The Novel’s Extra ตอนที่ 376
บทที่ 376 การสลับปริศนา (2) เสียงของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่น แต่ก็ทำให้ผมอิจฉา ผมจำอดีตได้ดีตอนนั้นผมรู้สึกอย่างไรกับ แชนายอน? สิ่งที่ฉันรู้สึกอาจจะเป็น…เสน่หาไม่ก็ความ…. ยังไงผมก็เป็นมนุษย์และผมก็เหงา มนุษย์ต้องอาศัยผู้อื่นและมนุษย์ที่ไม่มีใครพึ่งพาเป็นมนุษย์ไม่ได้หรอก เมื่อก่อนผมอยากเป็นมนุษย์ “ฉันไม่รู้สินะ” ผมพูดแค่นั้นและ ยูยอนฮา ก็ไม่ได้ถามคำถามเพิ่มเติมอีก “ฉันมีนัดตอนนี้ดังนั้นฉันต้องออกไปข้างนอก เพิ่มฉันเป็นเพื่อนก่อนแล้วก็ทานราเมนนั้นซะ อ้อรับเจ้านี้ไปด้วย” ผมส่งการ์ดให้ ยูยอนฮา มันคือ ‘Black Express Card’ ซึ่งสามารถใช้ได้ในเกือบทุกแห่งบนชั้น 15 โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย “ไม่จริง? ทำไมนายถึงมีเจ้านี้?” ผมตอบ ยูยอนฮา ที่กำลังเอร็ดอร่อย “เรือลำนี้เป็นของฉัน” “อะ-อะไรกัน? อย่าโกหก“ “ฉันจะไปแล้ว เธอพักผ่อนที่นี่ได้เลยนะคืนนี้” “เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน….” ผมออกมาทิ้ง ยูยอนฮา เอาไว้อย่างงงงวยแล้วออกไปข้างนอก แต่ผมขยับไปไม่กี่ก้าวก่อนที่ผมจะค้นพบผู้ดูแล ‘อเธน่า’ ยืนอยู่ใกล้ๆ “โอ้ คุณ อเธน่า นี้น่า.” “สวัสดี.” “ว่าไง” ก่อนที่พวกเราจะลงมือทำธุรกิจผมเหลือบมองกลับไปมอง ยูยอนฮาที่นั่งอยู่คนเดียวบนโต๊ะกำลังก้มหน้าทางราเมนดัง ซูบ ซูบ— เธอกลืนกินทุกอย่าง ดูเหมือนว่าเธอจะอดทนหิวต่อไปไม่ไหวแล้ว “…ธุรกิจของฉันง่ายมาก แค่ แลกเปลี่ยนกัน” “ฮะ?” อเธนาเริ่มพูดอย่างเร่งรีบในเวลานั้น “แลกเปลี่ยน?” “ถูกตัอง. ฉันต้องการลูกศรสีดำ 1 อันที่นายใช้ครั้งล่าสุด” “อ่า เหรอ?” ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเธอจะต้องการพวกมัน เพราะเธอคือเทพีแห่งสงคราม “แต่ฉันใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อสร้างพวกมันขึ้นมา” ถึงกระนั้นพวกมันก็เป็นผลพวงจากความพยายามของผมสิ่งที่ผมสร้างขึ้นหลังจาก ‘การสังเคราะห์’ หลายร้อยไอเท็ม ไม่มีทางที่ผมจะให้ลูกธนูเหล่านี้หายไปฟรีๆ…. [ลูกศรแสงจันทร์ของ เทพีอเธน่า] “นายเอาไหม” ทันทีที่ผมมองตาลูกศรที่ อเธน่า ยกให้เพื่อแลกเปลี่ยนผมก็หยิบ[ลูกศรแห่งความมืด Lv.9] ออกจากคลังของผม ไอเท็มที่เหนือระดับ 10 อยู่ในมือของผมแล้ว พวกเขามีพลังสูงมากและตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ผมจะอยู่กับความทรงจำในอดีต แม้ว่าผมจะให้ไป แต่ผมก็ยังเหลืออีก 4 ดอกมันก็ไม่ได้เสียหายอะไร “ขอบคุณ. นี่คือทั้งหมดที่ฉันต้องการ “ ผมแลกเปลี่ยนลูกศรแห่งความมืดกับลูกศรแสงจันทร์ของ อเธน่า ทันทีที่ผมได้รับลูกศรนี้มาผมจะตรวจสอบอย่างละเอียด ลูกศรแสงจันทร์และเหมือนว่าหัวลูกศรมันทำมาจากอุกกาบาตแกะสลัก แน่นอนว่ามันสวยงามและน่าเหลือเชื่อกว่าลูกศรที่ทำมาจากแร่แห่งความมืดอย่างเดียว “ฉันจะคุยกับนายอีกครั้งในอนาคต…เอาชีวิตรอดมาให้ได้ละ” “โอ้ จะพยายาม ขอบคุณกับสิ่งนี้ด้วยนะ” ************************************************************************* [ชั้น 20 สถานีแห่งจุดจบ] – ดูเหมือนว่าพวกเราใกล้จะถึงเวลาแล้วนะ – ใช่ สถานที่นี้ชื่อว่า สถานีแห่งจุดจบ – 1 ปีงั้นเหรอผ่านมานานแล้วทีเดียวนะ…. – แต่จะเกิดอะไรขึ้นกับหอคอยเมื่อปีนขึ้นไปถึงยอดแล้ว? มันจะยังอยู่ที่นี่ไหม? – ฉันหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น คนที่รักของฉันอยู่ที่นี่ – แม่งไปแล้ววะ ผู้นำแห่ง NPC – เฮ้ๆ NPC เป็นคนจริงๆนะ 3 สัปดาห์ต่อมา วันนี้ผู้โดยสารจำนวนมากกำลังรอรถไฟมาถึงชานชาลาที่ชั้น 20Desolate Moon,Essence of the Strait ,FrostSanctuary, Rothschild,Empire of Glory,ราชวงค์อังกฤษ,คิมซูโฮ, ยียอนฮาน,คิมจินวู, ไอลีน, จินเซยอน, คิมฮัคพโย ฯลฯ มีคน 200-300 คนได้อย่างรวดเร็ว “เครียดจังเลยแฮะ” ผมมองไปรอบๆอย่างรวดเร็วและพึมพำ ผู้เล่นส่วนใหญ่ 500 อันดับแรกดูเหมือนจะอยู่ที่นี่ทั้งหมด ผมแจกคู่มือกลยุทธ์ง่ายเกินไปหรือเปล่านะ? ผมกลัวเล็กน้อย “เฮ้ ร่างกายของนายไม่รู้สึกเจ็บแล้วเหรอ?” ชอคจุนกยอง ถาม ผมพร้อมส่งรอยยิ้มจ้าที่ชั่วร้ายมาให้เขา “ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้บอกนายเหรอว่าการต่อสู้ในรถไฟจะทำให้นายถูกไล่ออกทันทีน่ะ” “…รู้แล้วๆ.ก็แค่…มันคันๆ ฉันอยากให้มันเป็นรอยขีดข่วนสักหน่อย” ชอคจุนกยอง ร้องไห้ออกมาเล็กน้อยและเริ่มเกาหลังของเขาเอง “โอ้ ใช่แล้วๆ ฉันได้ยินว่าสมาชิกของ Chameleon Troupe อีก 2 คนมาที่นี่ ~ เกอิต้า เองก็ตายไป 2 ครั้งแล้วนะ~” “…ไอ้เกอิต้านั่นอะ มันตายบ่อยจังแฮะน่าสงสาร.” สิ่งที่ เจน พูดนั้นเหมือนกับผม การต่อสู้ระหว่างซูราฮานและคิมซูโฮล่าช้าไปเล็กน้อย แต่ ‘พันธมิตรประชาชนธรรมดา’ ได้วางแผนที่จะรับPrestige ภายใน 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา – รถไฟสู่ชั้น 21 จะมาถึงในไม่ช้า ทุกคนโปรดถอยหลังให้ห่างจากเส้น ทันใดนั้นก็มีการประกาศออกมา ผู้ติดอันดับ 403 คนรวมตัวกันบนหลังเส้นด้วยความประหม่าและสมาชิก Chameleon Troupe 4 คนมารวมกันที่นี่ – รถไฟสู่ชั้น 21 จะมาถึงในไม่ช้า ทุกคนโปรดยืนเป็นแถวและขึ้นรถไฟ รถไฟขบวนนี้ถูกออกแบบมาอย่างดี มันเป็นอุปกรณ์ที่สามารถพาพวกเราตรงไปที่ชั้น 26 ได้เลย – รถไฟมาถึงที่สถานีแล้ว! ปู้นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน… เสียงร้องดังขึ้นรถไฟกลืนทุกเสียงของโลกและวิ่ง ผู้เล่นยืนบนแท่นและเฝ้าดูพายุเหล็กชิ้นใหญ่จากปลายราง รถไฟซึ่งใหญ่มากจนปกคลุมท้องฟ้าเกือบจะสมบูรณ์ในที่สุดก็มาถึงอีกด้านหนึ่งของรางรถไฟและปล่อยไอน้ำที่รุนแรงออกมา …เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดดด ไม่นานรถไฟก็หยุดจอด ฝูงชนรอเวลาที่เหมาะสม ซ่าาาาาาาาาาาาาาาาา ราวกับตอบสนองความคาดหวังของทุกคนประตูรถไฟเปิดอย่างรวดเร็ว NPC