บทที่ 567 เส้นทางใหม่ (8)
 
[วังแห่งอรันเฮลล์]
 
ราชอาณาจักรอรันเฮลล์เป็นมหาอำนาจที่สำคัญในทวีปนี้พร้อมกับสาธารณรัฐแห่งลีออง แม้ว่ามันจะสนับสนุนระบบวรรณะที่ชัดเจน แต่ก็มีบางสิ่งที่เรียกว่าระบบส่งเสริมทั่วไปซึ่งอนุญาตให้ไพร่ที่มีความสามารถเพิ่มขึ้นในสถานะ บางคนเรียกมันว่า 
 
‘อาณาจักรที่ซึ่งเป็นทาสของคนที่รวยที่สุด’
 
จินซาฮยอคเข้าสู่ใจกลางของอาณาจักรอรุนไฮม์ พระราชวังอรันเฮลล์เธอเดินผ่านห้องโถงที่โอ่อ่าของพระราชวังและไปถึงสถานที่ที่ได้รับการตกแต่งมากที่สุดของพระราชวังซึ่งเป็นห้องพักของกษัตริย์
 
“ …นี่คืออดีตของนายเหรอ”
 
อัญมณีและเครื่องประดับประดับห้อง แค่พื้นที่ของกษัตริย์ดูก็เหมือนจะเพียงพอที่จะซื้อได้ทั้งปราสาท
 
“โง่เขลาและหยิ่งผยอง”
 
จินซาฮยอค พึมพำเมื่อเธอมองไปรอบๆวังแม้ว่าเธอจะไม่สามารถปกป้องประเทศของเธอในฐานะกษัตริย์ได้ แต่เธอก็ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองติดอยู่ในความหรูหรา
 
“ใช่นี่คือฉันเอง”
 
เบลล์ตอบนั่งที่มุมเตียงของเขา ชุดของเขาแตกต่างจากสิ่งที่เขาสวมบนโลก เขาสวมชุดที่ทำด้วยทองคำพร้อมกำไลที่มีเสน่ห์ที่ข้อมือของเขาและสวมแหวนที่นิ้ว เบลล์เรียกพวกมันว่า ‘ขุมทรัพย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในราชอาณาจักร’
 
“โลกจะถูกทำลายถ้า บาอัล มีร่างกายนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องหยุดมันสินะ”
 
จินซาฮยอค จ้องที่เบลล์และถอนหายใจหนัก
 
“…ฉันต้องฆ่าแกที่นี่เหรอ?”
 
“ยังไม่” เบลล์ส่ายหัว แต่เขาที่ได้แต่รอคอยความตายกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
 
“เหลืออีก 2 เดือนเธอไม่ต้องรีบ บาอัลจะลงมาทันทีที่เธอฆ่าฉัน ฉันแน่ใจว่าเธอต้องการเวลาในการเตรียมตัว”
 
“… .”
 
จินซาฮยอค มองไปรอบๆห้องอีกครั้ง แม้ว่าสมบัติและอัญมณีจำนวนนับไม่ถ้วนจะเต็มห้อง แต่ก็ไม่มีใครได้ใช้มัน
 
จินซาฮยอค หันมาที่ เบลล์ อีกครั้ง
 
“…ฉันอยากรู้เกี่ยวกับบางสิ่ง”
 
“หืม? โอ้ ได้สิฉันกำลังจะตาย ตราบใดที่ฉันไม่ต้องกลับไปในอดีตฉันสามารถตอบคำถามเธอได้ทั้งหมด”
 
เบลล์ดูโล่งอกอย่างแท้จริง
 
จินซาฮยอค ถามด้วยเสียงเล็ก ๆ “นายกลายเป็นร่างอวตารของ บาอัล ได้ยังไง”
 
เมื่อได้ยินคำถามของเธอใบหน้าของเบลล์ก็แข็งค้าง แต่รอยยิ้มของเขากลับมาอย่างรวดเร็ว
 
