษย์ไม่สามารถอยู่รอดได้ คนที่พูดไม่ใช่มนุษย์ เขาไม่ใช่มนุษย์ แต่เขาดูเหมือน
 
ชื่อของเขาคือ ออร์เดน
 
เขาเรียกตัวเองว่า ‘ราชาแห่งสัตว์ประหลาด’ และก่อตั้งประเทศของ
สัตว์ประหลาดในแอฟริกาใต้ดิน เมืองใต้ดินอันกว้างใหญ่แผ่กว้างไกลเหมือนอุโมงค์มดและทำหน้าที่เป็นอาณานิคมยักษ์ ออร์เดนเป็นราชาที่ปกครองที่นี่มายาวนาน ภายใต้การปกครองของเขานั้นสัตว์ประหลาดได้ก่อตัวเป็นลำดับชั้นและจากการวิจัยและการทดลองมากมาย
สัตว์ประหลาดตัวใหม่ก็เกิดขึ้นมา
 
มนุษย์เรียกพวกเขาว่า ‘สัตว์ประหลาดร่างมนุษย์’ แต่ ออร์เดน เรียกพวกเขาว่า ‘มนุษย์ยุคใหม่’
 
– คุรุรู, คุรุ….
 
ด้านหน้าของจักรพรรดิที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ของเขา แมลงที่ดูแปลกๆ พึมพำอย่างอึกทึก แมลงคล้ายกับมนุษย์คุกเข่าลงราวกับว่าเป็นอัศวินที่รับใช้เจ้านายของเขา
 
“เจ้าเสียแขนขวาไปงั้นเหรอ”
 
สายตาของกษัตริย์มองไปที่แขนขวาของแมลง แมลงสั่นไหวด้วยความละอาย เนื่องจากเคียวไม่สามารถสร้างได้ง่ายๆแขนของมันจึงไม่สามารถกู้คืนได้
 
“ไม่ต้องกังวล คุรุคุรุ”
 
อย่างไรก็ตามกษัตริย์ก็ไม่ได้กังวล เขาลุกขึ้นยืนจากบัลลังก์ของเขาและเดินเข้ามาใกล้คุรุคุรุ เสียงฝีเท้าของเขาอบอวลไปด้วยพลังเวทมนตร์
ดังออกมาและบรรยากาศของเมืองใต้ดินสะท้อนการเคลื่อนไหวของกษัตริย์ คุรุุคุรุไม่รู้จะทำอย่างไร.
 
ไม่ช้ากษัตริย์ก็วางมือบนแขนที่ถูกตัดของคุรุคุรุ คุรุคุรุรู้สึกเจ็บปวดแตก็รู้สึกขอบคุณ แขนใหม่พุ่งขึ้นมาจากที่ที่กษัตริย์ได้สัมผัสเขา เมื่อก่อนแขนเป็นเคียวที่คมมากแก็ส่องประกายแวววาวดุร้ายออกมา
 
“มันเป็นโลหะที่ดีที่สุดที่พบได้ใต้ดิน แม้ว่ามันจะไม่สามารถเทียบได้กับ เคียวแห่งแสง แต่ก็สามารถต้านทานพลังเวทย์มนตร์ของมนุษย์”
 
– คุรุคุรุ
 
เรื่องนี้แสดงความขอบคุณต่อความเมตตากรุณาของกษัตริย์ ออร์เดนยิ้มเบาๆและกลับไปที่บัลลังก์ของเขา มันยังคงคุกเข่าไม่ได้มองที่ด้านหลังของลอร์ด
 
“ตอนนี้พวกเรามาฟังเรื่องราวนี้กันเถอะ”
 
ไม่ช้าเสียงของกษัตริย์ก็ดังกระหึ่ม
 
“คุรุคุรุ เจ้าแพ้ใครและเป็นมายังไง”
 
คุรุคุรุรู้สึกอับอายอย่างมากที่ไม่สามารถทำตามคำสั่งของราชาและเริ่มเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 5 นาทีก่อน
 
************************************************************************
 
การโจมตี Pandemonium นั้นมาถึงบทสรุปที่ประสบความสำเร็จ
การกลับมาของ ชอคจุนกยอง มีบทบาทอย่างมาก ไม่มีใครรู้ว่าเขาทำอะไรอยู่ข้างในหอคอย แต่เขาแข็งแกร่งขึ้นและทำลายปีศาจที่เหลืออยู่ในภูมิภาคตะวันออกทั้งหมด
 
ยักษ์ใหญ่ที่ก้าวร้าวพร้อมสัญชาตญาณที่เหนือกว่าสัตว์ป่าดุร้าย
ชอคจุนกยอง นั้นเป็นสัตว์ประหลาดที่มาจากก้นบึงของนรก
 
“เฮ้ออออออออออ… .”
 
หลังจากนั้น Chameleon Troupe ได้เข้าสู่ สมาคมจันทราทมิฬ ซึ่งเตรียมไว้สำหรับเรา อย่างไรก็ตามผมไม่มีเวลาที่จะมีความสุข
 
คุรุคุรุ
ความจริงที่ปรากฎนั้นหมายถึงภัยพิบัติครั้งใหญ่ครั้งต่อไป เช่นเดียวกับที่ผมเป็นกังวล เฟตที่ 3 จะจบลงพร้อมกับ Tower of Wish
 
…นอกจากนั้นมีบางอย่างที่ค่อนข้างอึดอัด
 
ผมหันหน้าไปทางด้านข้าง บอสจ้องมาที่ผมอย่างตั้งใจ
 
“บอสคุณไปได้แล้ว ได้โปรดเถอะ”
 
“… .”
 
บอสเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เราต่อสู้กับคุรุคุรุ เธอบังคับให้ผมนั่งลงบนเตียงและปฏิเสธที่จะออกจากด้านข้างตัวผม
 
“นายมีอะไรจะพูดไหม”
 
“… .”
 
เธอไม่ได้ตอบคำถามของผมด้วยซ้ำ เธอเพียงแต่จ้องมองมาที่ผม
 
“สบายดี”
 
ผมเกาคอของฉันและกลับไปนอน จากนั้นบอสก็ตอบสนองโดยการ
ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
 
ผมลุกขึ้นมาอีกครั้ง บอสก็มองกลับมาที่ผมอย่างกังวล
 
“… .”
 
ดูเหมือนว่าผมไม่มีทางเลือกอื่น ผมเริ่มการแข่งขันที่จ้องตากับบอส
 
“… .”
 
“… .”
 
พวกเราจ้องตากัน 5 นาทีโดยไม่พูดอะไร ในที่สุดบอสก็อ้าปากค้าง
 
“ฉันขอโทษ ในฐานะหัวหน้าของนาย ฉันควรจะปกป้องนาย แต่นายก็มาปกป้องฉันแทน”
 
ผมแจ้งให้เธอทราบเกี่ยวกับทักษะพิเศษของผม ซึ่งรวมถึงการย้อนเวลา 3 นาทีและความสามารถในการฟื้นคืนชีพ
 
=== การฟื้นฟูร่างกาย
– ทำงานเมื่อร่างกายของคุณตาย
– ร่างกายของคุณจะกลับสู่สภาวะปกติภายใน 10 นาทีก่อนที่คุณจะ
เสียชีวิต (เหลือการใช้งานตลอดชีวิต 1/2)
===
—————2—————-