ที่ปรากฏขึ้นมาจากด้านหลังประตูเป็นผู้ดูแลที่ดูเหมือนนางแบบ – ยินดีต้อนรับผู้เล่นทุกท่าน โปรดตรวจสอบตั๋วของคุณและเช็คทางเดินที่ระบุไว้บนตั๋วของคุณ ทางเดิน 1 สำหรับคลาส A ทางเดิน 2 ถึง 4 สำหรับคลาส B … ก่อนอื่น,คลาส A โปรดขึ้นรถไฟก่อนได้เลยค่า! กลุ่ม Chameleon Troupe อยู่ในคลาส A พวกเราเข้าสู่ทางเดินที่ 1 ด้วยกัน ผมรู้สึกถึงสายตาที่เต็มไปด้วยความท้าทายจากผู้เล่นคนอื่นๆ – ตั๋วได้รับการยืนยันแล้ว ผู้ดูแลในรถไฟตรวจตั๋วสอบพวกเราและพวกเราย้ายไปที่ห้องวีไอพีคลาส A ในฐานะผู้โดยสารคลาส A พวกเรามีสิทธิพิเศษมากมาย “…ว้าว. มันใหญ่มาก~” “รถไฟอยู่ภายใต้เวทมนต์ขยายขอบเขตเช่นกัน มีสิ่งต่างๆมากมายเช่นสนามกีฬาและสโมสร” “ฉันจะไปดูที่ชมรมพวกนั้นหน่อยนะ~” เจนยิ้มแล้วนั่งบนโซฟา ผมนั่งลงใกล้ๆเธอแล้วมองไปที่บอส มองดูบอสก็ทำให้ผมรู้สึกอึดอัด ผมอดไม่ได้ที่จะจ้องมองเธอแม้ว่าเธอกำลังทำอะไรบ้างอย่างขณะนั่งอยู่ อาจเป็นเพราะการซิงโครไนซ์ “…ฮาจินทำไมนายมองแบบนั้น ~?” “ฮะ?” “บอส เขาจ้องมองคุณอยู่แนะ เขาต้องชอบคุณแน่ๆเลย~” “…” บอสเงยหน้าขึ้นแล้วมองมาที่ผมด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ เธอจ้องมองมาที่ผมซักพักแล้วก็พูดอะไรบางอย่าง “ไม่.” “ …อ๊ะ นั้นสิ” ในขณะเดียวกันตอนนี้การขึ้นรถไฟคงเสร็จแล้วเพราะประตูทุกบานกระแทกกันเสียงดัง ตอนนี้พวกเราไม่ต้องไปยุ่งกับผู้เล่นคนอื่นๆคนอื่นๆตัดสินใจที่จะนั่งในแบบสบายๆ ชอคจุนกยอง นอนบนเตียงจินโยฮาน เปิดนิตยสารที่เขาได้มาจากนักข่าวด้านในและเจนกับบอสอ่านโซเชี่ยวอย่างตั่งใจ …ทันใดนั้น. – อุหว่าาาาา! โธ่เอ้ย! พวกเราเพิ่งตรวจสอบและมีผู้โดยสารทั้งหมด 403 คนบนเครื่อง! มีมากมายเหลือเกิด! ในฐานะกัปตันฉันมีความสุขมากจริงๆ! ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น – เพื่อเป็นโอกาสอันดีพวกเราจะจัดงานเลี้ยงพิเศษ ‘การสลับปริศนา’! “อะ-อะไรนะ?” – เริ่มจากที่นั่งของพวกคุณจะถูกเปลี่ยนแบบสุ่ม แต่มั่นใจได้! ชื่อใบหน้าและชื่อเล่นของคุณจะถูกซ่อนอยู่ภายใต้ ‘ม่านแห่งตัวตน’! โอ้แน่นอนคนอื่นๆสามารถถอดผ้าคลุมหน้าของคุณหรือคุณจะถอดมันเองก็ได้! ‘เกิดอะไรขึ้นวะ?’ ร่างกายของผมพุ่งมาเหมือนใบไม้ในฤดูใบไม้ผลิ – แต่โปรดระวังด้วย! มีด็อปเปิลแกงเกอร์อยู่บนเรือ จากชั้นที่ 20!คนเฝ้าประตูที่ยึดครองร่างเดิมของเจ้าของจะพยายามเอาชีวิตของคุณ “อะไรนะ….” – อย่างไรก็ตามพวกเราอย่างประมาณคนอื่นด้วย! พวกเราต้องการให้ผู้เล่นเป็นผู้โดยสารเท่านั้น! ดังนั้นพวกเราจะเสนอรางวัลให้กับผู้เล่นตามจำนวนของผู้เล่นที่ชนะ รางวัลคือ … หนังสือทักษะที่ดีที่สุด 2 เล่มและหนังสือทักษะที่ไม่ซ้ำกัน 3 เล่ม! ผมกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด แต่ทันใดนั้นเองที่นั่งและมุมมอของผมก็เปลี่ยนไป – ตอนนี้ผู้เล่นทุกคนจะถูกเรียกไประหว่าง เขต 3 กับ เขต 8! เวลาที่ จำกัดสำหรับกิจกรรมนี้คือ 36 ชั่วโมง!
คอมเม้นต์