“…มีบางคนที่ฉันอยากเจออีกครั้งแม้ว่าฉันจะต้องขายวิญญาณให้กับมาร”
 
“ขายวิญญาณ?” จินซาฮยอค ขมวดคิ้ว
 
“ใช่. มนุษย์ทุกคนมีสิ่งที่ต้องการ สำหรับเธอก็น่าจะกลับโลกเก่า”
 
ดวงตาของจินซาฮยอค เบิกกว้าง ย้อนกลับไปในเวลาเป็นปรากฏการณ์ที่เหนือสิ่งมหัศจรรย์ถ้าจะย้อนกลับไปในขณะที่รักษาความทรงจำตัวเองเอาไว้ คนเดียวที่จะทำสิ่งนี้ได้คือชินมยองจุง ฮีโร่อับดับ 1 
 
“…นายย้อนเวลากลับไปงั้นเหอ”
 
“ถูกต้องฉันเป็นผู้หวนคืนเพื่อแลกกับการย้อนเวลากลับไป 1 ครั้ง
ฉันมอบวิญญาณให้กับบาอัล”
 
“… .”
 
จินซาฮยอค พบว่ามันยากที่จะเข้าใจ เธอขมวดคิ้วและจ้องมองที่เบลล์ เบลล์ยิ้มบางๆ และแล้วประตูก็เปิดออกและมีชายอีกคนหนึ่งเดินเข้ามา
 
“ …คุณคือจินซาฮยอค”
 
จินซาฮยอค หันไปทางเสียง ยืนอยู่ตรงนั้นมีชายคนหนึ่งที่มีท่าทางที่เฉียบคม จินซาฮยอค รู้ว่าเขาต้องเป็น ‘ยียอนจุน’
 
“ถูกตัองคุณเป็นอะไรกับเขา…แฟนของเขางั้นเหรอ?” จินซาฮยอค ได้แต่ยิ้มเยาะ ยียอนจุน ขมวดคิ้ว เบลล์ลุกขึ้นมาด้วยท่าทางที่ว่องไว
 
“ไม่ ไม่ ไม่แน่นอน นั่นไม่ใช่เรื่องตลกเลยนะ”
 
เบลล์ดึงไหล่ของจินซาฮยอค ยียอนจุนยังคงจ้องมองที่จินซาฮยอคและจินซาฮยอคก็จ้องมองกลับ
 
“ใจเย็นๆทั้งคู่ การเจอกันครั้งนี้คือเพื่อให้พวกเราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับวิธีที่จะบรรลุสิ่งที่พวกเราต้องการอย่างสงบสุข “
 
เบลล์ไปนั่งยียองจุนและจินซาฮยอคและเริ่มคล้ายกับ ‘การประชุม’
 
*************************************************************************
 
ในเวลาเดียวกันในบ้านของตระกูลขุนนางชื่อ ‘พรีตัน’ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวงของอรันเฮลล์ ชินจงฮัก และ แชนายอน อยู่ด้วยกันที่นั้น
 
“ดังนั้นตระกูลลอเรนก็แพร่กระจายข่าวลือเท็จว่าเจ้าชายเป็นมาร?”
 
“ใช่แล้ว เธอเข้าใจแล้วสินะ”
 
เมื่อเห็นว่า แชนายอน เข้าใจในที่สุดชินจงฮักปรบมือและพยักหน้า 
ในโลกนี้ ชินจงฮัก เป็นผู้สืบทอดของตระกูล พรีตัน และ แชนายอน เป็นอัศวินของเขา
 
“อืม…แต่ทำไมตระกูลลอเรนถึงมีข่าวลือเช่นนี้? เห็นได้ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา”
 
ชินจงฮัคตอบด้วยความมั่นใจ “อาจเป็นเพราะพวกเขาเป็นมาร 
พวกเขากำลังจะถูกค้นพบดังนั้นพวกเขาจึงแพร่กระจายข่าวลือที่ไร้ประโยชน์ออกมาเพื่อดึงความสนใจออกไปจากพวกเขา กลุ่มของพวกเราได้รับคำสั่งให้ฆ่ามารที่หลบหนีจากกลุ่มของพวกเขา”
 
“กลุ่มของพวกเรา จริงๆเหรอ?”
 
“ใครสน? มันดีนะที่ได้เป็นขุนนาง” ชินจงฮักยิ้มกว้าง
 
แชนายอน ทำท่าทางอยากอาเจียนแล้วถามอีกครั้งว่า 
 
“ดังนั้น…พวกเราต้องจับปีศาจที่หนีไปงั้นเหรอ?”
 
“ถูกต้องฆ่ามารนั่นคือภารกิจแรกในประตูแห่งอาณาจักรปีศาจ”
 
“หืม…มันง่ายดายจนน่าประหลาดใจเลยนะ”
 
…ถึงแม้ว่ามันจะห่างไกลจากความจริง แต่ แชนายอน และ ชินจงฮัก มองหน้ากันอย่างจริงจังและพยักหน้า จากมุมมองของบุคคลที่สาม
การวิเคราะห์ของพวกเขาน่ารักมากจริงๆ
 
“เอาล่ะทีนี้เมื่อเรารู้เป้าหมายสูงสุดแล้ว เราก็ไปกันเถอะ”
 
“ฮะ? อ้าว…เธอฟื้นฟูพลังได้เท่าไรแล้ว”
 
ชินจงฮักคว้าแชนายอนขณะที่เธอกำลังจะจากไป เขาไม่อยากปล่อยเธอไป ตอนนี้เธอเป็นสมาชิกของกลุ่มเขา เขาอยากให้เธออยู่กับเขาให้นานที่สุด
 
“ฉันน่าจะกลับมามาเป็นปกติในอีก 1 เดือน” แชนายอน ตอบอย่างเมินเฉย
 
“แล้วภารกิจของเธอคืออะไร?”
 
“ฟื้นฟูความแข็งแกร่งของฉันกลับมานั้นคือภารกิจของฉัน”
 
“และของรางวัลละ?”
 
“อาวุธของฉัน …ทำไมนายถามฉันแบบนี้ละ”
 
“ฮะ? อ้อ…เพราะเธอเป็นอัศวินของฉันไงละ”
 
“ฉันคิดว่านายบ้าไปแล้วละ” แชนายอน เดินออกไปพร้อมทำหน้าบึ้ง
ชินจงฮักอยากให้เธออยู่ต่อดังนั้นเขาจึงถามคำถามอื่น
 
“รอเดี้ยวก่อน เธอคิดถึงวิธีการติดต่อคนอื่นๆหรือยัง?”
 
“ฉันจะทำได้ยังไง โลกนี้ไม่มีแม้แต่โทรศัพท์….”
 
แต่ในเวลานั้น แชนายอน ก็จำได้ว่าการด์ 8 ดาว [การติดต่อไร้ขีดจำกัด] เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่ามันใช้งานได้ในโลกนี้หรือไม่
 
“ไม่ เดี๋ยวก่อนฉันอาจมีวิธี”
 
แชนายอน หลับตา จากนั้นเธอจดจ่อกับการส่งข้อความและกระแสจิตไปยังบุคคลที่เธอคุ้นเคยมากที่สุด  ‘Extra7’
 
– เฮ้ นายได้ยินฉันไหม ฉันเอง แชนายอน ตอบด้วยถ้านายได้ยินฉัน
 
“…อึก.”
 
5 วินาที…10 วินาที… 15 วินาที… 20 วินาที… 1 นาที… 3 นาที…
เวลาผ่านไปและไม่มีการตอบกลับ
 
“…คิดว่ามันใช้งานไม่ได้แล้วละ” แชนายอน กัดริมฝีปากของเธอแล้วหันหลังกลับ “ดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องไปหาพวกเขาโดยตรง”
 
ขณะนั้นเอง…
 
[แชนายอน? เป็นเธอจริงๆเหรอ?]
 
Extra7 ตอบกลับ